FYI.

This story is over 5 years old.

Διασκέδαση

Οι Πορτιέρηδες της Ίμπιζα

Έχουν δει από «ξεκαθαρίσματα λογαριασμών», μέχρι μεθυσμένους που νομίζουν ότι μπορούν να τα βάλουν μαζί τους. Και θα δουν κι άλλα.
AC
Κείμενο Alexander Coggin

Το θέμα εμφανίστηκε αρχικά στο VICE UK.

To να είσαι πορτιέρης δεν είναι εύκολο, όπου και να είσαι. Η δουλειά σου είναι να αντιμετωπίζεις μεθυσμένο κόσμο, επί ώρες, κάποιοι εκ των οποίων θέλουν να παίξετε «μάπες», ενώ εσύ διατηρείς την ψυχραιμία σου ανέπαφη. Φανταστείτε λοιπόν πώς είναι να είσαι πορτιέρης στην Ίμπιζα, τη Μέκκα του Ευρωπαϊκού clubbing.

Εκεί που οι τουρίστες καταφτάνουν από κάθε κατεύθυνση για να πατήσουν τα «ιερά πατώματα» των mega-clubs του νησιού: κτηνώδη venues που χωρούν χιλιάδες άτομα, αποτελούν την καλοκαιρινή έδρα των μεγαλύτερων Dj του πλανήτη και δεν κλείνουν αν ο ήλιος δεν βγει για τα καλά. Αν λοιπόν τα club είναι τα μεγαλύτερα του κόσμου, αν οι Dj είναι οι καλύτεροι στον κόσμο, δεν θα ισχύει και το ίδιο για τους πορτιέρηδες; Δεν θα είναι οι καλύτεροι και οι πιο ικανοί «motherfuckers» του κόσμου;

ΔΙΑΦΗΜΙΣΗ

Διάβασε ακόμα
Θλίψη & Χαρά στα Σχολεία της Ελλάδας με την Ανάρτηση των Αποτελεσμάτων των Πανελλαδικών

Θελήσαμε λοιπόν να μάθουμε πώς είναι η ζωή για τους ανθρώπους που φυλάνε αυτά τα club-«φρούρια». O φωτογράφος Alexander Coggin μίλησε με πέντε πορτιέρηδες από τέσσερα διαφορετικά κλαμπ, τα οποία πρόσφατα άνοιξαν τις πόρτες τους για την καλοκαιρινή σεζόν.

Ο Robert, από το XOYO

VICE: Πόσο καιρό είσαι πορτιέρης;
Robert: Είναι η 2η μου χρονιά εδώ, αλλά έχω δουλέψει και στη Βαρκελώνη.

Είναι διαφορετικό να δουλεύεις εδώ;
Φυσικά. Οι πελάτες ειδικά, είναι πολύ διαφορετικοί. Στη Βαρκελώνη είναι κυρίως Ισπανοί ή Καταλανοί, αλλά εδώ έχεις να κάνεις με άτομα από όλον τον κόσμο. Έρχονται από το Ντουμπάι, την Αγγλία, την Αμερική, τη Ρωσία και ο καθένας τους κουβαλάει τη δική του τρέλα.

Από άποψη επίβλεψης ασφάλειας πόσο δύσκολο είναι;
Κάθε μέρα εδώ είναι καρναβάλι. Πρέπει να υπάρχει τουλάχιστον ένα άτομο στον τομέα της ασφάλειας σε κάθε μέρος του νησιού, ακόμα και αν είναι εστιατόριο ή ξενοδοχείο.

Ποιο είναι το ποιο τρελό πράγμα που έχεις δει εδώ;
Μια φορά, μια τρελή έχεσε μέσα στο τζακούζι. Και πολλά άλλα. Όργια στα club ή σε ιδιωτικά πάρτι, σε ξενοδοχεία και σπίτια. Ο κόσμος εδώ παρτάρει για 5-6 ώρες συνεχόμενα και μετά τρελαίνεται. Δεν ξέρεις ποτέ τι να περιμένεις. Μπορεί να έχεις υπολογίσει ένα πράγμα και μετά αντιμετωπίζεις μια κατάσταση που είναι 10πλάσια αυτού. Είναι απίστευτο αυτό που συμβαίνει εδώ.

ΔΙΑΦΗΜΙΣΗ

«Ρίχνεις» ποτέ πόρτα;
Ναι, επειδή ο άλλος μπορεί να είναι πολύ εχθρικός ή πολύ μεθυσμένος. Αν είσαι πολύ μεθυσμένος θα μπεις, θα πιεις ακόμα περισσότερο και πραγματικά δεν υπάρχει νόημα να βάλεις ένα τέτοιο άτομο μέσα.

Πώς αντιμετωπίζεις αυτούς που έχουν ξεφύγει; Είστε επιθετικοί εδώ;
Πρέπει να τους μιλάς με χαμόγελο. Ειλικρινά, δεν υπάρχει άλλος τρόπος. Αν δεν θέλουν να συνεργαστούν, τότε πρέπει να φωνάξεις τα «βαριά όπλα», τους «μεγάλους σεκιουριτάδες». Συνήθως όμως, ο κόσμος έρχεται εδώ για να περάσει καλά, οπότε αν απλά τους χαμογελάσεις και τους εξηγήσεις τι έκαναν λάθος, συνήθως καταλαβαίνουν.

Ο Stevie, από το Pub Joy

VICE: Πόσο καιρό δουλεύεις εδώ;
Stevie: Ξεκίνησα να δουλεύω σε αυτό το μαγαζί φέτος, αλλά έρχομαι στην Ίμπιζα εδώ και 7 χρόνια. Δούλεψα εδώ πέρυσι σε ένα άλλο μαγαζί και πριν από αυτό είχα βάλει αρκετά χρήματα στην άκρη έτσι ώστε να μην χρειαστεί να δουλέψω.

Ποιο είναι το πιο τρελό πράγμα που έχεις δει πάνω στην δουλειά;
Έχω δει τρελά πράγματα, πολύ τρελά πράγματα. Σε γενικές γραμμές, η Ίμπιζα είναι πολύ ήρεμο μέρος, δεν υπάρχει πολύ βία, δεν ταιριάζει με την κουλτούρα του τόπου. Βέβαια, έχω δει κόσμο να μαχαιρώνεται στην παραλία Bora Bora. Την Κυριακή, στην Bora Bora εννοείται πως έχει beach party, αλλά έχω δει συμμορίες να τσακώνονται ή κόσμο να συναγωνίζεται για το ποιος θα πουλήσει ναρκωτικά. Συνήθως μιλάμε για κόσμο που δεν ζει εδώ, είναι κυρίως Βρετανοί που μένουν εδώ τους καλοκαιρινούς μήνες και ανήκουν σε συμμορίες που εμπορεύονται ναρκωτικά.

ΔΙΑΦΗΜΙΣΗ

Και φέρνουν μαζί τους τα βρετανικά τους «θέματα»;
Σωστά. Έχεις λοιπόν κόσμο από το Λονδίνο και κόσμο από το Λίβερπουλ που έχει αντιπαλότητες και παλεύουν για το ποιος θα έχει το δικαίωμα να πουλάει ναρκωτικά σε κάθε περιοχή. Αυτά συμβαίνουν κυρίως στο San Antonio (την δεύτερη μεγαλύτερη περιοχή της Ίμπιζα), αλλά τις Κυριακές «μετακομίζουν» στην club πλευρά του νησιού.

(Μιλώντας σε κόσμο που φεύγει από το κλαμπ) Παιδιά τα λέμε σύντομα! Ελάτε πάλι για κανένα ποτό. Lou, Dave και Alicia σωστά; Ωραία. Ελάτε όποτε θέλετε και θα σας κεράσω σφηνάκια εντάξει;

Πώς θυμάσαι όλα τα ονόματα;
Είναι μέρος της δουλειάς μου φίλε. Το δικό σου όνομα το ξέχασα βέβαια. Προσπαθώ να αποκτήσω μια σύνδεση μαζί τους, επειδή έτσι αγοράζουν ποτά, εισιτήρια και όλα τα υπόλοιπα.

Να γυρίσω σε αυτό που σου έλεγα. Τα έχω δει όλα λοιπόν. Από συμμορίτες μέχρι μεθυσμένους ηλίθιους, που πιστεύουν ότι μπορούν να τα βάλουν με δίμετρους πορτιέρηδες. Ακόμα κι εγώ, πριν από 6-7 χρόνια, ερχόμουν εδώ ως τουρίστας και γινόμουν «λιώμα». Έχω φάει πολύ ξύλο από πορτιέρηδες και με έχουν πετάξει έξω στον δρόμο. Συμβαίνουν αυτά.

Και πότε άλλαξες ρόλο;
Πριν 2-3 χρόνια. Είμαι από το Λονδίνο και το να είσαι πορτιέρης στο Λονδίνο είναι μια πολύ δύσκολη δουλειά, μιας και υπάρχουν μαλάκες παντού, άτομα που θέλουν να τσακωθείτε και όλοι πίνουν πάρα πολύ. Στην Ίμπιζα, είμαστε τυχεροί που οι περισσότεροι παίρνουν ουσίες που είτε τους κάνουν «ζόμπι», είτε τους γεμίζουν αγάπη για τους πάντες.

ΔΙΑΦΗΜΙΣΗ

Ποια είναι τα ναρκωτικά που παίζουν εδώ;
Ecstasy, MDMA, κεταμίνη, κόκα, ό,τι θες.

Με τα ναρκωτικά όμως ο κόσμος δεν γίνεται πιο απρόβλεπτος; Πώς τους αντιμετωπίζεις;
Σε γενικές γραμμές, αυτοί που έχουν πάρει κάποια ουσία δεν θέλουν να τσακωθούν. Αυτούς που πίνουν ποτά να φοβάσαι.

Γιατί οι πορτιέρηδες γίνονται πορτιέρηδες;
Κοίτα, κατά την γνώμη μου, κάποιοι γίνονται από ανάγκη, επειδή είναι η μόνη δουλειά που μπορούν να βρουν όταν έχουν παραπάνω μούσκουλα από μυαλό. Μιλάμε για άτομα που δεν έχουν και πολλές δυνατότητες. Μετά υπάρχει και ένας άλλος τύπος ανθρώπου που γουστάρει την εξουσία που του δίνει όλο αυτό. Πολλοί πορτιέρηδες παίρνουν πολλά αναβολικά. Και βέβαια υπάρχουν και άλλοι, για τους οποίους είναι απλά μια δουλειά.

Σε μια βραδιά με πολύ κόσμο, πόσα συμβάντα θα χρειαστούν την επέμβασή σας;
Όχι πολλά. Έχουμε ανοίξει δύο εβδομάδες και έχουμε σημειώσει μόνο ένα σκηνικό, με έναν Γερμανό που προσπάθησε να φύγει χωρίς να πληρώσει τα ποτά του και όταν ένα από τα παιδιά του το είπε, εκείνος του επιτέθηκε. Του φερθήκαμε αναλόγως. Όταν μιλάμε για τη high season, στα μέσα του καλοκαιριού, μπορεί να πετύχεις από δύο κοπέλες να τσακώνονται, μέχρι ολόκληρες παρέες κοριτσιών, ακόμα και τσακωμούς συμμοριών.

Εμετούς;
Ναι, πολύς εμετός. Αυτό δεν είναι τίποτα φίλε. Πέρυσι ήμουν στο πάρτι για το κλείσιμο της σεζόν και έπαιζε ένας Dj, ο Marco Corona (εννοεί τον Marco Carola). Προσελκύει κοινό από τη Νάπολι και αυτοί δεν τα πάνε καλά με άλλους Ιταλούς από τη Ρώμη ή από την Ίμπιζα για παράδειγμα. Μιλάμε για «χοντρό» σκηνικό. Είδα να μαχαιρώνονται 6-7 άτομα στη μέση του πλήθους.

ΔΙΑΦΗΜΙΣΗ

Ακούγεται τρομακτικό.
Για μένα δεν είναι, μιας και έχω δει τέτοια πράγματα πολλές φορές στο Λονδίνο. Εμένα με έχουν μαχαιρώσει 6 φορές, με έχουν πλακώσει, με έχουν πυροβολήσει.

Σε γενικές γραμμές, η Ίμπιζα είναι ένα πολύ ειρηνικό μέρος. Η άποψή μου είναι πως όπου μπορεί να βγει πολύ χρήμα, θα έχεις και το εγκληματικό στοιχείο και σίγουρα θα υπάρχουν παραπάνω από μια ομάδες που θα θέλουν να μπουν στο παιχνίδι. Όταν συμβαίνει αυτό, έχεις εντάσεις και όταν η ένταση φτάσει σε οριακό σημείο, συμβαίνουν διάφορα άσχημα, καταλαβαίνεις τι σου λέω;

Ο Alex, από το Top 21

VICE: Από πού είσαι;
Αlex: Από το Sao Paulo της Βραζιλίας.

Πόσο καιρό δουλεύεις εδώ;
Γύρω στα 7 χρόνια.

Ποιο είναι το πιο τρελό πράγμα που έχεις δει;
Έχω δει πάρα πολλά. Μια φορά, πέντε Άγγλοι -ούτε ξέρω τι διάολο είχαν πάρει- ήρθαν όλοι γυμνοί και μπήκαν στο μαγαζί. Κάθισαν στο μπαρ, ζήτησαν ποτά, τους είπαμε ότι ήταν γυμνοί, αλλά εκείνοι το αρνήθηκαν. Τους είπαμε και πάλι ότι ήταν γυμνοί και έφυγαν ειρηνικά, αλλά ποτέ δεν κατάλαβαν ότι ήταν γυμνοί.

Τι νομίζεις ότι είχαν πάρει;
Έναν συνδυασμό πραγμάτων. Πριν από 2-3 χρόνια ένα ζευγάρι 70χρονων, από τον Καναδά, πρότειναν παρτούζα σε όποιον συναντούσαν στο μπαρ.

Τα κατάφεραν;
Δεν ξέρω. Έφυγα πριν από αυτούς. Ρώτησαν εμένα, τον ξάδερφό μου, ρώτησαν όλους τους άντρες που δούλευαν εκεί.

Ποιος είναι ο καλύτερος τρόπος για να ΜΗΝ μπεις σε ένα club;
Κοίτα, είμαστε στην Ίμπιζα, ο κόσμος γουστάρει να παρτάρει, δεν θα είναι όλοι ήρεμοι. Ο κόσμος που έρχεται εδώ για να βρει μπελάδες και να τσακωθεί δεν είναι ευπρόσδεκτος φίλε. Είμαστε εδώ για να παρτάρουμε, να περάσουμε καλά και να ακούσουμε μουσική.

ΔΙΑΦΗΜΙΣΗ

Υπάρχει κάποια εθνικότητα που το παρακάνει;
Η Ίμπιζα βγάζει τα καλύτερα και τα χειρότερα του καθενός. Όταν οι Άγγλοι μεθάνε, γουστάρουν πολύ να τσακώνονται.

Το ακούμε συχνά αυτό.
Υπάρχει μια λέξη που πνίγει κάθε επιθετικότητα. Το ΠΑΡΑΚΑΛΩ.

Αυτό μόνο;
Ναι. Όταν υπάρχουν τύποι που έχουν αρχίσει να γίνονται επιθετικοί απλά πες, «Άκου φίλε, σε παρακαλώ. ΣΕ ΠΑΡΑΚΑΛΩ. Είμαστε εδώ για να περάσουμε καλά. Σε παρακαλώ».

Και αν δεν πιάσει;
Απλά παραμένουμε ήρεμοι. Ο ήρεμος είναι συνήθως και ο πιο δυνατός. Αν γίνουν πολύ επιθετικοί, πράγμα που συμβαίνει μερικές φορές, καλούμε την αστυνομία.

Επιθετικές γυναίκες υπάρχουν;
Ναι, καμιά φορά. Όχι τόσο συχνά όσο οι άντρες, αλλά όταν συμβαίνει, οι γυναίκες είναι πιο τρελές από τους άντρες.

Υπάρχει δυσκολία στο να μπει κανείς σε ένα club εδώ;
Η Ίμπιζα είναι ένα τεράστιο μέρος όπου το να μπεις σε ένα club κοστίζει πολύ και, άρα, όποιος αγοράσει εισιτήριο μπαίνει μέσα. Δεν υπάρχει «πόρτα», ούτε καν dress code.

Αυτό είναι κάτι καλό; Το ότι μπορεί να μπει όποιος θέλει;
Τα μεγάλα club χωράνε 15.000 κόσμο. Αν δεν τους βάλεις όλους δεν θα ήταν η Ίμπιζα. Και το καλό είναι πως, όποιος θέλει να περάσει καλά, μπορεί να περάσει καλά. Δεν έχει σημασία από πού είσαι, σε ποια θρησκεία πιστεύεις, τίποτα δεν έχει σημασία.

Ο Nick και ο Ochoa, από το Sankey's

Πόσο καιρό είστε πορτιέρηδες;
Nick: Βάλε 4 χρόνια, από 8-12 ώρες την ημέρα. Σε διαφορετικά μέρη, αλλά πάντα στην Ίμπιζα.

ΔΙΑΦΗΜΙΣΗ

Είστε από εδώ;
Nick: Όχι, από τη Μαδρίτη, αλλά δουλεύουμε σεζόν εδώ.

Ποιο είναι το πιο τρελό σκηνικό που έχετε δει εδώ;
Nick: Τα ναρκωτικά είναι μεγάλο πρόβλημα εδώ. Ο κόσμος το παρακάνει με αυτά.
Ochoa: Είναι περισσότερο ψυχολογικό το θέμα. Στη δουλειά μου έχω πολλά πάρε-δώσε με μεθυσμένους και βλέπεις τον κόσμο να αλλάζει όταν πίνει αλκοόλ. Αλλά ισχύει παντού το ίδιο, τους μιλάς όμορφα, με το «παρακαλώ» και το «por favor». Πάντα με σεβασμό. Μιλάς με σεβασμό και αποδίδεις σεβασμό.

Ποια είναι η πιο δύσκολη κατάσταση που έχετε αντιμετωπίσει;
Ochoa: Είναι διαφορετικά σκηνικά ανά περίσταση. Όταν ο κόσμος, ας πούμε, έχει το look του ψαριού, ξέρεις ότι έχουν πάρει ναρκωτικά. Έχουν μεγάλα μάτια. Με τους μικροκαμωμένους που έχουν πάρει ναρκωτικά είναι πιο εύκολο, επειδή φοβούνται που είσαι μεγαλόσωμος.

Η δουλειά αλλάζει όσο προχωράει η σεζόν;
Nick: Ναι, κουραζόμαστε περισσότερο και δουλεύουμε περισσότερο. Ο κόσμος έρχεται με την ίδια ενέργεια, αλλά εμείς είμαστε πιο κουρασμένοι.

Τι τσεκάρετε όταν κάνετε σωματικό έλεγχο;
Nick: Ναρκωτικά, μπουκάλια, τέτοια.

Πόσες φορές μέσα σε μια βραδιά βρίσκετε ναρκωτικά;
Nick: Όλες τις ώρες, όλες τις ημέρες. Ο κόσμος νομίζει ότι η Ίμπιζα είναι μια κατάσταση πάρτε-να-'χετε.

Για να δείτε περισσότερα δείγματα της δουλειάς του Alexander επισκεφτείτε τον ιστότοπό του εδώ.

Ακολουθήστε το VICE στο Twitter, Facebook και Instagram.