Μεγάλωσα σε ένα Πολυσυντροφικό Σπίτι

Λίγα πολιτιστικά σύμβολα έχουν τόσο βάρος όσο η «παραδοσιακή» πυρηνική οικογένεια. Ξέρετε εκείνη με δυο ετεροφυλόφιλους γονείς, δύο παιδιά, έναν σκύλο, δυο κουταλιές της σούπας λευκού φράχτη και μετά ανακατεύετε ελαφρά. Μη με παρεξηγείτε, δεν υπάρχει κάτι λάθος με αυτή, απλά δεν μεγάλωσα έτσι ακριβώς.

Οι γονείς μου είναι πολυσυντροφικοί, μια ελληνο-λατινική σύνθετη λέξη που σημαίνει ρομαντική μη μονογαμία με τη σύμφωνη γνώμη όλων των εμπλεκομένων. Ως παιδί έχω ζήσει με τον μπαμπά μου, την μαμά μου, τον σύντροφο της μαμάς μου και για λίγο με την σύντροφο του συντρόφου της μητέρας μου. Η μαμά μπορεί να είχε έως και τέσσερις συντρόφους τη φορά. Ο μπαμπάς είχε συντρόφους επίσης. Μεγάλωσα από ένα διασυνδεδεμένο δίκτυο ενηλίκων των οποίων οι σχέσεις δεν ήταν αποκλειστικές αλλά παρέμειναν σταθερές για χρόνια, ακόμα και δεκαετίες.

Ήταν τύχη το ότι ζούσα σε σχετικά οικογενειακή ευτυχία στο σπίτι, επειδή το σχολείο ήταν ζωντανός εφιάλτης. Τραύλιζα και μου άρεσαν οι μπαλάντες του ΄80 –το να πω σε όλους για την οικογενειακή μου κατάσταση θα ήταν σαν να βάζω τα δάχτυλα και να βγάζω τα μάτια μου. Θέλω να πω, ένα παιδί δεχόταν εκφοβισμό επειδή απλά ο πατέρας του ήταν στο σπίτι – δεν θα διαλαλούσα ότι η μαμά μου είχε τέσσερις ερωτικούς συντρόφους. Είχα μόνο έναν κολλητό φίλο, ο οποίος γνώριζε για τους γονείς μου και το κρατούσε μυστικό.

Από την πλευρά, η εκκλησιαστική κοινότητά μας, ανακάλυψε για τη συμφωνία των γονιών μου. Ήμασταν πολύ κοντά στην ενορία μας, σε μια αγγλο-καθολική εκκλησία στο Ανατολικό Λονδίνο -η μαμά μου δίδασκε στο κατηχητικό. Δεν είπαμε ποτέ ψέματα για τη δυναμική της οικογένειάς μας. Απλά δεν θέλαμε να το διαλαλήσουμε. Ο James ήταν «οικογενειακός φίλος», δικαιολογία που για λίγο έπιανε. Τελικά όμως, αποκαλυφθήκαμε. Κάποιος έψαξε στο διαδίκτυο και βρήκε το προφίλ της μαμάς μου στο LiveJournal και έτσι κυκλοφόρησε το ότι η οικογένειά μου ήταν πολυσυντροφική.

Οι περισσότεροι άνθρωποι προσπάθησαν να καταλάβουν, αλλά δεν μπορούσαν όλοι. Μια οικογένεια καταδίκασε τόσο πολύ τον τρόπο ζωής των γονιών μας που απαγόρευσαν στα παιδιά τους να παίζουν μαζί μας. Αργότερα αυτό κλιμακώθηκε με ένα ιδιαιτέρως άσχημο τηλεφώνημα στις κοινωνικές υπηρεσίες, μπερδεύοντας στην ουσία την πολυσυντροφική ανατροφή παιδιών με την παιδική κακοποίηση, γεγονός που οδήγησε ένα σωρό κοινωνικούς λειτουργούς στο σπίτι μας. Θυμάμαι να κάθομαι στο πάτωμα του σαλονιού με τα παιχνίδια μου προσπαθώντας να τους πείσω ότι οι γονείς μου δεν μου κάνουν κακό.

Σήμερα, εάν αναφέρω σε ανθρώπους ότι έχω πολυσυντροφικούς γονείς, οι αντιδράσεις κυμαίνονται από «είναι πολύ παράξενο» έως και «είναι πολύ κουλ». Οι περισσότεροι άνθρωποι απολαμβάνουν την καινοτομία του πράγματος. Κάποιοι νιώθουν να απειλούνται, αλλά συνήθως είναι ΟΚ αφού τους διαβεβαιώσω ότι αυτό δεν αποτελεί κριτική της μονογαμίας του.

Συνολικά, η ανατροφή μου διαμόρφωσε την προσωπικότητά μου προς το καλύτερο. Μιλούσα με ενηλίκους όλων των ειδών με διαφορετικό υπόβαθρο, είτε ήταν οι σύντροφοι των γονιών μου, ή οι σύντροφοι των συντρόφων των γονιών μου ή οποιοσδήποτε άλλος. Ζούσα με ανθρώπους που ήταν ετεροφυλόφιλοι, γκέι, αμφιφυλόφιλοι, τρανσέξουαλ, συγγραφείς, επιστήμονες, ψυχολόγοι, υιοθετημένοι, από τις Βερμούδες, το Χονγκ Κονγκ, πλούσιους και ανθρώπους που ζούσαν με επιδόματα. Ωριμάζοντας σε αυτό το χωνευτήρι, πραγματικά καλλιεργήθηκε και διευρύνθηκε η κοσμοθεωρία μου και με βοήθησε να γίνω ο τύπος που είμαι σήμερα.

Ποτέ δεν ζήλεψα τους φίλους μου με μονογαμικούς γονείς. Ήξερα παιδιά που ζούσαν με τους δυο γονείς ή τον έναν ή θετούς γονείς ή παππούδες ή θείες και θείους. Οπότε αυτό που είχα εγώ δεν μου φαινόταν περίεργο. Φαντάζομαι υπάρχει πολύ μικρή διακύμανση μεταξύ των τρόπων που οι μονογαμικοί και οι πολυγαμικοί γονείς καταστρέφουν τα παιδιά τους. Οι καλοί γονείς είναι καλοί γονείς, είτε είναι ένας ή δύο, είτε τρεις ή τέσσερις. Ευτυχώς, οι δικοί μου ήταν απίστευτοι.

Δεν σκέφτομαι ότι η πολυερωτική σχέση είναι ανώτερη από τη μονογαμία σε καμία περίπτωση, είναι απλά διαφορετική. Αλλά εύχομαι να μην ήταν τόσο στιγματισμένη. Μόνο το 17% των ανθρώπινων πολιτισμών είναι αυστηρά μονογαμικό. Η συντριπτική πλειοψηφία των ανθρωπίνων κοινωνιών ενστερνίζονται έναν συνδυασμό τύπων γάμου. Δεν υπάρχει παραδοσιακή οικογένεια. Στο βιβλίο Sex at Dawn ο συγγραφέας Christopher Ryan λέει ότι η ανθρώπινη μονογαμία χρονολογείται μόλις από την γεωργική επανάσταση. Πριν από αυτό, ζούσαμε σε μικρές κοινότητες τροφοσυλλεκτών και μοιραζόμασταν την περιουσία μας (τροφή, στέγη, εργαλεία κλπ.) Έπειτα στη μεταγεωργική εποχή, αναπτύχθηκε η μονογαμία κυρίως λόγω ανησυχιών σχετικών με την πατρότητα και την κληρονομιά των υλικών αγαθών. Ο Ryan λέει ότι οι σύγχρονες ρομαντικές στάσεις μας είναι άσκοπα πουριτανικές «μια ξεπερασμένη βικτωριανή αίσθηση ανθρώπινης σεξουαλικότητας που συγχέει την επιθυμία με τα ιδιοκτησιακά δικαιώματα». Από τον 20ο αιώνα, πολλοί από εμάς έχουμε αρχίσει να επιστρέφουμε στις πολυσυντροφικές μας ρίζες, ακολουθώντας την σεξουαλική επανάσταση και τον φεμινισμό και κατ'επέκταση την αυξημένη οικονομική ανεξαρτησία των γυναικών. Αυτή η τάση θα συνεχιστεί.

Πολλοί άνθρωποι με ρωτάνε εάν το να έχω πολυσυντροφικούς γονείς έχει διαμορφώσει τον τρόπο που βλέπω την αγάπη ως ενήλικας, κάτι που είναι δύσκολο να απαντήσω. Μεγαλώνοντας με την πολυερωτική επιλογή να είναι ο κανόνας, η μονογαμία φαινόταν ξένη και αντιφατική. Μπορούμε να αγαπάμε παραπάνω από έναν φίλους ή συγγενείς την ίδια στιγμή, οπότε η έννοια της ρομαντικής αγάπης που λειτουργεί μόνο γραμμικά με μπέρδευε. Είμαι γύρω στα 20 τώρα και έχω την τάση να έχω πολλούς συντρόφους αν και είναι περισσότερο η λίμπιντό μου παρά η φιλοσοφική πεποίθησή μου. Δεν θεωρώ τον εαυτό μου πολυσυντροφικό, αλλά είμαι ανοιχτός στο να έχω πολλούς ή έναν συντρόφο.

Η ζωή είναι ως επί το πλείστον πόνος και αγώνας. Η υπόλοιπη είναι αγάπη και πίτσα. Για τις λίγες κοσμικές στιγμές που περνάμε σε αυτό τον μικρό πλανήτη, μπορούμε απλά να δεχθούμε ότι η αγάπη είναι αγάπη, συμπεριλαμβανομένης της αγάπης που τυχαίνει να είναι διαφυλετική, ομοφυλόφιλη ή πολυσυντροφική;

Η διάκριση κατά της αγάπης είναι ασθένεια της καρδιάς – αρκεί εκείνη που προκαλείται από την πίτσα.

Ακολουθήστε το VICE στο Twitter, Facebook και Instagram.