FYI.

This story is over 5 years old.

News

Η Επιδεινούμενη Ανθρωπιστική Κρίση στο Πακιστάν

Εκατοντάδες χιλιάδες άμαχοι έχουν τραπεί σε φυγή σε περιοχές διαφόρων φυλών.
JK
Κείμενο John Knefel

Εκτοπισμένοι Πακιστανοί πολίτες στην περιοχή των φυλών του Βόρειου Ουαζιριστάν σπρώχνουν καροτσάκια φορτωμένα με προμήθειες για την ανακούφιση των αμάχων στο σημείο διανομής του Παγκόσμιου Επισιτιστικού Προγράμματος, στην πόλη του Bannu, στις 27 Ιουνίου 2014. HASHAM AHMED/AFP/Getty Images

Περίπου μισό εκατομμύριο άνθρωποι έχουν εκτοπιστεί μετά την στρατιωτική επίθεση της πακιστανικής κυβέρνησης στην περιοχή του Βόρειου Ουαζιριστάν και όλα τα σημάδια δείχνουν ότι η κρίση, τις επόμενες μέρες και εβδομάδες, θα επιδεινωθεί. Πολλοί από τους εσωτερικά εκτοπισμένους ανθρώπους (IDPs) έχουν καταφύγει σε γειτονικές συνοριακές πόλεις, όπως είναι το Bannu, και είναι φανερό ότι έχουν αποφύγει σε μεγάλο βαθμό τους οργανωμένους από την κυβέρνηση καταυλισμούς. Η Ύπατη Αρμοστεία των Ηνωμένων Εθνών υπολογίζει ότι περισσότεροι από 180.000 άνθρωποι, από εκείνους που έχουν επηρεαστεί άμεσα, είναι παιδιά.

ΔΙΑΦΗΜΙΣΗ

Καθώς η ανθρωπιστική κρίση μεγαλώνει, υπάρχει μια αυξανόμενη ανησυχία ότι το Πακιστάν δεν έχει κάνει αρκετά για να ελαχιστοποιηθεί το κακό που παθαίνουν οι πολίτες, ως συνέπεια της επιχείρησης. «Ο στρατός δεν δίνει αρκετό χρόνο για εκκένωση» είπε ο ανεξάρτητος δημοσιογράφος Taha Siddiqui με email του στο VICE. «Περισσότεροι από μισό εκατομμύριο άνθρωποι διέφυγαν, πολλοί με τα πόδια, αλλά τους δόθηκαν μόνο μερικές μέρες χαλάρωσης της απαγόρευσης της κυκλοφορίας και για αυτό δεν υπήρξε αρκετή φροντίδα κατά τη μαζική έξοδο τους προκειμένου να αποφευχθούν οι δυσάρεστες εξελίξεις. Χθες, συνάντησα πολλούς IDP στο Bannu, των οποίων τα παιδιά πέθαναν στο δρόμο, λόγω της έλλειψης βοήθειας από την κυβέρνηση, κατά τη διάρκεια της εκκένωσης που έγινε σε  υψηλές θερμοκρασίες, πραγματικά ανυπόφορες».

Η επιχείρηση, που ονομάστηκε Zarb-i-Azb, ξεκίνησε στις 15 Ιουνίου, μετά την κατάρρευση των ειρηνευτικών διαπραγματεύσεων μεταξύ της κυβέρνησης και των Ταλιμπάν του Πακιστάν (TTP) και αφού είχε πραγματοποιηθεί επίθεση στο αεροδρόμιο του Καράτσι από την TTP και Ουζμπέκους αντάρτες. Οι 30 νεκροί- συμπεριλαμβανομένων δέκα ανταρτών- συνέπεια της επίθεσης, χρησίμευσαν ως καταλύτης για το στρατό προκειμένου να πραγματοποιήσει την από καιρό υποσχόμενη επίθεση στο Βόρειο Ουαζιριστάν, τόπο εκατοντάδων χιλιάδων αμάχων καθώς επίσης και ενός μείγματος ανταρτών και πολιτοφυλάκων.

Το Στέιτ Ντιπάρτμεντ εξήρε την επιχείρηση αμέσως μετά την έναρξη της. «Από καιρό υποστηρίζουμε τις προσπάθειες τους Πακιστάν να επεκτείνει την κυριαρχία του και τη σταθερότητα σε όλη τη χώρα» είπε σε συνέντευξη Τύπου η εκπρόσωπος Τζεν Ψάκη. Όταν, στις 27 Ιουνίου, το VICE ρώτησε εάν η κυβέρνηση του Πακιστάν έκανε αρκετά για να αντιμετωπίσει την κρίση, η αναπληρώτρια εκπρόσωπος του Στέιτ Ντιπάρτμεντ, Μαρί Χαρφ εξήρε τις προσπάθειες της κυβέρνησης. «Η πακιστανική κυβέρνηση εργάζεται σκληρά για να αντιμετωπίσει την κρίση με τους IDP και έχει λάβει μέτρα για την ελάφρυνση των γραφειοκρατικών απαιτήσεων για τις ανθρωπιστικές επιχειρήσεις» είπε η Harf σε email. Η αμερικανική υπηρεσία για τη διεθνή ανάπτυξη έχει συνεισφέρει 8 εκατομμύρια δολάρια στην προσπάθεια ανακούφισης των εκτοπισμένων.

ΔΙΑΦΗΜΙΣΗ

Οι ΗΠΑ εδώ και χρόνια θέλουν το Πακιστάν να διώξει τις ομάδες ανταρτών-κάποιες από τις οποίες έχουν επιτεθεί στις αμερικανικές δυνάμεις στο Αφγανιστάν και μερικές από τις οποίες έχουν εξαπολύσει επιθέσεις κατά της πακιστανικής κυβέρνησης-από τα προπύργια τους στις περιοχές όπου κατοικούν φυλές και όπου η κεντρική κυβέρνηση ουσιαστικά είναι ανύπαρκτη. Ο πακιστανικός στρατός και οι μυστικές υπηρεσίες μιλούν αόριστα για τον ακριβή στόχο των επιθέσεων και παραμένει ασαφές εάν το δίκτυο Haqqani Network-μια αδελφή οργάνωση με τους Ταλιμπάν του Αφγανιστάν που τακτικά επιτίθεται στις αμερικανικές δυνάμεις στο Αφγανιστάν-είναι στόχος της επιχείρησης.

Τι κι αν, ο όποιος ρόλος παίζει η αμερικανική κυβέρνηση είναι ασαφής. Στις 26 Ιουνίου, η Harf, η αναπληρώτρια εκπρόσωπος του Στέιτ Ντιπάρτμεντ, είπε σε συνέντευξη Τύπου «Οι παρούσες επιχειρήσεις διεξάγονται πλήρως υπό πακιστανική διοίκηση». Όταν το VICE ζήτησε να ξεκαθαριστεί εάν οι ΗΠΑ παρέχουν βοήθεια στις στρατιωτικές ή μυστικές υπηρεσίες του Πακιστάν στο επίπεδο πληροφοριών ή στρατιωτικών συμβουλών, το Στέιτ Ντιπάρτμεντ αρνήθηκε να σχολιάσει περαιτέρω. Εκπρόσωπος του Εθνικού Συμβουλίου Ασφαλείας επίσης αρνήθηκε να σχολιάσει.

Κατά τη διάρκεια των ειρηνευτικών διαπραγματεύσεων μεταξύ της πακιστανικής κυβέρνησης και της TTP, οι ΗΠΑ απέφυγαν να εξαπολύσουν οποιαδήποτε επίθεση με μη επανδρωμένο αεροσκάφος στις περιοχές των φυλών του Πακιστάν, για διάστημα μεγαλύτερο των πέντε μηνών, «παύση» που αποτελεί και τη μεγαλύτερη επί προεδρίας Ομπάμα. Ωστόσο ακριβώς πριν την έναρξη της επιχείρησης στο Ουαζιριστάν, οι ΗΠΑ επανέλαβαν τα χτυπήματα με τα μη επανδρωμένα, πραγματοποιώντας τρεις ξεχωριστές επιθέσεις σε περίοδο μιας εβδομάδας. Το Reuters, επικαλούμενο δυο ανώνυμους αξιωματούχους του Πακιστάν, μετέδωσε ότι η μία από τις επιθέσεις έγινε με «άμεση συγκατάθεση» από το Ισλαμαμπάντ. Το Πακιστάν σχεδόν πάντα καταδικάζει τις αμερικανικές επιθέσεις μη επανδρωμένων και οι ανώνυμοι ισχυρισμοί αμφισβητήθηκαν από το υπουργείο Εξωτερικών του Πακιστάν.

ΔΙΑΦΗΜΙΣΗ

Το πρόγραμμα των μη επανδρωμένων-που το διαχειρίζεται η CIA- άρχισε το 2004 και ευθύνεται για το θάνατο περίπου 2.310 έως 3.743 ανθρώπων, σύμφωνα με εκτιμήσεις του Γραφείου Ερευνητικής Δημοσιογραφίας. Το πρόγραμμα άρχισε με αυτό που κάποιοι επικριτές λένε «δολοφονία-διαπραγματευτικό χαρτί». Σύμφωνα με τον Mark Mazzetti από του New York Times η CIA σκότωνε έναν Πακιστανό αντάρτη, ο οποίος δεν αποτελούσε απειλή για τις ΗΠΑ , με αντάλλαγμα την πρόσβαση στον πακιστανικό εναέριο χώρο.

Το πρόγραμμα των μη επανδρωμένων έχει σπείρει τον όλεθρο σε πολίτες στο Βόρειο Ουαζιριστάν. Το περασμένο φθινόπωρο, ο Rafiq ur Rehman, δάσκαλος δημοτικού σχολείου από την περιοχή, ταξίδεψε στις Ηνωμένες Πολιτείες για να πει στα μέλη του Κογκρέσου για την επίθεση με μη επανδρωμένου κατά την οποία σκοτώθηκε η μητέρα του. Πήρα συνέντευξη από τον Rehman και δυο από τα παιδιά του σε εκείνη την επίσκεψη και ενώ μιλούσαμε, η κόρη του συνεχώς ζωγράφιζε εικόνες μη επανδρωμένων που πετούσαν πάνω από τα κεφάλια μας. Οι προσπάθειες που έκανα για να μιλήσω με τον Rafiq και να τον ρωτήσω εάν είχε φύγει από το σπίτι τους ήταν ανεπιτυχείς.

Το αν η επιχείρηση στο Ουαζιριστάν θα στεφθεί με επιτυχία όσο αφορά στη διάλυση μεγάλου μέρους ή όλων των αντάρτικων οργανώσεων παραμένει αμφίβολο. Πολλοί ηγέτες διαφορετικών ομάδων, συμπεριλαμβανομένων των αποκαλούμενων ‘καλών Ταλιμπάν’ που δεν επιτίθενται στην πακιστανική κυβέρνηση, είχαν λάβει αρκετά νωρίτερα ειδοποίηση για να φύγουν από την περιοχή. «Αυτοί οι καλοί Ταλιμπάν, οι οποίοι επιτίθενται μέσα στο Αφγανιστάν, γνώριζαν ότι η επιχείρηση επρόκειτο να γίνει από ότι έχω μάθει από τους ντόπιους, δημοσιογράφους και στρατιωτικές πηγές» είπε ο Siddiqui, ο ανεξάρτητος δημοσιογράφος, στο VICE.

«Οπότε μετακόμισαν μακριά πολύ πριν» πρόσθεσε. «Και βλέποντας τη μετακίνηση τους, οι υπόλοιποι από τους κακούς δεν έμειναν στη θέση τους. Για αυτό οι 300+ τρομοκράτες για τους οποίους έκανε λόγο ο στρατός στα μέσα ενημέρωσης είναι εξαιρετικά υπερβολικό νούμερο και εν πάση περιπτώσει, χωρίς πρόσβαση από ανεξάρτητα μέσα ενημέρωσης, δεν υπάρχει τρόπος να επιβεβαιωθεί».

Ο Siddiqui είπε ότι έχει συναντήσει αμάχους που τραυματίστηκαν κατά τη διάρκεια των βομβιστικών επιθέσεων, τις οποίες χαρακτηρίζει «αδιάκριτες» αλλά προσθέτει ότι είναι αδύνατο να επιβεβαιώσει πόσοι πολλοί άμαχοι έχουν σκοτωθεί ή τραυματιστεί. «Πολλοί καταγγέλλουν την επιθετική δράση του στρατού κατά του άμαχου πληθυσμού, αλλά δεν υπάρχει τρόπος να διασταυρωθεί εάν το λένε αυτό επειδή είναι υποστηρικτές των Ταλιμπάν» έγραψε.

Η επίθεση στο Βόρειο Ουαζιριστάν δεν είναι η μόνη πρόσφατη προσπάθεια από την κυβέρνηση να εκδιώξει τους αντάρτες από τις περιοχές των φυλών. Το 2009, ο πακιστανικός στρατός είχε εξαπολύσει στρατιωτικές επιχειρήσεις που είχαν επικριθεί πολύ στην Κοιλάδα Σουάτ και το Νότιο Ουαζιριστάν, οι συνέπειες των οποίων είναι ακόμα αισθητές. «Ακόμα και σε προηγούμενες επιχειρήσεις στη ζώνη των φυλών, οι πρόσφυγες παραμένουν άστεγοι μέχρι σήμερα, ακόμα τέσσερα και πέντε χρόνια μετά την επιχείρηση» έγραψε ο Siddiqui.

Ακολουθήστε το VICE στο Twitter Facebook και Instagram.