Ήμουν Θύμα του Διαβόητου «Οδοντίατρου Χασάπη»

Tο άρθρο δημοσιεύτηκε αρχικά

στο VICE France.

Εάν είστε σαν κι εμένα, η απλή αναφορά ενός ραντεβού με τον οδοντίατρο πυροδοτεί μια σειρά από άγχη. Και η είδηση για την ύπαρξη του Jacobus «Mark» Van Nierop, περισσότερο γνωστού ως «οδοντίατρος του τρόμου» ή ως «οδοντίατρος χασάπης», το μόνο που δεν έκανε ήταν να το αλλάξει αυτό. Αυτός ο Ολλανδός οδοντίατρος μετακόμισε στο Château-Chinon το 2008 και στη συνέχεια πετσόκοψε τα στόματα εκατοντάδων ασθενών που νόμιζαν ότι έπαιρναν την κατάλληλη φροντίδα για τα οδοντιατρικά προβλήματά τους. Διέφυγε στον Καναδά μετά την αρχική σύλληψή του στη Γαλλία το 2013, αλλά συνελήφθη ξανά στο New Brunswick λίγο περισσότερο από ένα χρόνο μετά. Πριν από λίγες μέρες μπήκε στη φυλακή για οκτώ χρόνια με απόφαση του ποινικού δικαστηρίου στο Nevers και του απαγορεύτηκε διαπαντός η άσκηση του οδοντιατρικού επαγγέλματος.

Άρχισε το 2008, όταν ο Mark Van Nierop άνοιξε το οδοντιατρείο του στο Château-Chinon, στο γεωγραφικό διαμέρισμα της Nièvre. Στην αρχή, τον καλωσόρισαν ως σωτήρα σε μια περιοχή που υποφέρει από την ιατρική εγκατάλειψη. Ωστόσο, γρήγορα μεταδόθηκε από στόμα σε στόμα η βιαιότητά του και οι μεσαιωνικές μέθοδοί του, τις συνέπειες των οποίων ακόμα νιώθουν οι ασθενείς του. Κανένα από τα θύματά του δεν γνώριζε ότι του είχε απαγορευτεί να εργάζεται ως οδοντίατρος στην Ολλανδία. Με τη δίκη να έχει πια τελειώσει, οι ασθενείς του μπορούν να αρχίσουν να αντιμετωπίζουν τη φρίκη που υπέστησαν επί σειρά μηνών. Η Sylviane Boulesteix είναι ένα από αυτά τα θύματα και συμφώνησε να μας μιλήσει για την ιστορία της.

VICE: Μπορείτε να μας πείτε για το πρώτο σας ραντεβού με τον Van Nierop;
Sylviane Boulesteix: Πήγα να τον δω τον Ιανουάριο του 2012. Είχα ήδη συνταξιοδοτηθεί. Είχα να πάω πολλά χρόνια στον οδοντίατρο και από τότε που συνταξιοδοτήθηκε ο προηγούμενος οδοντίατρός μου, ο Van Nierop ήταν ο μόνος διαθέσιμος στην περιοχή. Σε εκείνο το πρώτο ραντεβού, μου είπε αμέσως ότι ήθελε να αντικαταστήσει όλα τα δόντια μου. Εκτίμησε πόσο περίπου θα στοιχίσει, μου έδωσε φωτογραφίες, τα πάντα. Στην αρχή της ιατρικής επίσκεψης μου έκανε ένεση με κάτι – είπε ότι ήταν «για την αναδόμηση των δοντιών μου». Ήταν πραγματικά επώδυνο. Όταν έκανε το καλούπι των δοντιών, ήταν σαν να προσπαθούσε να μου ξεριζώσει το σαγόνι. Όμως από τη στιγμή που θα καθίσεις σε εκείνη την καρέκλα, το κίνητρό σου για να κάνεις οποιαδήποτε ερώτηση δεν είναι ιδιαίτερα υψηλό.

Σε αυτό το σημείο δεν υποπτευθήκατε τίποτα;
Όχι. Είναι μικρό χωριό και οι άνθρωποι συνήθως είναι ύποπτοι με τους ξένους, αλλά δεν ήθελα να ακούσω τι έλεγε ο κόσμος. Και ένας πρώην συνάδελφός μου που είχε ραντεβού με τον Van Nierop είχε πει ότι όλα πήγαν περισσότερο από καλά. Το οδοντιατρείο του φαινόταν απολύτως φυσιολογικό: μια αίθουσα αναμονής με περιοδικά και καρέκλες που ακουμπούσαν στους τοίχους. Μια ρεσεψιονίστ με λευκή μπλούζα η οποία δεν ήταν ούτε ιδιαίτερα καλή ούτε ιδιαίτερα αγενής και μια βοηθός μέσα στο κυρίως οδοντιατρείο. Όλα φαίνονταν λειτουργικά και καθαρά. Υπήρχε ακόμα και μια πλάκα με χαραγμένο το όνομά του. Πώς μπορεί κανείς να υποπτευθεί οτιδήποτε με όλο αυτό;

Τι συνέβη μετά το πρώτο ραντεβού;
Έπειτα από ήδη δύο πολύ επώδυνες ιατρικές επισκέψεις, η ρεσεψιονίστ μου τηλεφώνησε να πάω στο οδοντιατρείο ώστε ο οδοντίατρος να αντικαταστήσει μερικά από τα δόντια μου με οδοντοστοιχίες. Και πάλι τον εμπιστεύτηκα, αλλά ήταν τρομακτικό. Έκανε οκτώ αναισθητικές ενέσεις στα ούλα μου, οπότε δεν μπορούσα να νιώσω ή να κουνήσω τα τρία τέταρτα του προσώπου μου. Δυσκολευόμουν να αναπνεύσω. Έπειτα έβγαλε οκτώ δόντια με τη μία και πήγε για μεσημεριανό με τη βοηθό του, αφήνοντάς με να αιμορραγώ πάνω στην οδοντιατρική καρέκλα. Όταν επέστρεψε, προσπάθησε να αστειευτεί ρωτώντας: «Θα θέλατε ένα μικρό σάντουιτς, κυρία;». Ήμουν εκεί πολλές ώρες και συνέχισα να αιμορραγώ για τρεις μέρες μετά το γεγονός. Και έτσι μπήκα σ' έναν φαύλο κύκλο: πονούσα τόσο πολύ που έπρεπε να πάω ξανά στο οδοντιατρείο να με δει. Τα ούλα μου μολύνθηκαν, οπότε έβγαλε τις οδοντοστοιχίες για να επουλωθούν. Ύστερα από εκείνα τα ραντεβού, το οδοντιατρείο έκλεισε ξαφνικά.

Ποια ήταν η πρώτη εντύπωση που είχατε από αυτό τον άντρα;
Τον βρήκα πολύ αλλόκοτο. Έμοιαζε με παίκτη του ράγκμπι και δεν μιλούσε πολύ καλά τα γαλλικά, ωστόσο μπορούσες να τον καταλάβεις. Ήταν αρκετά απότομος σε κάποια πράγματα που έκανε, αλλά και πάλι, όταν είσαι ξαπλωμένος στην οδοντιατρική καρέκλα με το στόμα ανοιχτό δεν κάνεις ερωτήσεις. Η προσέγγισή του ήταν βίαιη, αλλά βαθιά μέσα σου σκέφτεσαι: είναι οδοντίατρος. Οι οδοντίατροι σπανίως είναι ευγενικοί και ευχάριστοι. Και έκανε τα πάντα για να είμαι άνετα, ήταν πολύ συμπαθής τύπος. Μόνο όταν είχε τα οδοντιατρικά εργαλεία στα χέρια του αποκαλυπτόταν ότι ήταν βασανιστής.

Πιστεύετε ότι αντλούσε κάποιου είδους ευχαρίστηση κάνοντας τους ασθενείς να υποφέρουν;
Όχι, δεν το πιστεύω. Εκ των υστέρων, σκέφτομαι ότι ήταν εκεί απλώς για να βγάλει χρήματα από έντιμους ανθρώπους. Πάντα έπρεπε να πληρώνεις προκαταβολικά το 40% του κόστους της θεραπείας. Δεν είχα αρκετά χρήματα, οπότε έπρεπε να τα δανειστώ – ακόμα αποπληρώνω αυτό το ποσό.

Έχετε ξαναπάει σε οδοντίατρο από τότε;
Δεν είχα επιλογή, αν αναλογιστεί κανείς την κατάσταση στην οποία με άφησε. Για περίπου 1,5 χρόνο ήμουν χωρίς δόντια. Δεν μπορούσα να φάω στερεές τροφές. Πάντα εμπιστευόμουν απολύτως τους γιατρούς και τις ιατρικές θεραπείες, αλλά τώρα είναι πιο περίπλοκο. Σήμερα όταν πάω να δω γιατρό, πάντα έχω έναν κόμπο στο στομάχι μου. Προσπαθούμε να ξαναφτιάξουμε τις ζωές μας όσο καλύτερα μπορούμε, αλλά δεν θα μπορέσουμε ποτέ να ξεχάσουμε. Θα φοράω οδοντοστοιχίες για την υπόλοιπη ζωή μου εξαιτίας του.

Νιώσατε εγκατάλειψη όταν συνέβησαν όλα αυτά;
Ιατρικά, ναι. Δεν υπάρχουν πια οικογενειακοί γιατροί στη γαλλική ύπαιθρο, είναι εντελώς έρημα εδώ. Υπάρχει ένας γιατρός που έρχεται κάθε δύο εβδομάδες. Δεν έχω αυτοκίνητο ούτε και ίντερνετ. Τι υποτίθεται πως πρέπει να κάνω; Ευτυχώς, μας αναγνώρισαν ως θύματα και θα πάρουμε αποζημίωση.

Πώς ήταν να είστε στη δίκη;
Έτρεμα όταν τον είδα. Δεν είπε τίποτα. Σε κάθε ερώτηση που του έκανε ο εισαγγελέας, απαντούσε «δεν θυμάμαι» ή «δεν μπορώ να το σχολιάσω αυτό». Φαινόταν εντελώς αποκομμένος από την πραγματικότητα. Είμαι πολύ χαρούμενη που τέλειωσε.

Περισσότερα από το VICE

H Ζωή μου ως Διακινητής Ecstasy στα Κλαμπ των 90s

Οι Γυναίκες Αποκαλύπτουν τι Θεωρούν Σέξι

Θυμάστε Τότε που η Αμερική Έριξε Κατά Λάθος Πυρηνικά στην Ισπανία;