Oι Ισραηλινές Έφηβες της Dafy Hagai

Το θέμα δημοσιεύτηκε αρχικά στο i-D.

Σε μία φωτογραφία, το σώμα ενός κοριτσιού λαμπυρίζει σε μια γαλαζοπράσινη πισίνα, ενώ μια άλλη γυναίκα, topless, βρίσκεται σε ένα χωράφι ανάμεσα σε οπλές αλόγων. Αυτά είναι μερικά παραδείγματα της τέχνης της φωτογράφου Dafy Hagai στα «Dafy Hagai's Summer» (Το Καλοκαίρι της Dafy Hagai) και «Israeli Girls» (Ισραηλινά Κορίτισια), δύο σειρές έργων που εξερευνούν την κοριτσίστικη ηλικία στη σύγχρονη Μέση Ανατολή. Στο επικείμενο -ακόμη χωρίς τίτλο- λεύκοωμά της, το οποίο θα κυκλοφορήσει από τις εκδόσεις «Perimeter Editions» τον επόμενο μήνα, η Dafy συνεχίζει να εξερευνά τη γυναικεία σεξουαλικότητα, μέσω ξέγνοιαστων περιπετειών ή αλλιώς «των vibes της Mariah Carey», όπως έγραψε η καλλιτέχνιδα σε μια ανάρτησή της στο Instagram. Αλλά αυτό το νέο βιβλίο είναι επίσης μια εξερεύνηση του τοπίου του Ισραήλ μέσω των φωτογραφιών που ελήφθησαν στα roadtrips προς και από τις παραθαλάσσιες πόλεις του - έφηβα κορίτσια περιπλανώνται στη μέση της ερήμου Νegev, σε βράχια από αλάτι στη Νεκρά Θάλασσα και στα φανταχτερά ξενοδοχεία του Eilat, ένα θέρετρο που συνορεύει με την Αίγυπτο. «Υπάρχει κάτι συναρπαστικό για αυτά τα μέρη - τα νέα πολυτελή θέρετρα στις τουριστικές πόλεις, τα προάστια και οι άνθρωποι που ζουν εκεί», εξηγεί η Dafy.

i-D: Πού μεγάλωσες;
Dafy Hagai: Μεγάλωσα σε ένα μικρό προάστιο κοντά στο Τελ Αβίβ. Ήταν αρκετά βαρετό και ήσυχο, αλλά εγώ με τις φίλες μου βγαίναμε πολύ και πάντα καταλήγαμε σε κάποια διασκεδαστική περιπέτεια. Δοκιμάζαμε μακιγιάζ και ρούχα ή ακούγαμε μουσική. Μελετούσαμε διαφορετικά στυλ, από girly μέχρι punk. Ψάχναμε πάντα για τρόπο έκφρασης.

Αν μπορούσες να μιλήσεις στον εφηβικό εαυτό σου, τι θα έλεγες;
Να είσαι ο εαυτός σου και να μη νοιάζεσαι τι σκέφτεται κανένας άλλος.

Πότε και πώς ασχολήθηκες με τη φωτογραφία; Τι σε προσέλκυσε σε αυτή;
Ξεκίνησα με τη φωτογραφία πριν από 3-4 χρόνια. Στο πανεπιστήμιο άρχισα να δουλεύω σε ταινίες μικρού μήκους και κάποια βίντεο projects, αλλά η παραγωγή τους ήταν πολύ περίπλοκη για να την κάνω μόνη μου. Έτσι, άρχισα να χρησιμοποιώ τη φωτογραφία για την προσωπική μου δουλειά.

Κάποιες από τις φωτογραφίες σου μοιάζουν σαν να έχουν ληφθεί στο Λος Άντζελες, ενώ έχουν τραβηχτεί στο Ισραήλ. Επιλέγεις σκόπιμα να μην τους δώσεις κάποιο χαρακτηριστικό γνώρισμα από το μέρος;
Οι τοποθεσίες που έψαξα ήταν σκόπιμα μη χαρακτηριστικές του Ισραήλ, αλλά είχαν το συγκεκριμένο vibe που είχα και στο μυαλό μου. Ήθελα να δημιουργήσω μία αισθητική «εφηβικής ταινίας στα προάστια», έτσι ώστε και άλλοι άνθρωποι να συνδεθούν και να δουν τις δικές τους εμπειρίες μέσα απ'αυτήν.

Ποιες είναι μερικές από τις αγαπημένες σου εφηβικές ταινίες;
Kids, Nowhere, The Doom Generation, Clueless, Mean Girls, Heathers.

Πιστεύεις ότι η σύγχρονη τέχνη και η φωτογραφία αλλάζουν το «πρόσωπο» του φεμινισμού;
Νομίζω ότι η σύγχρονη τέχνη και η φωτογραφία, κυρίως σε πλατφόρμες κοινωνικής δικτύωσης, είναι σε θέση να προωθήσουν σε μεγαλύτερα ακροατήρια, παντού, θέματα και ιδέες που δεν είχαν τύχει αρκετής προσοχής. Βοηθούν επίσης να «χτιστούν» κοινότητες όπου γυναίκες καλλιτέχνιδες θα έχουν τη δυνατότητα να επικοινωνούν, να εμπνέουν η μία την άλλη και να συνεργάζονται.

Ποια είναι τα projects που δουλεύεις αυτήν τη στιγμή;
Υπάρχουν δύο νέα έργα μου που βγαίνουν σύντομα και είμαι πολύ ενθουσιασμένη. Το πρώτο είναι μια συνεργασία με τη σουηδική μάρκα υποδημάτων Eytys. Έφτιαξα και φωτογράφισα μια διαφημιστική καμπάνια για αυτούς, που πρόκειται να τυπωθεί και ως φωτογραφικό λεύκωμα. Ήρθαν μαζί μου στο Ισραήλ για να φωτογραφήσουμε και η θεματική του θέλαμε να είναι οι εκδρομές που έκανα παιδί με την οικογένειά μου. Το άλλο έργο πάνω στο οποίο εργάζομαι τους τελευταίους δύο μήνες είναι ένα νέο βιβλίο που, λογικά, θα βγει τον Σεπτέμβριο από την «Perimeter Editions». Είναι ένα βιβλίο για τα κορίτσια της παραλίας και τις παραλιακές πόλεις στο Ισραήλ.

Ποιο είναι το concept αυτού του βιβλίου και τι θέλεις να δείξεις με αυτό; Στο «Israeli Girls» ξέρω ότι ήθελες να δείξεις τη νεανική κουλτούρα και τη σεξουαλικότητα στο Ισραήλ. Μήπως αυτό το τελευταίο έργο, αποτελεί μία συνέχειά του;
Έχει κυρίως να κάνει με την αισθητική για την οποία άρχισα να ενδιαφέρομαι τον τελευταίο καιρό και τη νοσταλγία για τις παραλιακές πόλεις του Ισραήλ, στις οποίες ταξίδεψα σε διαφορετικές περιόδους της ζωής μου. Υπάρχει κάτι συναρπαστικό σε εκείνους τους τόπους - τα νέα πολυτελή θέρετρα στις τουριστικές πόλεις, τα προάστια και οι άνθρωποι που ζουν εκεί. Αν και αυτά τα μέρη άλλαξαν πολύ τα τελευταία χρόνια, μερικά από τα vintage ξενοδοχεία εξακολουθούν να υπάρχουν, οπότε αξίζει να τα δει κάποιος. Ήμουν στο Λας Βέγκας πριν λίγο καιρό και τα μοτέλ-αντίκες πραγματικά με γοήτευσαν. Λατρεύω που η αρχιτεκτονική μπορεί να σε κάνει να νιώθεις ότι ζεις σαν μια άλλη εποχή και να φαντάζεσαι τι μπορεί να συνέβαινε εκεί μια φορά και έναν καιρό. Έκανα επίσης κάποιες νυχτερινές λήψεις, που είναι κάτι νέο για μένα. Υποθέτω ότι είναι μια συνέχεια της εξερεύνησης της γυναικείας σεξουαλικότητας, αλλά και διάφορων τόπων και στυλ του Ισραήλ. Και στα δύο βιβλία, συμπεριφέρομαι σαν να σκηνοθετώ ταινία ή να δημιουργώ έναν κόσμο.

Ακολουθήστε το VICE στο Twitter, Facebook και Instagram.