O Jef είναι ένας μοναχικός folk τραγουδοποιός, με τρομερές στιχουργικές δυνατότητες και έναν ήχο που συνδυάζει την Αμερική με τις βραζιλιάνικες καταβολές του. Ένας ιδιαίτερος άνθρωπος, πανέξυπνος, με τρομερό χιούμορ ο οποίος ζει έντονα και μετατρέπει την τραγικότητα που λέγεται «ζωή στην Αθήνα» σε τραγούδια. Είναι αυτός ο ταλαντούχος φίλος σου, ο οποίος θα ήταν καλός με όποια τέχνη και αν καταπιανόταν. Αυτό δεν το αναφέρω τυχαία, αφού στο παρελθόν έχει ασχοληθεί και με το θέατρο - έχοντας δουλέψει σε πολύ μεγάλες παραστάσεις.
Πριν από λίγο καιρό κυκλοφόρησε από την Inner Ear Records ο νέος του δίσκος με τίτλο: Terra Papagalli. Ένα άλμπουμ για τη Βραζιλία, μια διαμαρτυρία, ένα meme χωρίς νόημα, ο απολογισμός μιας παιδικότητας μακρινής στον χώρο και στον χρόνο, όπως αναφέρει και το δελτίο Τύπου. Αυτή η κυκλοφορία λειτούργησε σαν αφορμή για να βρεθούμε σε ένα μπαρ του κέντρου, να πιούμε ποτά και να κάνουμε ένα catch-up -μιας και μας συνδέει μια φιλία που μετράει χρόνια- ανάμεσα σε κουβέντες για τη νέα του δουλειά.
Φωτογραφία: Ευτυχία Βλάχου.
VICE: Μίλα μου λίγο για τον τίτλο του δίσκου. jef Maarawi: Διάβαζα ένα βιβλίο με τίτλο Brazil: A Biography (των Lilia M. Schwarcz, Heloisa M. Starling), στο οποίο αναφέρεται ότι την εποχή που οι Ολλανδοί χαρτογραφούσαν τη Βραζιλία, την είχαν ονομάσει Terra Papagalli, που σημαίνει «η γη των παπαγάλων» Προφανώς, επειδή υπήρχαν πολλοί παπαγάλοι εκεί. Στη συνέχεια πήρε την ονομασία TerraBrasilis, από το Brazil Wood, δηλαδή το κοκκινόξυλο και τελικά έγινε Brazil. Οι παραπάνω πληροφορίες μού είχαν κάνει εντύπωση.Παράλληλα, σκεφτόμουν τον τρόπο που οι νέοι άνθρωποι σήμερα συνδέονται με την pop κουλτούρα και ειδικά τα memes, τα οποία ουσιαστικά αποτελούν τη μίμηση μιας συνθήκης. Κατέληξα, ότι τελικά όλοι μας είμαστε σαν παπαγάλοι, χωρίς να κρύβεται κάποιο statement πίσω από αυτό που σου αναφέρω. Πρώτος παπαγάλος είμαι εγώ. Ένας Ελληνοβραζιλιάνος που παίζει Αμερικάνικο folk. Ουσιαστικά, μιμούμαι κάτι.
ΔΙΑΦΗΜΙΣΗ
Τι έχει αλλάξει στα τέσσερα χρόνια που μεσολάβησαν από τον προηγούμενό σου δίσκο: το Comfort Food; Υπήρξε μια τρομερή «ζύμωση» μέσα μου και πολλές “trial and error” καταστάσεις. Υπήρξε και αρκετή τοξικότητα στις προσωπικές μου σχέσεις, είτε με φίλους είτε με συντρόφους, αλλά πάνω απ΄όλα με τον ίδιο μου τον εαυτό. Πέρασα από μεγάλα στάδια απομόνωσης και ψυχικού healing. Εκείνος ο δίσκος ήταν ένα statement για μια πολύ τρομακτική περίοδο της ζωής μου.Παλιά λεγόσουν Egg Hell. Από τότε τι έχει αλλάξει; Ειλικρινά, δεν μπορώ να σκεφτώ τι αλλάζει και τι μένει ίδιο. Ακόμα υπάρχουν «τοτέμ» στο μυαλό μου, τα οποία, προσπαθώ να καταλάβω. Εμμονές, κατάθλιψη, αγχώδη διαταραχή, ρομαντικότητα και η ελπίδα ότι κάποια πράγματα θα «στρώσουν». Σε σχέση με τη μουσική πάντως τα πράγματα έχουν αλλάξει προς το καλύτερο. Έχω βρει τον κατάλληλο χώρο μέσα μου γι’ αυτό που κάνω και αν έστω ένας άνθρωπος περνάει καλά με τραγούδια μου, τότε είμαι χαρούμενος και εγώ.
Είναι εύκολο να βγάζεις εκεί έξω ένα έργο και να μην κοιτάζεις τα νούμερα; Κοίτα, υπάρχουν χιλιάδες λόγοι να εξηγήσεις γιατί κάτι πάει καλά ή όχι. Ωστόσο, έχω καταλήξει ότι κανείς δεν μου χρωστάει κάτι και αυτή είναι μια σκέψη που με κάνει χαρούμενο. Είναι πολύ ωραίο να το νιώθεις αυτό. Μου έχει δοθεί μια πλατφόρμα για να κάνω αυτό το πράγμα και είναι πολύ όμορφο να γνωρίζεις ότι κάποιοι άνθρωποι θα το πάρουν, θα εκφραστούν μέσα από αυτό, θα αγκαλιαστούν ακούγοντάς το, θα κάνουν έρωτα. Αυτή η σκέψη, σε συνδυασμό με το γεγονός ότι είμαι απόλυτα ευχαριστημένος με το αποτέλεσμα, μου αρκούν και με κάνουν να αισθάνομαι ok με τα υπόλοιπα.
ΔΙΑΦΗΜΙΣΗ
Τι είναι αυτό που σε κάνει να λες ότι είσαι απόλυτα ευχαριστημένος με το αποτέλεσμα του συγκεκριμένου album; Tο γεγονός ότι πρόκειται για αποτέλεσμα μιας εσωτερικής «ζύμωσης», μέσω της οποίας προσπάθησα να φέρω τον εαυτό μου σε ένα διαφορετικό σημείο από αυτό που ήμουν πριν. Έχει να κάνει με πολλά πράγματα. Με τη ψυχανάλυση, τη συγχώρεση, τον διαλογισμό. Είναι ένα προσωπικό ταξίδι και το ακούω στο αποτέλεσμα. Έχεις γράψει και ένα τραγούδι στα πορτογαλικά, σωστά; Ναι, πολύ παλιά, ως Egg Hell. Θα το ξανακάνεις; Ναι, τρία από τα καινούρια κομμάτια που έχω γράψει τον τελευταίο καιρό είναι στα πορτογαλικά. Κάτι που δεν έχω πει ακόμα σε κανέναν, είναι ότι πρόσφατα άρχισα να γράφω και ένα τραγούδι στα ελληνικά. Ανακάλυψα ότι δεν έχω τρομερή επαφή με τη μέθοδο γραψίματος στη συγκεκριμένη γλώσσα και αυτό με κάνει να νιώθω έναν ενθουσιασμό.Έχεις εργαστεί και δέκα χρόνια ως ηθοποιός. Πώς ήταν αυτή η εμπειρία; Δεν πέρασα καθόλου καλά και αυτό έχει να κάνει με τον τρόπο που λειτουργεί το ελληνικό θέατρο. Βασίζεται πολύ στην τρομερή ανάγκη του εκάστοτε καλλιτέχνη να έχει δουλειά και δεν υπάρχει σεβασμός. Απλήρωτες πρόβες, δύο μήνες παράσταση και μετά «άντε γεια», πήγαινε βρες τι άλλο θα κάνεις. Επίσης, πρέπει να έχεις καλή επαφή με όλους και χίλια δύο ακόμη.Προσωπικά, δεν το αγάπησα ποτέ και ας μου έλεγαν φίλοι και γνωστοί ότι ήμουν καλός. Στο θέατρο δεν είσαι καλός απλά αν παίζεις καλά. Θα πρέπει να είσαι σωστός με το ίδιο το θέατρο, τα κείμενα, τους συναδέλφους σου και γενικότερα με όλα όσα περιστρέφονται γύρω του. Εγώ, θεωρώ ότι δεν το είχα αυτό.
ΔΙΑΦΗΜΙΣΗ
Με τη μουσική το έχεις; Με τη μουσική έχουμε μια σιωπηλή συμφωνία και όταν έρχεται η έμπνευση είμαι εκεί. Τη σέβομαι και είμαι πολύ χαρούμενος γι’ αυτό. Αισθάνεσαι ότι θα έπρεπε να είσαι πιο ενεργός; Δεν έχω τη διάθεση να το κάνω όταν δεν υπάρχει όρεξη. Ίσως αν είχα μια μπάντα να αναγκαζόμουν να είμαι πιο ενεργός. Ωστόσο, γι’ αυτό το album έχω κάνει πολλά περισσότερα για να το βγάλω προς τα έξω.
Φωτογραφία: Ευτυχία Βλάχου.
Αλήθεια, πώς βρέθηκες το 2009 να ανοίγεις μια τεράστια συναυλία στην Αργεντινή; To 2009 είχε βρεθεί Vincent Moon στην Ελλάδα για ένα project στο οποίο είχα συμμετάσχει και είχα κρατήσει επαφή μαζί του. Δύο χρόνια αργότερα γνώρισα μια κοπέλα, την οποία ερωτεύτηκα παράφορα - αργότερα έγινε η κοπέλα μου.Ήταν ηθοποιός και η παράστασή της θα ανέβαινε στο Μπουένος Άιρες. Για μήνες προσπαθούσα να βρω τρόπο να παίξω live εκεί για να τη δω. Έστελνα ασταμάτητα σε μπαρ και μαγαζιά αλλά δεν έπαιρνα απάντηση. Σε κάποια φάση έστειλα στον Vincent Moon και τον ρώτησα αν θα μπορούσε να με βοηθήσει να κλείσω κάτι.
Αυτός μου βρήκε μέρος για να μείνω, μου έκλεισε συνεντεύξεις και κανόνισε να ανοίξω μια μεγάλη συναυλία των Onda Vaga, μια μπάντα που είναι αρκετά γνωστή στην Αργεντινή. Σκέψου ότι παίζαμε σε έναν χώρο σαν την Τεχνόπολη. Ήταν από τα πιο ωραία δώρα που μου έχουν κάνει ποτέ. Αλήθεια, ποια είναι η πιο γαμάτη περιγραφή που έχουν κάνει ποτέ για σένα ως μουσικό; Μια φίλη είχε πει ότι είμαι ο Bojack Horseman της folk.
ΔΙΑΦΗΜΙΣΗ
Το επόμενο διάστημα τι περιμένουμε από σένα; Έρχεται σύντομα ένα νέο clip για το κομμάτι Senna, ενώ στις 9 Ιουλίου θα ανοίξω τη συναυλία της Σtella στην Τεχνόπολη. Ακολουθήστε τον Αντώνη Κωνσταντάρα στοΙnstagram.
Για τα καλύτερα θέματα του VICE Greece, γραφτείτε στο εβδομαδιαίο Newsletter μας.
Με την εγγραφή σας στο newsletter του VICE συμφωνείτε να λαμβάνετε ηλεκτρονικά ενημερώσεις που αφορούν το VICE, οι οποίες ορισμένες φορές ενδέχεται να περιλαμβάνουν διαφημιστικό ή/και χορηγούμενο περιεχόμενο.
