Οι φωτογραφίες είναι της συντάκτριας.
Μου φαίνεται αδιανόητο ότι με αφορμή την καταγγελία για τον βιασμό της 24χρονης σε πρωτοχρονιάτικο πάρτι, σε πολυτελές ξενοδοχείο στη Θεσσαλονίκη, βρέθηκαν άτομα που έστρεψαν την ευθύνη της υπόθεσης στην επιζώσα.
Δεν ήταν μόνο η Σίσσυ Χρηστίδου, που είπε ότι «τα πάρτι δεν γίνονται σε δωμάτια ξενοδοχείου κι αν μπορεί ένα κορίτσι να κληθεί να πάει από αγνώστους, να το μάθει και να το σκεφτεί πριν δεχτεί να παρευρεθεί» - ήταν ένας οχετός από σχόλια στο ίδιο μοτίβο που αναρωτιούνταν γιατί η 24χρονη βρέθηκε στο δωμάτιο του ξενοδοχείου.
Είναι αυτό που αποκαλούμε victim blaming και ρίχνει την ευθύνη στα θύματα για τη βία την οποία έχουν υποστεί, όσο οι θύτες δεν αποτελούν μέρος του σχολιασμού και όταν γίνονται, εμφανίζονται ως άτομα που δεν είχαν δώσει τέτοια δικαιώματα. Είναι παράλληλα ενίσχυση αυτού που αποκαλούμε κουλτούρα του βιασμού και καλλιεργεί τον φόβο σε όλες μας ότι κάποια στιγμή μπορεί να βρεθούμε αντιμέτωπες με τον βιασμό, περιορίζοντας την ελευθερία μας στις αποφάσεις, τις επιλογές και τη συμπεριφορά μας, αυτού που καθηλώνει τις γυναίκες, τις οδηγεί στην σιωπή, κανονικοποιεί την έμφυλη βία και υποβαθμίζει τις σεξουαλικές κακοποιήσεις ως «παρεκτροπή της κατάστασης», όπως στην εν λόγω περίπτωση.
Σόρι που θα σας χαλάσω την ηρεμία σας, αλλά η 24χρονη -και κάθε γυναίκα- έχει το δικαίωμα να βρεθεί σε όποιο δωμάτιο ξενοδοχείου θέλει, σε όποιο πάρτι θέλει, με όποιον γνωστό ή άγνωστο θέλει, να πάει να κάνει σεξ και να το μετανιώσει τελευταία στιγμή λέγοντας όχι, να δουλεύει ως σεξεργάτρια και να πει όχι, να είναι μέσα σε έναν γάμο ή σχέση και να πει όχι. Οι βιαστές της όμως δεν έχουν κανένα δικαίωμα να τη ναρκώσουν και να τη βιάσουν. Είτε γνωστοί της είναι, είτε άγνωστοί της, είτε σύντροφοι, είτε πελάτες της, είτε πατέρες των παιδιών της.
Πριν λίγους μήνες είχα βρεθεί με δύο φίλες μου στα Τίρανα και μια παρέα που γνωρίσαμε σε ένα bar μας κάλεσε σε ένα after party σε μία βίλα. Μπήκαμε στο ταξί με ένα άγνωστο παλικάρι, όσο οι γνωστοί μας ακολουθούσαν με άλλα οχήματα. Αρχίσαμε να ανεβαίνουν σε έναν λόφο των Τιράνων με πολυτελή σπίτια. Προφανώς δεν ξέραμε πού πάμε. Στο τέλος της διαδρομής κατεβήκαμε από το αμάξι και μπήκαμε σε μία βίλα με πισίνα, όπου μέσα έπαιζε ένας πολύ γνωστός Αλβανός Dj. Εμείς λόγω COVID καθόμασταν στον κήπο και χορεύαμε, αλλά ήταν μία βραδιά από αυτές που σίγουρα χαίρεσαι που έχεις ζήσει και έχεις άπειρα να διηγηθείς.
Με αφορμή την υπόθεση της Θεσσαλονίκης σκέφτομαι ότι αν είχε συμβεί το οτιδήποτε, θα έβγαιναν αντίστοιχα όλοι αυτοί και θα κατηγορούσαν εμάς που πήγαμε στο πάρτι, όσο παράλληλα θα επιδίδονταν σε ρατσιστικά σχόλια για τους γείτονές μας. Έλα, όμως, που η απόδειξη ότι μια γυναίκα έχει το δικαίωμα να πάει σε οποίο γαμημένο πάρτι θέλει χωρίς να κινδυνεύσει, είναι η ιστορία μας στα Τίρανα. Μπορεί να βρεθείς σε ένα πάρτι στο πουθενά στην Αλβανία και να περάσεις καλά και αντιθέτως να βρεθείς σε ένα πάρτι στη Θεσσαλονίκη με γόνους πλουσίων, να σε ναρκώσουν και να σε βιάσουν. Δεν φταίει ούτε η επιλογή σου, ούτε η εθνικότητα των φίλων σου. Φταίει ο βιαστής.
Δεν ήταν μόνο η Σίσσυ Χρηστίδου, που είπε ότι «τα πάρτι δεν γίνονται σε δωμάτια ξενοδοχείου κι αν μπορεί ένα κορίτσι να κληθεί να πάει από αγνώστους, να το μάθει και να το σκεφτεί πριν δεχτεί να παρευρεθεί» - ήταν ένας οχετός από σχόλια στο ίδιο μοτίβο που αναρωτιούνταν γιατί η 24χρονη βρέθηκε στο δωμάτιο του ξενοδοχείου.
Είναι αυτό που αποκαλούμε victim blaming και ρίχνει την ευθύνη στα θύματα για τη βία την οποία έχουν υποστεί, όσο οι θύτες δεν αποτελούν μέρος του σχολιασμού και όταν γίνονται, εμφανίζονται ως άτομα που δεν είχαν δώσει τέτοια δικαιώματα. Είναι παράλληλα ενίσχυση αυτού που αποκαλούμε κουλτούρα του βιασμού και καλλιεργεί τον φόβο σε όλες μας ότι κάποια στιγμή μπορεί να βρεθούμε αντιμέτωπες με τον βιασμό, περιορίζοντας την ελευθερία μας στις αποφάσεις, τις επιλογές και τη συμπεριφορά μας, αυτού που καθηλώνει τις γυναίκες, τις οδηγεί στην σιωπή, κανονικοποιεί την έμφυλη βία και υποβαθμίζει τις σεξουαλικές κακοποιήσεις ως «παρεκτροπή της κατάστασης», όπως στην εν λόγω περίπτωση.
Σόρι που θα σας χαλάσω την ηρεμία σας, αλλά η 24χρονη -και κάθε γυναίκα- έχει το δικαίωμα να βρεθεί σε όποιο δωμάτιο ξενοδοχείου θέλει, σε όποιο πάρτι θέλει, με όποιον γνωστό ή άγνωστο θέλει, να πάει να κάνει σεξ και να το μετανιώσει τελευταία στιγμή λέγοντας όχι, να δουλεύει ως σεξεργάτρια και να πει όχι, να είναι μέσα σε έναν γάμο ή σχέση και να πει όχι. Οι βιαστές της όμως δεν έχουν κανένα δικαίωμα να τη ναρκώσουν και να τη βιάσουν. Είτε γνωστοί της είναι, είτε άγνωστοί της, είτε σύντροφοι, είτε πελάτες της, είτε πατέρες των παιδιών της.
Πριν λίγους μήνες είχα βρεθεί με δύο φίλες μου στα Τίρανα και μια παρέα που γνωρίσαμε σε ένα bar μας κάλεσε σε ένα after party σε μία βίλα. Μπήκαμε στο ταξί με ένα άγνωστο παλικάρι, όσο οι γνωστοί μας ακολουθούσαν με άλλα οχήματα. Αρχίσαμε να ανεβαίνουν σε έναν λόφο των Τιράνων με πολυτελή σπίτια. Προφανώς δεν ξέραμε πού πάμε. Στο τέλος της διαδρομής κατεβήκαμε από το αμάξι και μπήκαμε σε μία βίλα με πισίνα, όπου μέσα έπαιζε ένας πολύ γνωστός Αλβανός Dj. Εμείς λόγω COVID καθόμασταν στον κήπο και χορεύαμε, αλλά ήταν μία βραδιά από αυτές που σίγουρα χαίρεσαι που έχεις ζήσει και έχεις άπειρα να διηγηθείς.
Με αφορμή την υπόθεση της Θεσσαλονίκης σκέφτομαι ότι αν είχε συμβεί το οτιδήποτε, θα έβγαιναν αντίστοιχα όλοι αυτοί και θα κατηγορούσαν εμάς που πήγαμε στο πάρτι, όσο παράλληλα θα επιδίδονταν σε ρατσιστικά σχόλια για τους γείτονές μας. Έλα, όμως, που η απόδειξη ότι μια γυναίκα έχει το δικαίωμα να πάει σε οποίο γαμημένο πάρτι θέλει χωρίς να κινδυνεύσει, είναι η ιστορία μας στα Τίρανα. Μπορεί να βρεθείς σε ένα πάρτι στο πουθενά στην Αλβανία και να περάσεις καλά και αντιθέτως να βρεθείς σε ένα πάρτι στη Θεσσαλονίκη με γόνους πλουσίων, να σε ναρκώσουν και να σε βιάσουν. Δεν φταίει ούτε η επιλογή σου, ούτε η εθνικότητα των φίλων σου. Φταίει ο βιαστής.
ΔΙΑΦΗΜΙΣΗ
Φωτεινή Λεομπίλλα: Ένα Πορτρέτο με Φόντο τα Drugs, τις Πιάτσες των 80's και τους ΧρήστεςΡώτα την Μπάρα: H Σμαράγδα Πιστεύει ότι Φλερτάρουμε σαν να Πηγαίνουμε Σούπερ-ΜάρκετΟ Κυριάκος Πέρασε στις Πανελλαδικές Μέσα από τις Φυλακές ΑυλώναΑκολουθήστε το VICE σε Facebook, Instagram και Twitter.Περισσότερα από το VICE