Το άρθρο δημοσιεύτηκε αρχικά στο VICE US.Είστε fan του οσκαρικού ηθοποιού Nicolas Cage και αυτού του μισότρελου υποκριτικού στιλ που ο ίδιος αποκαλεί Western Kabuki; Αν ναι, τότε μη χάνετε χρόνο. Τρέξτε αμέσως στον πλησιέστερο κινηματογράφο και δείτε τη νέα του ταινία, Dog Eat Dog. Ο Cage ενσαρκώνει τον Troy, με τον Willem Dafoe στον ρόλο του Mad dog και τον Paul Schrader στον ρόλο του Grecco the Greek. Εκ πρώτης όψεως είναι ένα αστυνομικό θρίλερ, αλλά ουσιαστικά αφορά τρεις ψυχοπαθείς δολοφόνους που είναι βαθιά ρατσιστές, οι οποίοι στην προσπάθειά τους να ολοκληρώσουν μια εγκληματική πράξη που είναι καταδικασμένη να αποτύχει καταφέρνουν να γεμίσουν με σφαίρες, κέτσαπ, αίμα, χυμένα μυαλά, προσβολές, μουστάρδα και ασυναρτησίες την ευρύτερη περιοχή του Cleveland.Αυτή την περίοδο, πέρα από το Dog Eat Dog, ο Cage προωθεί άλλες δύο ταινίες που θα κυκλοφορήσουν ταυτόχρονα, κάτι που μου φαντάζει εξωφρενικά κουραστικό. Θέλοντας λοιπόν να σπάσω τη μονοτονία του, θέλησα να αλλάξω λίγο το format της συνέντευξης και να του μιλήσω χρησιμοποιώντας μόνο ατάκες από ταινίες του ως ερωτήσεις.
Nicolas Cage: Κι εγώ έτσι λέω.Dog Eat Dog λοιπόν, τι τρέχει εδώ; (what's going on here?) (Con Air, 1997)
Υποθέτω πως τρέχει ό,τι θες να τρέχει. Τελικά το κοινό αποφασίζει από μόνο του σχετικά με το τι θέλει να είναι η ταινία.Dog Eat Dog λοιπόν: Πώς αισθάνεσαι να έχεις μέσα σου όλο αυτό το κακό; Όλη αυτήν τη δύναμη; (How does it feel to have all of that evil inside of you? All of that power?) (Ghost Rider, 2007)
Χμ, ναι. Ξέρεις, κάποιος μου είπε κάποτε πως ο κακός δεν αντιμετωπίζει ποτέ τον εαυτό του ως κακό, οπότε όταν έπαιζα τον ρόλο δεν έβλεπα ποτέ τον Troy ως κακό. Σίγουρα υπήρξαν φορές που έφευγα από το γύρισμα και έλεγα «Ουάου, αυτό πήγε αρκετά πιο άσχημα απ' ό,τι περίμενα» και σίγουρα οι χαρακτήρες είναι πολύ κακά άτομα. Δεν νομίζω όμως ότι σκεφτόμασταν τους χαρακτήρες με τέτοιους όρους όταν γυρίζαμε την ταινία, γιατί τότε όλο αυτό δεν θα λειτουργούσε.Οι τρεις τύποι ουσιαστικά είναι ένα άτομο, έτσι δεν είναι; (they're still all one person, right?) (Adaptation, 2002)
Κοίτα, έχει ένα ενδιαφέρον αυτό που λες. Δεν το έχω σκεφτεί με αυτούς τους όρους, αλλά κάλλιστα θα μπορούσε κάποιος να το δει σαν τα τρία κεφάλια της Λερναίας Ύδρας. Ή τα τρία κεφάλια του ίδιου σώματος, μιας και είναι ομάδα. Ξέρω ότι στον Paul άρεσε η Άγρια Συμμορία, οπότε συχνά σκεφτόταν αυτούς τους τρεις τύπους ως μια μοντέρνα εκδοχή της Άγριας Συμμορίας. Αν δεις την εικόνα και μετά δεις τις παλιές ταινίες του Sam Peckinpah, βλέπεις τον τρόπο που έστησε κάποιες σκηνές, ειδικά με τα ραντεβού των χαρακτήρων: ο Willem Dafoe έχει τη μασέρ, ο Christopher έχει την πιο κανονική, εκλεπτυσμένη κοπέλα και ο δικός μου χαρακτήρας έχει την όμορφη πόρνη. Όλα τα ραντεβού πάνε πάρα πολύ άσχημα και αυτό έχει κοινά στοιχεία με αυτά που συμβαίνουν στην Άγρια Συμμορία. Εντέλει, όμως, όπως ανέφερα και πιο πριν, η ταινία είναι οτιδήποτε θες να είναι και δεν προσπαθώ ποτέ να κατευθύνω τις αντιδράσεις του κοινού. Θέλω να αναπτύξουν τον δικό τους κώδικα και τα δικά τους μυστικά με την ταινία.Θα έλεγες πως εξερευνάς την ιδέα πως ο αστυνομικός και ο εγκληματίας είναι ουσιαστικά δύο πλευρές του ίδιου ατόμου; (you explore the notion that cop and criminal are really two aspects of the same person?) (Adaptation, 2002)
Όχι, δεν το έχω δει τόσο φιλοσοφικά. Το είδα σαν τρεις τύποι –που δεν είναι και πολύ τυχεροί– που βγαίνουν από τη φυλακή και προσπαθούν να επιβιώσουν κάνοντας αυτά που ξέρουν. Δεν έχουν ικανότητες για κάτι άλλο. Καταπιάνονται με το έγκλημα για να επιβιώσουν. Δεν το βλέπω τόσο φιλοσοφικά, όπως δηλαδή οι δύο πλευρές του νομίσματος, η νομιμότητα και η εγκληματικότητα.Dog Eat Dog λοιπόν, η ταινία: πώς γυρίστηκε; Πώς έγινε τελικά το «κάψιμο»; (How'd it get burned?) (The Wicker Man, 2006)
Θα σου πω ακριβώς πώς έγινε, ειδικά με τον τρόπο που τελικά έγινε: επειδή είπα ότι θα την κάνω! Ξέρεις πως ο Paul έκανε το Dying of the Light και του το πήραν. Δεν κατάφερε δηλαδή να το μοντάρει όπως ήθελε. Είχε στεναχωρηθεί πολύ και ο λόγος που ο Paul είχε αυτό το δικαίωμα σε αυτή την ταινία είναι επειδή είπα πως θέλω να εμπλακώ. Πήρε το πράσινο φως και κατάφερε να την κάνει με ένα συγκεκριμένο μπάτζετ και κράτησε το τελικό μοντάζ. Και χαίρομαι που έγινε έτσι, γιατί είναι ένα έργο τέχνης. Είναι ένας ανορθόδοξος κινηματογραφιστής, ένας πραγματικός διανοούμενος. Ξέρει πως σε οποιοδήποτε σκηνικό ταινίας μπει, θα είναι ο πιο έξυπνος άνθρωπος εκεί! Και σου το λέει κιόλας, δεν του καίγεται καρφί. Ή θα το κάνεις με τον τρόπο του ή παίρνεις δρόμο, αλλά σίγουρα αυτή η νοοτροπία τού έχει κάνει καλό. Είμαι πολύ περήφανος που έκανα αυτή την ταινία μαζί του.Το γουστάρεις αυτό; (You enjoying this?) (The Rock, 1996)
Ναι, λατρεύω το Dog Eat Dog – είναι ακριβώς το είδος της ταινίας που θέλω να φτιάχνω αυτή την περίοδο. Είναι μια μεταμεσονύχτια ταινία, απρόβλεπτη, γεμάτη εκπλήξεις. Δεν σταματά να κινείται. Έχει έναν ηλεκτρισμό. Είμαι πολύ χαρούμενος με το αποτέλεσμα.Σου αρέσει το τραγούδι του Elton John «Rocket Man»; (Do you like the Elton John song «Rocket Man»?) (The Rock, 1996)
Λατρεύω το «Rocket Man». Λατρεύω όλη τη μουσική του Elton John. Είναι ένας από τους αγαπημένους μου συνθέτες. Είναι καταπληκτικός.Πιστεύεις ότι τα ψάρια ονειρεύονται; (You think fish have dreams?) (Bad Lieutenant: Port of Call New Orleans, 2009)
Ξέρεις κάτι; Δεν θέλω να αρχίσω να προσποιούμαι πως ξέρω κάτι σχετικά με τον ιχθυολογικό κόσμο και το πώς σκέφτονται αυτά τα πλάσματα, αλλά, φίλε, πήγα σε ένα ενυδρείο εδώ στο Las Vegas με μια κοπέλα και ήρθαν προς το μέρος της και άρχισαν να την κοιτάνε τρεις σφυρίδες-πάνθηρες. Υπήρχαν εκατομμύρια ψάρια εκεί και πέρασαν όλα για να την κοιτάξουν. Μέχρι και σήμερα δεν ξέρω γιατί, ίσως επειδή φορούσε ένα πουκάμισο που ήταν μαύρο και άσπρο και είχαν κι αυτά μαύρες και άσπρες βούλες. Ίσως τα συνάρπαζε το πώς ήταν ντυμένη, ή ίσως την ονειρεύτηκαν. Δεν ξέρω, ίσως την είδαν σαν γοργόνα και προσπαθούσαν τηλεπαθητικά να… ποιος ξέρει. Εγώ δεν ξέρω. Ήταν τρελό. Ίσως λοιπόν να ονειρεύονται.Κάπως αλλόκοτο δεν είναι αυτό; (That's kinda weird, right?) (Adaptation, 2002)
Πιο περίεργο δεν γίνεται. Και αισθάνθηκε φοβερά άβολα που όλα τα ψάρια τη γούσταραν.Περισσότερα από το VICEΙερή Κοκαΐνη: Στα Άδυτα της Περουβιανής Σέκτας που Κατηγορείται για την Παραγωγή Κόκας στον ΑμαζόνιοOι 66 Χαμένες Polaroids της Madonna 30 Μέρες Πριν Κατακτήσει τον ΚόσμοΟ Αποκεφαλιστής της Βούλας, το Στοιχειωμένο Σπίτι του ΠΑΟΚ και Άλλες Ιστορίες Τρόμου
ΔΙΑΦΗΜΙΣΗ
Ήθελα βέβαια η συνέντευξη να «τσουλήσει» όπως τη φανταζόμουν, οπότε πρόσθεσα κάποιες λέξεις. Βασικά πέταγα ένα «Dog Eat Dog» για να σχηματίσω αληθινές ερωτήσεις. Στην αρχή στηριζόμουν σε σχετικά άγνωστες ατάκες, ώστε να μην ξεφύγει, αλλά στη συνέχεια άρχισα να δοκιμάζω και πιο «δύσκολα» πράγματα. Και έπιασε! Ο Cage δεν έδειχνε να θυμάται τις κινηματογραφικές του ατάκες, ενώ περιέργως φάνηκε να τον ενδιαφέρει το θέμα των ψαριών που ονειρεύονται. Έστω κι έτσι, φαντάζομαι με πέρασε για άτομο που γενικά «δεν το έχει» με τις συνεντεύξεις.Η γενική κουβέντα μας έχει «μαζευτεί» λίγο στο μέγεθός της, αλλά το άβολο των ερωτήσεών μου έχει διατηρηθεί.VICE: Εγώ λέω να ξεκινήσουμε, εσύ τι λες; (I guess we better get going, don't you?) (The Rock, 1996)Η πραγματικότητα όπως είναι, μέσα από το Newsletter του VICE Greece
Nicolas Cage: Κι εγώ έτσι λέω.Dog Eat Dog λοιπόν, τι τρέχει εδώ; (what's going on here?) (Con Air, 1997)
Υποθέτω πως τρέχει ό,τι θες να τρέχει. Τελικά το κοινό αποφασίζει από μόνο του σχετικά με το τι θέλει να είναι η ταινία.Dog Eat Dog λοιπόν: Πώς αισθάνεσαι να έχεις μέσα σου όλο αυτό το κακό; Όλη αυτήν τη δύναμη; (How does it feel to have all of that evil inside of you? All of that power?) (Ghost Rider, 2007)
Χμ, ναι. Ξέρεις, κάποιος μου είπε κάποτε πως ο κακός δεν αντιμετωπίζει ποτέ τον εαυτό του ως κακό, οπότε όταν έπαιζα τον ρόλο δεν έβλεπα ποτέ τον Troy ως κακό. Σίγουρα υπήρξαν φορές που έφευγα από το γύρισμα και έλεγα «Ουάου, αυτό πήγε αρκετά πιο άσχημα απ' ό,τι περίμενα» και σίγουρα οι χαρακτήρες είναι πολύ κακά άτομα. Δεν νομίζω όμως ότι σκεφτόμασταν τους χαρακτήρες με τέτοιους όρους όταν γυρίζαμε την ταινία, γιατί τότε όλο αυτό δεν θα λειτουργούσε.
ΔΙΑΦΗΜΙΣΗ
Κοίτα, έχει ένα ενδιαφέρον αυτό που λες. Δεν το έχω σκεφτεί με αυτούς τους όρους, αλλά κάλλιστα θα μπορούσε κάποιος να το δει σαν τα τρία κεφάλια της Λερναίας Ύδρας. Ή τα τρία κεφάλια του ίδιου σώματος, μιας και είναι ομάδα. Ξέρω ότι στον Paul άρεσε η Άγρια Συμμορία, οπότε συχνά σκεφτόταν αυτούς τους τρεις τύπους ως μια μοντέρνα εκδοχή της Άγριας Συμμορίας. Αν δεις την εικόνα και μετά δεις τις παλιές ταινίες του Sam Peckinpah, βλέπεις τον τρόπο που έστησε κάποιες σκηνές, ειδικά με τα ραντεβού των χαρακτήρων: ο Willem Dafoe έχει τη μασέρ, ο Christopher έχει την πιο κανονική, εκλεπτυσμένη κοπέλα και ο δικός μου χαρακτήρας έχει την όμορφη πόρνη. Όλα τα ραντεβού πάνε πάρα πολύ άσχημα και αυτό έχει κοινά στοιχεία με αυτά που συμβαίνουν στην Άγρια Συμμορία. Εντέλει, όμως, όπως ανέφερα και πιο πριν, η ταινία είναι οτιδήποτε θες να είναι και δεν προσπαθώ ποτέ να κατευθύνω τις αντιδράσεις του κοινού. Θέλω να αναπτύξουν τον δικό τους κώδικα και τα δικά τους μυστικά με την ταινία.Θα έλεγες πως εξερευνάς την ιδέα πως ο αστυνομικός και ο εγκληματίας είναι ουσιαστικά δύο πλευρές του ίδιου ατόμου; (you explore the notion that cop and criminal are really two aspects of the same person?) (Adaptation, 2002)
Όχι, δεν το έχω δει τόσο φιλοσοφικά. Το είδα σαν τρεις τύποι –που δεν είναι και πολύ τυχεροί– που βγαίνουν από τη φυλακή και προσπαθούν να επιβιώσουν κάνοντας αυτά που ξέρουν. Δεν έχουν ικανότητες για κάτι άλλο. Καταπιάνονται με το έγκλημα για να επιβιώσουν. Δεν το βλέπω τόσο φιλοσοφικά, όπως δηλαδή οι δύο πλευρές του νομίσματος, η νομιμότητα και η εγκληματικότητα.
ΔΙΑΦΗΜΙΣΗ
Θα σου πω ακριβώς πώς έγινε, ειδικά με τον τρόπο που τελικά έγινε: επειδή είπα ότι θα την κάνω! Ξέρεις πως ο Paul έκανε το Dying of the Light και του το πήραν. Δεν κατάφερε δηλαδή να το μοντάρει όπως ήθελε. Είχε στεναχωρηθεί πολύ και ο λόγος που ο Paul είχε αυτό το δικαίωμα σε αυτή την ταινία είναι επειδή είπα πως θέλω να εμπλακώ. Πήρε το πράσινο φως και κατάφερε να την κάνει με ένα συγκεκριμένο μπάτζετ και κράτησε το τελικό μοντάζ. Και χαίρομαι που έγινε έτσι, γιατί είναι ένα έργο τέχνης. Είναι ένας ανορθόδοξος κινηματογραφιστής, ένας πραγματικός διανοούμενος. Ξέρει πως σε οποιοδήποτε σκηνικό ταινίας μπει, θα είναι ο πιο έξυπνος άνθρωπος εκεί! Και σου το λέει κιόλας, δεν του καίγεται καρφί. Ή θα το κάνεις με τον τρόπο του ή παίρνεις δρόμο, αλλά σίγουρα αυτή η νοοτροπία τού έχει κάνει καλό. Είμαι πολύ περήφανος που έκανα αυτή την ταινία μαζί του.Το γουστάρεις αυτό; (You enjoying this?) (The Rock, 1996)
Ναι, λατρεύω το Dog Eat Dog – είναι ακριβώς το είδος της ταινίας που θέλω να φτιάχνω αυτή την περίοδο. Είναι μια μεταμεσονύχτια ταινία, απρόβλεπτη, γεμάτη εκπλήξεις. Δεν σταματά να κινείται. Έχει έναν ηλεκτρισμό. Είμαι πολύ χαρούμενος με το αποτέλεσμα.Σου αρέσει το τραγούδι του Elton John «Rocket Man»; (Do you like the Elton John song «Rocket Man»?) (The Rock, 1996)
Λατρεύω το «Rocket Man». Λατρεύω όλη τη μουσική του Elton John. Είναι ένας από τους αγαπημένους μου συνθέτες. Είναι καταπληκτικός.
ΔΙΑΦΗΜΙΣΗ
Ξέρεις κάτι; Δεν θέλω να αρχίσω να προσποιούμαι πως ξέρω κάτι σχετικά με τον ιχθυολογικό κόσμο και το πώς σκέφτονται αυτά τα πλάσματα, αλλά, φίλε, πήγα σε ένα ενυδρείο εδώ στο Las Vegas με μια κοπέλα και ήρθαν προς το μέρος της και άρχισαν να την κοιτάνε τρεις σφυρίδες-πάνθηρες. Υπήρχαν εκατομμύρια ψάρια εκεί και πέρασαν όλα για να την κοιτάξουν. Μέχρι και σήμερα δεν ξέρω γιατί, ίσως επειδή φορούσε ένα πουκάμισο που ήταν μαύρο και άσπρο και είχαν κι αυτά μαύρες και άσπρες βούλες. Ίσως τα συνάρπαζε το πώς ήταν ντυμένη, ή ίσως την ονειρεύτηκαν. Δεν ξέρω, ίσως την είδαν σαν γοργόνα και προσπαθούσαν τηλεπαθητικά να… ποιος ξέρει. Εγώ δεν ξέρω. Ήταν τρελό. Ίσως λοιπόν να ονειρεύονται.Κάπως αλλόκοτο δεν είναι αυτό; (That's kinda weird, right?) (Adaptation, 2002)
Πιο περίεργο δεν γίνεται. Και αισθάνθηκε φοβερά άβολα που όλα τα ψάρια τη γούσταραν.Περισσότερα από το VICEΙερή Κοκαΐνη: Στα Άδυτα της Περουβιανής Σέκτας που Κατηγορείται για την Παραγωγή Κόκας στον ΑμαζόνιοOι 66 Χαμένες Polaroids της Madonna 30 Μέρες Πριν Κατακτήσει τον ΚόσμοΟ Αποκεφαλιστής της Βούλας, το Στοιχειωμένο Σπίτι του ΠΑΟΚ και Άλλες Ιστορίες Τρόμου