Ο Μαύρος Αμνός Κρατάει τη Hip Hop Σκηνή της Κρήτης Ψηλά

Ο Μαύρος Αμνός είναι ένας rapper από το Ηράκλειο της Κρήτης. Είναι ενεργός στον χώρο του hip hop εδώ και αρκετά χρόνια, παραδίδοντας με συνέπεια υλικό που μπορεί να ικανοποιήσει όποιον αγαπάει την old school αισθητική. Όντας μακριά από τα μουσικά κέντρα της χώρας, αναγκάστηκε από πολύ νωρίς -σε συνεργασία με κάποιους φίλους του που αγαπούν εξίσου τη συγκεκριμένη μουσική- να δημιουργήσει τη φάση του για να επιβιώσει μουσικά. Ξεκίνησε από την κολεκτίβα «Βρώμικος Νότος», η οποία όμως δεν είναι πια ενεργή. Πλέον, αποτελεί μέλος μιας νέας προσπάθειας, της «The Art of Raw Records» και ετοιμάζει τον πρώτο του σόλο δίσκο που θα κυκλοφορήσει μέσα στη χρονιά. Στις 4 Μαρτίου πρόκειται να εμφανιστεί ζωντανά στην Αθήνα, μάλιστα. Με αφορμή αυτό το live, επικοινώνησα μαζί του μέσω τηλεφώνου -δεν προλάβαινα να πεταχτώ στην Κρήτη- και τα είπαμε για λίγη ώρα.

VICE: Πώς αποφάσισες να ασχοληθείς με το hip hop;
Μαύρος Αμνός: Ήμουν μόλις δέκα ετών, ίσως και λίγο μικρότερος, όταν έπεσαν στα χεριά μου οι πρώτες κασέτες Grand Master Flash και Afrika Bambaataa. Παράλληλα, εκείνη την περίοδο, με τράβηξε αρκετά το break dance και το graffiti, επηρεασμένος και απ' την ταινία Beat Street («Χορεύοντας στους Δρόμους», 1984), την οποία έβλεπα ανά δυο μέρες για αρκετό χρονικό διάστημα. Στην ηλικία των 12 λοιπόν, αυτό που ουσιαστικά με τράβηξε και άφησα όλα τα άλλα πίσω ήταν το rap. Ένας μεγαλύτερός μου ξάδερφος, μου είχε δώσει κάποια CD με ξένο rap, με αυτό άρχισα, άργησα λίγο να ακούσω ελληνικό. Σιγά-σιγά έγινα λίγο πιο ενεργός σε αυτό, ξεκίνησα να γράφω, ξέρεις, σαν πιτσιρικάς, πιο πολύ το έβλεπα σαν πειραματισμό, για να δω πώς πατάω πάνω στο beat. Κάπως έτσι έγινε η αρχή.

Ποιο ήταν το πρώτο hip hop τραγούδι που άκουσες;
Ήταν το «Insane in the Brain» από Cypress Hill, φίλε. Ακούγοντάς το, ένιωσα για πρώτη φορά την ανάγκη να ακούσω τη φωνή μου ηχογραφημένη. Εκεί μπήκε το μικρόβιο μέσα μου, ήταν σαν όνειρο ζωής. Είπα, «αυτό θέλω να κάνω, έτσι θέλω να εκφραστώ». Παρόλο που υπήρχαν δυσκολίες, σε μια πόλη που δεν ήξερα καν αν υπάρχουν παιδιά σαν εμένα που ασχολούνται με τo rap, βήμα-βήμα και με πολλή επιμονή και υπομονή, φτιάξαμε με έναν πολύ καλό μου φίλο, τον Κώστα Ραπτάκη, το πρώτο μας γκρουπ. Γράψαμε τα πρώτα μας κομμάτια και μετά όλα πήραν τον δρόμο τους. Σιγά-σιγά, άρχισα να γνωρίζω και ντόπιους που είχαν επαφή με το rap, μετρημένους στα δάχτυλα βέβαια, μη νομίζεις. Σχεδόν τριακόσιες χιλιάδες κάτοικοι το Ηράκλειο, άντε να έκαναν rap δέκα άτομα.

Αλήθεια, πώς ήταν να μεγαλώνεις στο Ηράκλειο της Κρήτης και να είσαι σε αυτήν τη φάση;
Στα μάτια των ντόπιων ήσουν σαν εξωγήινος. Αυτό που δεν μπορεί να υπάρξει είναι ουσιαστικά το να εδραιωθεί η κουλτούρα. Δεν έχει γίνει ακόμη αυτό εδώ. Υπάρχει η φάση, υπάρχει κίνηση, αλλά είναι πολύ δύσκολο να κάνεις rap στην επαρχία. Ο κόσμος, εδώ, δεν ακούει rap. Υπάρχουν άνθρωποι που στηρίζουν, απλώς δεν έχουν ακόμα αυτή την παιδεία. Οπότε, ήταν πολύ δύσκολο, επειδή έπρεπε να περνάνε όλα από τα χέρια σου. Από την αφίσα μέχρι τη διοργάνωση, έπρεπε να το κάνεις μόνος σου.

Γι' αυτό και το όνομα Μαύρος Αμνός;
Το Μαύρος Αμνός χαρακτηρίζει τον τρόπο ζωής μου, σαν πιτσιρικάς και έφηβος, αλλά και αργότερα. Ποτέ δεν ένιωθα ότι ανήκω σε μάζες και πολύ δύσκολα θα με κατατάξεις σε κάποια ομάδα. Στις αρχές της μουσικής μας κολεκτίβας -«Βρώμικος Νότος»- ήταν Νεκρός Παλμός, αλλά το συγκεκριμένο nickname μου θύμιζε πολύ άσχημες στιγμές της ζωής μου. Μαζί με αυτές λοιπόν, άφησα πίσω μου και το Νεκρός Παλμός.

Για πες μου για τον «Βρώμικο Νότο».
Ο «Βρώμικος Νότος» ξεκίνησε το 2010 και ήταν η πρώτη μεγάλη κίνηση του νησιού. Ουσιαστικά, έστρεψε τα βλέμματα του κόσμου προς την Κρήτη και τον έβαλε στο τριπάκι να ακούσει περισσότερο rap από εδώ. Αγαπήθηκε πάρα πολύ από τον κόσμο και είναι κάτι που θα κουβαλάω μέσα μου για μια ζωή. Μπορεί να μην είμαστε πια ομάδα και να κινούμαστε αυτόνομα, αλλά θα είμαστε για πάντα «Βρώμικος Νότος» και ας μην κάνουμε μουσική παρέα. Έμαθα πολλά από αυτό. Απλά, δεν κρατάνε όλα για πάντα σε αυτή τη ζωή.

Πώς είναι τώρα η σκηνή στην Κρήτη;
Είναι πολύ μαζεμένη, ο καθένας κοιτάει τη δουλειά του. Πολλές φορές γίνονται κάποια κοινά lives μεταξύ των ομάδων, αλλά η κινητικότητα είναι περιορισμένη. Οι άνθρωποι εδώ είναι ωραίοι, οι Κρητικοί βάζουν πολύ συναίσθημα στη μουσική τους. Είμαι περήφανος πολλές φορές για το νησί μου, επειδή οι άνθρωποι εδώ κατά βάση μιλάνε μέσα από την καρδιά τους.

Έχεις σκεφτεί ποτέ να μπλέξεις και κρητικά στοιχεία στη μουσική σου;
Μπορεί κάποια στιγμή να συμβεί και αυτό. Για την ώρα, δεν είναι στις προτεραιότητές μου. Βέβαια, κατά καιρούς έχουμε κάνει κάποια πειράματα. Έχω πάει σε χωριό και ενώ λένε μαντινάδες, εγώ μπαίνω και τους λέω κουπλέ. Αυτό είναι ένα τέλειο συνονθύλευμα κουλτούρας, να βλέπεις τώρα τους Κρητικούς, που είναι δυναμικοί τύποι, να πίνουν ρακές, να λένε τις μαντινάδες τους, εσύ να λες ένα τετράστιχο και για κάποιο λόγο να το κατανοούν.

Πώς σου φαίνεται η new school φάση στο hip hop;
Θα σου πω το εξής: Αν υπάρχουν άνθρωποι στην ηλικία μας -27 με 30 χρονών- που το μόνο που τους ενδιαφέρει είναι να κράξουν τον νέο ήχο, είναι ηλίθιοι. Υπάρχουν άπειρα προβλήματα εκεί έξω, για να κάτσουμε να ασχοληθούμε με το τι κάνει ο καθένας. Προσωπικά, ήμουν πολύ αρνητικός στην αρχή, αλλά στην πορεία άκουσα και κάποια κομμάτια σε αυτό το στυλ, αλλά με σωστό στίχο που δεν πλασάρει την πολυτέλεια και τον πλούτο σαν να είναι το παν. Όπως και να 'χει, θα δηλώνω πάντα λάτρης των 90's και το boom bap είναι χαραγμένο στην ψυχή μου. Δεν θέλω να είμαι κάθετος στη μουσική. OΚ, αν γίνεται κάτι με αξιοπρέπεια, το σέβομαι.

Πιστεύεις πώς προκαλούν κάπως αυτά τα κομμάτια στην εποχή μας;
Πιστεύω πως όλο αυτό δημιουργήθηκε από τη μουσική βιομηχανία, για να διαχωρίσει για ακόμη μια φορά τη μάζα. Να φτιάξει, δηλαδή, άλλο ένα κομμάτι και να την κατευθύνει. Το «διαίρει και βασίλευε» στο μεγαλείο του. Το να πλασάρεις τον πλούτο, την πολυτέλεια και τις γυναίκες λες και είναι προϊόντα πολυεθνικής, έμενα δεν με εκφράζει και το θεωρώ τουλάχιστον ξεφτίλα.

Σε ενδιαφέρει η εμπορικότητα ή το βλέπεις ρομαντικά το όλο πράγμα;
Το έβλεπα πολύ ρομαντικά και αυτό δεν έχει σταματήσει μέχρι σήμερα, για να σου πω την αλήθεια. Απλώς, πλέον έχω θέσει ως στόχο να βελτιώνω συνεχώς τον εαυτό μου, τον ήχο μου και όλα αυτά. Αυτό δεν σημαίνει πως ψάχνομαι για να γίνω σταρ ή κάτι τέτοιο. Ήμουν χύμα για αρκετό καιρό, αλλά βλέπεις πως όταν είσαι κλάιν μάιν, δεν γίνεται τίποτα από μόνο του και μπορεί να αναλωθείς πολύ εύκολα. Εμάς, μας ενδιαφέρει σαν ομάδα να κάνουμε μουσική με αξιοπρέπεια και να είμαστε κοντά με τον κόσμο μας. Να διοργανώνουμε όμορφα events, να περνάμε όλοι καλά και να φεύγουν όλοι γεμάτοι από τις συναυλίες μας. Πάνω απ' όλα όμως, πρέπει να υπάρχει επικοινωνία με τους ανθρώπους που ήρθανε να δούνε τα μούτρα σου και όχι να τους βλέπεις σαν εισιτήρια. Η επικοινωνία είναι βασικός παράγοντας για μένα.

Στις 4 Μαρτίου έρχεσαι Αθήνα για ένα live, τι θα δούμε εκεί;
Θα είμαστε εγώ, ο Lobo, o Μόνος Ακόμα και ο DJ Slander στο Bums. Όλοι μέλη της ομάδας/label που φτιάξαμε το 2015, με την ονομασία «The Art of Raw Records». Μαζί μας θα είναι οι πολύ καλοί μας φίλοι Fer De Lance και ο Άυλος 542 των Ψυχόδραμα 07. Είσαστε όλοι καλεσμένοι να τα σπάσουμε παρέα.

Από κυκλοφορίες τι ετοιμάζεις;
Αυτή την εποχή ετοιμάζω το πρώτο μου ολοκληρωμένο άλμπουμ με τίτλο «Nadir», το οποίο θα κυκλοφορήσει προς τα τέλη του 2017. Τη μουσική παραγωγή και τη μίξη έχει αναλάβει ο Μόνος Ακόμα, ενώ στα cuts του δίσκου θα βρίσκεται -όπως πάντα- ο DJ Slander. Στον δίσκο θα συμμετάσχουν ο Νικόλας από Razastarr, ο Detro και ο MC Yinka, άνθρωποι που εκτιμάω και σέβομαι. Είμαι πολύ ενθουσιασμένος με αυτό το project και πιστεύω ότι και ο κόσμος θα το νιώσει κατευθείαν στην ψυχή του.

Ο Μαύρος Αμνός θα εμφανιστεί στις 4 Μαρτίου στο BUMS. Περισσότερες πληροφορίες εδώ.

Περισσότερα από το VICE

Αυτή Είναι η Ζωή ενός Ντελιβερά στο Κέντρο της Αθήνας

Πήγαμε στην Πολιτεία-Φάντασμα της Θεσσαλονίκης

H «ΡομαΦοβία» Παραμένει μια Aποδεκτή Mορφή Ρατσισμού στον Σύγχρονο Κόσμο - για Πόσο Ακόμα;