Η Επιστημονική Κουβέντα για την Αναδοχή Παιδιών (και) από Ομόφυλα Ζευγάρια

Ένα από τα θέματα που συζητάμε έντονα τις τελευταίες μέρες είναι η αναδοχή παιδιών από ομόφυλα ζευγάρια, με το νομοσχέδιο για την αναδοχή και την υιοθεσία να έχει βρεθεί στο επίκεντρο της πολιτικής αντιπαράθεσης - σχετικά με το άρθρο 8 που αφορά στη δυνατότητα αναδοχής και από ομόφυλα ζευγάρια, που έχουν συνάψει σύμφωνο συμβίωσης.Το ζήτημα είναι ενδιαφέρον, όχι μόνο επειδή μας φέρνει μπροστά σε ένα ακόμη συντηρητικό ταμπού της ελληνικής κοινωνίας, αλλά και επειδή ακόμη και προοδευτικοί άνθρωποι φαίνονται να προβληματίζονται γύρω από το θέμα. Για να μιλήσω λίγο πιο συγκεκριμένα, είδα άτομα που στήριξαν το σύμφωνο συμβίωσης για τα ομόφυλα ζευγάρια να εκφράζουν τους φόβους τους ότι οι σεξουαλικές επιλογές των τελευταίων ενδέχεται να επηρεάσουν τα παιδιά, που δεν έχουν διαμορφώσει ακόμη την προσωπικότητα για να κρίνουν τι θέλουν και τι δεν θέλουν στη ζωή τους.

Οι παραπάνω φόβοι δεν είναι τόσο αποτέλεσμα ομοφοβίας ή κοινωνικού ρατσισμού, όσο άγνοιας, η οποία είναι λογικό να ενδημεί σε κοινωνίες όπως η ελληνική, όπου τα θέματα-ταμπού κρύβονται αμήχανα κάτω από το τραπέζι της συντηρητικής οικογένειας, η οποία, βουτηγμένη στις ανασφάλειες και τα κόμπλεξ της, συχνά φαίνεται πως αγαπάει περισσότερο τον κονφορμισμό, παρά τα παιδιά της.

Το ερώτημα είναι απλό: επηρεάζει -για την ακρίβεια, επηρεάζει αρνητικά;- τα παιδιά η σεξουαλικότητα των γονέων; Για την επιστήμη, η απάντηση είναι εξίσου απλή: Όχι.

Αυτό ακριβώς προσπάθησαν να πουν και οι 55 ακαδημαϊκοί ψυχολόγοι από την Ελλάδα και το εξωτερικό, οι οποίοι ανέφεραν σε κείμενό τους ότι, «η ανασκόπηση της σχετικής επιστημονικής βιβλιογραφίας καταλήγει στο ξεκάθαρο συμπέρασμα ότι ο σεξουαλικός προσανατολισμός των γονέων δεν έχει μετρήσιμες επιπτώσεις στην ποιότητα των σχέσεων γονέα-παιδιού, στην ψυχική υγεία των παιδιών ή στην κοινωνική τους προσαρμογή. Δεν έχουν βρεθεί διαφορές αναφορικά με κρίσιμους παράγοντες, όπως η αυτοεκτίμηση, το άγχος, η κατάθλιψη και τα προβλήματα συμπεριφοράς. Κατά συνέπεια, οι ισχυρισμοί ότι τα παιδιά ομοφυλόφιλων γονέων δεν αναπτύσσονται το ίδιο καλά, σε σχέση με τα παιδιά ετεροφυλόφιλων γονέων, δεν βρίσκουν υποστήριξη στην επιστημονική ερευνητική βιβλιογραφία».

Εδώ θα πρέπει να πούμε, επίσης, ότι σωρεία επιστημονικών ερευνών δεν επιβεβαιώνει την αντίληψη ότι η ανατροφή από ομοφυλόφιλο γονέα επηρεάζει την ανάπτυξη της ταυτότητας φύλου του παιδιού -δεν θα γίνει κάποιος γκέι ή λεσβία, επειδή τον μεγαλώνουν γκέι ή λεσβίες-, ενώ δεν υπάρχουν εμπειρικά δεδομένα που να οδηγούν στο συμπέρασμα ότι η παρουσία τόσο του ανδρικού όσο και του γυναικείου προτύπου στο σπίτι προάγει την προσαρμογή και ευεξία των παιδιών. Αντίθετα, σημαντικότεροι παράγοντες στην υγιή προσαρμογή και ανάπτυξή τους είναι η ποιότητα των σχέσεων γονέα-παιδιού, η ποιότητα των σχέσεων μεταξύ των σημαντικών ενηλίκων στη ζωή του παιδιού -για παράδειγμα, οι σχέσεις ανάμεσα στους γονείς- και οι οικονομικοί και άλλοι πόροι που είναι στη διάθεσή του. Οι παράγοντες αυτοί είναι οι ίδιοι, ανεξάρτητα από τον σεξουαλικό προσανατολισμό των γονέων.

Την ίδια επιστημονική άποψη έχουν υποστηρίξει τόσο η Αμερικανική Ένωση Ψυχολόγων (American Psychological Association), όσο και η Αμερικανική Ένωση Ψυχιάτρων (American Psychiatric Association), οι οποίες έχουν υποστηρίξει, μαζί με άλλα μέλη της επιστημονικής κοινότητας, πως «η άποψη ότι η νομική αναγνώριση του γάμου για ομόφυλα ζευγάρια βλάπτει τα παιδιά, είναι ασύμβατη με τα επιστημονικά δεδομένα», αφού «η ομοφυλοφιλία είναι μια φυσιολογική έκφραση της ανθρώπινης σεξουαλικότητας που δεν είναι θέμα επιλογής, οι γκέι και οι λεσβίες δημιουργούν σταθερές και μακροχρόνιες σχέσεις, ανάλογες με τις ετεροφυλικές και τα ομόφυλα ζευγάρια δεν είναι λιγότερο ικανά στο να μεγαλώσουν παιδιά απ’ ό,τι τα ετερόφυλα». Μάλιστα, σύμφωνα με εμπειρικές έρευνες, οι ψυχολογικές και κοινωνικές πτυχές των ομοφυλοφιλικών σχέσεων «μοιάζουν ιδιαίτερα» με εκείνες των ετεροφυλικών, κάτι που σημαίνει ότι τα παιδιά σε ένα ομόφυλο ζευγάρι δεν θα στερηθούν τον βαθύ συναισθηματικό δεσμό με τους γονείς που υπάρχει και στα ετερόφυλα ζευγάρια.

Είναι σημαντικό να ξέρουμε ότι σήμερα 22 χώρες αναγνωρίζουν διάφορες μορφές τεκνοθεσίας ή αναδοχής για ομόφυλα ζευγάρια που έχουν παντρευτεί ή συνάψει σύμφωνο συμβίωσης. Αυτό, επειδή, σύμφωνα με τον αναπληρωτή καθηγητή Φιλοσοφίας, Δικαίου και Θεωρίας Θεσμών στο Πανεπιστήμιο Αθηνών, Αριστείδη Χατζή, «η διεθνής εμπειρία αρκετών, πλέον, χρόνων, έχει δείξει ότι ένα ομόφυλο ζευγάρι μπορεί να προστατεύσει τα συμφέροντα του παιδιού που θα αποκτήσει, όσο και ένα παραδοσιακό ζευγάρι. Τα παιδιά που θα ενηλικιωθούν σε ένα τέτοιο περιβάλλον θα έχουν παρόμοια κοινωνική και συναισθηματική προσαρμογή με τα παιδιά που ενηλικιώνονται σε παραδοσιακό περιβάλλον».

VICE Video: Οι Γονείς που Ανησυχούν για το Αντιεμβολιαστικό Ρεύμα

Παρακολουθήστε όλα τα βίντεo του VICE, μέσω της νέας σελίδας VICE Video Greece στο Facebook.

Αν και τα παραπάνω είναι εξαιρετικά σημαντικά, για να βάλουμε τέλος στην άγνοια γύρω από το θέμα της αναδοχής από ομόφυλα ζευγάρια, το σημαντικότερο ανάμεσα σε όλα τα επιστημονικά δεδομένα βρίσκεται στο ότι «για δεκαετίες, οι ερευνητές και οι ειδικοί σε θέματα ψυχικής υγείας συμφωνούν ότι η ομοφυλοφιλία δεν θέτει κανένα εγγενές εμπόδιο στο να διάγει κάποιος μια ευτυχισμένη, υγιή και παραγωγική ζωή». Τα ομόφυλα ζευγάρια μπορούν, όπως ακριβώς και τα ετερόφυλα, να δημιουργήσουν ένα ασφαλές οικογενειακό περιβάλλον, στο οποίο οι σχέσεις μεταξύ γονέα και παιδιού θα χαρακτηρίζονται από αγάπη, ζεστασιά, ενδιαφέρον, καθοδήγηση και οριοθέτηση, παράγοντες που σύμφωνα με την επιστημονική κοινότητα αποτελούν τις προϋποθέσεις πάνω στις οποίες τα παιδιά θα μπορέσουν να αναπτύξουν την προσωπικότητά τους και να πάρουν τις αποφάσεις που θα τα κάνουν ευτυχισμένα στη ζωή τους. Άλλωστε, η απαγόρευση αναδοχής από ομόφυλα ζευγάρια στην Ελλάδα ουσιαστικά τα υποβαθμίζει σε πολίτες δεύτερης κατηγορίας, αφού παρότι τους αναγνωρίζει το σύμφωνο συμβίωσης, δεν τους αναγνωρίζει έναν βασικό λόγο για τον οποίον πολλοί δημιουργούν οικογένεια, δηλαδή το να αποκτήσουν παιδιά. Σήμερα, υπάρχουν στην Ελλάδα ζευγάρια που θέλουν να γίνουν (ανάδοχοι) γονείς και παιδιά που χρειάζονται ένα σπίτι γεμάτο αγάπη και όχι ένα ίδρυμα.

Περισσότερα από το VICE

Έτσι Ήταν η Ελλάδα και ο Κόσμος το 1994, την Τελευταία Φορά που η ΑΕΚ Έπαιρνε Πρωτάθλημα

Μιλήσαμε με τη Χριστιανική Αδελφότητα που Θέλει να Παντρέψει Ομόφυλα Ζευγάρια στην Αθήνα

Τα Ρούχα των Γονιών μας που Έχουν Πρωταγωνιστική Θέση στην Γκαρνταρόμπα μας