Μια Οικογένεια Διαλύθηκε στο Κονγκό και Επανενώθηκε στην Κυψέλη

Στις 4 τα ξημερώματα της 17ης Μαΐου 2017, μια ομάδα ενόπλων έφθασε έξω από την κεντρική φυλακή Μακάλα στην Κινσάσα, πρωτεύουσα του Κονγκό. Ήταν υποστηρικτές ενός ηγέτη θρησκευτικής αίρεσης, κρατούμενου στην φυλακή, και ήταν αποφασισμένοι να τον απελευθερώσουν. Η επίθεση με βαρύ οπλισμό κατά της εξωτερικής φρουράς πυροδότησε γενικευμένη εξέγερση. Σκοτώθηκαν δεκάδες άνθρωποι, αστυνομικοί και έγκλειστοι. Πάνω στη μεγάλη ταραχή, περισσότεροι από 3.000 κρατούμενοι κατάφεραν να αποδράσουν, περίπου ο μισός πληθυσμός της φυλακής. Ανάμεσά τους ήταν και ο Tresor Mumpe, 29 ετών τότε.

Είχε συλληφθεί εννιά μήνες νωρίτερα, κατά τη διάρκεια αντικυβερνητικής διαδήλωσης στην Κινσάσα. Βγαίνοντας από τη Μακάλα, ο νεαρός ηλεκτρονικός δεν γνώριζε πού βρισκόταν η οικογένειά του. Ήταν δραπέτης, χωρίς καμία επικοινωνία επί μήνες με τη σύζυγό του, η οποία ήταν έγκυος στο τέταρτο παιδί τους όταν αυτός βρέθηκε στη φυλακή. Η Giselle Mukanda, όμως, είχε φύγει από το Κονγκό. Έφθασε στην Ελλάδα, ακολουθώντας τις προσφυγικές ροές εκείνης της περιόδου. Ο Tresor ήρθε στη χώρα μας έναν χρόνο αργότερα. Για πολύ καιρό, ο ένας δεν γνώριζε πού βρισκόταν ο άλλος. Απευθύνθηκαν στην υπηρεσία οικογενειακής επανένωσης της Διεθνούς Επιτροπής Ερυθρού Σταυρού (ICRC) στην Αθήνα και μόλις τον περασμένο Φλεβάρη συναντήθηκαν, σχεδόν τυχαία, στην Πλατεία Αμερικής.

Ο Tresor τα διηγείται όλα αυτά, μιλώντας στα γαλλικά, σχετικά ήρεμος. Μου λέει ότι η κατάσταση στη μεγαλύτερη φυλακή της χώρας ήταν εφιαλτική και δείχνει το σημάδι κάτω από το μάτι του, υποστηρίζοντας ότι έγινε από βασανιστήρια στο κελί του. «Με συνέλαβαν στις 19 Σεπτεμβρίου 2016, κατά τη διάρκεια διαδήλωσης στην Κινσάσα. Ήμουν μέλος του κόμματος UDPS - Union pour la Démocratie et le Progrès Social. Διαδηλώναμε κατά της κυβέρνησης, διεκδικούσαμε τα δικαιώματά μας», εξηγεί.

VICE Video: Ζήσαμε το 24ωρο Ενός Επαγγελματία Bodybuilder

Παρακολουθήστε όλα τα βίντεo του VICE, μέσω της νέας σελίδας VICE Video Greece στο Facebook.

Μετά τη μαζική απόδραση, έμαθε ότι η σύζυγος και τα παιδιά του είχαν εγκαταλείψει το Κονγκό, χωρίς όμως να γνωρίζει τον δρόμο που είχαν πάρει. «Κινδύνευα και φοβόμουν στον Κονγκό», μου είπε η Giselle. Η γυναίκα με τα παιδιά πέρασε για ένα μικρό διάστημα στη γειτονική Αγκόλα και στη συνέχεια ακολούθησε τις προσφυγικές ροές βόρεια προς τη Μεσόγειο και τα παράλια της Τουρκίας. Έφτασε στη Λέσβο με βάρκα τον Δεκέμβριο του 2016. «Φοβόμουν πολύ. Είχα το μικρότερο παιδί, μόλις δύο μηνών, δεμένο μπροστά στο σώμα μου. Τα υπόλοιπα τρία είχαν καθίσει δίπλα μου, όση ώρα βρισκόμασταν στη θάλασσα. Στη βάρκα είχαν μπει 76 άτομα. Μέχρι να φθάσουμε στη Λέσβο, η μηχανή έσβησε πέντε φορές», μου είπε.

Η ίδια με τα τέσσερα ανήλικα παιδιά της έμειναν για τρεις μήνες στο διαβόητο καμπ της Μόριας. Ζήτησαν άσυλο και ως μέλη ευάλωτης ομάδας προωθήθηκαν στην ενδοχώρα. Έμειναν σε διαμέρισμα στην Αθήνα που τους παραχωρήθηκε από ΜΚΟ και η γυναίκα προσπάθησε να σταθεί στα πόδια της. Λίγους μήνες αργότερα, τον Δεκέμβριο του 2017, ο Tresor έφτασε κι εκείνος στην Ελλάδα, συγκεκριμένα στη Σάμο. Έμεινε για εννιά μήνες στο καμπ στο Βαθύ, κάτω από ιδιαίτερα άσχημες συνθήκες. Τού αναγνωρίστηκε το προσφυγικό προφίλ και ήρθε στην Αθήνα.

Το ζευγάρι λέει σήμερα ότι δεν είχε καταφέρει να επικοινωνήσει όλο το προηγούμενο διάστημα. Στην αφήγηση της ιστορίας υπάρχει αυτό το κενό. Ειδικοί στο προσφυγικό με τους οποίους μίλησε το VICE, δίνουν την οριακή εξήγηση ότι οι πρόσφυγες και μετανάστες από την υποσαχάρια Αφρική, στο μακρύ ταξίδι τους προς την Ευρώπη χρησιμοποιούν συνήθως ένα κινητό παλιάς τεχνολογίας ανά ομάδα. Το βασικό πρόβλημα, λέει το ζευγάρι από το Κονγκό, ήταν ότι η Giselle δεν γνώριζε πως ο Tresor είχε βγει από τη φυλακή, κι εκείνος αντίστοιχα δεν γνώριζε σε ποια χώρα είχαν καταφέρει να φθάσουν η σύζυγος και τα παιδιά του.

Κάποια στιγμή, κοινωνικοί λειτουργοί στην Αθήνα ενημέρωσαν τη γυναίκα για την υπηρεσία της Διεθνούς Επιτροπής του Ερυθρού Σταυρού (ICRC) σχετικά με την αναζήτηση προσώπων και την επανένωση οικογενειών. «Το αίτημα αναζήτησης κατατέθηκε τον Ιούλιο του 2018, οπότε ξεκινήσαμε αμέσως την επικοινωνία με τις Αρχές στο Κονγκό αναζητώντας τον σύζυγο», επιβεβαίωσε στο VICE η Μαρίνα Σπυριδάκη από τον Τομέα Αποκατάστασης Οικογενειακών Δεσμών της ελληνικής αποστολής του ICRC. Αντίστοιχο αίτημα, όπως αποκαλύφθηκε αργότερα, είχε κάνει ο Tresor πριν φύγει από το Κονγκό. Εκτός από την online πλατφόρμα Trace the Face, η ICRC διαθέτει τηλεφωνικές συσκευές και κάρτες δεδομένων στους ανθρώπους που αναζητούν την οικογένειά τους. «Το 2018 δεχτήκαμε συνολικά 416 αιτήματα αναζήτησης. Σε 76 περιπτώσεις πετύχαμε την οικογενειακή επανένωση», εξηγεί η κ. Σπυριδάκη της αποστολής της ICRC στην Αθήνα.

Τα πράγματα έτρεξαν πιο γρήγορα για την οικογένεια από το Κονγκό. Και οι δύο βρίσκονταν στην Αθήνα και είχαν ήδη έρθει σε επαφή με την αφρικανική κοινότητα στην Κυψέλη. Στις 12 Φεβρουαρίου, το ζευγάρι συναντήθηκε στην Πλατεία Αμερικής. «Νόμιζα ότι είχε πεθάνει», λέει η Giselle. «Δεν ήξερα αν είχε βγει από τη φυλακή. Ετοιμαζόμουν να πω στα παιδιά ότι ο πατέρας τους είχε πεθάνει». Και ο Tresor δεν μπορεί να ξεχάσει εκείνη τη μέρα. «Όλα όσα περάσαμε, όλη η δυστυχία, ξεχάστηκε. Τους έσφιξα στην αγκαλιά μου, κλαίγαμε όλοι από χαρά», θυμάται.

Η οικογένεια θέλει να μείνει στην Ελλάδα. Τα μεγαλύτερα παιδιά πηγαίνουν στο σχολείο και ο Tresor προσπαθεί να βρει δουλειά στην Αθήνα. Προς το παρόν, ζουν με το προσφυγικό επίδομα σε ένα διαμέρισμα στους Αμπελόκηπους. Τους ρωτάω για τα όνειρα που κάνουν. «Θέλω τα παιδιά μου να είναι ευτυχισμένα», λέει η Giselle. «Τώρα, μόνο αυτό έχει σημασία».

Περισσότερα από το VICE

Γιατί η Φετινή Eurovision Είναι Τόσο Αμφιλεγόμενη

Οι Έλληνες Ράπερ Έχουν Αποθεώσει τις Μανάδες Όσο Κανείς

«Μου Θύμιζαν τη Μάνα μου» - Ο Έλληνας Serial Killer των 90s