Οι Βασίλισσες του Γκέι Καρναβαλικού Φεστιβάλ Mardi Gras

Πριν από μερικές μέρες κάλυψα την γκέι πλευρά του Mardi Gras για το VICE. Προσγειώθηκα στη Νέα Ορλεάνη και μετά από μια γρήγορη αλλαγή ρούχων για να βάλω σμόκιν, πήγα σε ένα μέρος που λέγεται The Sigur Center για να παρευρεθώ στο χορό του Armeinius. Το Armeinius είναι «Krewe» (καρναβαλικό πλήρωμα). Αυτοί οι οργανισμοί είναι κάτι σαν αδελφότητες: Σε ψηφίζουν, υπάρχει πολύ δράμα και κοιτά ο ένας τα οπίσθια του άλλου.

Στο χορό, με πήγαν σε ένα σημείο των παρασκηνίων που ήταν γεμάτο από ηλικιωμένους άνδρες, οι οποίοι κολλούσαν φτερά και λαμπάκια σε υπερβολικά κοστούμια ύψους πάνω από 1,80 μ. Το δωμάτιο μύριζε σαν τηγανητό κοτόπουλο και ζεστή κόλλα. Τα έτοιμα κοστούμια βρίσκονταν σε σειρά στους διαδρόμους, πάνω σε ξύλινα βάθρα σαν να ήταν οι εξωσκελετοί κάποιων καταπληκτικών ειδών. Ένα μεγάλο τμήμα του πληθυσμού αυτού του πληρώματος παρελαύνει για περισσότερα από 65 χρόνια και η παλαιότερη βασίλισσα στην αίθουσα έχει μπει στα 80. Η παράδοση ξεκίνησε τότε που ακόμα ήταν έγκλημα να είσαι γκέι, εκτός την ημέρα του Mardi Gras. Ο 74χρονος Albert Carey να έχει γίνει σαν πανκ πριγκίπισσα μέσα σε ένα μαύρο κορσέ και διχτυωτά κομμάτια υφάσματος ήταν ένα θέαμα που άξιζε να δω. Μίλησα με τον Albert για την ιστορία του χορού και για το λόγο που γινόταν εδώ στο Chalmet, μια κοινότητα αρκετά μακριά από το κέντρο της πόλης.

«Έγινα μέλος του κλαμπ το δεύτερο χρόνο. Στην αρχή ήμασταν πολύ λίγοι, κανείς δεν είχε χρήματα και οι γκέι δεν φανερώνονταν. Έγινα μέλος το 1970. Τότε κανείς δεν μας νοίκιαζε χώρο. Μόνο τα αφροαμερικανικά γραφεία ευρέσεως εργασίας νοίκιαζαν στους γκέι άνδρες. Κανένα από τα ξενοδοχεία και κανένα από τα εμπορικά δεν μας νοίκιαζε, αλλά τελικά ήρθαμε εδώ στο The Sigur Center. Ο πρώτος χορός έγινε σε αυτό το κτίριο το 1971 και όλοι αναρωτιόνταν πώς θα αντιδρούσε ο κόσμος στην περιοχή. Αποδείχθηκε ότι τον λάτρεψαν. Είδαν ότι δεν επρόκειτο να παρουσιάσουμε σεξ σόου. (Αυτός ήταν ο φόβος βεβαίως). Είμαστε εδώ από τότε».

Μίλησα επίσης στον Βασιλιά του Χορού, τον JoelHaas. Μου είπε ότι το να είναι κανείς βασιλιάς για τη σεζόν συνεπάγεται ότι θα παρακολουθεί τους άλλους χορούς, θα εκπροσωπεί το Kreweτου και θα κάνει καλές πράξεις προς όφελος της κοινότητας. Αργότερα δάκρυσε κατά τη διάρκεια της στέψης του, ύψωσε το κολωνάτο ποτήρι του εις υγεία του κοινού, ενώ λαμπερά φτερά σαν ηλιαχτίδες εξείχαν από τη ασημόχρυση σπαρτιάτικου στυλ στολή του. Η καρδιά μου λύγισε για λίγο, μέχρι που ο τύπος δίπλα μου έγειρε προς την πλευρά μου και είπε: «Αυτό γίνεται από όλα τα ναρκωτικά. Μη μασάς, γλυκά».

Το επόμενο στο πρόγραμμα ήταν το Fat Monday Luncheon. Σύμφωνα με τον διοργανωτή του CharlesTurbevill, είναι το μακροβιότερο «γκέι γεγονός» στη χώρα. Στο γεύμα παρευρίσκονταν ευχάριστοι ηλικιωμένοι γκέι άνδρες που φορούσαν παιχνιδιάρικα σμόκιν. Οι ηλικίες του εκτείνονταν από 40-90 ετών. Ένα από τους μεγαλύτερους, δηλαδή πιο κοντά στα 90 αντί στα 40, μου είπε «Γεια, έχεις ωραίο στόμα!». Μετά από μερικά ποτά, το πλήθος ανακατεύτηκε στην τραπεζαρία άρχισε να διακοσμεί τους πολυελαίους  με χάντρες και φουλάρια με φτερά, καθώς είναι παράδοση. Κάθισα ανάμεσα στον Tony Leggio, διοργανωτή εκδηλώσεων σε επωνύμους και τον Fred Powell, έναν γκέι ιερέα στην Πρώτη Πρεσβυτεριανή Εκκλησία.

Εκείνο το βράδυ παρακολούθησα το Orpheuscapade, μια τεράστια εκδήλωση που σημαδεύτηκε από τις παρουσίες των Quentin Tarantino, Big Bad Voodoo Daddy και Cheap Trick. Εντόπισα ότι γίνονταν πασαρέλες πάνω από το χώρο όπου ήμουν  και αποφάσισα πως θα προσπαθούσα να βρω μια καλύτερη γωνία για να παρακολουθήσω το event. Πέρασα άνετα από τους άνδρες ασφαλείας, τράβηξα αρκετά πόμολα από πόρτες και τελικά βρήκα το δρόμο μου. Φορούσα σμόκιν και μια κόκκινη μάσκα με φτερά και κρυβόμουν στους εξώστες. Αισθάνθηκα σαν ελεύθερος σκοπευτής σε νουβέλα του Tom Clancy.

Από εκεί πήγα στο «fruitloop», όπως είναι επισήμως γνωστό το τετράγωνο με τα γκέι μπαρ, και η νύχτα πήρε στροφή προς το ποτό. Η μνήμη μου γίνεται πολύ ασθενής μετά το σημείο όπου μου έδωσαν αυτό που λέγεται Hurricane, ένα ποτέ που περιέχει έξι διαφορετικά αλκοολούχα ποτά και κάποιο ζαχαρώδες σιρόπι. Τόσο που κάτι έγινε στην τουαλέτα του μπαρ Lafitte, αλλά έχει σβηστεί απολύτως από τη μνήμη μου. Την ώρα που ουρούσα σε μια κοινόχρηστα τουαλέτα, παρατήρησα κάποια κίνηση πίσω μου. Άναψα το κινητό μου για φως και είδα έναν άνδρα να έχει αγκαλιάσει τον ουρητήρα στο κάτω μέρος και χαμογελώντας να περιμένει το χρυσό εισιτήριο του προς την ευδαιμονία. Σκέφτηκα ότι μπορούσα να δώσω στον άνθρωπο αυτό που ήθελε. Έχοντας ήδη ουρήσει πάνω σε έναν ξένο, αποφάσισα ότι ήταν ώρα να πάω σπίτι για ύπνο.

Ο Zak Krevitt είναι τελειόφοιτος στοSchool of Visual Arts στη New York. Φωτογραφίζει αγόρια, κορίτσια και φυτά.

Ο Matthew Leifheit είναι photo editor του VICE. Επίσης είναι editor-in-chief _του _MATTE magazine.