Πόσο Βρόμικο Είναι το Κινητό σου;

Αυτό που ήθελα να κάνω ήταν [να επαναδιατυπώσω μια, σχετικά, απλή έρευνα που μόλις είχα γράψει](http://recreate a relatively simple study I had just written about. ). Αντ' αυτού, κατέληξα να κάνω κάτι αόριστα επικίνδυνο, που όμως τρομοκράτησε την διευθύντρια του τοπικού DIY βιολογικού εργαστηρίου. Να τι γίνεται όταν κάνεις πειράματα στους συνεργάτες σου.

Τον περασμένο μήνα έμαθα ότι, γενικά, έχουμε μια βιολογική επαφή με το κινητό μας τηλέφωνο. Αυτό σημαίνει ότι τα ίδια βακτήρια που αναπτύσσονται στους αντίχειρες και τους δείκτες μας εμφανίζονται συχνά και στην επιφάνεια του smartphone μας. Οπλισμένος με ό,τι θυμόμουν από το μάθημα Προηγμένης Βιολογίας, πριν 11 χρόνια, [ένα καλά απεικονισμένο και εμπεριστατωμένο άρθρο του WikiHow](http://well-illustrated and thorough WikiHow article), τρυβλία με άγαρ που αγόρασα από ένα μέρος που ονομάζεται EZ BioResearch, καθώς και η ευλογία ενός DIY μικροβιολόγου, ξεκίνησα να μελετάω ό, τι σκατά αναπτυσσόταν στα smartphones και τα δάχτυλα των συναδέλφων μου.

Για να το κάνω, χρειαζόμουν μερικά δείγματα –βούτηξα μερικά κινητά και τα δακτυλικά αποτυπώματα του αρχισυντάκτη μας Brian Merchant. Ως πρόθυμος επιστήμονας, πήρα και 'γώ μέρος στην έρευνα (όπως θα δείτε παρακάτω, τα αποτελέσματα αυτού του πειράματος δεν θα καταφέρουν να φτάσουν στην κορυφή κάποιας επιστημονικής εφημερίδας).

Το σχέδιο ήταν να καλλιεργήσω δείγματα από τις οθόνες των κινητών μας και από τους αντίχειρες και τους δείκτες μας (σε διαφορετικά τρυβλία). Όλα είχαν διαφορετικές ετικέτες και ήταν κλεισμένα για την αποφυγή μόλυνσης, και για να μην ελευθερωθούν κάποια απαίσια βακτήρια στο γραφείο του VICE, παράχωσα τα τρυβλία σε ένα κουτί, μέσα σε ένα ντουλάπι, για το Σαββατοκύριακο.

Όταν οι βακτηριακές μου λεγεώνες άρχιζαν να μεγαλώνουν, το σχέδιο ήταν να πάω τα τρυβλία στο GenSpace, ένα DIY στο Μπρούκλιν, να τα δουν στο μικροσκόπιο και να καταλάβω τι έχω κάνει. Ύστερα, θα εξακρίβωνα μια και καλή Α. Αν η έρευνα που είχα κάνει την περασμένη εβδομάδα μπορούσε να επαναδιατυπωθεί χωρίς το κόστος μιας ανάλυσης DNA και Β. Ποιος από τους συναδέλφους μου είναι ο πιο βρωμιάρης.

Την Τρίτη άνοιξα το κουτί και είδα όλων των ειδών μικροβιακών αποικιών. Τέλεια. Τηλεφώνησα στην Ellen Jorgensen του GenSpace για να τη ρωτήσω αν θα μπορούσα να πάω την ίδια μέρα. Δεν γινόταν. Μου είπε ότι το εργαστήριο δεν έχει την άδεια να επιτρέψει σε κάποιον να φέρει εξωτερικές καλλιέργειες.

«Μου λες, δηλαδή, ότι πήρες δείγματα από κινητά τηλέφωνα, τα έβαλες σε τρυβλία και καλλιέργησες τυχαία μικρόβια και ενίσχυσες τυχαία βακτήρια;» με ρώτησε. «Δεν θα τα φέρεις στο GenSpace. Είναι ενάντια στους κανονισμούς μας και είναι πολύ επικίνδυνο. Ο κόσμος που μ' ακούει αυτή τη στιγμή έχει τρομοκρατηθεί μόνο με την ιδέα».

Εντάξει.

Βασιζόμενος σε μερικές οδηγίες που είδα στο internet και τα σχόλια για τα τρυβλία που είχα αγοράσει, είχα την εντύπωση ότι το να καλλιεργείς βακτήρια από διάφορα πράγματα στο σπίτι είναι ένας ωραίος τρόπος να μάθεις στα παιδιά μικροβιολογία. Αντ' αυτού, η Jorgensen μου είπε ότι μάλλον καλλιεργούσα στρεπτόκοκκο, σταφυλόκοκκο και άλλα πράγματα που θα μας αρρώσταιναν. Επιπλέον, ο άνθρωπος ξέρει πώς να καλλιεργεί σωστά μόνο ένα 5% των βακτηρίων, έτσι ό,τι υπήρχε μέσα στα τρυβλία δεν ήταν μόνο από τα κινητά.

Ο Daniel Grushkin, συνιδρυτής του GenSpace μαζί με την Jorgensen (ο οποίος αργότερα αποχώρησε), μου είπε ότι θα πήγαιναν όλα καλά αρκεί να μην παίζαμε με τον σταφυλόκοκκο: «Αν δεν γλύψεις ή αγγίξεις τις αποικίες, φαντάζομαι ότι δεν θα υπάρχει πρόβλημα. Η Ellen είχε δίκιο στο ότι δεν μπορείς να ξέρεις τι πολλαπλασιάζεται μέσα σ' αυτά τα τρυβλία, και υπάρχει μεγάλο ρίσκο» είπε. «Αλλά ισχύει ότι είναι κάτι που κάνουν και οι μαθητές, χρόνια τώρα.»

Άρα δεν είχαμε ούτε μικροσκόπιο, ούτε εργαστήριο. Πρέπει να συνεχίσουμε.

Ρώτησα στο Microbiology Subreddit του Reddit, και οι χρήστες επιβεβαίωσαν τις υποψίες μας- είναι σχεδόν αδύνατο να ταυτοποιήσουν βακτήρια μόνο με μια ματιά στην όψη των αποικιών. Κάποιος στο Reddit με είπε τρελό, αλλά δεν έγινε και καμία βακτηριακή αποκάλυψη.

Μίλησα και με μερικούς μικροβιολόγους και κάποιος με παρέπεμψε στο American Society for Microbiology's Microbe Library, που θα είναι και η επίσημη πηγή αυτής της ανάλυσης.

«Πιστεύω πως ο περισσότερος κόσμος δεν καταλαβαίνει ότι με τους μικροοργανισμούς δεν μπορείς να έχεις ακριβή ταυτοποίηση εκτός αν διεξάγεις μορφολογικές και/ή γενετικές έρευνες μεταβολισμού.» μου είπε ο edge000 του Reddit. Πάρα πολύ σωστά! Αλλά επίσης, δεν πειράζει, ας το προσπαθήσουμε. Θα ήταν πιο εύκολο να μαντέψουμε το γένος, αλλά όσο εμείς μαντεύουμε, ας περάσουμε και στο είδος. Παρακαλώ μην πάρετε τοις μετρητοίς αυτή την ανάλυση –το κάναμε για πλάκα. Εσείς οι ειδικοί εκεί έξω, παρακαλώ διορθώστε με και περάστε με από κόσκινο για την άγνοιά μου, στα σχόλιά σας.

Χωρίς άλλη καθυστέρηση, ας δούμε τι καλλιέργησα.

Derek:

Τα δάχτυλα του Derek ανέπτυξαν, μακράν, τις πιο ομοιόμορφες αποικίες. Μπορείτε να δείτε ακριβώς όπου άγγιξε το άγαρ. Ωραία βακτηριακή κατανομή, αδερφέ μου! Στα δάχτυλά του επίσης, φωλιάζει κάτι που μοιάζει με Serratia marcescens (ένα πορτοκαλίζον πράγμα, νομίζω), ένα υπέροχο βακτήριο που προκαλεί λοιμώξεις του ουροποιητικού συστήματος, επιπεφυκίτιδα, και κάτι που ονομάζεται «νόσος της λευκής ευλογιάς.» Το Wikipedia σημειώνει επίσης ότι αυτά τα βακτήρια μπορούν να χρησιμοποιηθούν για να εξηγήσουν διάφορα "θαύματα", όπου το αίμα μεγάλωνε στο ψωμί, πίσω στο μεσαίωνα. Όχι, ήταν σκέτα Serratia marcescens.

Το κίτρινο πράγμα που φαίνεται σαν Staphylococcus aureus, που είναι συχνά ακίνδυνο, αλλά όχι πάντα! Επίσης αναπτύσσει μια αντιβιοτική αντίσταση και λόγος για MRSA λοιμώξεις, τροφικές δηλητηριάσεις και δερματικές μολύνσεις. Απ' την άλλη, ο Staphylococcus epidermis είναι γνωστό ότι ζει στο δέρμα, και είναι γενικά ακίνδυνος.

Φαίνεται επίσης, στην επάνω αριστερή γωνία του δείγματός του, ότι ο Derek έχει κάποιο μύκητα, και μια άλλη βακτηριακή αποικία (το μεγάλο άσπρο πράγμα κάτω αριστερά) η οποία, σύμφωνα με τη μικροβιακή βιβλιοθήκη, μοιάζει με άνθρακα, αλλά έχει αποικίες που σίγουρα μοιάζουν με Staphylococcus και Serratia.

Brian Anderson:

Δεν υπάρχει Serratia εδώ, αλλά υπάρχει Staphylococcus και μια άσπρη βακτηριακή αποικία που εμφανίστηκε και στου Derek. Θα μπορούσε να είναι Streptomyces albus, αλλά δεν είναι και σίγουρο, και φαίνεται να είναι κάπως σπάνιο, κρίνοντας από το πόσο λίγες πληροφορίες υπάρχουν στο διαδίκτυο γι' αυτό. Το τηλέφωνο του Brian φαίνεται καθαρό και έχει τις ίδιες αποικίες. Η επιστήμη δουλεύει, παιδιά.

Meg:

Η Meg είχε κάτι κίτρινα πράγματα και πιθανόν μια υποψία Serratia. Αλλά το πιο σημαντικό είναι ότι στο κέντρο βλέπουμε δυο πράγματα. Πρώτον, θα δείτε μια μικροβιακή μάχη ανάμεσα στις αποικίες.

Στη μέση, θα δείτε ένα άσπρο στίγμα, που σύμφωνα με δυο ανθρώπους του Reddit μάλλον είναι Aspergillus niger, που προκαλεί μαύρη μούχλα στα φρούτα και μυκητίαση στο αυτί, που μπορεί να προκαλέσει προσωρινή απώλεια ακοής. Όπως βλέπετε, οι μύκητες αναπτύχθηκαν ανεξέλεγκτοι στο τηλέφωνό της και έγιναν το τέρας που βλέπετε εδώ.

Brian Merchant:

Το αστείο με το κινητό του Brian: Βρισκόταν στο αστυνομικό τμήμα της Νέας Υόρκης για κάνα μήνα και το πήρε πίσω λίγο πριν πάρω το δείγμα. Αυτό εξηγούσε το γιατί υπήρχαν τόσες αποικίες, αλλά και στα χέρια του θα αυξήθηκαν τα ίδια πράγματα. Δυστυχώς, δεν έχω ιδέα τι είναι. Αλλά φαίνεται απαίσιο.

Jason:

Αυτός είμαι εγώ. Οι καλλιέργειές μου χάθηκαν κάπως, και αυτοί οι βιολογικοί κίνδυνοι είναι πλέον εκτεθειμένοι. Μπορώ να σας υποσχεθώ ότι τα δάχτυλά μου δεν ήταν πολύ βρώμικα, ούτε υπερβολικά καθαρά. Ήταν παρόμοια με του Brian Anderson, όπως βλέπετε στην καλλιέργεια του κινητού.

Ορίστε λοιπόν. Ένα πείραμα που δεν αποδεικνύει και τίποτα, αλλά είχε πλάκα η διαδικασία. Σύμφωνα με την ερασιτεχνική μου ανάλυση, υπάρχει άμεση σχέση ανάμεσα στα μικρόβια του κινητού και αυτά των δακτύλων. Επίσης, φαίνεται να υπάρχει συσχέτιση ανάμεσα σ' ένα πείραμα που κάνεις στους συναδέλφους σου και στο πόσο σε συμπαθούν, αλλά γι' αυτό θα πρέπει να κάνω άλλο πείραμα για να αποδειχθεί.

Περισσότερα από το VICE

Οι Άνθρωποι που Μαζεύουν Μηχανάκια (και Νιπτήρες) από τον Βυθό των Ελληνικών Θαλασσών

Ο Μάκης Παπαδημητρίου Θέλει να Πει ένα Σεξιστικό Ανέκδοτο

Κύριε Νικολαΐδη, πώς Είναι να Σώζεις Χιλιάδες Μωρά Κάθε Μέρα;