Oι Αφγανές που Έχουν Φυλακιστεί για «Εγκλήματα Ηθικής»

FYI.

This story is over 5 years old.

Travel

Oι Αφγανές που Έχουν Φυλακιστεί για «Εγκλήματα Ηθικής»

Μια φωτογράφος που ταξίδεψε στο Αφγανιστάν και συμβίωσε με φυλακισμένες γυναίκες διηγείται την εμπειρία της και μιλά για τις συνθήκες κράτησης των Αφγανών «ένοχων» γυναικών.

Οι εικονιζόμενες γυναίκες θέλησαν να μείνουν ανώνυμες.

To άρθρο εμφανίστηκε αρχικά στο VICE UK.

Αν και η πτώση των σκληροπυρηνικών ισλαμιστών του Ταλιμπάν, το 2001, βοήθησε στη μείωση της βίας κατά των γυναικών στο Αφγανιστάν, οι Αφγανές έχουν ακόμα πολύ δρόμο για να φθάσουν να ζουν με ασφάλεια. Καθώς τα ξένα στρατεύματα αποχωρούν σταδιακά από την περιοχή και η διεθνής παρουσία γίνεται πιο διακριτική, μειώνεται επίσης η χρηματοδότηση και η υποστήριξη αναπτυξιακών προγραμμάτων. Για αυτό και ήδη έχουν αρχίσει να ξεπροβάλλουν οι φόβοι ότι η κοινωνία ίσως επιστρέψει σε πιο παραδοσιακές αξίες και ότι θα μπορούσε να αυξηθεί ξανά και η βία κατά των γυναικών.

ΔΙΑΦΗΜΙΣΗ

Ένα από τα πιο πρόσφατα παραδείγματα περιπτώσεων βίας διαδραματίστηκε τον Μάρτιο, όταν μια φοιτήτρια ξυλοκοπήθηκε μέχρι θανάτου, με ξύλα, από πλήθος ανδρών, στην κεντρική Καμπούλ. Στη συνέχεια έβαλαν φωτιά στο σώμα της και το έσυραν στο μεγάλο ποτάμι που διασχίζει την πόλη. Ο θάνατος του 27χρονου κοριτσιού, που σύμφωνα με το Reuters «κατηγορήθηκε αδίκως ότι έκαψε το Κοράνι», πυροδότησε βίαιες διαδηλώσεις στους δρόμους της Καμπούλ.

Ο νόμος της Σαρία, το νομικό σύστημα που έχει προέλθει από το Κοράνι, εξακολουθεί να εφαρμόζεται ευρέως και η «zina», η αρχή που αναφέρεται στη σεξουαλική σχέση μεταξύ δυο ατόμων εκτός γάμου, είναι η συνήθης αρχή που οδηγεί στην καταδίκη και τη φυλάκιση πολλών γυναικών.

Η Πολωνο-Καναδή φωτογράφος Gabriela Maj ταξίδεψε σε επτά γυναικείες φυλακές στο Αφγανιστάν και μίλησε με πάνω από εκατό γυναίκες για να καταλάβει γιατί φυλακίζονται για «ηθικά εγκλήματα». Παρουσιάζει τις ιστορίες τους με φωτογραφίες στο βιβλίο της Almond Garde, μια ακριβή μετάφραση του «Badam Bagh», της πιο γνωστής γυναικείας φυλακής, που βρίσκεται στα περίχωρα της Καμπούλ. Τηλεφώνησα στην Gabriela για να πούμε για το τι την έχουν διδάξει οι επισκέψεις της σε εκείνες τις φυλακές.

VICE: Γεια σου Gabriela, μπορείς να μου πεις για τις συνθήκες που ζουν οι γυναίκες σε αυτές τις φυλακές;
Gabriela Maj: Συνήθως, σε κάθε κελί βρίσκονται 5-10 γυναίκες. Τα κελιά είναι ανοιχτά στη διάρκεια της ημέρας, έτσι ώστε να είναι ελεύθερες να κινούνται και να περνάνε το χρόνο της σε ανοιχτούς χώρους (εάν υπάρχει κανένας). Γενικά, οι συνθήκες είναι σε ένα πολύ βασικό στάδιο, αλλά είναι αποδεκτές. Όλες οι γυναίκες έχουν πρόσβαση σε τρεχούμενο νερό και τουαλέτες. Επίσης, τρώνε δύο γεύματα την ημέρα.

ΔΙΑΦΗΜΙΣΗ

Το ενδιαφέρον είναι ότι οι εγκαταστάσεις είναι σε γενικές γραμμές καινούριες - χτίστηκαν προσφάτως με χρήματα από το εξωτερικό. Για παράδειγμα, η ιταλική κυβέρνηση ξόδεψε αρκετά χρήματα, προσφάτως, για αυτές.

Για ποιόν λόγο είχαν φυλακιστεί οι γυναίκες που φωτογράφισες;
Πολλές από τις γυναίκες έχουν φυλακιστεί για εγκλήματα ηθικής. Αυτό αφορά τους τρόπους που μια γυναίκα μπορεί να κατηγορηθεί για «zina», μια κατηγορία που θα μπορούσε να περιλαμβάνει από το ότι το «έσκασε» από το σπίτι μέχρι έναν υποχρεωτικό γάμο, ότι βιάστηκε ή. μερικές φορές, οτι έμεινε έγκυος συνέπεια του βιασμού της.

Αυτές είναι αθώες γυναίκες που ζουν σε ανοιχτές φυλακές, συχνά μαζί με γυναίκες που είναι επικίνδυνες και, πιθανώς, επιδεικνύουν βίαιη συμπεριφορά. Αυτό είναι ένα πολύ βίαιο και δύσκολο περιβάλλον να ζήσει κανείς, πόσο μάλλον να μεγαλώσει ένα παιδί. Δεν υπάρχει φροντίδα ψυχικής υγείας, αν και συχνά οι γυναίκες πάσχουν από PTSD.

Στο βιβλίο σου, αναφέρεις ότι μερικές γυναίκες ήταν πράγματι ένοχες για τη διάπραξη εγκλημάτων, όπως τη δολοφονία του συζύγου τους ή των δραστών που τους είχαν επιτεθεί, είτε στραγγαλίζοντάς τους, είτε κόβοντάς τους το λαιμό. Σε αυτές τις περιπτώσεις, ένιωσες ότι «άξιζαν» την ποινή;
Οι περισσότερες εξ αυτών έχουν συλληφθεί και φυλακιστεί αδίκως. Μετά από λίγο καιρό σταμάτησα να διακρίνω μεταξύ εκείνων που ήταν «ένοχες» ή «αθώες» - εάν αυτές οι γυναίκες είχαν διαφορετικές εμπειρίες ζωής, πρόσβαση στην εκπαίδευση ή ένα νομικό σύστημα που θα μπορούσε να προσφέρει προστασία στα θύματα κακοποίησης, πιθανώς θα είχαν κάνει διαφορετικές επιλογές. Πολλές φορές, σκέφτηκα ότι θα μπορούσα να είχα κάνει το ίδιο πράγμα όπως εκείνες. Τι θα έκανες εάν σε υποχρέωνε να εκπορνευτείς ο ίδιος ο σύζυγός σου ή σε βίαζαν άγνωστοι;

ΔΙΑΦΗΜΙΣΗ

Σε έκαναν να αισθανθείς ιδιαίτερα άβολα κάποιες από τις ιστορίες;
Υπήρχε μόνο ένα πρόσωπο με το οποίο θα έλεγα ότι ένιωσα κάπως «άβολα». Ήταν μια γυναίκα η οποία ήταν δολοφόνος κατά συρροή, που είχε συλληφθεί μαζί με πέντε άνδρες συγγενείς της και αντιμετώπιζαν 137 κατηγορίες για φόνους. Είχε πέσει θύμα κακοποίησης από πολύ μικρή ηλικία και ήταν συνεχώς εκτεθειμένη σε αυτά τα φρικιαστικά περιστατικά στα οποία συμμετείχε μαζί με εκείνους τους άνδρες. Ήταν φανερό πως προκλήθηκαν σοβαρά ψυχολογικά προβλήματα. Ήταν απρόβλεπτη και είχε βίαια ξεσπάσματα.

Στις φωτογραφίες, πολλές γυναίκες εμφανίζονται με τα παιδιά τους. Γέννησαν μέσα στη φυλακή; Τα παιδιά μπορούν να μείνουν και να ζήσουν με τις μητέρες τους;
Πολλές γυναίκες συνελήφθησαν ενώ ήταν έγκυες, συχνό αποτέλεσμα ενός βιασμού ή μιας παράνομης σχέσης εκτός γάμου. Σε ορισμένες περιπτώσεις γεννούν το παιδί σε ειδικές εγκαταστάσεις έξω από τη φυλακή, αλλά σε πολλές περιπτώσεις αυτή η επιλογή δεν υπάρχει καν.

Αφού ο εγκλεισμός συχνά αφορά ένα έγκλημα ηθικής, οι οικογένειες μερικές φορές απορρίπτουν τόσο τη μητέρα όσο και το παιδί της, μιας και η «zina» προκαλεί τεράστια ντροπή στην οικογένεια. Στη χειρότερη περίπτωση, υπάρχει ακόμα και απειλή θανάτου, μιας και τα εγκλήματα τιμής ακόμα διαπράττονται σε μεγάλο βαθμό στο Αφγανιστάν. Αυτό σημαίνει επίσης ότι το παιδί ίσως δεν έχει κάπου αλλού να πάει πέρα από τη φυλακή. Τα παιδιά «τεχνικά» επιτρέπεται να μείνουν στη φυλακή μέχρι την ηλικία των 5 ετών.

ΔΙΑΦΗΜΙΣΗ

Τι τους συμβαίνει όταν φεύγουν από τη φυλακή;
Είτε επιστρέφουν στην οικογένεια ή κάποια από αυτά καταλήγουν σε καταφύγια για παιδιά. Δυστυχώς, μπορεί να καταλήξουν και στους δρόμους και να έχουν πολύ λίγες ευκαιρίες στη ζωή τους. Αυτό ακριβώς δείχνει πως αυτή η πτυχή της δικαιοσύνης όχι μόνο αποστραγγίζει τους πολύ περιορισμένους πόρους -στοιχίζει πολλά να παραμένουν οι γυναίκες αυτές στη φυλακή- αλλά καταστρέφει επίσης κοινότητες και οικογένειες. Καταστρέφει όχι μόνο τις ζωές των γυναικών αλλά και των παιδιών.

Υπάρχουν ενδημικά δικαστικά προβλήματα στο Αφγανιστάν ή η έννοια του «εγκλήματος τιμής» είναι ακόμα βαθιά ριζωμένη στα μυαλά των ανθρώπων μετά από τόσα χρόνια;
Το σύστημα δικαιοσύνης στο Αφγανιστάν ταλανίζεται από διαφθορά και μια σημαντική συντηρητική μερίδα ανθρώπων εξακολουθεί να έχει εξουσία στην αφγανική κυβέρνηση. Ομως, αν ήταν απλά ένα πρόβλημα πολιτικής, θα ήταν εύκολο να επιλυθεί. Το πρόβλημα έγκειται στο ότι είναι μια ευρύτερη κοινωνική πεποίθηση. Στις οικογένειες με τις οποίες πέρασα κάποιον χρόνο, οι γυναίκες τρομοκρατήθηκαν με το γεγονός ότι πέρασα χρόνο με φυλακισμένες γυναίκες και κυρίως γυναίκες που είχαν κατηγορηθεί για εγκλήματα ηθικής.

Είναι κάτι σαν θανατική καταδίκη στην αφγανική κοινωνία να κατηγορηθείς για κάτι τέτοιο. Πρόκειται κάτι στο οποίο αντέδρασαν πολύ έντονα. Αυτή η έννοια του ότι προκαλείς ντροπή στην οικογένειά σου είναι σχεδόν το χειρότερο πράγμα που μπορείς να κάνεις ως γυναίκα. Η συναναστροφή με τέτοιες γυναίκες σχεδόν θεωρείται σα να συναναστρέφεσαι με λεπρούς.

ΔΙΑΦΗΜΙΣΗ

Υπάρχουν ομάδες υποστήριξης σε τοπικό επίπεδο;
Η οργάνωση Women for Afghan Women, που εν μέρει χρηματοδοτείται από ανεξάρτητους δωρητές διεθνώς, είναι μια λαϊκή οργάνωση που λειτουργεί στο Αφγανιστάν για τις Αφγανές. Διαχειρίζεται ένα σύστημα καταφύγιων για γυναίκες οι οποίες το έχουν σκάσει από τις οικογένειές τους ή που αποφυλακίζονται και δεν έχουν που να πάνε. Επίσης, υλοποιούν εκπαιδευτικά προγράμματα για παιδιά και προσφέρουν νομική υποστήριξη. Η ζήτηση, ωστόσο, είναι πολύ μεγαλύτερη από ότι είναι σε θέση να προσφέρουν.

Είναι αρκετή η βοήθεια που προέρχεται από τη διεθνή κοινότητα;
Μετά το 2001 (και την πτώση των Ταλιμπάν), υπήρχε πολλή χρηματοδότηση από τη διεθνή κοινότητα μέσω προγραμμάτων που υποστήριζαν την υγεία και την εκπαίδευση των γυναικών. Υλοποιούνταν προγράμματα στις φυλακές για την καταπολέμηση του αναλφαβητισμού και για την απόκτηση βασικών δεξιοτήτων, προκειμένου αυτές οι γυναίκες να μπορούν να διασφαλίσουν με ένα τρόπο ένα ορισμένο εισόδημα αφού αποφυλακίζονταν.

Ωστόσο, σήμερα, ένα μεγάλο μέρος αυτών των προγραμμάτων έχει κυριολεκτικά στεγνώσει. Καθώς οι στρατιωτικές δυνάμεις αποχωρούν, εισρέει πολλή βοήθεια και υπάρχει στήριξη προς τη χώρα. Η κατάσταση όμως αυτών των γυναικών είναι απελπιστική. Σχεδόν είναι χειρότερο να αποφυλακιστούν γιατί δεν έχουν τα εργαλεία και τους πόρους να εξασφαλίσουν τη διαβίωσή τους.

Ακολουθήστε το VICE στο Twitter, Facebook και Instagram.

ΔΙΑΦΗΜΙΣΗ