Πέρασα Ένα Βράδυ Ακούγοντας Ραδιοφωνικούς Σταθμούς στα AM

Πριν λίγο καιρό αγόρασα ένα πικάπ, το οποίο, πέραν της βασικής του λειτουργίας, έχει και την επιλογή να ακούσεις ραδιόφωνο. Είναι αυτά τα καινούρια, που μοιάζουν με τα αντίστοιχα old school που έπαιρναν οι άνθρωποι παλιά στα πικ-νικ τους. Λόγω της vintage εμφάνισής του, δεν θα ταίριαζε να του κοτσάρεις μια ηλεκτρονική οθόνη για να αλλάζεις τους σταθμούς. Έτσι, αυτό γίνεται χειροκίνητα.

Μια μέρα, εκεί που καθόμουν και διάβαζα ένα βιβλίο, αποφάσισα να βάλω λίγη μουσικούλα να παίζει στο background. Άνοιξα λοιπόν το ραδιόφωνο και συνέχισα την ανάγνωση. Μου πήρε λίγα λεπτά ώστε να καταλάβω αυτό που συνέβαινε, δηλαδή πως αντί για τις μουσικές που παίζει συνήθως ο σταθμός που ακούω -ένα μείγμα rock, alternative και indie- έπαιζαν κάτι τρελά 90's beats, μεταξύ electro, techno και old school house.

Μιλάμε για τρελά beat-ια.

Μετά το πρώτο (θετικό) σοκ, αναρωτήθηκα τι «παίζει». Πώς από rock n' roll, ο σταθμός το γύρισε, εν μια νυκτί, στα 90's techno beat-ια; Μια δεύτερη ματιά στο ταμπλό του πικάπ-ραδιοφώνου μου, ήταν αρκετή για να λυθεί η απορία μου. Είχα βάλει κατά λάθος την ένδειξη AM και, κατά τύχη, στην αντίστοιχη συχνότητα έπαιζε ο εν λόγω σταθμός. Ουσιαστικά, από ό,τι κατάλαβα, είναι ένας παρατημένος σταθμός που παίζει απλώς μια ατελείωτη λίστα άγνωστων τραγουδιών-mixes, που ούτε το Shazam δεν μπορούσε να εντοπίσει. Γαμώ τις φάσεις δηλαδή.

Δεν κατάφερα να βρω περαιτέρω πληροφορίες εκτός του γεγονότος ότι ο σταθμός με τις μουσικάρες, εκπέμπει (στο κέντρο της Αθήνας) κοντά στα 700KHz. Κάνοντας μια μικρή έρευνα στο Διαδίκτυο, έμαθα πως τα AM είναι οι πρώτες συχνότητες ραδιοφώνου που χρησιμοποιήθηκαν ποτέ και για περισσότερα σαράντα χρόνια, ήταν οι βασικές. Μετά το πέρας του Β' Παγκοσμίου Πολέμου, έκαναν την εμφάνισή τους τα FM και με τον καιρό, όλοι οι σταθμοί μεταφέρθηκαν εκεί κυρίως λόγω της εμβέλειας που προσφέρουν.

Τέλος πάντων, αποφάσισα να περάσω μια νύχτα ακούγοντας μουσική από τους σταθμούς που μπόρεσα να πιάσω στα ΑΜ και να σας πω τι παίζει εκεί.

Ξεκίνησα, φυσικά, από τον σταθμό με τις μουσικάρες. Με το που άνοιξα το ραδιόφωνο, με χαρά ανακάλυψα πως, κατά τη διάρκεια της βραδινής ζώνης, έπαιζε κάπως πιο γνωστά πράγματα. Η αρχή έγινε με Frankie Goes to Hollywood και το «Relax» και συνεχίσαμε με ένα ακόμη 80's κομμάτι που δεν μπόρεσα να αναγνωρίσω. Συνέχισα για λίγη ώρα ακόμη να ακούω το πρόγραμμα στο οποίο κυριαρχούσαν τρελές, άγνωστες, 80ίλες να εναλλάσσονται με κάποια γνωστά hits της εποχής. Ξαφνικά όμως, χωρίς να κάνω κάποια κίνηση, έχασα τον σταθμό και «έσκασαν» παράσιτα. Τώρα γιατί έγινε αυτό, ιδέα δεν έχω. AM είναι αυτά όμως, ό,τι γουστάρουν μπορούν να κάνουν.

Αποφάσισα λοιπόν να συνεχίσω τη βραδινή μου βόλτα στα ΑΜ. Αφού έστριβα με προσοχή τον μοχλό και σε ταχύτητες που θα ζήλευε ακόμα και σαλιγκάρι με λουμπάγκο, άκουγα κυρίως παράσιτα και ξαφνικά φωνές. Όχι σαν αυτές που ακούω μέσα από το κεφάλι μου όταν έχει ησυχία, αληθινές φωνές. Αν και υπήρχαν πολλά παράσιτα που με εμπόδιζαν να ακούσω καθαρά, κατάλαβα πως πρόκειται για ρωσικά ή βουλγάρικα. Το ίδιο συνέβη και λίγες θέσεις πιο κάτω, πάλι. Παρόμοια διάλεκτος, αλλά διαφορετικοί παρουσιαστές. Σε κάποιες -ίσως όχι και τόσο έγκυρες- λίστες που βρήκα στο Διαδίκτυο σχετικά με τους σταθμούς που εκπέμπουν σε αυτές τις συχνότητες, διάβασα πως υπάρχει ένας σταθμός με το όνομα «Η φωνή της Ρωσίας» - ίσως να ήταν αυτός. Λίγο πιο πέρα, άκουσα μια σπαρακτική 80's ροκ μπαλάντα αλλά, δυστυχώς, είχε απίστευτες παρεμβολές που είχαν ως αποτέλεσμα να ακούω συγχρόνως από πάνω κάτι λαϊκά παραδοσιακά, με φλογέρα και έναν creepy γέρο να τραγουδά σε παρόμοια φάση με τους δικούς μας creepy γέρους με φλογέρα που τραγουδάνε λαϊκά παραδοσιακά.

Έπειτα από δύο κινήσεις, είχα λίγο καλύτερη τύχη μιας και έπιασα μια εκπομπή που λεγόταν -μάλλον- «Γαλέρα». Πάνω στη γαλέρα, δύο μερακλήδες που αμπελοφιλοσοφούσαν ενώ έπαιζε μουσικούλα τύπου ταβερνάκι-παϊδάκια-τζατζικάκι-κρασάκι. Έκατσα να τους ακούσω λίγο, αν και δεν είναι του στιλ μου η μουσική, όμως πείνασα και, από την ώρα που δεν είχα παϊδάκια στο σπίτι, είπα να συνεχίσω σε άλλες συχνότητες. Αφού πέρασα στα γρήγορα έναν σταθμό που έπαιζε Καζαντζίδη, έπεσα πάνω σε κάτι που αδυνατώ να το περιγράψω. Ένας τύπος να τραγουδάει σε έναν ανατριχιαστικά περίεργο ρυθμό -ακαπέλα- σε μια άγνωστη γλώσσα. Θα σας πω την αλήθεια, χωρίς να ντρέπομαι. Φοβήθηκα μήπως είναι κανένας τύπος που κάνει μάγια μέσω ραδιοφώνου και το άλλαξα. Δεν είμαστε για τέτοια τώρα. Προσπαθώντας να πιάσω τον επόμενο σταθμό, ο ήχος από τα παράσιτα θύμιζε, χωρίς υπερβολή, αυτόν που κάνουν τα παλιά αεροπλάνα του δευτέρου παγκοσμίου. Χαίρομαι όμως επειδή ανακάλυψα πως υπάρχει ζωή στα ΑΜ. Αφού έπιασα άλλους δύο σταθμούς που παίζουν ρεμπέτικα και έναν ακόμα με 80's μπαλάντες, έφτασα στο τέλος. Προσπάθησα για λίγο ακόμη αυτό το «ταξίδι», αλλά χωρίς επιτυχία.

Δεν ξέρω κατά πόσο αυτοί που άκουσα ήταν «πειρατές» ή νόμιμοι, το μόνο σίγουρο είναι πως στις συγκεκριμένες συχνότητες επικρατούν τα 80's, τα ρεμπέτικα και κάποιοι τύποι που έχουν πραγματικά creepy τραγούδια στη συλλογή τους.

Περισσότερα από το VICE

Ο Ιδρυτής του Pirate Bay τα Παράτησε

Μιλήσαμε με Γυναίκες που τη «Βρίσκουν» Κάνοντας Σεξ με Παρθένους

Μιλήσαμε με τον Άνδρα που Είναι Ερωτευμένος με την Αδερφή του εδώ και 20 Χρόνια