FYI.

This story is over 5 years old.

Μπάσκετ

Ο Έλληνας που Είπε Πρώτα «Γκάλης» και Μετά «Μπαμπάς» μάς Εξηγεί τι Σημαίνει Hoopfellas

Ο Δημήτρης Κατσιώνης, εμπνευστής της ελληνικής Βίβλου του μπάσκετ, μας μαθαίνει μπαλίτσα.

Δεν υπάρχει περίπτωση να είσαι μπασκετικός και να μην μπαίνεις σε εβδομαδιαία βάση στο Hoopfellas. Πρόκειται για τη διαδικτυακή Bίβλο του ευρωπαϊκού -και όχι μόνο- μπάσκετ, μέσα στην οποία μπορείς να βρεις εμπεριστατωμένες απόψεις και πληροφορίες για όλα τα φλέγοντα ζητήματα που αφορούν το άθλημα. Ξεκίνησε ως blog το 2010, όταν ο Δημήτρης Κατσιώνης αποφάσισε να χρησιμοποιήσει την εμπειρία και τις γνωριμίες του στον χώρο και να μοιραστεί τις γνώσεις του με τους υπόλοιπους ρομαντικούς των παρκέ.

ΔΙΑΦΗΜΙΣΗ

Επτά χρόνια αργότερα, το δημιούργημά του χαίρει αναγνώρισης από επαγγελματίες και λάτρεις του χώρου. Πλέον, τα άρθρα του μεταφράζονται και στα αγγλικά, σε μια προσπάθεια εξωστρέφειας η οποία μέχρι στιγμής κρίνεται ως επιτυχημένη. Εμείς επικοινωνήσαμε με τον Δημήτρη -ή αλλιώς «Jim Conway»- με σκοπό να μάθουμε περισσότερα για το εμπνευσμένο από το Goodfellas (Τα Καλά Παιδιά) site, που δείχνει τον δρόμο προς το μέλλον της καλαθοσφαίρισης.

Φωτογραφία: Pixabay

Όταν τα υπόλοιπα παιδιά έβλεπαν κινούμενα σχέδια, εγώ παρακολουθούσα Πίστονς-Μπουλς. Ο ήρωάς μου δεν ήταν ο Τομ ή ο Τζέρι, αλλά ο Dumars

VICE: Πες μου δυο λόγια για το ξεκίνημα του Hoopfellas.
Δημήτρης Κατσιώνης: Το Hoopfellas ξεκίνησε σε μια φάση της ζωής μου, που τίποτα δεν πήγαινε καλά και στο κεφάλι μου γινόταν πόλεμος. Ήμουν έτοιμος να φύγω για το εξωτερικό, όταν ξαφνικά όλη αυτή η κατάσταση με βοήθησε να κατανοήσω και μετέπειτα να δω ξεκάθαρα σε ποιο κομμάτι είμαι λίγο καλός, ποια είναι η κλίση μου. Ήθελα να στήσω κάτι διαφορετικό. Το υπόβαθρο υπήρχε μιας και ταξίδευα από σχετικά νεαρή ηλικία για να παρακολουθήσω camp ή ομιλίες προπονητών, μέσω γνωριμιών που είχα. Ουσιαστικά, ήταν η πρώτη σελίδα που μετακίνησε τον προβολέα λίγο παραπέρα. Στο Hoopfellas μπορούσες να διαβάσεις ένα κομμάτι για τη δουλειά που γίνεται στη Μανρέσα, την Ουλμ ή την Καντού, πράγμα σχετικά άγνωστο τότε για τον μέσο Έλληνα μπασκετικό.

Ποιες είναι πρώτες σου μπασκετικές αναμνήσεις;
Μεγάλωσα σε ένα σπίτι όπου τα σπορ ήταν πολύ σοβαρό θέμα. Πρέπει να είπα πρώτα τη λέξη «Γκάλης» και μετά «μπαμπάς». Στα ματς του Άρη υπήρχε θρησκευτική προσήλωση και παρότι δεν καταλάβαινα ακριβώς αυτό που έβλεπα, είχε περάσει μέσα μου το ότι «OK, τώρα εκτυλίσσεται κάτι πολύ σοβαρό». Όσο μεγάλωνα, λοιπόν, συνειδητοποιούσα πως όταν τα υπόλοιπα παιδιά έβλεπαν κινούμενα σχέδια, εγώ παρακολουθούσα Πίστονς-Μπουλς. Ο ήρωάς μου δεν ήταν ο Τομ ή ο Τζέρι, αλλά ο Dumars.

ΔΙΑΦΗΜΙΣΗ

«Οι περισσότερες ομάδες στην Ελλάδα λειτουργούν ερασιτεχνικά»

Θα υπάρξει ποτέ κάτι καλύτερο από το ΝΒΑ των '90s;
Για εμάς τους 30+, ήταν και θα είναι κάτι ιδιαίτερο. Η τεράστια δυναμική που πήρε το άθλημα στα '80s και ο παγκόσμιος χαρακτήρας που απέκτησε το προϊόν, κεφαλαιοποιήθηκε ουσιαστικά στα '90s. Υπήρχε κάτι άλλο στην ατμόσφαιρα τότε. Τεράστιο ταλέντο, προσωπικότητες, αθλητικός εγωισμός, με γαρνιτούρα τη δύναμη που έδινε μια άλλη, πιο άγρια μορφή.

Θα ζήσουμε ξανά ελληνικό πρωτάθλημα με παραπάνω από δύο πρωταγωνιστές και νέους ευρωπαϊκούς τίτλους;
Με την οπτική που έχουμε σήμερα για τη λίγκα μας και σε συνάρτηση με τη γενικότερη οικονομική κατάσταση, είναι δύσκολο. Πρέπει να αλλάξουμε κατεύθυνση συνειδητοποιώντας, πάντα με βάση το υπάρχον οικονομικό πλαίσιο, τι μπάσκετ θέλουμε να βλέπουμε. Έχω πει ξανά ότι το «αύριο» είναι η εξειδίκευση. Οι περισσότερες ομάδες μας λειτουργούν ερασιτεχνικά σε επίπεδο λειτουργίας. Η Ελλάδα πλέον δεν είναι το Ελντοράντο των '90s, ώστε να μπορεί κάποιος να φέρει σπουδαία ονόματα στο πρωτάθλημά μας, γι' αυτό πρέπει να επενδύσουμε στο scouting και τη δημιουργία. Έχουμε καλούς προπονητές, που είναι μια καλή βάση, όμως η οργάνωσή μας είναι πρόχειρη. Θα ήθελα να δω επίσης διαφορετικές προτάσεις σε επίπεδο αγωνιστικής φιλοσοφίας. Εάν φτάσουμε να συνδέουμε μια ομάδα, οποιασδήποτε δυναμικότητας, με μια συγκεκριμένη φιλοσοφία για το άθλημα, αυτόματα η λίγκα μας θα γίνει πιο ελκυστική σε νεότερους ξένους παίχτες και σταδιακά στον μέσο φίλαθλο. Είμαστε στο στάδιο όπου δεν χρειαζόμαστε το έτοιμο ψάρι για να φάμε, αλλά πρέπει να μάθουμε οι ίδιοι να ψαρεύουμε.

ΔΙΑΦΗΜΙΣΗ

[VICE Video] Ανήλικοι Πρόσφυγες Πέφτουν Θύματα Σεξουαλικής Εκμετάλλευσης στο Κέντρο της Αθήνας

Παρακολουθήστε όλα τα βίντεo του VICE, μέσω της νέας σελίδας VICE Video Greece στο Facebook.


Μετά το τέλος του Ευρωμπάσκετ, ακούσαμε τον Γιώργο Πρίντεζη να δηλώνει αβέβαιος για το μέλλον του στην Εθνική, λόγω υποχρεώσεων στην Ευρωλίγκα. Επίσης, οι Αμερικανοί κάνουν ακόμη πιο δύσκολη τη συμμετοχή των παικτών του ΝΒΑ στις εθνικές. Μήπως τελικά Μουντομπάσκετ και Ευρωμπάσκετ χάνουν την αίγλη τους;
Το μπάσκετ αλλάζει σε επίπεδο θεσμών. Είναι μια πολύ σημαντική περίοδος αυτή που ζούμε για την ιστορία του αθλήματος. Πρέπει κατ' αρχάς ως Ευρώπη να προστατέψουμε το προϊόν με μια βαθιά τομή, ώστε να μείνουμε όρθιοι απέναντι στο δέλεαρ της Αμερικής ή της Κίνας. Όμως χρειαζόμαστε συστράτευση δυνάμεων και κοινή γραμμή. Το άθλημα έχει βαθιές ρίζες στην ήπειρό μας. Κάποια στιγμή θα περάσει η μπόρα του πακτωλού χρημάτων, στο επίπεδο που αυτά θα μπορούν να δελεάσουν τον επόμενο αθλητή. Μέχρι τότε, πρέπει να μείνουμε όρθιοι. Οι διεθνείς διοργανώσεις προάγουν το άθλημα και όλοι οι φορείς μπορούν να κερδίσουν από τη διεξαγωγή τους, εξασφαλίζοντας συγκεκριμένα ποιοτικά στάνταρτ.

Αλήθεια, πόσους αγώνες βλέπεις την εβδομάδα;
Σε full season, 35 με 40 παιχνίδια - κάποια όχι ολοκληρωμένα, ανάλογα με το τι στόχευση υπάρχει.

Ένα αρκετά γνωστό κομμάτι του site είναι αυτό με τα scouting reports των παικτών. Πώς συλλέγεις τις πληροφορίες σου;
Έχω φτιάξει μια βάση δεδομένων, η οποία περιλαμβάνει αθλητές από τις περισσότερες λίγκες του πλανήτη. Σε πολύ τακτά χρονικά διαστήματα γίνονται updates στον φάκελο κάθε αθλητή, ανάλογα με την εβδομαδιαία απόδοσή του, πληροφορίες για κάτι εξωαγωνιστικό, συμπεριφορά σε καινούργια αγωνιστικά πλαίσια και άλλα. Έχω μια ομάδα ανθρώπων στο εξωτερικό, οι οποίοι είναι επίσης basketball junkies και η ανταλλαγή πληροφοριών έχει στηρίξει πολύ αυτή τη προσπάθεια. Η προσοχή στη λεπτομέρεια είναι το παν.

ΔΙΑΦΗΜΙΣΗ

«Το μπάσκετ αποτελεί μέσο, για να πάμε πιο βαθιά πνευματικά και να γνωρίσουμε σε κοινωνιολογικό επίπεδο τον τρόπο που βλέπουν και σκέφτονται οι άλλες χώρες»

Υπάρχει μια επικρατούσα άποψη στην ελληνική, αλλά πλέον και στην ευρωπαϊκή, μπασκετική κοινωνία, ότι το Hoopfellas επιτελεί «ακαδημαϊκό» έργο, έχοντας αλλάξει τον τρόπο που βλέπει ο Έλληνας το άθλημα και εντρυφεί σε αυτό.
Όντως. Η μεγαλύτερη κατάκτηση της σελίδας είναι ότι έχει επηρεάσει και παράλληλα αλλάξει τον τρόπο που βλέπουμε και μιλάμε για το μπάσκετ στη χώρα, δίνοντας μια πιο διεισδυτική ματιά στη σκέψη του προπονητή, τους στόχους εντός του παρκέ, στον τρόπο που πρέπει να λειτουργεί μια επαγγελματική ομάδα και συνολικά στα πράγματα πίσω από τη βιτρίνα των 40 λεπτών. Δεν είμαι «ακαδημαϊκός», αλλά μαθητής του αθλήματος. Μαθαίνω καθημερινά από την κοινότητα, τις εξελίξεις και τα λάθη μου. Το μπάσκετ αποτελεί μέσο, για να πάμε πιο βαθιά πνευματικά και να γνωρίσουμε σε κοινωνιολογικό επίπεδο τον τρόπο που βλέπουν και σκέφτονται για το άθλημα οι άλλες χώρες. Αυτό είναι ίσως το πιο ενδιαφέρον κομμάτι.

Φωτογραφία: Pexels

Είναι το Hoopfellas ένα μπασκετικό think tank; Υπό την έννοια ότι πολλοί άνθρωποι της σύγχρονης ελίτ του αθλήματος -προπονητές στο ανώτερο επίπεδο, διοικητικοί, scouters- το διαβάζουν και συμμετέχουν καθημερινά στην κοινότητα.
Σίγουρα ο χαρακτηρισμός είναι πολύ τιμητικός για την κοινότητά μας. Το Hoopfellas παράγει σκέψη και προβληματισμό. Παράγει μπάσκετ, ανοίγει τα κιτάπια του παρελθόντος και λαμβάνει κάθε ερέθισμα με βλέμμα στο μέλλον. Αναλαμβάνοντας το έργο της αξιολόγησης της ιστορίας του αθλήματος -για να οσφρηστείς τη σύγχρονη εφαρμογή της στο σήμερα-, θα πρέπει να κατανοήσεις τους παράγοντες που επηρεάζουν την πορεία του αθλήματος σε κοινή βάση, εκφράζοντας την ιδεολογία κάθε εποχής, η οποία έχει τις δικές της συνταγές, τον δικό της κώδικα και ύφος, φέρνοντας στο φως νέα ερωτήματα. Πάντα μελετώντας σε συνάρτηση με το δικό σου παρόν και τις δικές σου εμπειρίες, προσπαθώντας να κατανοήσεις την τέχνη του παρελθόντος, μέσα από τη γνώση της ετερότητάς σου. Θυμάμαι, πριν από μερικά χρόνια, στην εποχή της απόλυτης κυριαρχίας στο ΝΒΑ του «Robocop» Lebron James, με την απίστευτη σωματοδομή και το βγαλμένο από την «εποχή των μηχανών» παιχνίδι του, είχαμε εστιάσει στο γεγονός ότι η επόμενη ημέρα και αυτός που θα αποτελέσει το επόμενο «Alpha Dog» και πιο δυσεπίλυτο γρίφο για τις άμυνες της λίγκας, δεν θα είναι μια ακόμη πιο εξελιγμένη μυώδης version, αλλά ένας Θιβετιανός μοναχός με παρουσιαστικό ασκητή, που θα δίδασκε πάλι την αξία των fundamentals. Λίγο μετά ήρθε ο Curry.

ΔΙΑΦΗΜΙΣΗ

«Στην πραγματικότητα, στόχος της σελίδας τα τελευταία χρόνια είναι να μετατρέψει την Ελλάδα σε Ιντιανάπολις του ευρωπαϊκού μπάσκετ»

Τι απαιτεί το σωστό recruiting σήμερα σε μια ομάδα;
Ο σωστός recruiter πρέπει να έχει πρώτα μύτη και μετά μάτι. Οφείλει προτού ξεκινήσει οποιαδήποτε διαδικασία να μυρίσει την ατμόσφαιρα του οργανισμού που αναλαμβάνει. Τον αέρα της πόλης, της περιοχής, της συνοικίας, σε συνάρτηση με την αθλητική της ιστορία. Από εκεί θα ξεκινήσει, για να εντοπίσει την εικόνα που πρέπει να παρουσιάσει, το μπάσκετ που θα μιλήσει στη καρδιά του μέσου φίλου της, οριοθετώντας το αγωνιστικό πλαίσιο και την κατεύθυνση στην οποία πρέπει να κινηθεί το σύνολο που θα δομήσει. Μόνο τότε θα χτίσει σε υγιή βάση, με μακροχρόνια προοπτική. Απαιτείται σίγουρα βαθιά γνώση της αγοράς, που περιλαμβάνει συνεχή ενημέρωση, ανοιχτό μυαλό και συνεργασία -επειδή ο recruiter, εκτός από αθλητές, καλείται να επιλέξει και συνεργάτες- και έμφαση σε λεπτομέρειες πέραν των αγωνιστικών δεξιοτήτων, ώστε να μπορεί να μεταφράσει τον βαθμό απορρόφησης κάθε νέου αθλητή στα «θέλω» του. Σαφέστατα, απαιτείται ταλέντο στη σύνθεση του παζλ. Το σύγχρονο recruiting είναι επιστήμη.

Ποια θα είναι τα επόμενα βήματα του Hoopfellas;
Υπάρχουν πολλές σκέψεις. Τα πάντα θα γίνουν με βάση αυτό που έχουμε χτίσει - την κοινότητά μας. Να δούμε τι μπορούμε να κάνουμε μαζί, για να πάμε ένα βήμα παραπέρα, συμβάλλοντας στην αλλαγή κουλτούρας που υπάρχει για το άθλημα στη χώρα μας, με στόχο την εξειδίκευση. Εδώ κολλάει γάντι, νομίζω, το σημείωμα-επιγραφή που υπάρχει στη frontpage: «Στην πραγματικότητα, στόχος της σελίδας τα τελευταία χρόνια είναι να μετατρέψει την Ελλάδα σε Ιντιανάπολις του ευρωπαϊκού μπάσκετ. Μια χώρα όπου η βαθιά, πολυεπίπεδη γνώση στις διάφορες πτυχές του αντικειμένου και η εξειδικευμένη ματιά στο άθλημα από μεγάλο ποσοστό ανθρώπων, θα ήταν κάτι πρωτόγνωρο για τα ευρωπαϊκά δεδομένα. Μακρινό; Ναι. Δύσκολο; Σίγουρα. Όμως, κάθε μεγάλο ταξίδι ξεκινάει από ένα βήμα».

ΔΙΑΦΗΜΙΣΗ

Περισσότερα από το VICE

Ο Μουσικός του Δρόμου που Έπεσε Θύμα Ρατσιστικής Βίας από Αστυνομικούς στο Μοναστηράκι Μιλά

Τα Επεισόδια σε Ελληνικό Αγώνα 5x5 Είναι η Απόδειξη πως Έχουμε τον Αθλητισμό που μας Αξίζει

Ζητήσαμε από Γονείς να μας Αξιολογήσουν τους Λογαριασμούς των Παιδιών τους στα Social Media

Ακολουθήστε το VICE στο Twitter, Facebook και Instagram.