Αν Ψήνεσαι για ένα Μπάτσελορ Πάρτι με τα Όλα του, Τότε το Τσερνόμπιλ Είναι ο Προορισμός σου
Στον τόπο-συνώνυμο της πυρηνικής καταστροφής, μελόνυμφοι τουρίστες μπορούν να απολαύσουν βόλτες με λιμουζίνα παρέα με στριπτιζέζ, κολύμπι με δελφίνια και να οδηγήσουν τανκ.
Tο άρθρο δημοσιεύτηκε αρχικά στο Broadly.Για τους περισσότερους, ένα μπάτσελορ πάρτι είναι κάτι που συνήθως καταλήγει στην απλή χαρά της δημόσιας ούρησης. Τι θα γινόταν όμως, αν μπορούσαν να είναι αλλιώς τα πράγματα; Αν η τελευταία σου νύχτα ελευθερίας μπορούσε να είναι ένα ταξίδι και όχι απλώς μια βραδιά που θα αφήσει μόνο λεκέδες από εμετό; Ένα ταξίδι, για παράδειγμα, στη Ζώνη Αποκλεισμού του Τσερνόμπιλ – απ' όπου 100.000 άνθρωποι αναγκάστηκαν να φύγουν το 1986 και όπου 31 άλλοι έχασαν τη ζωή τους (αν και ο πραγματικός αριθμός νεκρών αναμένεται να υπερβεί τους 4.000), μετά το χειρότερο πυρηνικό ατύχημα στην Ιστορία.
ΔΙΑΦΗΜΙΣΗ
«ΚΛΕΙΔΩΣΤΕ ΤΙΣ ΜΕΤΑΛΛΑΓΜΕΝΕΣ ΚΟΡΕΣ ΣΑΣ», γράφει ο χρήστης του Twitter @snake_moore, καθώς πηγαίνει σε ένα μπάτσελορ στην ουκρανική πόλη. «Stag stag stag #Chernobyl,» (σ.σ. εκ του «stag night», η βραδιά του μπάτσελορ πάρτι), ποστάρει ο χρήστης του Instagram epsherrington, μαζί με μια φωτογραφία του με 12 φίλους μπροστά στην είσοδο του εγκαταλειμμένου πυρηνικού εργοστασίου. Μια άλλη εικόνα, μέσα σε ένα από τα κατεστραμμένα κτίρια, παρουσιάζει την πυρηνική καταστροφή ως κατάλληλη μεταφορά για ένα άσχημο hangover. «Μια ακριβής απεικόνιση του πώς ξυπνάει κανείς την επόμενη μέρα #stagstagstag #chernobyl».
«Υπάρχει αυτή η μακάβρια περιέργεια, ξέρετε, στους ανθρώπους αρέσει να κάνουν επικίνδυνα πράγματα, όπως ελεύθερη πτώση και αυτό εδώ ενέχει ένα μικρό στοιχείο κινδύνου, του τύπου "Α, είναι στ' αλήθεια ραδιενεργό"», λέει η 24χρονη Louisa Naks. Η Naks επισκέφτηκε το Τσερνόμπιλ νωρίτερα μέσα στη χρονιά για το μπάτσελορ πάρτι της αδελφής της, Emma.
«Η οικογένειά μας είναι από την Πολωνία, έτσι αυτή η παράξενη, κομμουνιστική ανατολική Ευρώπη μας ασκεί μια γοητεία», εξηγεί η Naks, δείχνοντας ότι τίποτα –ούτε καν ένα ταπεινό μπάτσελορ πάρτι– δεν είναι ασφαλές από τη ρετρό μετασοβιετική αισθητική. «Η αδελφή μου είναι η πρώτη από την παρέα που παντρεύεται, έτσι σκεφτήκαμε να κάνουμε κάτι τελείως τρελό. Θέλαμε κάτι εντυπωσιακό».
Τι θα έλεγε για ένα μπάτσελορ πάρτι στο Άουσβιτς ή σε κάποιο σημείο που έγινε μια φυσική καταστροφή;
ΔΙΑΦΗΜΙΣΗ
Η Ζώνη Αποκλεισμού του Τσερνόμπιλ άνοιξε τις πύλες τις σε τουρίστες που θέλουν να βγάλουν selfies το 2010 και πλέον χιλιάδες συρρέουν στην περιοχή, κάθε χρόνο. Οι επισκέπτες πρέπει να προμηθευτούν ένα πάσο, ημερήσιο ή για πολλαπλές επισκέψεις, από την ουκρανική κυβέρνηση (ή εισιτήριο πολλών ημερών, για όσους θέλουν να διανυκτερεύσουν στο ξενοδοχείο που βρίσκεται εκεί). Μπαίνοντας και βγαίνοντας υποβάλλονται σε έλεγχο, ώστε τα ρούχα τους και τα υπάρχοντά τους να μην έχουν ανεπιθύμητα ραδιενεργά σωματίδια.
Ρωτάω τη Naks αν υπάρχουν κανόνες μέσα στη Ζώνη Αποκλεισμού. «Δεν νομίζω ότι είναι από τα μέρη όπου πας, για να κάνεις χαζομάρες», λέει. «Δηλαδή, είναι κάπως τρελό, αλλά ταυτόχρονα πρέπει να σκέφτεσαι πού βρίσκεσαι. Δεν μπορείς να πιεις εκεί. Δεν σε αφήνουν να μπεις στη Ζώνη Αποκλεισμού, αν πίνεις».Όχι ότι μερικές παρέες τουριστών δεν μεθάνε το προηγούμενο βράδυ. Ο 37χρονος Christopher Doggett από το Χάμπσαϊρ του Ηνωμένου Βασιλείου, παραλίγο να μην καταφέρει να βρεθεί στους δρόμους του εγκαταλελειμμένου Πριπιάτ (το εγκαταλελειμμένο χωριό μέσα στη ζώνη αποκλεισμού), επειδή ο μέλλων γαμπρός ήταν τόσο λιώμα, που δεν μπορούσε να ανεβεί στο λεωφορείο. «Αναγκαστήκαμε να σταματήσουμε, ώστε να κάνει εμετό στο πεζοδρόμιο», θυμάται ο Doggett. «Ήταν κάπως ντροπιαστικό, όπως φαντάζεσαι».
Ευτυχώς, στο λεωφορείο προβαλλόταν ένα ντοκιμαντέρ για την τραγική ιστορία του Τσερνόμπιλ και έτσι η παρέα βρήκε την ευκαιρία να συμπληρώσει λίγο ύπνο. Όταν έφτασαν εκεί, η δεκαμελής παρέα του μπάτσελορ βάλθηκε να τριγυρνάει στους δρόμους της Ζώνης Αποκλεισμού. «Ο ξεναγός μας άφησε λίγο ελεύθερους, έτσι μπορέσαμε να πάμε σε μέρη που δεν θα έπρεπε», εξηγεί ο Doggett. «Αυτό που μας τάραξε ήταν το νηπιαγωγείο», λέει αγέλαστος. «Είχε παιδικά παιχνίδια και διάφορα αντικείμενα σκορπισμένα παντού».
ΔΙΑΦΗΜΙΣΗ
Οι τουρίστες μπορούν να απολαύσουν διάφορα, όπως βόλτες με λιμουζίνα παρέα με στριπτιζέζ, κολύμπι με δελφίνια και οδήγηση τανκ.
Με αυτήν τη σκέψη, ρωτάω τον Doggett που θα έβαζε το όριο. Τι θα έλεγε για ένα μπάτσελορ πάρτι στο Άουσβιτς ή σε κάποιο σημείο που έγινε μια φυσική καταστροφή; «Θα ήταν τελείως διαφορετικό, έτσι δεν είναι;» απαντάει. «Εδώ είναι ένα μέρος όπου συνέβη ένα ατύχημα και, ξέρεις, είναι τραγικό, αλλά ποτέ δεν το σκέφτηκα έτσι», λέει και η φωνή του σβήνει.Κάνω την ίδια ερώτηση στη Naks. «Στο Άουσβιτς η έμφαση δίνεται στο πόσοι δολοφονήθηκαν εκεί, ενώ στο Τσερνόμπιλ πέθαναν λιγότεροι άνθρωποι στη γύρω περιοχή», λέει, «έτσι ο θάνατος τονίζεται λιγότερο και γι' αυτό νομίζω ότι είναι πιο αποδεκτό κοινωνικά».Αλλά αν το πλαίσιο είναι τόσο σημαντικό, πώς γίνεται μια βόλτα στην καρδιά της Ζώνης Αποκλεισμού να είναι το κατάλληλο μέρος, για να γιορτάσεις τον επικείμενο γάμο σου; «Νομίζω πως είναι εντάξει για μια ημερήσια ξενάγηση», απαντάει η Naks, «αλλά περάσαμε και μερικές μέρες στο Κίεβο, όπου τα πράγματα ήταν πιο διασκεδαστικά, θα έλεγα».
Η Naks και ο Doggett έκαναν κρατήσεις μόνοι τους, αλλά την ώρα που γράφεται αυτό το κείμενο, το τουριστικό πρακτορείο Maximise περιλάμβανε το Τσερνόμπιλ στο πακέτο που προσφέρει για σαββατοκύριακο στο Κίεβο.VICE Video: Επισκεφθήκαμε την Τουριστική (πια) Ζώνη Αποκλεισμού του Τσερνόμπιλ
«Από την Πορτοκαλί Επανάσταση, το 2004», καυχιούνταν στο site τους (η σελίδα σβήστηκε στη συνέχεια), «η Ουκρανία είναι ένα κράτος προσωπικής ελευθερίας και κυβερνητικής διαφάνειας. Για σένα και την παρέα σου, αυτό σημαίνει ότι οι άνθρωποι στο Κίεβο είναι πρόθυμοι για όλα!».
ΔΙΑΦΗΜΙΣΗ
Όταν τελειώσουν με την ξενάγηση στους έρημους δρόμους του Τσερνόμπιλ, οι τουρίστες μπορούν να απολαύσουν διάφορα, όπως βόλτες με λιμουζίνα παρέα με στριπτιζέζ, κολύμπι με δελφίνια και οδήγηση τανκ (όχι ταυτόχρονα).
«Πέρυσι ήρθαν συνολικά 30.000 άνθρωποι και φέτος έχουν ήδη έρθει 25.000».
Το τουριστικό γραφείο Maximise δεν απάντησε στα επανειλημμένα αιτήματα για κάποια δήλωση, αλλά υπάρχουν και άλλα τουριστικά πρακτορεία που υπόσχονται να σας χαρίσουν το καλύτερο σαββατοκύριακο της ζωής σας σε μια ζώνη αποκλεισμού «Αν έχει ωραίο ανοιξιάτικο καιρό, τότε είναι μια πολύ ευχάριστη εκδρομή και δεν θα πιστεύετε ότι είναι σημείο καταστροφής (sic), μέχρι να μπείτε στα άδεια σπίτια ή στο άδειο σχολείο», λέει ο Richard Mistik του StagForYou, μιας εταιρείας που οργανώνει μπάτσελορ πάρτι, με βάση στην Μπρατισλάβα της Σλοβακίας.«Η ξενάγηση στο Τσερνόμπιλ είναι μεγάλη ατραξιόν για τους τουρίστες στο Κίεβο, επειδή είναι κάτι μοναδικό και δημοφιλές», λέει όλο ενθουσιασμό, «παρόλο που είναι λίγο παράξενο».Ρωτάω τον Mistik αν για εκείνον τίθεται ηθικό ζήτημα, όταν παρέες από μπάτσελορ πάρτι πηγαίνουν στη Ζώνη Αποκλεισμού Τσερνόμπιλ. «Ίσως να τίθεται ένα ηθικό ζήτημα, αλλά δεν το θεωρώ πολύ σημαντικό», απαντάει. «Μια τουριστική ξενάγηση είναι».
Παρακολουθήστε όλα τα βίντεo του VICE, μέσω της νέας σελίδας VICE Video Greece στο Facebook.
Δεν συμμερίζονται όλοι την άνετη στάση του Mistik. «Η ξενάγηση σ' αυτήν τη ζώνη δεν έχει τίποτα να προσφέρει από πλευράς γνώσεων, μόνο έξαψη και μια επιπλέον δόση ραδιενέργειας», λέει η ιστορικός Δρ. Melani Arndt του Ινστιτούτου Σπουδών Ανατολικής και Νοτιοανατολικής Ευρώπης Leibniz. Για εκείνη, ο τουρισμός σε σημεία καταστροφών δείχνει μια, «μάλλον εκκεντρική λαχτάρα για τη σκοτεινή πλευρά της μετανεωτερικής μας εποχής και μια ολοένα αυξανόμενη λαχτάρα για αυθεντικότητα».
ΔΙΑΦΗΜΙΣΗ
Ωστόσο, στη Ζώνη Αποκλεισμού δεν θα βρείτε αυθεντικότητα. «Αν μπεις στη Ζώνη, δεν πρόκειται να βρεις εξηγήσεις για τίποτα, εκτός και αν είσαι ειδικός, βιολόγος ή κάτι τέτοιο», λέει. «Οι ξεναγήσεις είναι υπερβολικά οργανωμένες. Όλοι θα βγάλουν τις ίδιες φωτογραφίες – την κούκλα με τη μάσκα αερίων στο εγκαταλελειμμένο νηπιαγωγείο, παλιές σοβιετικές αφίσες, τη ρόδα στο εγκαταλελειμμένο λούνα παρκ».
Γέννημα-θρέμμα του Κίεβου, ο 48χρονος Sergei Ivanchuk καθάριζε ως έφηβος τα ραδιενεργά φύλλα στο νεκροταφείο. Τώρα, είναι ξεναγός στο Τσερνόμπιλ. «Ειλικρινά, δεν κρατάω λογαριασμό πόσοι έρχονται για μπάτσελορ», λέει. «Πέρυσι ήρθαν συνολικά 30.000 άνθρωποι και φέτος έχουν ήδη έρθει 25.000».
Ο γαμπρός Bret Dayton, στην ξενάγηση του μπάτσελορ πάρτι του. Photo courtesy: Chris Doggett
Πολλοί από αυτούς τους ανθρώπους είναι παρέες γύρω στα 20 και τα 30, όπως μου λέει ο Ivanchuk. Θεωρεί ευπρόσδεκτες τις αυξημένες αυτές αφίξεις, παρόλο που είναι χυδαίο και άκομψο. «Ίσως νομίζουν ότι είναι μια μακάβρια εμπειρία ή κάτι για το οποίο θα μπορούν μετά να καυχηθούν και όταν τελειώνει η ξενάγηση, συνειδητοποιούν ότι ήταν κάτι που άξιζε να δουν».«Είναι ανήθικο να μην τους αφήσεις να μπουν μέσα», συνεχίζει. «Δεν μπορείς να πεις ότι ορισμένοι άνθρωποι έχουν δικαίωμα να μπουν, ενώ άλλοι όχι. Πρέπει να έρθεις και τότε θα δεις τη σημασία όλου αυτού – έχει να κάνει με την πυρηνική ενέργεια. Ελάτε να δείτε ότι οι άνθρωποι χάθηκαν, αλλά η φύση επιβίωσε».Η Arndt παραμένει αμετάπειστη. «Είναι σημαντικό να κάνουμε τον κόσμο να ενδιαφερθεί για το Τσερνόμπιλ», γράφει, «Αλλά το ότι πηγαίνουν εκεί για να κάνουν μπάτσελορ πάρτι αποτελεί μόνο δείγμα του πόσο ανενημέρωτοι και αδαείς είναι. Δεν πρόκειται για έναν ψεύτικο κόσμο σαν της Disney ή την εικονική πραγματικότητα κάποιου video game. Είναι ο τόπος μιας συνεχιζόμενης καταστροφής που επηρέασε εκατομμύρια ανθρώπους».
ΔΙΑΦΗΜΙΣΗ
Στο μεταξύ, ο Ivanchuk είναι απασχολημένος με την οργάνωση της επόμενης επιχειρηματικής του δραστηριότητας: ταξίδια στη Βόρεια Κορέα. Αλλά εκεί, δεν υπάρχει περιθώριο για κακή διαγωγή, εκτός και αν θες να καταλήξεις όπως αυτός ο φοιτητής που καταδικάστηκε σε 15 χρόνια καταναγκαστικά έργα, μετά από μια μεθυσμένη φάρσα που πήγε στραβά.«Τα ταξίδια στη Βόρεια Κορέα σίγουρα δεν είναι για δραστηριότητες τύπου μπάτσελορ, καθώς η κακή διαγωγή τιμωρείται σοβαρά εκεί».
Με την εγγραφή σας στο newsletter του VICE συμφωνείτε να λαμβάνετε ηλεκτρονικά ενημερώσεις που αφορούν το VICE, οι οποίες ορισμένες φορές ενδέχεται να περιλαμβάνουν διαφημιστικό ή/και χορηγούμενο περιεχόμενο.
