Έτσι Είναι να Ζεις στο Μενίδι Ανάμεσα σε Σφαίρες, Ναρκωτικά και τα «Στενά των Ποιητών»

Το λεωφορείο σταματά με δυσκολία στην κατηφορική και γεμάτη λάσπες Λεωφόρο Δημοκρατίας. Τα φρένα της παλιάς «φυσαρμόνικας» σκούζουν, καθώς επιβραδύνει για να μαζέψει τους επιβάτες από το Τελωνείο, μία στάση στο κάτω Μενίδι, πολύ κοντά στο εκκλησάκι των Αγίων Αποστόλων. Στο λεωφορείο της γραμμής Α10 μπαίνουν τρεις άνθρωποι. Είναι ταλαιπωρημένοι και βρεγμένοι από τη δυνατή βροχή. Πηγαίνουν κατευθείαν στις τελευταίες θέσεις του λεωφορείου, εκεί όπου ενοχλούν και ενοχλούνται λιγότερο από τον υπόλοιπο κόσμο. Οι υπόλοιποι επιβάτες, τους κοιτούν με αμηχανία, ίσως και φόβο. Μοιάζουν τοξικοεξαρτημένοι. Έχουν μόλις επιστρέψει από κάποιο στενό της Αυλίζας, μιας μενιδιάτικης συνοικίας όπου το εμπόριο ουσιών γίνεται ανοιχτά στον δρόμο. Όλοι γνωρίζουν. Οι περισσότεροι κάνουν τη διαδρομή καθημερινά και ξέρουν.

Μετά από μερικές στάσεις, ένας από αυτούς ξεκινάει να σπάει την κοκαΐνη μέσα στο λεωφορείο. Η εξάρτηση δεν του αφήνει περιθώρια υπομονής. Έχει ανάγκη να πάρει τη δόση του τώρα. Κάποιοι αντιδρούν, διαμαρτύρονται στον οδηγό. Βρισίδια, χριστοπαναγίες και προσβλητικές εκφράσεις είναι στο καθημερινό λεξιλόγιο του Μενιδίου. Οι χρήστες δεν σταματούν και ο οδηγός κάνει δεξιά, προτού προλάβουμε να φτάσουμε στους Αγίους Αναργύρους. Πηγαίνει προς τα πίσω. Δεν αντιδρούν. Τους πετάνε έξω από το λεωφορείο. Το λεωφορείο ξεκινά και πάλι.

Το παραπάνω περιστατικό ίσως φαίνεται υπερβολικό. Όμως σίγουρα δεν φαίνεται εξωπραγματικό σε έναν κάτοικο του Μενιδίου, του δήμου της Αττικής που καθόλου τυχαία δεν έχει αποταχθεί το αρβανίτικο όνομά του έναντι του αρχαίου, αλλά εντελώς αταίριαστου, «Αχαρνές». Το Μενίδι είναι ο τόπος όπου οι ήρωες του αποκτούν τατουάζ από τα 12 τους χρόνια, κάνουν κόντρες με κλεμμένα αυτοκίνητα, κουβαλούν όπλα, πυροβολούν στον αέρα και κάνουν χρήση. Αν δεν τα κάνεις όλα αυτά, δεν είσαι μάγκας και αλάνι. Είσαι «φλώρος και πούστης» και δεν χωράς στο σκληρό αρβανιτοχώρι.

Έζησα για 15 χρόνια στο Μενίδι. Εκεί μεγάλωσα και εκεί έπιασα την πρώτη μου δουλειά. Σε αυτά τα χρόνια, κατάλαβα ότι στο άτεγκτο σκηνικό του Μενιδίου συντρέχουν όλοι οι αναγκαίοι όροι, για να χάσει τη ζωή του ένα νέο παιδί, όπως ο 11χρονος Μάριος. Το εμπόριο ναρκωτικών, η ανεξέλεγκτη οπλοκατοχή και οι πυροβολισμοί στον δρόμο μέρα-μεσημέρι είναι φαινόμενα με τα οποία πρέπει να μάθεις να συνυπάρχεις, αν ζεις εκεί. Με άλλα λόγια, το περιστατικό του θανάτου ενός μαθητή Δημοτικού μοιάζει, αλλά στατιστικά δεν είναι, τυχαίο. Οι προϋποθέσεις είναι εκεί, για να επαναληφθεί. Κάθε μέρα. Στην περιοχή που οριοθετείται γύρω και μεταξύ των λεωφόρων Δημοκρατίας και Φιλαδελφείας, «μερικά σπίτια πουλούν καθημερινά τον θάνατο», λέει στο VICE ο κάτοικος της περιοχής, Γιώργος Κουλογιάννης.

Λίγα μέτρα μακριά από το σημείο όπου έχασε τη ζωή του ο 11χρονος Μάριος, μένουν εδώ και χρόνια μερικοί φίλοι μου. Όσα χρόνια συχνάζαμε στην περιοχή, ακούγαμε σχεδόν καθημερινά πυροβολισμούς και βρίσκαμε κάλυκες από όπλα. Ακόμη, ήταν κανόνας να αποφεύγουμε συγκεκριμένα στενά, στα οποία γινόταν το εμπόριο ναρκωτικών. Ήταν τα «στενά των ποιητών», όπως τα λέγαμε κατ' ευφημισμό, αφού έφεραν τα ονόματα μεγάλων Ελλήνων ποιητών - Γεωργίου Δροσίνη, Κωνσταντίνου Καβάφη, Γιάννη Ρίτσου, Οδυσσέα Ελύτη. Αν δεν ήσουν χρήστης και βρισκόσουν σε αυτές τις οδούς των καταυλισμών των Ρομά, υπήρχε ο κίνδυνος να σε περάσουν για αστυνομικό ή ασφαλίτη - και δεν θέλεις να σε περάσει για αστυνομικό ένας έμπορος.

Παίρνοντας καθημερινά τις γραμμές των λεωφορείων Α10, Β10 και Γ9, που συνδέουν το Μενίδι με τις δυτικές συνοικίες και την Αθήνα, έβλεπα κάθε τόσο δυνάμεις της Αστυνομίας να βρίσκονται επί των λεωφόρων Δημοκρατίας και Φιλαδελφείας. Διμοιρίες των ΜΑΤ, κλούβες, περιπολικά. Όμως, η μεγάλη εικόνα ήταν πάντα ότι η εγκληματικότητα παρέμενε αναπόσπαστο μέρος της ζωής. «Το εμπόριο ναρκωτικών, η ηχορύπανση και οι πυροβολισμοί συμβαίνουν καθημερινά. Μένω στην περιοχή οκτώ χρόνια και όσο θυμάμαι τον εαυτό μου, τα προβλήματα αυτά υπάρχουν», λέει ο Ηρακλής Τσουζίνοφ, μαθητής Λυκείου στο Μενίδι.

Την αδράνεια της πολιτείας για την αντιμετώπιση των χρόνιων προβλημάτων της περιοχής καταγγέλλει και ο Γιώργος Κουλογιάννης, ενεργός κάτοικος του Μενιδίου: «Πριν από πέντε χρόνια, δημιουργήσαμε έναν σύλλογο για την αντιμετώπιση της εγκληματικότητας στην περιοχή. Απευθυνθήκαμε στις Αρχές και τους είπαμε ότι, αν δεν σταματήσει το εμπόριο ουσιών και η οπλοκατοχή, θα θρηνήσουμε θύμα. Η κεντρική διοίκηση και οι αστυνομικές Αρχές δεν έκαναν απολύτως τίποτα, παρότι αυτά τα προβλήματα υπάρχουν από την εποχή των Ολυμπιακών Αγώνων. Το αποτέλεσμα ήταν ο θάνατος ενός παιδιού, για τον οποίο οι αρμόδιες Αρχές είναι ηθικοί αυτουργοί».

Οι ευθύνες της πολιτείας για την κατάσταση που επικρατεί στο Μενίδι δεν αφορούν μόνο την καταστολή της εγκληματικότητας. Αφορά, επίσης, τη δημιουργία των προϋποθέσεων ανάπτυξής της. Μετά την πτώση της Σοβιετικής Ένωσης, παλιννοστούντες από τις χώρες του Ανατολικού Μπλοκ έφτασαν και αφέθηκαν στην περιοχή, χωρίς καμία κρατική μέριμνα ή πολιτική για την ένταξή τους στην τοπική κοινωνία και οικονομία. Το ίδιο έγινε και με πληθυσμούς Ρομά και άλλες μεταναστευτικές ομάδες την περίοδο των Ολυμπιακών Αγώνων, που εγκαταλελειμμένες αναζήτησαν άλλους τρόπους, για να επιβιώσουν.

Δείτε ακόμη: Μπήκαμε με την Κάμερα του VICE στην Πιάτσα Όπου Διακινείται η πιο Επικίνδυνη Ηρωίνη στην Αθήνα

Παρακολουθήστε όλα τα βίντεo του VICE, μέσω της νέας σελίδας VICE Video Greece στο Facebook.

Οι ελάχιστες συλλήψεις που είχαν γίνει στην περιοχή πριν από τον θάνατο του μαθητή και η παγίωση της εγκληματικότητας, έχουν θέσει στο στόχαστρο της κριτικής την Αστυνομία. Αστυνομική πηγή με καλή γνώση της κατάστασης στην περιοχή αναφέρει σχετικά: «Εμείς κάνουμε ό,τι μας λένε οι ανώτεροί μας. Αν μας πουν να μπούμε σε σπίτια, μπαίνουμε. Όμως και εμείς χρειαζόμαστε στήριξη και στελέχωση. Στην επόμενη βάρδιά μου, θα είμαστε το μοναδικό περιπολικό που θα βρίσκεται στο Μενίδι. Δεν λύνονται με τόσο λίγες δυνάμεις τα προβλήματα. Από την άλλη, δεν ξέρω ποιος βάζει το χέρι του στη φωτιά για 900 ευρώ τον μήνα».

Διαμαρτυρόμενοι για τα χρόνια προβλήματα της περιοχής, κάτοικοι του Μενιδίου πραγματοποίησαν το απόγευμα του Σαββάτου και της Κυριακής πορεία στην περιοχή της Αυλίζας. Επεισόδια σημειώθηκαν το Σάββατο, όταν νεαροί κουκουλοφόροι πέταξαν δύο βόμβες μολότοφ και πέτρες στο σπίτι της οικογένειας Ρομά, στο διπλανό οικόπεδο της οποίας εντοπίστηκαν κάλυκες επί της οδού Μόρνου, με αποτέλεσμα να σπάσει ένα τζάμι σε παράθυρο της οικίας. Κάτοικοι που συμμετείχαν στην πορεία απομάκρυναν τους κουκουλοφόρους δράστες.

Νέα επεισόδια ξέσπασαν αργά το απόγευμα της Κυριακής. Καθώς η πορεία των περίπου 1.000 κατοίκων κατέληγε στον σιδηροδρομικό σταθμό, ομάδα περίπου 200 νεαρών μπήκαν στον παράδρομο της Αττικής Οδού και κινήθηκαν προς τον καταυλισμό των Ρομά. Άμεσα, διμοιρίες των ΜΑΤ τοποθετήθηκαν ως φραγμός μπροστά τους, ακολούθησε σύγκρουση με πέτρες από την μία πλευρά και δακρυγόνα από την άλλη και απωθήθηκαν. Μάλιστα, όσο συνέβαιναν αυτά ακούστηκαν πυροβολισμοί στον αέρα από την πλευρά του καταυλισμού των Ρομά. Τα επεισόδια δεν σταμάτησαν εκεί και νεαροί κατάφεραν να φτάσουν εντός του καταυλισμού επί της οδού Μπόσδα, να βάλουν αρχικά φωτιά σε δύο κάδους απορριμμάτων και στη συνέχεια επιτέθηκαν σε οικία επί της οδού Μπόσδα 65 προκαλώντας φωτιά στην πέργκολα της αυλής και σε ένα ακόμα σπίτι, στο ισόγειο διώροφου οικίας, στη συμβολή των οδών Μπόσδα και Αρτέμιδος.

Μετά το πόρισμα της νεκροψίας που αποκάλυψε ότι ο 11χρονος Μάριος έχασε τη ζωή του από χτύπημα σφαίρας στο κεφάλι, έχουν πραγματοποιηθεί από την Αστυνομία 22 κατ' οίκον έρευνες, 31 προσαγωγές, τρεις συλλήψεις ατόμων για ναρκωτικά και τρεις συλλήψεις για παράβαση του νόμου περί όπλων. Μέχρι τώρα δεν έχει εντοπιστεί το όπλο και ο δράστης που σκότωσε τον 11χρονο μαθητή Δημοτικού. Έχει συλληφθεί μεν ένας 23χρονος Ρομά που ομολόγησε πως πυροβόλησε με καραμπίνα στον αέρα την ώρα που γινόταν γλέντι, ωστόσο ο κάλυκας που προκάλεσε τον θάνατο του μαθητή προέρχεται σύμφωνα με αστυνομικές πηγές από εννιάρι πιστόλι.

Παρότι έχουν μέχρι τώρα βρεθεί και κατασχεθεί 18 κάλυκες των 9 χιλιοστών, ένας κάλυκας των 7,62 χιλιοστών, επτά βολίδες πυροβόλου όπλου, επτά φυσίγγια κυνηγετικού όπλου και επτά κάλυκες κυνηγετικού όπλου, δεν έχει βρεθεί και κατασχεθεί κανένα όπλο.

Με τις αστυνομικές έρευνες να βρίσκονται σε εξέλιξη και το ενδιαφέρον του κοινού να είναι στραμμένο στην περιοχή, πολλοί κάτοικοι φοβούνται ότι σύντομα το δημοσιογραφικό ενδιαφέρον θα εκλείψει, αλλά τα προβλήματα θα παραμείνουν. «Δεν ξέρουμε τι θα γίνει στο μέλλον. Αυτό που ξέρουμε είναι ότι, αν η πολιτεία δεν κάνει κάτι τώρα, δεν θα κάνει ποτέ», λέει Γιώργος Κουλογιάννης.

Περισσότερα από το VICE

Ο «Μικρός Πόντος» στην Άκρη της Πόλης

O Γιώργος Μαργαρίτης Είναι Ένας Μάγκας που Κάνει Γλέντια στις Φυλακές Επειδή «Κανείς Άνθρωπος δεν Περισσεύει»

H Συγκλονιστική Ιστορία του Γκάνγκστερ που Ξόδεψε Πάνω από ένα Εκατομμύριο Ευρώ σε Ναρκωτικά