Ο 60χρονος Αμερικάνος καθηγητής πανεπιστημίου Peter Klausen εξηγεί: «Από το Κάιρο που επιβιβαστήκαμε στο ίδιο αεροσκάφος, μου έλεγε πως δεν του αρέσει που θα σταθμεύσουμε στην Αθήνα, όπου φίλοι του είχαν άλλοτε συλληφθεί». Το δεξί χέρι του καθηγητή είναι δεμένο με γάζα, καθώς πριν από λίγο τραυματίστηκε ελαφρά από το μαχαίρι του Αφροαμερικανού συμπατριώτη του James William Burke. Τώρα αγωνιά για την τύχη της 80χρονης μητέρας του, Winifer Klauzen, που καθισμένη σε ένα μικρό γραφείο δέχεται τις περιποιήσεις στο μικρό τραύμα που και αυτή έχει στα δάχτυλα του χεριού της. Το ρυτιδωμένο πρόσωπό της φωτίζεται από ένα υπέρλαμπρο χαμόγελο όταν βλέπει τον γιο της και τον ακούει να την καθησυχάζει: «Ι’m alright mommy, don’t worry» («Είμαι καλά μαμά, μην ανησυχείς»). Περαστικοί επιβάτες φτύνουν τη σορό του James William Burke που κείτεται στο πάτωμα του αεροδρομίου.
ΔΙΑΦΗΜΙΣΗ
Όλα ξεκίνησαν την Κυριακή 10 Σεπτεμβρίου του 1978, στις 15:20, στο αεροδρόμιο του Ελληνικού, λίγο μετά την άφιξη της πτήσεως 326 από το Κάιρο. Σε τέσσερεις επιβάτες ζητήθηκε να προσέλθουν στον γκισέ transfer του αεροδρομίου, επειδή ο τελικός τους προορισμός ήταν οι ΗΠΑ. Το Boeing για τη Νέα Υόρκη είχε φύγει πριν από μια ώρα και οι συνοδοί εδάφους ετοιμάζονταν να τους δώσουν τις σχετικές οδηγίες για τη συνέχεια του ταξιδιού τους. Στο αεροπλάνο της Ολυμπιακής που έφτασε από το Κάιρο, μαζί με τον Burke, τον καθηγητή Klausen και τη γηραιά μητέρα του υπήρχαν ακόμη 157 επιβάτες. Την επόμενη ημέρα, τέσσερεις από αυτούς, δηλαδή ο James William Burke, ο Peter Klausen, η μητέρα του και ένας ακόμη, θα έφευγαν για τη Νέα Υόρκη. Όμως ο Burke είχε άλλη γνώμη. Το είχε άλλωστε δηλώσει στον συνταξιδιώτη του: «Δεν θέλω να μείνω στην Αθήνα, επειδή πολλοί συμπατριώτες μας είχαν μπλεξίματα για ναρκωτικά».
Στο γκισέ του transfer βρίσκονται η Δήμητρα Α. και η Ειρήνη Μ. που τακτοποιούν το εισιτήριο του τέταρτου επιβάτη. Ο 32χρονος πανύψηλος και σωματώδης James William -ναυτικός στο επάγγελμα- ρωτάει τον καθηγητή Klausen πού είναι οι τουαλέτες. Αφού ακολουθεί τις οδηγίες, εξαφανίζεται για λίγο και επανέρχεται σε κατάσταση αμόκ. Απειλεί αφρίζοντας όσους βρίσκονται γύρω του.Πρώτος δέχεται την επίθεσή του ο συμπατριώτης του και για λίγες ώρες φίλος του Klauzen. «Στην αρχή, όταν τον είδαμε να κλωτσάει και να ρίχνει κάτω τον άγνωστό μας μέχρι εκείνη την ώρα κύριο Klauzen, νομίζαμε πως οι δυο Αμερικανοί τσακώνονταν μεταξύ τους», λέει η συνοδός εδάφους Δήμητρα Α. «Μετά έγιναν όλα τόσο γρήγορα, που τα χάσαμε, φύγαμε από το γκισέ και κλειστήκαμε στο γραφείο της Αστυνομίας του αεροδρομίου».
ΔΙΑΦΗΜΙΣΗ
Ο Burke ρίχνει κάτω τον καθηγητή και προσπαθεί να τον μαχαιρώσει, όμως το στιλέτο του δεν λειτουργεί, καθώς η λεπίδα δεν βγαίνει από την κρύπτη της. Ο Κλάουζεν δέχεται αλλεπάλληλα πλήγματα, αλλά χωρίς θανάσιμο κίνδυνο. Χτυπήματα δέχεται και η γηραιά μητέρα του που είναι κοντά του. Μόνο προς το τέλος της επίθεσης πετάχτηκε η λάμα και τρύπησε τον καρπό του Αμερικανού καθηγητή και τα δάκτυλα της γηραιάς κυρίας. Έντρομοι οι επιβάτες για Λονδίνο που στον διπλανό χώρο περνάνε από τον έλεγχο διαβατηρίων ξεκινούν να φωνάζουν. Παιδιά τσιρίζουν τρομοκρατημένα.
Η ομαδική επίθεση αστυνομικών και πολιτών εναντίον του James William Burke ξεκινάει. Μπαράζ από κάδους απορριμμάτων, καρεκλών και σταχτοδοχείων εκσφενδονίζονται πάνω του. Ο Burke μοιάζει άτρωτος: Δεν πέφτει με τίποτα και εφορμά με το στιλέτο του υψωμένο. Δίνει μια και δρασκελίζει τον γκισέ. Εκεί εγκλωβίζεται στον χώρο μεταξύ γκισέ και γραφείου. Ο ανθυπαστυνόμος Πέτρος Μπ. επιχειρεί κατά μέτωπο επίθεση, η οποία αποκρούεται από τον εκτός εαυτού 32χρονο ναυτικό. Σε ενίσχυση του συναδέλφου του σπεύδει ο αστυφύλακας Ιωάννης Ρ., που του επιτίθεται και αυτός. Ο Burke παραμένει ακατάβλητος και αποκρούει την επίθεση του δεύτερου αστυφύλακα, ο οποίος υποχωρεί προς τον τοίχο. Έχει τραυματιστεί ελαφρώς στο μάγουλο και ρίχνει τους δυο πρώτους πυροβολισμούς για εκφοβισμό στον αέρα. Κάποια στιγμή ακούγεται μια φωνή που προειδοποιεί: «Παιδιά, στα πόδια!». Η πρώτη σφαίρα έχει πράγματι στόχο τα πόδια του Burke. Ο James William στέκεται όρθιος, κρατώντας ακόμη το στιλέτο του. Προσπαθεί να δρασκελίσει το γκισέ, χωρίς πια να ξέρει προς τα πού πάει. Ο αστυφύλακας πυροβολεί πάλι: Αυτή η σφαίρα βρίσκει τον 32χρονο στο στήθος. Για πρώτη φορά κλονίζεται και τρεκλίζει, μέχρι που σωριάζεται νεκρός. Δίπλα του πέφτει το στιλέτο.
ΔΙΑΦΗΜΙΣΗ
Η σκηνή εκτυλίχθηκε στην αίθουσα transit στον ανατολικό αερολιμένα του Ελληνικού το φθινόπωρο του ’78. Ο κίνδυνος πέρασε και η ηρεμία επανήλθε. Στα ρούχα και τις αποσκευές του 32χρονου Αφρομερικανού ναυτικού που δεν επέστρεψε ποτέ στη Νέα Υόρκη δεν βρέθηκαν ναρκωτικά.
Για τα καλύτερα θέματα του VICE Greece, γραφτείτε στο εβδομαδιαίο Newsletter μας.
Με την εγγραφή σας στο newsletter του VICE συμφωνείτε να λαμβάνετε ηλεκτρονικά ενημερώσεις που αφορούν το VICE, οι οποίες ορισμένες φορές ενδέχεται να περιλαμβάνουν διαφημιστικό ή/και χορηγούμενο περιεχόμενο.
Η ομαδική επίθεση αστυνομικών και πολιτών εναντίον του James William Burke ξεκινάει. Μπαράζ από κάδους απορριμμάτων, καρεκλών και σταχτοδοχείων εκσφενδονίζονται πάνω του. Ο Burke μοιάζει άτρωτος: Δεν πέφτει με τίποτα και εφορμά με το στιλέτο του υψωμένο. Δίνει μια και δρασκελίζει τον γκισέ. Εκεί εγκλωβίζεται στον χώρο μεταξύ γκισέ και γραφείου. Ο ανθυπαστυνόμος Πέτρος Μπ. επιχειρεί κατά μέτωπο επίθεση, η οποία αποκρούεται από τον εκτός εαυτού 32χρονο ναυτικό. Σε ενίσχυση του συναδέλφου του σπεύδει ο αστυφύλακας Ιωάννης Ρ., που του επιτίθεται και αυτός. Ο Burke παραμένει ακατάβλητος και αποκρούει την επίθεση του δεύτερου αστυφύλακα, ο οποίος υποχωρεί προς τον τοίχο. Έχει τραυματιστεί ελαφρώς στο μάγουλο και ρίχνει τους δυο πρώτους πυροβολισμούς για εκφοβισμό στον αέρα. Κάποια στιγμή ακούγεται μια φωνή που προειδοποιεί: «Παιδιά, στα πόδια!». Η πρώτη σφαίρα έχει πράγματι στόχο τα πόδια του Burke. Ο James William στέκεται όρθιος, κρατώντας ακόμη το στιλέτο του. Προσπαθεί να δρασκελίσει το γκισέ, χωρίς πια να ξέρει προς τα πού πάει. Ο αστυφύλακας πυροβολεί πάλι: Αυτή η σφαίρα βρίσκει τον 32χρονο στο στήθος. Για πρώτη φορά κλονίζεται και τρεκλίζει, μέχρι που σωριάζεται νεκρός. Δίπλα του πέφτει το στιλέτο.Η σκηνή εκτυλίχθηκε στην αίθουσα transit στον ανατολικό αερολιμένα του Ελληνικού το φθινόπωρο του ’78. Ο κίνδυνος πέρασε και η ηρεμία επανήλθε. Στα ρούχα και τις αποσκευές του 32χρονου Αφρομερικανού ναυτικού που δεν επέστρεψε ποτέ στη Νέα Υόρκη δεν βρέθηκαν ναρκωτικά.
