Tailor Made Comedy/Μακαλιάς, Ρούμπος και ο Λάμπρος Φισφής

FYI.

This story is over 5 years old.

Συνέντευξη

Αυτή η Συνέντευξη Έπρεπε να Γίνει σε Μπουρδέλο, Κυριλέ Ξενοδοχείο ή την Disneyland

Μια καθόλου τυπική αντροπαρέα: Δημήτρης Μακαλιάς, Ζήσης Ρούμπος και Λάμπρος Φισφής.

«Το κοινό έχει τον έλεγχο»: Θα μπορούσε να είναι μια πολιτική δήλωση, όμως είναι το σλόγκαν μιας παράστασης. Μιας παράστασης χωρίς σενάριο - και αυτό δεν είναι κάποιο διαφημιστικό τρικ, αλλά η αλήθεια. Τώρα θα μου πείτε, πώς γίνεται; Ε, γίνεται.

Οι τρεις κωμικοί –οι Δημήτρης Μακαλιάς, Ζήσης Ρούμπος και Λάμπρος Φισφής- υπακούουν στις εντολές του κοινού φέτος και δημιουργούν κάθε φορά μια παράσταση κομμένη και ραμμένη στα μέτρα του με τίτλο Tailor Made Comedy, στο θέατρο Ζίνα. Ένα αυτοσχεδιαστικό show με χορό, τραγούδι, καταιγιστικό ρυθμό, κανένα σενάριο και ό,τι αποφασίσουν οι θεατές. Ενδείκνυται δε, για επίδοξους σεναριογράφους.

ΔΙΑΦΗΜΙΣΗ

Ο Δημήτρης Μακαλιάς, ο Ζήσης Ρούμπος και ο Λάμπρος Φισφής γνωρίστηκαν πριν από επτά χρόνια, με αφορμή τη συνύπαρξή τους στο τηλεοπτικό Κάψε το Σενάριο, στο Mega. Από τότε, έχουν οργώσει όλη την Ελλάδα και το εξωτερικό αυτοσχεδιάζοντας, κάτι το οποίο κάνουν με μεγάλη επιτυχία και διαδικτυακά. Αυτό που κάνουν φέτος στο θέατρο Ζίνα, σχετίζεται πολύ με το ΚΤΣ reloaded, που έκαναν στο YouTube. Η παρακάτω συνέντευξη, πάντως, βασίστηκε περισσότερο στη λογική του Big Talk, που είχαν κάνει με επιτυχία στο Netwix: Δηλαδή, χαβαλές με μια από τις πιο γνωστές αντροπαρέες - που όπως σωστά λένε, δεν είναι το πρότυπο της αντροπαρέας.

1541755929724-02-1

«Αυτήν την καυλάντα την κάναμε show, αρχικά με το Big Talk και πλέον, παράσταση - και ο κόσμος πληρώνει για να το δει όλο αυτό!», λέει ο Ζήσης Ρούμπος. «Είμαστε στα καμαρίνια και απλώς κάποια στιγμή βγαίνουμε στη σκηνή: Αυτή ήταν η ιδέα, να μην αλλάζει κάτι», μπαίνει στη συζήτηση και ο Λάμπρος Φισφής.«Δεν μπορώ ακόμη να πιστέψω ότι γίνεται αυτό. Δεν γίνεται αυτή η καυλάντα να μεταφέρεται πάνω στη σκηνή και να υπάρχει ένα αντίτιμο που θα δώσει ο άλλος για να μας δει», συμπληρώνει ο Δημήτρης Μακαλιάς. «Κάνουμε ό,τι πιο κάφρικο μπορούμε, για να σταματήσει να έρχεται ο κόσμος, αλλά αυξάνεται», πετάγεται ξανά ο Ζήσης. «Θα έλεγα ότι αυτό που κάνουμε είναι μια βαθιά αναζήτηση στον επαναπροσδιορισμό της τέχνης», μπαίνει ξανά εντυπωσιακά ο Μακαλιάς.«Καλά, εσύ δίνεις τίτλους», του λέει ο Λάμπρος. Σε αυτό το ύφος κινήθηκε η κουβέντα μας. Απολαύστε:

ΔΙΑΦΗΜΙΣΗ

VICE: Κάνατε πρόβες για αυτήν την παράσταση, δεδομένου ότι είναι αυτοσχεδιαστική; Αν ναι, τι κάνεις στις πρόβες μιας αυτοσχεδιαστικής παράστασης;
Λάμπρος Φισφής: Κάναμε πάρα πολλές πρόβες. Στις πρόβες μαθαίνεις τον κώδικα και τους κανόνες του κωμικού αυτοσχεδιασμού. Μαθαίνεις όλα όσα χρειάζεσαι, ώστε να μπορείς μετά να ανέβεις στη σκηνή. Είναι σαν να μαθαίνεις ένα πολύ hardcore επιτραπέζιο. Είναι εξάσκηση κυρίως, όχι τόσο πρόβα, επειδή δεν προβάρεις κάτι. Κάθε παράσταση είναι διαφορετική.
Δημήτρης Μακαλιάς: Ουσιαστικά, αυτήν την προετοιμασία που λέει ο Λάμπρος την κάναμε όταν ξεκινήσαμε τον αυτοσχεδιασμό. Χτίζουμε λιθαράκι-λιθαράκι αυτήν την εμπειρία, από το 2011 έως σήμερα. Ακόμη και τώρα κάνουμε πρόβες και αναζητάμε νέα πράγματα ή ψάχνουμε τι δεν λειτουργεί.

«Σε κάποια φάση ζητάμε να μας πουν Έλληνες σκηνοθέτες και αναφέρουν τον Παπακαλιάτη […] Λέμε κάτι για "μάνα" και πετυχαίνει» - Λάμπρος Φισφής

Ποιοι είναι οι στάνταρ τύποι θεατών στις παραστάσεις σας;
Ζήσης Ρούμπος: Υπάρχει πάντα κάποιος που δίνει πολλές παραπάνω πληροφορίες για τον εαυτό του, από όσες του ζητάμε και η φάση γίνεται αμήχανη. Για παράδειγμα, όταν ζητάμε από κάποιον να διηγηθεί ένα περιστατικό που έγινε μέσα στη μέρα του: Ο τύπος αυτός θα βγάλει πάντα κάτι πολύ οριακό από την προσωπική του ζωή.
Δ.Μ.: Αυτός που φωνάζει «τσόντα», όταν τους ζητάμε είδη κινηματογράφου σε κάποια φάση. Πάντα υπάρχει, επίσης, ο ντροπαλός, που δεν δέχεται το χιούμορ, όταν βρίσκεται εκείνος στο επίκεντρο της προσοχής.
Λ.Φ.: Ο «ήρθα εδώ να δείξω πόσο αστείος είμαι». Αυτός ο τύπος παλεύει να ακουστεί, να φανεί - εδώ η παράσταση είναι εντελώς ανοιχτή και μιλάει όποιος θέλει από το κοινό. Επίσης, αυτοί που δεν γελάνε καθόλου, αλλά διασκεδάζουν κατά βάθος.

ΔΙΑΦΗΜΙΣΗ

Να σας πω εγώ έναν που νομίζω ότι υπάρχει πάντα; Ο τύπος που αναφέρει τον Παπακαλιάτη, όταν ζητάτε σκηνοθέτες.
Λ.Φ.: Ναι, σε κάποια φάση ζητάμε να μας πουν Έλληνες σκηνοθέτες και αναφέρουν τον Παπακαλιάτη. Το δεχόμαστε, εννοείται και βγαίνει πολύ καλή η ιστορία που χτίζουμε μετά πάνω σε αυτό. Λέμε κάτι για «μάνα» και πετυχαίνει. Για μας, δεν είναι τόσο ΟΚ πλέον, με την έννοια ότι το έχουμε κάνει πολλές φορές. Βέβαια, από την άλλη, είναι μετρημένοι οι Έλληνες σκηνοθέτες. Επίσης, αν πει κάποιος τον Σμαραγδή, για παράδειγμα, δεν θα έχει τόση επιτυχία. Ας πούμε ότι εμείς τον κάνουμε τέλεια, αν το 80% του κοινού δεν τον ξέρει, τότε δεν θα έχει επιτυχία. Ενώ, Παπακαλιάτης και μανάδες είναι στανταράκι.

1541756050559-03

Λάμπρος Φισφής.

Η παράσταση ξεκινά με ένα τραγούδι που επιλέγει το κοινό. Ποιο είναι το χειρότερο που σας έχουν ζητήσει;
Δ.Μ.: Κάτι ρεμπέτικα, τύπου «Τι σου ’Κανα και Πίνεις».
Ζ.Ρ.: Τις προάλλες βάλαμε το «Bella Ciao». Το τραγούδι είναι μια χαρά. Ωστόσο, εμείς πετύχαμε μια αργή εκδοχή του στο YouTube, που έχει τρία λεπτά εισαγωγή και δεν «έμπαινε» ποτέ, οπότε δεν ξεκινούσε η παράσταση.
Δ.Μ.: Ναι, πετύχαμε μια εκδοχή που είχε μόλις 58 views στο YouTube.

«Για τρία δευτερόλεπτα έπιασα τον εαυτό μου να σκέφτεται ότι μας ψεκάζουν. Μετά, το ξεπέρασα» - Ζήσης Ρούμπος

Σε ποια θεωρία συνωμοσίας μπορεί να πιστεύετε λίγο;
Ζ.Ρ.: Εγώ φλέρταρα τελευταία -αλλά δεν θέλω να το σχολιάσουμε- με τους αεροψεκασμούς. Θα προσπαθήσω να επιχειρηματολογήσω: Οδηγούσα και είδα ένα αεροπλάνο που άφηνε κάτι πίσω του…
Λ.Φ.: …όπως όλα τα αεροπλάνα.
Ζ.Ρ.: Για τρία δευτερόλεπτα έπιασα τον εαυτό μου να σκέφτεται ότι μας ψεκάζουν. Μετά, το ξεπέρασα. Επίσης, έχω παρακολουθήσει πολύ υλικό σχετικά με τη Σελήνη, ότι υπήρξε κάποια πρώτη αποστολή που κρύβει η NASA. Υπάρχει και σχετικό ντοκιμαντέρ στο Netflix, που έχει αμφισβητηθεί πολύ, το οποίο δείχνει βίντεο μέσα από το Apollo την ώρα που γίνεται η προσσελήνωση και φαίνεται στο έδαφος της Σελήνης κάτι σαν βάση. Μιλάμε, το έβλεπα και το είχα «φάει» όλο. Μετά σκεφτόμουν αυτά που λένε, τύπου «γιατί δεν έχουμε πάει ξανά στο φεγγάρι;» και τέτοια. Φρίκαρα!
Λ.Φ.: Γιατί δεν έχουμε πάει ξανά στο φεγγάρι;
Ζ.Ρ.: Επειδή υπάρχουν εξωγήινοι!
Λ.Φ.: Εγώ θα πω αυτό για τον τροχονόμο, ότι κάνει πάντα την κίνηση χειρότερη.
Z.Ρ./ Δ.Μ. (μαζί): Αυτό είναι αλήθεια, δεν είναι θεωρία συνωμοσίας!
Δ.Μ.: Οι τροχονόμοι στην Ελλάδα πιστεύω ότι απλώς κοιτάζουν τα φανάρια - είναι πράσινο, σου λένε «πέρνα», είναι κόκκινο, σου λένε «σταμάτα». Εγώ, πάντως, πιστεύω λίγο σε θεωρίες συνωμοσίας με νεκρές διασημότητες, που λένε ότι δεν έχουν πεθάνει, π.χ. Michael Jackson, Tupac, Paul McCartney.
Λ.Φ.: Γενικά, με τις θεωρίες συνωμοσίας, αν κάτσεις και παρακολουθήσεις βίντεο, το «τρως» όλο. Τα περιγράφουν τέλεια, με κάτι απίστευτα επιχειρήματα και λες, «Ναι, μαλάκα, δεν υπάρχει περίπτωση, οι Αμερικάνοι το έστησαν με τους Δίδυμους Πύργους».
Δ.Μ.: Μα, οι Αμερικάνοι το έκαναν(γέλια)!

ΔΙΑΦΗΜΙΣΗ

Με τι πωρώνεστε;
Λ.Φ.: Με gadget, αλλά όχι οποιουδήποτε είδους. Με κάμερες, μικρόφωνα, φώτα, μπαταρίες - με οτιδήποτε μπορώ να φτιάξω το home studio μου. Πλέον, μπορώ να κάνω τρικάμερο γύρισμα μόνος μου.
Δ.Μ.: Εγώ με ξένα talent show, τύπου America's Got Talent.
Λ.Φ.: Αν μιλάμε για ένοχες απολαύσεις, εγώ εθίζομαι σε ακραίο βαθμό με το αυστραλιανό MasterChef.
Ζ.Ρ.: Ντάξει, σειρές, κάθε μέρα The Haunting of Hill House. Α, και Red Dead Redemption 2 - ο κόσμος θα καταλάβει.

1541756060817-04

Δημήτρης Μακαλιάς.

Πού θα κάνατε μια υποθετική, αυτοσχεδιαστική συνέντευξη;
Λ.Φ.: Σε κάποιο πολύ ακριβό ξενοδοχείο, χωρίς φωτογράφιση, σε σουίτα που θα ήταν δική μας για μία μέρα. Ξέρεις, χαλαρά. Ένα πενταλεπτάκι συνέντευξη και μετά άραγμα. Η συνέντευξη μπορεί να πήγαινε πολύ χάλια, αλλά άμα είσαι σε ένα καλό ξενοδοχείο με όλες τις ανέσεις, δεν σε νοιάζουν τα υπόλοιπα.
Δ.Μ.: Εγώ, δεν ξέρω γιατί, αλλά το πρώτο πράγμα που σκέφτηκα ήταν «μπουρδέλο».
Ζ.Ρ.: Disneyland, επειδή δεν έχω πάει ποτέ και θέλω πολύ.

Ποια είναι η πιο γελοία ατάκα πεσίματος που μπορεί να πει κάποιος;
Ζ.Ρ.: «Βάζω τα ποτά, βάζεις το μετά;».
Λ.Φ.: Όλες οι ατάκες πεσίματος είναι γελοίες.
Ζ.Ρ.: «Πρέπει να πόνεσες πολύ, όταν έπεσες από τον ουρανό».

«Το κοινό αποκλείεται να έχει τον έλεγχο. Του δίνεις την αίσθηση ότι έχει τον έλεγχο και φεύγει με την ψευδαίσθηση ότι τα έχει κάνει όλα μόνο του» - Δημήτρης Μακαλιάς

Υπάρχουν mainstream ατάκες που λένε συνήθως οι μεγάλοι, τύπου «Ναι, αλλά στα δικά μου τα χρόνια…» - έχετε πιάσει τους εαυτούς σας να τις λέτε;
Λ.Φ.: Εννοείται το «στα δικά μου τα χρόνια…», αλλά δικαιωματικά, αφού πλέον έχει περάσει όντως μια γενιά από τότε που ήμουν πραγματικά νέος. Γενικά, λες ατάκες που άκουγες από τον πατέρα σου ή τη μάνα σου και τις λες αυθόρμητα και καθώς φεύγουν από το στόμα σου, εκεί το συνειδητοποιείς.
Ζ.Ρ.: Εμένα, πρόσφατα, η γυναίκα μου ρώτησε τον μικρό μας, που είναι δύο χρονών, «Θες να σου βάλω φαγητό;». Της είπε «Όχι!» και του είπα «Οχιά διμούτσουνη». Το είπα και δεν πρόλαβα να το μαζέψω.
Λ.Φ.: Τέτοια, με παιδιά, πάρα πολλά. «Μην ακούσω κιχ» ή «Φάε μια μπουκιά για μένα».
Ζ.Ρ.: Ή, αυτό που μας έλεγαν: «Άμα πέσεις και χτυπήσεις, θα φας και ξύλο!».
Δ.Μ.: Εγώ λέω συνέχεια στη γυναίκα μου να ντύνεται καλά, για να μην κρυώσει.

ΔΙΑΦΗΜΙΣΗ

Στο Tailor Made Comedy «παίζετε» πολύ με τον κόσμο: τους ανεβάζετε πάνω στη σκηνή, τους ρωτάτε πράγματα, συνομιλείτε μαζί τους. Ποιοι τύποι θεατών είναι ελκυστικοί για «παιχνίδι»;
Ζ.Ρ.: Εμπειρικά, αυτούς που ξεχωρίζουν οπτικά δεν τους επιλέγεις.
Λ.Φ.: Τον τύπο που θέλει να είναι «ο αστείος» δεν τον σηκώνεις. Ουσιαστικά, επιλέγεις αυτούς που δεν είναι η φαινομενικά πρώτη επιλογή. Θες αυτός που θα ανέβει πάνω να διστάζει λίγο. Φυσικά, δεν σηκώνεις κανέναν με το ζόρι.

1541756071007-05-1

Ζήσης Ρούμπος.

«Παίζετε» πολύ και με αυτούς που αργούν και μπαίνουν καθυστερημένοι στο θέατρο.
Λ.Φ.: Ναι! Μάλιστα, χθες (σ.σ. η συνέντευξη έγινε την Κυριακή 4/11), είχε ξεκινήσει η παράσταση και υπήρχε μια θέση κενή, κάπου στην τρίτη-τέταρτη σειρά. Οπότε, είπα στο κοινό που ήταν ήδη στο θέατρο, πως όταν έρθει ο/η θεατής, θα πω πως τελείωσε η παράσταση, θα χαιρετίσω και θα φύγουμε όλοι. Όντως, μετά από λίγο ήρθε ο τύπος, εγώ είπα «Ευχαριστούμε, αυτή ήταν η παράσταση, καλό βράδυ» και σηκώθηκαν όλοι, πήραν τα μπουφάν τους και έφυγαν!
Δ.Μ.: Ήταν η πιο ωραία συνενοχή. Έπαιζαν όλοι από έναν ρόλο.

Αγαπημένο θέμα συζήτησης;
Ζ.Ρ.: Σειρές και video games.
Δ.Μ.: Μεταπολεμική Ελλάδα.
Λ.Φ.: Ντάξει, πρέπει να βρω κάτι πολύ δυνατό μετά από αυτό! Δεν ξέρω. Ταινίες, σειρές, μαγειρική και παιδιά. Ειδικά στο τελευταίο, «μπαίνω» κατευθείαν. Με το που βρεθώ με άλλους γονείς, απλώς ξεκινάει η κουβέντα και πάει για ώρες.
Δ.Μ.: Α, και παιδικές ιώσεις.

Ποιο φαγητό σας αρέσει πολύ, αλλά δεν θα μπαίνατε ποτέ στη διαδικασία να το φτιάξετε, επειδή είναι πολύ δύσκολο;
Ζ.Ρ.: Κλέφτικο, ρε φίλε.
Δ.Μ.: Αντικριστό.

ΔΙΑΦΗΜΙΣΗ

Κάτι που να γίνεται σε κουζίνα σπιτιού;
Λ.Φ.: Μουσακάς. Είναι μπελάς, μανούρα. Επίσης, οι μεζέδες. Είναι τα πιο δύσκολα πιάτα - φάβα, μελιτζανοσαλάτα. Ξέρεις πόση ώρα θέλεις, για να κάνεις μια μελιτζανοσαλάτα; Να καθαρίσεις τη μελιτζάνα - και δεν είναι καν φαγητό! Άσε που όταν σερβίρεις μεζέδες, εξαφανίζονται σε πέντε λεπτά.


VICE Video: Ο Λάμπρος Φισφής Είναι Ένας Βετεράνος του Stand-Up Comedy στην Ελλάδα

Παρακολουθήστε όλα τα βίντεo του VICE, μέσω της νέας σελίδας VICE Video Greece στο Facebook.


Όλοι σας έχετε οικογένειες με παιδιά. Μήπως αυτό που κάνετε εδώ, είναι σαν μια διέξοδος για σας: Κάτι τύπου, «χαμένη αντροπαρέα»;
Λ.Φ.: Γενικά, απ’ το Big Talk που κάναμε, χτίστηκε αυτή η φήμη της αντροπαρέας, αλλά δεν είμαστε καν το πρότυπο αντροπαρέας - πίτσα, μπίρα, μπάλα. Κάποτε στο Big Talk, μάλιστα, ήρθε ως guest ένας πολύ μάτσο τύπος και ήταν τόσο άβολο για εμάς. Ήταν σαν να ήρθε ένα A-male ξαφνικά.
Ζ.Ρ.: Βασικά, εγώ θεωρώ τον εαυτό μου A-male, αλλά όταν τον είδα, ήταν σαν να ήρθε από κάποια άλλη φυλή και ξαφνικά μπήκε στη σπηλιά μας.
Λ.Φ.: Πέρα από την πλάκα, αυτό που κάνουμε, είναι μια διέξοδος στη φαντασία. Εδώ μπορείς να κάνεις ό,τι θέλεις και να πας σε όποια εποχή/περιοχή/προσωπικότητα υπάρχει. Δεν έχει περιορισμούς ο αυτοσχεδιασμός.
Δ.Μ.: Εγώ νιώθω ότι έρχομαι εδώ, για να περάσουμε όλοι καλά και αυτό που γίνεται έχει σχεδόν σίγουρο ποσοστό επικοινωνίας - τόσο για μας, όσο και για τον κόσμο.

ΔΙΑΦΗΜΙΣΗ

Πού θέλετε να το φτάσετε;
Λ.Φ.: Κοίτα, φέτος έχουμε τουλάχιστον ένα υποτυπώδες σκηνικό στην παράσταση, δεν είναι απλώς καρέκλες. Οπότε, ας πούμε, θα θέλαμε να φτάσουμε να κάνουμε την παράσταση με πολλούς κομπάρσους. Δηλαδή, να κάνουμε μια αυτοσχεδιαστική σκηνή μέσα σε ένα λεωφορείο και να έχει φουλ κόσμο πάνω στη σκηνή, σαν επιβάτες.
Ζ.Ρ.: Να παίξουμε στο Ολυμπιακό Στάδιο, φάση AC/DC.
Λ.Φ.: Σοβαρά, πάντως, θέλουμε να κάνουμε κάτι που φοβόμαστε λίγο, αλλά ελπίζουμε ότι φέτος θα γίνει: να κάνουμε long-form αυτοσχεδιασμό, αυτά που κάνουμε εδώ είναι short-form. Σκοπεύουμε να «ανοίξουμε» τις σκηνές. Να είναι για 15-20 λεπτά η ίδια ιστορία. Αυτό είναι το πιο δύσκολο είδος αυτοσχεδιασμού. Έχουμε κάνει πρόβες, αλλά δεν το έχουμε αγγίξει ακόμη.
Δ.Μ.: Αυτό που λέει ο Λάμπρος δεν είναι κάτι γνώριμο για το κοινό και φοβόμαστε πώς θα ανταποκριθεί. Πρέπει να τους το περάσουμε σιγά-σιγά, να μεγαλώνουν οι σκηνές σταδιακά.
Λ.Φ.: Είναι δύσκολη η αλλαγή από εκεί που τους έχεις γέλιο-γέλιο-γέλιο, με ανάλαφρα αστεία, ξαφνικά να τους πας σε πιο χαμηλούς ρυθμούς. Κατά τα άλλα, εδώ φέτος είμαστε πολύ καλά, καθώς το θέατρο είναι πιο μικρής χωρητικότητας, άρα διαχειριζόμαστε καλύτερα τον κόσμο. Γι’ αυτό που κάνουμε, το να πας σε μικρό θέατρο είναι αναβάθμιση. Γίνεται παρέα, βλέπεις και τον θεατή στην τελευταία σειρά.

Μπαίνοντας στο θέατρο, είδα ότι στην πινακίδα αναγράφει «Το κοινό έχει τον έλεγχο». Θα μπορούσε να είναι και μια πολιτική δήλωση αυτό;
Δ.Μ.: Η φράση αυτή, όπως και στην πολιτική, είναι παγίδα. Το κοινό αποκλείεται να έχει τον έλεγχο. Του δίνεις την αίσθηση ότι έχει τον έλεγχο και φεύγει με την ψευδαίσθηση ότι τα έχει κάνει όλα μόνο του.
Λ.Φ.: Στην πολιτική αποκλείεται να έχει τον έλεγχο. Εδώ, τον έχει.
Δ.Μ.: Έχει το περιθώριο της επιλογής. Όχι τον έλεγχο. Έχει την πρόταση.
Ζ.Ρ.: Το κοινό μπορεί να έχει τον έλεγχο. Το θέμα είναι αν θα τον πάρει ποτέ.
Δ.Μ.: Πώς, δηλαδή; Να κάνει επανάσταση;
Ζ.Ρ.: «O bella ciao, bella ciao, bella ciao, ciao, ciao»!

ΔΙΑΦΗΜΙΣΗ

Πληροφορίες παράστασης Tailor Made Comedy
Πού: Θέατρο Ζίνα, Λεωφόρος Αλεξάνδρας 74
Πότε: Κάθε Παρασκευή, Σάββατο και Κυριακή στις 21.00
Περισσότερες πληροφορίες ΕΔΩ!

Για τα καλύτερα θέματα του VICE Greece, γραφτείτε στο εβδομαδιαίο Newsletter μας.

Ακολουθήστε τον Παύλο Τουμπέκη στο Instagram.

Περισσότερα από το VICE

Ο Έβρος Είναι το «Ποτάμι των Φαντασμάτων»

«Οι Απαλές Υφές Είναι πιο Ερεθιστικές» - Η Σεξουαλική Έλξη για τους Τυφλούς

Πώς να Τακτοποιήσεις την Ντουλάπα σου μια και Καλή

Ακολουθήστε το VICE στο Twitter, Facebook και Instagram.