Αφού Κατάφερα να Απολαύσω Ξανά το Σεξ Μετά τον Βιασμό μου, Μπορείς κι Εσύ

Το άρθρο δημοσιεύθηκε αρχικά στο Broadly.

Μεγάλωσα σε μια αρκετά συντηρητική οικογένεια. Η μαμά μου είναι από την Ταϊβάν και είναι αρκετά παραδοσιακή. Μέχρι το πανεπιστήμιο, δεν είχα σεξουαλικές εμπειρίες. Έκανα την πρώτη μου σχέση γύρω στα 20.

Ήταν το πρώτο μου κανονικό αγόρι και η πρώτη φορά που έκανα σεξ. Μετά από έξι μήνες, η σχέση έγινε ξαφνικά κακοποίηση – σωματικά, σεξουαλικά και συναισθηματικά. Με βίασε δύο ή τρεις φορές, αρκετά νωρίς στη σχέση και έμεινα μαζί του άλλα πέντε χρόνια.

Στους έξω φαινόταν γλυκός και ευγενικός – και αρκετά θηλυπρεπής. Δεν περίμενε κανείς να είναι βίαιος και ποτέ δεν είπα σε κανέναν τι συνέβαινε. Ένας από τους λόγους που δυσκολευόμουν να φύγω, ήταν επειδή είχε δυο πλευρές – διχασμένη προσωπικότητα. Όταν δεν με κακοποιούσε, όλα ήταν μια χαρά. Τα πηγαίναμε πολύ καλά.

Την πρώτη φορά που με βίασε είχαμε τσακωθεί πολύ άσχημα και μάλλον έψαχνε τρόπο να με τιμωρήσει. Τότε δούλευε σε ένα μπαρ και μου ζήτησε να πάω από εκεί στο διάλλειμά του.

Νόμιζα ότι ήθελε να μιλήσουμε. Πήγαμε σε μια δασώδη περιοχή πίσω από το μπαρ και είπε: «Νιώθω άσχημα. Θέλω να κάνω σεξ». Του είπα ότι εγώ δεν ήθελα, είπε ότι δεν τον ένοιαζε και μου είπε να γονατίσω. Με ανάγκασε να του κάνω στοματικό και μετά με έβαλε να γυρίσω και κάναμε σεξ. Έκλαιγα. Το είχε κάνει για να με τιμωρήσει – για να με ταπεινώσει και να νιώσει εκείνος καλύτερα.

Όταν το σκέφτομαι εκ των υστέρων, προφανώς δεν ήταν συναινετικό. Τότε, επειδή μου είπε τι να κάνω και το έκανα, δεν σκέφτηκα ότι με είχε βιάσει. Μου πήρε περίπου τέσσερα χρόνια να το συνειδητοποιήσω. Αλλά τότε –τώρα μου ακούγεται τρελό–, νόμιζα ότι ήταν απλώς ένας ακραίος τσακωμός. Ήταν η πρώτη μακροχρόνια σχέση μου και δεν είχα με τι να τη συγκρίνω - και δεν ήθελα να είμαι μόνη μου. Εκ των υστέρων, λέω ότι θα ήταν πολύ καλύτερα να ήμουν μόνη.

Σε ταινίες ή σειρές, όπου δείχνουν σχέσεις που περιλαμβάνουν κακοποίηση, το κάνουν να φαίνεται σαν να συμβαίνει συνέχεια. Αλλά το περισσότερο διάστημα δεν είναι έτσι – τα πράγματα είναι σχετικά νορμάλ. Ύστερα όμως, υπήρχαν στιγμές που γίνονταν καυγάδες που ήταν πέρα από τα όρια του αποδεκτού. Έριχνε ολόκληρες βιβλιοθήκες, πετούσε καρέκλες, μου πετούσε πράγματα. Μια φορά, μου κοπάνησε το κεφάλι στον καθρέφτη και οι γείτονες κάλεσαν την Αστυνομία.

Σ’ εκείνη τη φάση, ήθελα να τον αφήσω, αλλά με τρόμαζε το γεγονός να έχω να πληρώνω όλο το νοίκι μόνη μου για το διαμέρισμά μας στο Λονδίνο. Επίσης, μου έβαζε εμπόδια. Απείλησε να αυτοκτονήσει, που ήξερα ότι το φοβόμουν πολύ, επειδή μια από τις πιο στενές μου φίλες είχε αυτοκτονήσει, όταν πήγαινα πανεπιστήμιο. Τσακωνόμασταν και αυτός πήγαινε και στεκόταν στην άκρη μιας γέφυρας.

Στο τέλος, τον απάτησα με έναν 19χρονο από τη δουλειά. Παρόλο που ζούσαμε μαζί, πλέον δεν μιλούσαμε σχεδόν καθόλου και η κακοποίηση ήταν τόσο φρικτή, που ένιωθα άθλια, όταν ήμουν μαζί του. Με αυτήν τη ζωή –να κοιμάμαι με κάποιον που ήταν γλυκός και μικρός και χαζούλης– ένιωθα πιο χαρούμενη. Αυτή η σύντομη περιπέτεια μου έδωσε δύναμη. Την ένιωσα σαν μια μικρή εκδίκηση. Ξεκίνησα να ασχολούμαι με τον ακτιβισμό και ίδρυσα με κάποιες άλλες γυναίκες μια φεμινιστική ομάδα. Το ότι μπόρεσα να δημιουργήσω μια ξεχωριστή ζωή και ταυτότητα –και να γνωρίσω ανθρώπους που νοιάζονταν για την ασφάλειά μου- με έκανε να συνειδητοποιήσω ότι έπρεπε να δώσω ένα τέλος. Του είπα ότι ήθελα να ζήσουμε χωριστά, όταν έληγε το συμβόλαιο για το σπίτι μας.

[VICE Video] Η Βιομηχανία των Dating Apps και οι Σύγχρονες Σχέσεις

Παρακολουθήστε όλα τα βίντεo του VICE, μέσω της νέας σελίδας VICE Video Greece στο Facebook.

Το πήρε άσχημα, αλλά ευτυχώς για μένα δεν αντέδρασε βίαια. Στενοχωρήθηκε πολύ και σταμάτησε να πηγαίνει στη δουλειά και στο τέλος μετακόμισε σε ένα καταφύγιο αστέγων. Αφού χωρίσαμε, ξεκίνησα να μιλάω ανοιχτά για την κακοποίηση. Κάποιος που ήξερα στο πανεπιστήμιο και είχαμε κρατήσει επαφή μέσω Facebook επικοινώνησε μαζί μου –νομίζω ότι σχολίαζα τον χωρισμό στο Ίντερνετ– και τελικά τα φτιάξαμε. Ένιωθα πολύ ωραία που μπορούσα επιτέλους να κάνω σεξ με κάποιον που καταλάβαινε τα θέματα ασφάλειας και συναίνεσης που είχα και δεν τα αγνοούσε. Ήταν μεγάλη ανακούφιση.

Μείναμε μαζί δυο χρόνια, αλλά στο τέλος το πράγμα δεν λειτούργησε – τα φτιάξαμε λίγους μήνες αφότου είχα χωρίσει και ήταν υπερβολικά νωρίς. Η συμβουλή μου προς ανθρώπους που βιώνουν σεξουαλική κακοποίηση είναι να είναι όσο πιο ειλικρινείς μπορούν. Αν ξεκινάς μια σεξουαλική σχέση όπου τα πράγματα είναι καλά, συζήτα το. Αν υπάρχουν πράγματα που σε ενοχλούν, δεν είναι κακό να πεις «δεν θέλω να μου συμβούν αυτά τα πράγματα» και να είσαι ειλικρινής.

Όταν έκανα σεξ, συνειδητοποίησα ότι έφερνα ξανά στον νου μου τις αναμνήσεις από τον βιασμό. Υπήρχαν πράγματα που μου το θύμιζαν, όπως όταν ο άλλος έβαζε το χέρι στο πίσω μέρος του κεφαλιού μου ή πίεζε το πρόσωπό μου στο μαξιλάρι. Αλλά εξακολουθούσαν να μου αρέσουν - έτσι είχα αντικρουόμενα συναισθήματα. Ένιωθα ένοχη, σαν να φετιχοποιούσα τον βιασμό μου. Ντρεπόμουν πολύ. Τελικά, συνειδητοποίησα ότι απολάμβανα αυτά τα πράγματα προτού βιαστώ και θα τα απολάμβανα είτε είχα βιαστεί είτε όχι. Είναι τελείως διαφορετικές υποθέσεις.

Μην κατηγορείς τον εαυτό σου αν κάποια πράγματα που βρίσκεις απολαυστικά στο σεξ, σου ξυπνούν άσχημα συναισθήματα. Δεν σημαίνει ότι πρέπει να αποφεύγεις τελείως το σεξ. Αν είσαι ειλικρινής ως προς τις ανάγκες σου και τις επικοινωνείς, τα πράγματα θα βελτιωθούν.

Περισσότερα από το VICE

Αν Δεν Έχεις Πάει Στρατό, Μπορείς να Πας στο Master Chef

Τα Θύματα Ενδοοικογενειακής Βίας που Καλύπτουν τα Σημάδια τους με Τατουάζ

Συζητώντας για το Ρεμπέτικο, την Εκκλησία και τη Μακεδονία με τον Δημήτρη Μυστακίδη στα Εξάρχεια