Οι πιο Περίεργες Γεύσεις Παγωτού που Βρήκα στην Αθήνα

Λατρεύω το παγωτό, είναι από τα αγαπημένα μου φαγώσιμα και αποτελεί μια δροσιστική -και παχυντική- γλειψιά δροσιάς μέσα στο καυτό, ελληνικό καλοκαίρι. Για τους περισσότερους από εμάς ξυπνούν αναμνήσεις από την παιδική μας ηλικία, όταν τα μετρούσαμε μαζί με τα μπάνια κατά τη διάρκεια των διακοπών, με σκοπό να συγκρίνουμε τις εμπειρίες μας με τους κολλητούς μας όταν θα γυρίζαμε στο σχολείο. Απλές εποχές. Τότε που είχες να διαλέξεις μεταξύ σοκολάτας, βανίλιας, φιστικιού και φράουλας.

Πλέον, τα πράγματα έχουν αλλάξει.

Το παγωτατζίδικο μετονομάστηκε σε gelaterie και το προϊόν «έπαθε» πατατάκια. Όπως συμβαίνει δηλαδή με το δημοφιλές σνακ, οι δημιουργοί του οποίου αρνούνται να παραδεχτούν ότι πέραν της κλασικής, της ρίγανης και του μπάρμπεκιου ο κόσμος δεν χρειάζεται νέες γεύσεις. Έτσι και με το παγωτό, βλέπουμε συνεχώς προσπάθειες που συνήθως πέφτουν στο κενό. Θα ονόμαζα το φαινόμενο «Καπιταλισμός του Παγωτού». Όχι, δεν χρειαζόμαστε πατατάκια με γεύση ρολό κοτόπουλο -τελευταία προσθήκη στα ράφια των σούπερ μάρκετ-, ούτε υπάρχει κάποιος ιδιαίτερος λόγος να πάρεις παγωτό μουστάρδα.

Κι όμως, εκεί έξω σε περιμένουν ατελείωτες γεύσεις με σκοπό να τις δοκιμάσεις και να ορκιστείς ότι δεν θα τις βάλεις ποτέ ξανά στο στόμα σου. Από καθαρή περιέργεια λοιπόν, επισκέφτηκα κάποια αθηναϊκά παγωτατζίδικα και δοκίμασα τις πιο κουλές γεύσεις που βρήκα στον κατάλογό τους.

Let the show begin:

Θα μπορούσε να είναι ονομασία κάποιου ψυχεδελικού ναρκωτικού, όμως πρόκειται για ένα τρελό παγωτό γαλάζιου -σαν τον ουρανό- χρώματος. Μάλιστα, στο μαγαζί που το πήρα είναι πασπαλισμένο με κάτι σαν τρούφα, που όντως κάνει το παγωτό να φαίνεται μαγικό. Η αλήθεια είναι πως όποτε βλέπω χρώμα που να δεν παραπέμπει σε κλασικές γεύσεις, δεν ψήνομαι ιδιαίτερα. Απ' την πρώτη κουταλιά ένιωσα πως βρίσκομαι σε μία πολύχρωμη τσουλήθρα με τους ήρωες του «Μικρό μου Πόνι» να πετάνε τριγύρω καθώς κατρακυλάω στον χωροχρόνο - ίσως να έχει ναρκωτικά μέσα. Δεν μπορώ να καταλάβω τα συστατικά του, όμως κάπως, κάπου, κάποτε έχω ξαναφάει αυτό το παγωτό. Σε γενικές γραμμές έχει πολύ ευχάριστη γεύση. Υπάρχει όμως ένα σημαντικό μειονέκτημα: νιώθω ότι δεν μπορεί να σταθεί από μόνο του. Είναι πολύ ωραία δευτερεύουσα γεύση σε έναν συνδυασμό με βάση τη σοκολάτα, αλλά σίγουρα όχι κάτι που θα πάρεις σε ένα χωνάκι για μία μπάλα.

Βαθμολογία: 4/10

Όνομα και πράμα. Κοιτάζοντάς το, ένιωθα πως πρόκειται να φάω φρέσκια πίσσα. Πήρα το γυαλιστερό κατράμι και το έγλειψα. Η γεύση δεν ήταν άσχημη. Ουσιαστικά πρόκειται για σοκολάτα γάλακτος. Το κακό είναι ότι -μάλλον- περιείχε αρκετές χρωστικές ουσίες με αποτέλεσμα να κυκλοφορώ στον δρόμο -χωρίς να το καταλάβω- με χείλη τόσο μαύρα που ήταν λες και είχα βάλει ένα κιλό κραγιόν. Ευτυχώς πέρασα δίπλα από έναν καθρέφτη και κατάλαβα ότι ήθελε αρκετή δουλειά με τη χαρτοπετσέτα για να φύγει και όχι ένα απλό πέρασμα. Εν κατακλείδι, δεν μπορώ να πω ότι γευστικά ήταν κακό αλλά δεν καταλαβαίνω γιατί πρέπει να αλλάξεις χρώμα στη σοκολάτα γάλακτος.

Βαθμολογία: 3,5/10

Είναι το αγαπημένο μου σνακ οπότε δεν υπήρχε περίπτωση να μη δοκιμάσω τη συγκεκριμένη γεύση. Ε, λοιπόν είναι σαν να τρως ποπ κορν σε -σχεδόν- υγρή μορφή. Ένα πρωτόγνωρο αλλά καθόλου ευχάριστο συναίσθημα. Πρόκειται για μία από τις γεύσεις που όντως θυμίζουν το φαγώσιμο από το οποίο δανείζονται το όνομά τους. Παράλληλα είναι από τις λίγες που κάτι τέτοιο λογίζεται ως αρνητικό. Προχωράμε.

Βαθμολογία: 3/10

Από τις πιο περίεργες εμπειρίες που είχα ποτέ. Σαν να τρως παγωμένη τσίχλα με σοκολάτα. Όχι, όχι και πάλι όχι.

Βαθμολογία: 1/10

Σίγουρα στο top 5 των πιο αχρείαστων γεύσεων όλων των εποχών. Θα ήθελα πολύ να γνωρίσω τον άνθρωπο που θεώρησε ότι η ανθρωπότητα έχει ανάγκη από παγωτό μουστάρδα. Είναι κάτι αντίστοιχο του να βγάζεις μπλε blanco ή παριζάκι με κομματάκια σοκολάτας. Για να λέμε και του στραβού το δίκιο πάντως, σε καμία περίπτωση δεν ήταν το χειρότερο που δοκίμασα αυτές τις μέρες. Η μουστάρδα είναι μόλις ένα από τα δεκάδες συστατικά του εν λόγω παγωτού στο οποίο επικρατεί η γεύση του ροδόνερου. Θυμίζει λίγο συριανό λουκούμι και αυτό λογίζεται ως θετικό.

Βαθμολογία: 4/10

Πολλές φορές ο προσδιορισμός vegan δίπλα σε οτιδήποτε φαγώσιμο, με απωθεί. Στη συγκεκριμένη περίπτωση όμως αποφάσισα να δοκιμάσω το εν λόγω παγωτάκι, αφού είμαι μεγάλος fan της σοκολάτας. Με κέρδισε από το πρώτο γλείψιμο. Δεν γνωρίζω τα συστατικά ενός vegan παγωτού, όμως το συγκεκριμένο δεν έχει σε τίποτα να ζηλέψει τα αντίστοιχα που τρώω από μικρό παιδί. Του δίνω έξτρα πόντους επειδή είναι και ηθικό. Το συνδύασα με παγωτό φιστίκι και ήταν υπέροχο. Θα το προτιμήσω ξανά. Ψήνω να δοκιμάσω και άλλα vegan παγωτά.

Βαθμολογία: 7,5/10

Πάντα είχα τη λεβάντα στο μυαλό μου ως ένα από τα αγαπημένα συστατικά των ανθρώπων που φτιάχνουν απορρυπαντικά ρούχων και αρωματικά χώρου. Μπορεί η συγκεκριμένη γεύση να μην είναι περίεργη για πολλούς, αλλά δεν ήθελα να μείνω με την απορία. Άραγε, το παγωτό θα είχε γεύση μανίκι ή θα μου άρεσε; Η πρώτη επαφή με τον ουρανίσκο μου ήταν άκρως θετική. Το ανθόγαλα έδινε μια παχύρρευστη γεύση βανίλιας η οποία, έδενε υπέροχα με τη γλυκάδα που ερχόταν να προσθέσει το μέλι. Η λεβάντα προσέφερε έναν μικρό τόνο γκουρμεδιάς που μπορεί να φάνταζε παράταιρος στο τελικό αποτέλεσμα αλλά είχε ενδιαφέρον. Απαιτεί «μοναξιά» στο κυπελλάκι αφού η γεύση της είναι τόσο λεπτεπίλεπτα ιδιαίτερη, που η μίξη με κάποια άλλη θα μειώσει την όλη εμπειρία. Από μένα είναι «Ναι».

Βαθμολογία: 7/10

Ακολουθήστε τον Αντώνη Κωνσταντάρα στο Ιnstagram.

Περισσότερα από το VICE

Βασικές Συμβουλές για το πώς να Επιβιώσει Κάποιος Μέσα στη Φυλακή

Η Fahima, η Rabiya και η Farzana Δολοφονήθηκαν στα Ελληνοτουρκικά Σύνορα

Ο Αλέξανδρος Τσουβέλας Έχει Δουλέψει ως Τραγουδιστής σε Πανηγύρια