Σεξ

Η Ευτυχία σας Μάλλον Εξαρτάται από το Πόσο Δεν Ταιριάζετε

Πού κάνουν λάθος οι εφαρμογές γνωριμιών!
Justin Lehmiller, PhD
Κείμενο Justin Lehmiller, PhD
Abstract image of couple with no faces.
kkgas / stocksy

Πολλά site γνωριμιών προσπαθούν να ταιριάξουν ανθρώπους ανάλογα με το πόσο μοιάζουν. Λειτουργούν με την εικασία ότι οι άνθρωποι που μοιάζουν θα έχουν μεγαλύτερη πιθανότητα επιτυχίας σε μια σχέση. Ενστικτωδώς μοιάζει λογικό, έτσι δεν είναι; Αν έχετε πολλά κοινά, θα διασκεδάζετε πιο πολύ.

Υπάρχουν πολλές έρευνες που στηρίζουν αυτήν την ιδέα. Πριν από μισό αιώνα, κοινωνικοί ψυχολόγοι κατέγραψαν ότι η ομοιότητα ήταν από τα βασικά στοιχεία έλξης. Ότι οι άνθρωποι που μας αρέσουν είναι αυτοί που μας μοιάζουν πιο πολύ. Όμως, τα πράγματα δεν είναι τόσο απλά όσο νομίζαμε κάποτε. Ενώ η ομοιότητα όντως παίζει έναν ρόλο στο τι μας ελκύει αρχικά, από μόνη της δεν εγγυάται μια ευτυχισμένη σχέση.

ΔΙΑΦΗΜΙΣΗ

Σε μια νέα μελέτη που δημοσιεύτηκε στο Journal of Research in Personality, ερευνητές στο Michigan State University μελέτησαν 2.578 ζευγάρια - η έρευνα ξεκίνησε το 1968 και περιλαμβάνει δείγμα απ’ όλες τις ΗΠΑ, ατόμων και των οικογενειών τους. Για τη μελέτη αυτή, οι ερευνητές εστίασαν σε ένα υποσύνολο ετεροφυλόφιλων σχέσεων ατόμων κατά μέσο όρο 51 ετών, παντρεμένων 22 χρόνια. Εξέτασαν την ικανοποίηση από τη σχέση και διάφορους παράγοντες ψυχολογικής κατάστασης (όπως καλή ή κακή διάθεση και γενικότερη ικανοποίηση με τη ζωή) και πώς σχετίζονταν με τον σύντροφό τους με βάση τα πέντε βασικά χαρακτηριστικά προσωπικότητας.

Τα πέντε βασικά χαρακτηριστικά περιλαμβάνουν πόσο ανοιχτός είναι κανείς στην εμπειρία (νέα πράγματα), σχολαστικότητα (οργάνωση και προσοχή στη λεπτομέρεια), εξωστρέφεια (να είσαι κοινωνικός και να σου αρέσει να βγαίνεις έξω), προθυμία (ενδιαφέρον για τους άλλους) και νευρωτισμός (να μην αντιμετωπίζεις καλά το στρες και να έχεις διακυμάνσεις στη διάθεσή σου).


VICE Video: Βελάκια-Το Χόμπι που Έγινε Άθλημα

Παρακολουθήστε όλα τα βίντεo του VICE, μέσω της νέας σελίδας VICE Video Greece στο Facebook.


Τι ανακάλυψαν λοιπόν; Πρώτον, όσοι ήταν πιο σχολαστικοί, εξωστρεφείς και πρόθυμοι, αλλά λιγότερο νευρωτικοί, ήταν πιο χαρούμενοι γενικά στη σχέση τους. Αντίστοιχα, όσοι είχαν συντρόφους πιο σχολαστικούς και λιγότερο νευρωτικούς, ήταν επίσης πιο χαρούμενοι.

Με άλλα λόγια, τα χαρακτηριστικά των ατόμων (και των συντρόφων τους) έπαιζαν ρόλο στο πώς ένιωθαν για τις σχέσεις και τις ζωές τους γενικότερα – αλλά το αν είχαν παρόμοιες προσωπικότητες; Όχι και τόσο. Η επίδραση της ομοιότητας ήταν μικρή και μη συνεπής. Επίσης, αξίζει να σημειώσουμε ότι έτεινε να είναι μικρότερη από την επίδραση της ίδιας της προσωπικότητας του καθενός.

ΔΙΑΦΗΜΙΣΗ

Τα ευρήματα αυτά απηχούν άλλες έρευνες για την ομοιότητα και την ικανοποίηση στις σχέσεις. Για παράδειγμα, σε μια παλιότερη μελέτη διαπιστώθηκε ότι στην πρόβλεψη της ικανοποίησης από τη ζωή και τη σχέση σημασία έχουν τα δικά σου χαρακτηριστικά, ύστερα του συντρόφου σου και ύστερα η ομοιότητά σας. Και πάλι η επίδραση της ομοιότητας ήταν πολύ μικρό σε αυτή τη μελέτη.

Αντίστοιχα, σε μια μετά-ανάλυση του 2008 σε πάνω από 300 μελέτες που εξέταζαν την ομοιότητα και την έλξη, υπήρχε το συμπέρασμα ότι ενώ η ομοιότητα συνδεόταν με την αρχική έλξη, δεν εντοπιζόταν η επίδρασή της στην έλξη και στην ικανοποίηση στην πορεία της σχέσης.

Ωστόσο, ενώ η ομοιότητα δεν φαίνεται να είναι σημαντικός παράγοντας πρόβλεψης για την επιτυχία μιας σχέσης, αυτό που θεωρείται ομοιότητα είναι. Με άλλα λόγια, όταν κάποιοι νομίζουν ότι η προσωπικότητά τους μοιάζει με του συντρόφου τους -ασχέτως αν είναι αλήθεια - τείνουν να είναι πιο ευτυχισμένοι.

Και κάτι ακόμη. Υπάρχουν έρευνες με βάση τις οποίες η ανομοιότητα -ή η συμπληρωματικότητα, όπως τη λένε οι ψυχολόγοι- μερικές φορές προβλέπει την ποιότητα των σχέσεων. Συγκεκριμένα, αυτό μπορεί να ισχύει όταν εξετάζουμε χαρακτηριστικά που έχουν σχέση με την κυριαρχία και την υποταγή, όταν οι άνθρωποι τείνουν να είναι πιο χαρούμενοι κάθε φορά που ταιριάζουν με έναν σύντροφο που είχε τα αντίθετα στοιχεία. Με άλλα λόγια, υπάρχει κάποια αλήθεια στη φράση «τα ετερώνυμα έλκονται».

ΔΙΑΦΗΜΙΣΗ

Όλα αυτά μας δείχνουν ότι υπάρχει λόγος να είμαστε διστακτικοί με τις εφαρμογές γνωριμιών που χρησιμοποιούν αλγόριθμους για να σου βρουν το ιδανικό ταίρι με βάση τις ομοιότητες. Η αλήθεια είναι ότι το να είσαι αντικειμενικά παρόμοιος με κάποιον, δεν φαίνεται να έχει σημασία και πως το να έχεις συγκεκριμένα στοιχεία, όπως μεγάλη σχολαστικότητα και μικρό νευρωτισμό, φαίνεται να είναι πιο σημαντικό.

Επίσης, το ζευγάρωμα, όχι μόνο είναι πιθανό να είναι αναποτελεσματικό, αλλά αυτά τα προγράμματα απλώς προσπαθούν να φέρουν κοντά ανθρώπους που έχουν κοινά τα πάντα, όπως και στοιχεία που συνήθως καλό είναι να αλληλοσυμπληρώνονται (κυριαρχία-υποταγή). Αυτό μπορεί να είναι αντιπαραγωγικό. Τίποτα από τα παραπάνω δεν λέει ότι οι γνωριμίες μέσω ίντερνετ είναι μάταιες ή ότι δεν λειτουργούν ποτέ. Πολλοί γνωρίζονται online και καταλήγουν ευτυχισμένοι.

Όμως, αν αποφασίσεις να το κάνεις, να είσαι επιφυλακτικός/ ή για όσα λένε αυτά τα σάιτ για τη σημασία της ομοιότητας και της συμβατότητας. Καν ‘το, αναγνωρίζοντας ότι η επιστήμη των σχέσεων δεν είναι τέλεια και ότι δεν μπορούμε να προβλέψουμε εύκολα με ποιον θα ευτυχήσουμε.

Ο Justin Lehmiller, PhD είναι ερευνητής στο Kinsey Institute και διατηρεί το blog Sex and Psychology.

Το άρθρο δημοσιεύθηκε αρχικά στο VICE US.

Για τα καλύτερα θέματα του VICE Greece, γραφτείτε στο εβδομαδιαίο Newsletter μας.

Περισσότερα από το VICE

«Δεν Είναι η Αθήνα Όπως το Παρίσι για Έναν Γκέι Άνδρα»

Ελληνικό Ποδόσφαιρο: Πατήστε το Κουμπί

Η Άννα Μεταφράζει Ελληνικά Rap Τραγούδια στη Νοηματική

Ακολουθήστε το VICE στο Twitter, Facebook και Instagram.