Ιερή «Καμπάνα» σε Φανατικούς Χριστιανούς για Ντου σε Θέατρο της Θεσσαλονίκης

Ήταν ένα από τα πιο σκοτεινά βράδια στη Θεσσαλονίκη. Για την ακρίβεια, ξύπνησε φαντάσματα από τον μακρινό Γενάρη του 2000, όταν νεοναζί και φανατικοί χριστιανοί έκαιγαν αντίτυπα του βιβλίου «Mν» του Μίμη Ανδρουλάκη στην Αριστοτέλους. Τον Οκτώβρη του 2017 φονταμενταλιστές συγκεντρώθηκαν έξω από το θέατρο Αριστοτέλειον στον Λευκό Πύργο, όπου ανέβηκε η το έργο «Η Ώρα του Διαβόλου». Συγκρούστηκαν με την Αστυνομία και προσπάθησαν να ματαιώσουν την παράσταση, την οποία θεωρούσαν βλάσφημη.

Τρία άτομα συνελήφθησαν και η δίκη τους πραγματοποιήθηκε την περασμένη Τρίτη στο Πλημμελειοδικείο της Θεσσαλονίκης. Το δικαστήριο έκρινε ενόχους τους δύο για αντίσταση, ενώ τους αθώωσε για μια σειρά από άλλα αδικήματα, όπως διατάραξη κοινής ειρήνης και απρόκλητες σωματικές βλάβες. Οι ίδιοι στις απολογίες τους αρνήθηκαν τις κατηγορίες, ωστόσο καταδικάστηκαν σε ποινή φυλάκισης τεσσάρων και έξι μηνών αντίστοιχα, με αναστολή. Ένας τρίτος που συνελήφθη το ίδιο βράδυ, κρίθηκε αθώος.

Είχα παρακολουθήσει από κοντά το σκηνικό που στήθηκε έξω από το θέατρο. Ήταν περίπου 50 άτομα, ένα μίγμα φανατικών παλαιοημερολογιτών, σκληροπυρηνικών οπαδών της μονής Εσφιγμένου, περιφερόμενων ακροδεξιών που διαδήλωναν παλιότερα στο Ωραιόκαστρο εναντίον των προσφυγόπουλων, καθώς επίσης λούμπεν στοιχείων με φυσικό αρχηγό τον πατέρα Κλεομένη. Τη διαμαρτυρία είχε πυροδοτήσει ένα ακατάληπτο κάλεσμα στο Διαδίκτυο για τη ματαίωση της παράστασης.

Το έργο ήταν η μεταφορά στο θέατρο του κειμένου του Πορτογάλου Fernando Pessoa, σε σκηνοθεσία του Γρηγόρη Αποστολόπουλου, στο οποίο πρωταγωνιστούσαν ο Γιώργος Χρανιώτης ως Διάβολος και η Ευγενία Σαμαρά ως Μαρία. Θυμάμαι τους συντελεστές της παράστασης να μιλούν αμήχανοι στους δημοσιογράφους, ενώ έξω στον δρόμο άνθρωποι φώναζαν συνθήματα, κράδαιναν χριστιανικές εικόνες και λάβαρα που έγραφαν «Ορθοδοξία ή Θάνατος». «Δεν υπάρχει θέμα βλασφημίας, είναι ένα φιλοσοφικό και συμβολικό έργο. Αποδίδεται το καλό και το κακό, που είναι μέσα μας. Τι να πω για όσα συμβαίνουν έξω; Αγαπάτε αλλήλους», δήλωσε ο σκηνοθέτης Γρηγόρης Αποστολόπουλος.

«Δεν αισθάνομαι καμία ανάγκη να απολογηθώ, αν και είναι η πρώτη φορά που με χαρακτηρίζουν ως βλάσφημο. Μου φαίνεται αστείο, αλλά το αστείο σταματά όταν οι θεατές δεν θα έχουν πρόσβαση στο θέατρο. Δεν θα επιστρέψουμε σε εποχές μεσαίωνα, το θέατρο είναι πιο σημαντικό από τον φανατισμό. Πριν από πέντε μήνες, ήμουν στο Άγιον Όρος και είμαι περίεργος αν θα μου επιτρέψουν ξανά την είσοδο», σχολίασε ο Γιώργος Χρανιώτης.

Οι φανατικοί προσπάθησαν να εισβάλουν στο κτίριο, με αποτέλεσμα να υπάρξουν συγκρούσεις σώμα με σώμα με τα ΜΑΤ. Έψαλαν τον εθνικό ύμνο και φώναζαν προς τους αστυνομικούς και τους δημοσιογράφους ότι είναι «σατανιασμένοι», «πιόνια των σιωνιστών και των μασόνων» και άλλα τέτοια. Κάποια στιγμή, χωρίς καμία λογική εξήγηση, επιτράπηκε στον Κλεομένη και σε έναν ακόμη τύπο -που παλιότερα διαδήλωνε με χρυσαυγίτες έξω από το «Χυτήριο» στην Αθήνα- να πλησιάσουν στη είσοδο, ώστε να παραδώσουν στους ιδιοκτήτες του θεάτρου ένα κείμενο διαμαρτυρίας.

«Ακούγεται η λέξη "σάταν"; Ο πρωταγωνιστής, αυτός ο αλήτης ο Χρανιώτης, λέει ότι είναι ο διάβολος και ότι έχει αδερφό τον Χριστό;» ρωτούσε ο Κλεομένης, υπό την ανοχή των αστυνομικών, που επέτρεπαν να συμβαίνει ένας τέτοιος διάλογος. «Το κείμενο είναι βλάσφημο, θα σταματήσεις την παράσταση», φώναζαν, «πίσω σας είναι οι Εβραίοι, έχετε πάρει εντολή από τον Ρότσιλντ και τον Ροκφέλερ, είστε αντίχριστοι» και άλλα ακατάληπτα.

Οι θεατές προσήλθαν τελικά χωρίς προβλήματα στο Αριστοτέλειον και η παράσταση πραγματοποιήθηκε κανονικά, έστω κι αν το θέατρο βρισκόταν ως αργά σε αστυνομικό κλοιό.

Περισσότερα από το VICE

Οροθετικοί Πρόσφυγες Παραμένουν Αποκλεισμένοι Από το Σύστημα Υγείας

Ο Κορονοϊός Επανέφερε στο Προσκήνιο Ένα Ραπ Γκρουπ Από τον Βύρωνα

Οι Άστεγες Προσφύγισσες στην Ελλάδα Είναι Αντιμέτωπες και με τους Βιασμούς

γργργρ

γργργ