Σεξ

«Δεν Είναι μία Δουλειά που Κάνεις Μέχρι τα 75» - Μια Ελληνίδα Σεξεργάτρια στη Γερμανία

«Από την Ελλάδα έφυγα το καλοκαίρι του 2011. Η κρίση επηρέασε τη δουλειά μου, όπως όλα τα υπόλοιπα επαγγέλματα».
Screenshot 2020-01-20 at 15
Φωτογραφία: VICE

Η παρακάτω ιστορία είναι της Σοφίας, όπως τη διηγήθηκε στην Κορίνα Πετρίδη.


Μένω στη Γερμανία εδώ και οκτώ χρόνια. Έχω αλλάξει δύο πόλεις. Στην αρχή ήμουν στη Φρανκφούρτη και τώρα μένω στο Έσσεν, μια πόλη κοντά στο Ντίσελντορφ.

Ξεκίνησα να κάνω αυτή τη δουλειά στην Ελλάδα, το 1990. Δούλεψα έξι χρόνια στην Αθήνα και έπειτα μετακόμισα στη Θεσσαλονίκη. Εκεί δούλευα μόνο στον δρόμο. Μέχρι να φύγω, οι αγγελίες μέσω Ίντερνετ δεν ήταν πολύ διαδεδομένες. Όσες έμπαιναν, δημοσιεύονταν στις εφημερίδες. Εμείς προτιμούσαμε τον δρόμο, επειδή εκεί ήταν τα λεφτά.

ΔΙΑΦΗΜΙΣΗ

Η νομοθεσία, όμως, ήταν πολύ σκληρή απέναντί μας. Θυμάμαι τους πρώτους δύο μήνες που μετακόμισα στη Θεσσαλονίκη, το 1996 - μέσα σε δύο μήνες είχα περάσει 30 αυτόφωρα. Μέρα παρά μέρα.

Μας μάζευαν από τον δρόμο, μας τραβούσαν στα κρατητήρια, μας περνούσαν από τη Σήμανση και το πρωί χειροπέδες και δικαστήρια. Τη μία μέρα περνούσα αυτόφωρο, την άλλη μέρα καθόμουν σπίτι για να ξεκουραστώ γιατί ήμουν στο δικαστήριο μέχρι το μεσημέρι.

Πολλές φορές η αστυνομία το παράκανε με την κατάχρηση εξουσίας. Δεν μας εξηγούσαν τίποτα κατά τη διάρκεια της σύλληψης. Όταν τους ρωτούσα, μου απαντούσαν «ξέρεις γιατί» και μας ζητούσαν να υπογράψουμε. Εντωμεταξύ, οι περισσότερες από εμάς ήμασταν λίγο αμόρφωτες, δεν ξέραμε τους νόμους και εκείνοι πατούσαν πάνω σε αυτό.

1579522332533-41549994_308939526505178_4822880804596088832_n

Εμείς, από το να μην είμαστε μέσα στα κελιά, πηγαίναμε με τα νερά τους και καθόμασταν στα γραφεία για να βγει ζεστά η βραδιά. Από ένα σημείο και μετά, είχαμε γνωριστεί τόσο καλά που μας έφερναν τυρόπιτα και σοκολατούχο γάλα για πρωινό πριν το δικαστήριο.

Οι περισσότερες ήμασταν τρανς, οπότε μας δίκαζαν με την κατηγορία των άσεμνων πράξεων. Δεν μας κατηγορούσαν για πορνεία, διότι το κράτος μάς αναγνώριζε ως άνδρες και τότε δεν οριζόταν νομικά η ανδρική πορνεία.

Επειδή, όμως, ο δρόμος στον οποίο δουλεύαμε είχε χαρακτηριστεί ατύπως ως πιάτσα αγοραίου έρωτα, δεν είχες δικαιολογία. Για να ήσουν εκεί, ήξερες ακριβώς τι συμβαίνει, οπότε συνήθως σου επέβαλαν κάποιο πρόστιμο. Μεγάλο μέρος των χρημάτων που βγάζαμε, πήγαινε στην εξόφληση αυτών των προστίμων. Δεν μπορούσαν όλες οι κοπέλες να ανταπεξέλθουν.

ΔΙΑΦΗΜΙΣΗ

Τα αυτόφωρα σταμάτησαν στις αρχές του 2000, λίγο πριν τους Ολυμπιακούς Αγώνες, όταν διαμαρτυρηθήκαμε και «κερδίσαμε» δύο κεντρικούς δρόμους στη Θεσσαλονίκη.

Συνήθως μαλώναμε μεταξύ μας, αλλά είχαμε μπουχτίσει με τα αυτόφωρα και τα πρόστιμα, και είπαμε «δεν πάει άλλο». Μαζευτήκαμε πολλές και κάναμε πορεία. Δευτέρα πρωί και είχαμε κλείσει την Εγνατία και τον από κάτω δρόμο. Φτιάξαμε μία επιτροπή και κάποιες από εμάς συναντήθηκαν με τον Γενικό Διευθυντή Ασφάλειας Θεσσαλονίκης. Στο μεταξύ, είχαμε ήδη ενημερωθεί για κάποια πράγματα σχετικά με τον νόμο. Πήγαμε και ζητήσαμε να μας δώσουν την 26ης και την Πολυτεχνείου. Ήταν μεγάλη νίκη γιατί κερδίσαμε πολύ κεντρικούς δρόμους. Ο ένας, μάλιστα, οδηγούσε στα καλύτερα και μεγαλύτερα club της Θεσσαλονίκης, εκεί που χτυπούσε η νυχτερινή καρδιά της πόλης.

Εγώ τότε έβγαινα στον δρόμο κατά τις 11 το βράδυ και σταματούσα τις 3 το πρωί. Έπαιζε ρόλο και ο καιρός. Ο χειμώνας, για παράδειγμα, αν δεν είχες αμάξι, ήταν αβάσταχτος. Δεν μπορούσα να βγαίνω κάθε μέρα, ούτε τις ώρες που ήθελα.

Από την Ελλάδα έφυγα το καλοκαίρι του 2011. Η κρίση επηρέασε τη δουλειά μου, όπως όλα τα υπόλοιπα επαγγέλματα. Στο μεταξύ, είχα να ξεπληρώσω ένα στεγαστικό δάνειο και με είχε πιάσει πανικός γιατί δεν μπορούσα να ανταπεξέλθω. Είχε συσσωρευτεί πολλή κούραση από τα προηγούμενα χρόνια και, όταν ήρθε η κρίση, ένιωσα ότι μπούχτισα.

Άκουγα από πολλούς ότι στη Γερμανία είναι καλύτερα. Είχα και μια γνωστή στη Νυρεμβέργη που έκανε την ίδια δουλειά και κάπως έτσι το πήρα απόφαση.

ΔΙΑΦΗΜΙΣΗ

Πέμπτη έφτασα Γερμανία, Κυριακή δούλευα σε διαμέρισμα. Λίγο αργότερα μετακόμισα σε έναν φίλο στη Φρανκφούρτη. Εγώ, τότε, δεν μιλούσα καθόλου γερμανικά και δεν ήξερα πώς να κινηθώ. Από από τύχη γνώρισα μία Ελληνοβουλγάρα που τότε δούλευε στο μεγαλύτερο love house της πόλης. Μιλήσαμε ελληνικά και μου λέει «έλα, θα σου βρω δωμάτιο εδώ».

Σχεδόν όλοι οι πελάτες μού ζητούν σεξ χωρίς προφυλακτικό, αλλά δεν δέχομαι. Πέρα από την προστασία, το προφυλακτικό σημαίνει ότι κρατάς και μία απόσταση από τον πελάτη, δεν τον οικειοποιείσαι τελείως.

Φαντάσου το love house σαν ένα ξενοδοχείο, όπου οι πόρτες των δωματίων του είναι ανοιχτές και μπροστά από κάθε πόρτα στέκεται μία κοπέλα. Ο πελάτης περνάει μπροστά από τα δωμάτια και επιλέγει πού θα μπει. Η δουλειά αυτή με βοήθησε πολύ να μάθω τη γλώσσα, γιατί με ανάγκασε να μάθω να «πουλάω» τον εαυτό μου στα γερμανικά.

Έκατσα τέσσερις μήνες εκεί. Το ενοίκιο για το δωμάτιο ήταν πολύ υψηλό. Πλήρωνα κάθε μέρα 150 ευρώ. Αυτό μου δημιουργούσε μεγάλο άγχος γιατί στο τέλος της μέρας έπρεπε, ό,τι και να γίνει, να βγάλω το νοίκι μου.

Αργότερα έμαθα τα ιδιωτικά σπίτια. Μου έδειξαν πού να τα βρω κι έτσι, παίρνοντας τηλέφωνα, μιλώντας λίγο γερμανικά και λίγο αγγλικά, οδηγήθηκα στην πόλη που μένω τώρα, στο Έσσεν.

Τώρα δουλεύω με αγγελίες. Ο δρόμος επιτρέπεται σε ελάχιστες πόλεις στη Γερμανία. Δουλεύω νόμιμα, με κρατική άδεια. Μάλιστα, από το 2017, είμαστε υποχρεωμένες να έχουμε δύο ταυτότητες, μία από το Υπουργείο Υγείας και μία από το Υπουργείο Κοινωνικής Τάξης. Χωρίς αυτές δεν μπορεί να μας δεχτεί κανένας στα διαμερίσματά του για να δουλέψουμε.

ΔΙΑΦΗΜΙΣΗ

Τις αγγελίες δεν τις χειριζόμαστε εμείς. Μόνο συγκεκριμένες εταιρείες μπορούν να τις αναρτήσουν. Εμείς με τη σειρά μας, πληρώνουμε ένα σταθερό ποσό κάθε εβδομάδα σε αυτές τις εταιρείες για να προβάλουν τις διαφημίσεις μας στο Ίντερνετ.

Υπάρχουν δύο πακέτα: Το βασικό, για το οποίο πληρώνουμε 50 ευρώ την εβδομάδα, και το premium, που κοστίζει 150 ευρώ. Όταν έχω λεφτά και βρίσκομαι σε κάποια μεγάλη πόλη με πολλές τρανς σεξεργάτριες, αγοράζω το ακριβό πακέτο για να βρίσκω πιο εύκολα πελάτες.

Θα ήθελα η εργασία στο σεξ στην Ελλάδα να αναγνωρίζεται και από τον νόμο ως εργασία. Θα ήθελα να μπορούσα να φορολογηθώ σαν πουτάνα.

Τώρα δουλεύω 12 ώρες την ημέρα. Αυτό δεν σημαίνει ότι είμαι συνέχεια κλεισμένη μέσα σε ένα σπίτι. Θα βγω, θα κάνω τις δουλειές μου. Είναι ευέλικτο το ωράριο. Κλείνω με τον πελάτη ραντεβού μία συγκεκριμένη ώρα, μέσω της αγγελίας στο Ίντερνετ. Τις ώρες που δεν δουλεύω, κλείνω το τηλέφωνο για να μη με ενοχλούν.

Βέβαια, το να δουλεύεις με αγγελίες, είναι πολλές φορές ψυχοφθόρο. Στο love house έβλεπες τον πελάτη στην πόρτα σου. Τώρα πρέπει να τον σηκώσεις από τον καναπέ και να έρθει σε σένα, να καταλήξει η κλήση σε σένα και όχι σε κάποια άλλη. Αν, από την άλλη, έρθει στην πόρτα σου και συνειδητοποιήσεις ότι δεν θέλεις για οποιοδήποτε λόγο, είναι δύσκολο να τον διώξεις. Στον δρόμο την είχα αυτή την επιλογή. Άλλες φορές μπορεί να δώσουμε ραντεβού με κάποιον, να τον περιμένω κλεισμένη στο σπίτι και να μην εμφανιστεί ποτέ.

ΔΙΑΦΗΜΙΣΗ

Στην Γερμανία, τα σπίτια είναι υποχρεωμένα να έχουν ένα ταμπελάκι που να γράφει ότι ο νόμος υποχρεώνει τον πελάτη και την εργάτρια του σεξ να βάζουν προφυλακτικό, ό,τι και να κάνουν. Σχεδόν όλοι οι πελάτες μού ζητούν σεξ χωρίς προφυλακτικό, αλλά εγώ δεν δέχομαι. Πέρα από την προστασία, το προφυλακτικό σημαίνει ότι κρατάς και μία απόσταση από τον πελάτη, δεν τον οικειοποιείσαι τελείως. Κρατάει ισορροπίες.

Η Αστυνομία κάνει τακτικούς ελέγχους στα σπίτια που δουλεύουμε. Αν βρουν ότι η εργαζόμενη δεν έχει χαρτιά για να κάνει αυτή τη δουλειά, επιβάλει πρόστιμο στην ίδια αλλά και στον ιδιοκτήτη του σπιτιού. Τη δεύτερη φορά που θα βρεθεί σε κάποιο σπίτι εργαζόμενη χωρίς χαρτιά, κλείνουν το σπίτι. Γι’ αυτό σχεδόν κανένας ιδιοκτήτης δεν διακινδυνεύει να βάλει ανασφάλιστη κοπέλα μέσα. Κατά τα άλλα, η αστυνομία είναι αρκετά τυπική μαζί μας.


VICE Video: Έλληνες Έφηβοι Μιλούν για τη Σεξουαλική Διαπαιδαγώγηση, Χωρίς Αυτή

Παρακολουθήστε όλα τα βίντεo του VICE, μέσω της νέας σελίδας VICE Video Greece στο Facebook.


Κανένας στη Γερμανία δεν ασχολείται με το ότι είσαι τρανς. Δεν τους ενδιαφέρει τι κάνεις και ποια είσαι στην προσωπική σου ζωή. Στις δημόσιες υπηρεσίες είσαι απλά άλλος ένας αριθμός που πρέπει να εξυπηρετήσουν.

Και η αντιμετώπιση από το σύστημα υγείας είναι πολύ καλύτερη απέναντί μας. Στη Γερμανία, το αντίστοιχο ΙΚΑ καλύπτει πλήρως τη θηλυκοποίηση. Σου καλύπτουν το στήθος, τη μύτη, τις ορμόνες, τις επεμβάσεις για την επιβεβαίωση φύλου.

ΔΙΑΦΗΜΙΣΗ

Αν μάλιστα είσαι εργαζόμενη στο σεξ, τα πρωινά της Πέμπτης μπορείς να πας στο νοσοκομείο και να εξεταστείς ανώνυμα και δωρεάν για HIV και σεξουαλικώς μεταδιδόμενα νοσήματα. Αν βρουν κάτι, σου τηλεφωνούν.

Θα ήθελα να μείνω Γερμανία. Θέλω να αλλάξω δουλειά, να κάνω μία καινούργια αρχή. Σκέφτομαι να ψάξω δουλειά σε εταιρεία courier, μιας και έχω δίπλωμα οδήγησης. Στον αντίστοιχο ΟΑΕΔ στη Γερμανία, μπορείς να κάνεις συναντήσεις με ειδικούς, να αναλάβουν τον επαγγελματικό σου προσανατολισμό και να σε κατευθύνουν σε διάφορα επαγγέλματα ανάλογα με τις δεξιότητές σου.

Εγώ έχω αποφασίσει ότι δεν θέλω πια να εξυπηρετώ ανθρώπους. Δεν θέλω να πουλάω ή να πρέπει να πείσω κάποιον πελάτη να αγοράσει κάτι. Δεν έχω τη δύναμη, το κουράγιο και τις αντοχές να το κάνω αυτό πια. Προσπαθώ να πουλήσω τον εαυτό μου σε κάποιον πάρα πολλά χρόνια. Δεν μπορώ άλλο. Ούτε πώληση, ούτε μακιγιάζ, ούτε νύχια, ούτε μαλλιά. Θέλω κάτι διαφορετικό. Θέλω να έχω ένα ωράριο, να τελειώνω και να φεύγω. Δεν θέλω να έρχομαι σε επαφή με άλλους ανθρώπους. Δεν μπορώ όλο αυτό το θέατρο πια, με έχει κουράσει αυτός ο ρόλος, η ίδια παράσταση κάθε μέρα.

Θα ήθελα η εργασία στο σεξ στην Ελλάδα να αναγνωρίζεται και από τον νόμο ως εργασία. Θα ήθελα να μπορούσα να φορολογηθώ σαν πουτάνα. Θα ήθελα να είχα πρόσβαση σε επιδόματα και δικαιώματα. Κι επειδή η εργασία μας είναι επικίνδυνη, θα ήθελα να είχαμε αναρρωτικές άδειες. Να μας έδιναν το δικαίωμα να κάνουμε ένα συνταξιοδοτικό πλάνο και να μη χρειάζεται να φτάσουμε τα 75 για να βγούμε στην σύνταξη. Δεν είναι αυτή μία δουλειά που μπορείς να την κάνεις μέχρι τα 75.

ΔΙΑΦΗΜΙΣΗ

Αυτή τη στιγμή δεν μας δέχονται ούτε στις ιδιωτικές ασφαλιστικές, όπως δεν δέχονται τους δύτες και τους ανθρακωρύχους. Ας μας δώσει το κράτος μία ευκαιρία να μπορούμε να αυτασφαλιστούμε. Να έχουμε στην τρίτη ηλικία μία ασφάλεια.

Κανένα παιδί δεν ονειρεύεται να γίνει πουτάνα όταν μεγαλώσει. Εφόσον, όμως, η κοινωνία δεν δέχεται αυτή τη στιγμή να κάνουμε άλλη δουλειά, τουλάχιστον ας μας δώσει δικαιώματα. Ξέρετε πώς θα ένιωθα αν είχα δικαιώματα σαν τους υπόλοιπους εργαζόμενους; Δεν θα με ένοιαζε που είμαι στο περιθώριο, δεν θα ήταν καν περιθώριο στο μυαλό μου.

Για τα καλύτερα θέματα του VICE Greece, γραφτείτε στο εβδομαδιαίο Newsletter μας.

Περισσότερα από το VICE

«Το Στήθος μου Πέτρωνε και Πονούσα» - Γυναίκες στην Ελλάδα Σταματούν τον Θηλασμό Λόγω Δουλειάς

Η Ελλάδα Παραμένει η Τρίτη Χώρα στην Ευρώπη με τα πιο Κρύα Σπίτια τον Χειμώνα

H Πενθήμερη Εκδρομή στην Εποχή του Instagram

Ακολουθήστε το VICE στο Twitter, Facebook και Instagram.