Ακολουθήσαμε για Τρεις Μήνες τους Despite Everything στο Ευρωπαϊκό Tour τους

Πέρασα σχεδόν τρεις μήνες τον τελευταίο χρόνο μαζί τους κάνοντας τουρ σε σχεδόν ολόκληρη την Ευρώπη. Έχω δει εκατοντάδες μπάντες ζωντανά και οι Despite είναι από αυτές που θα μαζέψουν εκατό άτομα Κυριακή βράδυ στο Λαζάρεβατς στη Σερβία και δεν θα μείνει τίποτα όρθιο. Το πρωί θα παίζουν μπουνιές στη μέση του δρόμου, γιατί έχουν νεύρα είναι κουρασμένοι από την καθημερινή τρέλα της ζωής στο δρόμο αλλά την ώρα που θα ανέβουν στη σκηνή για 45 λεπτά θα σε κάνουν να το βουλώσεις και να τους ακούσεις, να πάρεις το μικρόφωνό και να τραγουδήσεις τα τραγούδια τους, να κάνεις crowd surfing. Είναι τέτοια μπάντα.

Ξεκίνησαν το 2009 και η πρώτη τους περιοδεία ήταν στα Βαλκάνια τον Φεβρουάριο του 2010. Είναι από το πιο σκληρά «εργαζόμενο» ελληνικό συγκρότημα. Αυτή τη στιγμή βρίσκονται στο δρόμο για 14η φορά. Έχουν κάνει έντεκα τουρ στην Ευρώπη δύο στη Β. Αμερική και μία στο Ισραήλ. Μαζί με τους Astpai είναι ήδη στην πρώτη εβδομάδα από τις 40 μέρες που θα βρίσκονται στο δρόμο στη δυτική Ευρώπη.

Tel Aviv, Ισραήλ

Ολα όσα αφορουν στο συγκρότημα τα κάνουν τα μέλη του και μία ομάδα παιδιών που έχει σχηματίσει μία μοναδική DIY σκηνή στην Ελλάδα. Ο Νικήτας από τους Bangies, ο Άρης των Sarabante και ο Ζάχος (27, Ντράμς) σχεδιάζουν τα Τ-shirt και τα τυπώνουν στο HeartBomb Custom Screenprints όπως ακόμα σχεδιάζουν και τις αφίσες και το promo για τις περιοδείες. Ο Ζάχος τρέχει γενικά τα γραφιστικά της μπάντας, ενώ ο Peio (30, Κιθάρα) έχει και αυτός σχεδιάσει δύο από τα σχέδια των Despite που έχουν τυπωθεί σε Τ-shirt και ο Jack (27, Μπάσο) οργανώνει όλα όσα έχουν να κάνουν με τα διαδικαστικά τις διαδρομές, τους promoters, τα πάντα. Ο Billy (31, Κιθάρα) είναι ο κυρίως οδηγός του γαλανόλευκου boogie βαν και μερικές φορές μιλάμε για πολλές ώρες στο δρόμο.

Στην τελευταία φορά που βρέθηκα μαζί τους υπήρχε ένα τριήμερο κόλαση. Φύγαμε πολύ νωρίς από το Brasov ορεινό θέρετρο της Ρουμανίας οδηγήσαμε γύρω στις 12 ώρες για να φτάσουμε στο Chisinau στη Μολδαβία. Περιλαμβάνω και μία μακρόχρονη στάση στα σύνορα όπου η θέα του πίσω μέρους του βαν πάντα τρομάζει τους μεθοριακούς. Όλοι είμαστε πολύ ενθουσιασμένοι γιατί είναι η πρώτη φορά που βρισκόμαστε στη Μολδαβία. Όπως πάντα τα παιδιά στήνουν τα μηχανήματά τους παίζουν ένα απίστευτο σετ και μετά όπως πάντα περνάνε χρόνο με τους προμότερς και αυτούς που θέλουν να γνωρίσουν τη μπάντα από κοντά. Οι μισοί πηγαίνουμε στο σπίτι του προμότερ για φαγητό οι υπόλοιποι έξω για μπίρες και αφού κάνουμε και μία βραδινή βόλτα στο άδειο Chisinau ξεκινάμε στις 4 το πρωί χωρίς ύπνο το δρόμο για την Cluj Napoka στη Ρουμανία. Ακόμα 12 ώρες και στο δρόμο πηγαίνοντας προς την Τρανσυλβανία. Έτσι πέρασαν 12 ώρες στη Μολδαβία.

Οι μέρες στο δρόμο έχουν κάπως έτσι. Το πρωί υπάρχει ένα πολύ δύσκολο ξύπνημα. Συνήθως είναι ο Jack πρώτος. Το οποίο συνεπάγεται πρώτος στο μπάνιο. Και δεν μπορείς να φανταστείς ΠΟΣΟ ΣΗΜΑΝΤΙΚΟ είναι μερικές φορές να μπορείς να κάνεις ένα μπάνιο. Και ειδικά πρώτος. Στη συνέχεια προσπαθούμε να πείσουμε ο ένας τον άλλο να φύγουμε. Αν υπάρχουν ρέστα από την προηγούμενη τελειώνoυν πριν βγουν στο δρόμο και σίγουρα δε μένουν ποτέ όταν υπάρχουν σύνορα μπροστά. Μετά από πολλές στάσεις σε βενζινάδικα όπου είναι τα κύρια σημεία διασκέδασης, διατροφής και ανακούφισης για όσους άργησαν να ξυπνήσουν.

Στο δρόμο

Συνήθως η μπάντα πηγαίνει εκεί που θα παίξει το βράδυ. Εκείνη η στιγμή είναι από τις καλύτερες μέσα στη μέρα. Πολλές φορές είναι κάτι που κανένας δεν έχει ξαναδεί. Υπόγεια, κατακόμβες, παμπ, μπιστρό στα σύνορα Γαλλίας Λουξεμβούργου, καφέ-μπαρ με μπιλιάρδο. Και σε εκείνα τα μέρη που τα παιδιά έχουν ξαναπαίξει υπάρχει αυτή η γαμημένη αύρα της συνωμοσίας. Η προσμονή και από τις δύο πλευρές για την ώρα που θα αρχίσει η μπαγκέτα να μετράει. Και στα Βαλκάνια και την ανατολική Ευρώπη υπάρχει ένα μπόνους. Όσοι πάνε να ακούσουν πάνε γιατί γουστάρουν. Γιατί πολλές φορές νιώθουν ευγνώμονες. Και θα γίνει της πουτάνας. Crowdsurfing, πυραμίδες, βάρκα. Και πολύς ιδρώτας ρε φίλε.

Underworld, Bucharest, Ρουμανία

Πάντα μεταξύ ανδρών υπάρχουν διάφορες συνήθειες που καθορίζουν τις νύχτες που περνάνε στην περιοδεία. Συνήθως πριν τη συναυλία για όλους εκτός από το Billy που κοιμάται στο βαν - όταν τελειώσει το φαγητό που έχουν μαγειρέψει οι promoters ή οι γκόμενές τους , οι μανάδες τους και το οποίο είναι αυστηρά vegan, αρχίζουν οι μπίρες. Είτε κερασμένες από τα μαγαζιά ή και καμιά φορά πληρωμένες από εμάς, τις πιο πολλές φορές όταν τελειώσει η κάβα του γκρουπ. Εκεί είναι που αρχίζουν τα ψαξίματα στις τσέπες για ντόπια νομίσματα και ερωτήσεις του στιλ «ευρώ παίρνεις?» Αυτά πάντα στα ανατολικά. Μετά υπάρχει μία στάνταρ ερώτηση την οποία δεν θα επαναλάβω. Σχεδόν πάντα βρίσκεις. εκτός αν έχεις straight edge promoter. Ο straight edge τρόπος ζωής είναι πολύ διαδεδομένος στο πανκ όπως ο vegan ισμός και τα δικαιώματα για τα ζώα. ΠΑΝΤΟΥ μα ΠΑΝΤΟΥ υπάρχει το μίσος για τους φασίστες. Και σε πολλά μέρη όπως στο Novi Sad στη Σερβία εκεί που παίζουν τα παιδιά πάντα, γίνονται πολλές επιθέσεις.

Στις τρεις περιοδείες στην Ευρώπη μαζί με τους Despite ήρθαν και μερικά από τα καλύτερα πανκ συγκροτήματα στην Ελλάδα. Οι Allergic από τη Θεσσαλονίκη οι Wish Upon A Star, 10 TO Go από Λάρισα, Bandage, SeeHearSpeak από Σλοβενία. Η σκηνή που ανέφερα προηγουμένως. Κουβαλάνε όργανα ενισχυτές merch ένα μικρό σακίδιο και sleeping bag, κάθε βράδυ σε άλλη πόλη κάθε μέρα πολλές ώρες να σκοτώσεις μέσα σε ένα βαν. Λίγο φαγητό πολλές μπίρες και τσιγάρα. Πάτωμα για ύπνο στην καλύτερη να μοιραστείς κανένα διπλό κρεβάτι ή καναπέ.

Wielunia, Πολωνία

Το καλύτερο όμως είναι το πανκ ροκ ήθος αυτής της μπάντας. Δεν αγωνίζονται για χάιπ. Δεν το γουστάρουν. Μου έκαναν πλάκα για μία φωτογραφία που τους έβγαλα και φορούσαν όλοι γυαλιά ηλίου. «Πολύ hipster μας έβγαλες». Κατάλαβες μου κάνουν και πλάκα.

Δίνουν τη μουσική τους δωρεάν στο διαδίκτυο και τον δίσκο που έβγαλαν - βινύλιο - τον πουλάνε στο κόστος. Το sleeve με τους στίχους το διπλώνουν οι ίδιοι και το βάζουν μέσα στη θήκη. Τα shirt τους τα πουλάνε φτηνότερα στα Βαλκάνια από τις δυτικοευρωπαϊκές χώρες. Δεν διστάζουν να δωρίσουν ένα μπλουζάκι ή ένα cd, ότι υπάρχει στα παιδιά που τους ακολουθούν από πόλη σε πόλη και σε διαφορετικές χώρες. Πολλές φορές θα τους βάλουν μέσα στο βαν για να τους πάρουν μαζί τους στην επόμενη συναυλία.

Έχουν παίξει σε όλες τις καταλήψεις στην Ευρώπη , την Ελλάδα ,σε πανεπιστήμια και υπόγεια σπιτιών στην δυτική ακτή της Αμερικής. Ο Peio ήταν ένας από αυτούς που έτρεχαν το Καταραμένο και το προβάδικό τους ήταν σε ένα υπόγειο στη Βάθη μέχρι να πλημμυρίσει μέχρι το γόνατο

KTS κατάληψη, Freiburg , Γερμανία

Εξακολουθούν και κάνουν DIY συναυλίες με συγκροτήματα από όλο τον κόσμο και την Ελλάδα στη Μελανθίου ή οπουδήποτε μπορεί να γίνει λάιβ. Κοιμίζουν και ταίζουν κόσμο ταΐζουναπό όλο τον κόσμο στα σπίτια τους. Το καλοκαίρι πέρασε ένα βράδυ με ένα ζευγάρι Ουκρανών στην ταράτσα του Peio με παγωμένη βότκα που κατέληξε ζεστή και πολλές ιστορίες απέχθειας για τους δύο λαούς.

To βινύλιο The Dawn Chorus κυκλοφορεί εδώ και οι Despite Everything είναι η καλύτερη πανκ ροκ μπάντα στην Ευρώπη. Τελεία.

Πλαταμώνας

Ακολουθήστε το VICE στο Twitter, Facebook και Instagram.