Έκοψα το Κρέας, το Αλκοόλ, τα Ναρκωτικά, τη Γλουτένη, τα Γαλακτοκομικά, τη Ζάχαρη και τους Οργασμούς

To άρθρο δημοσιεύθηκε αρχικά στο VICE US.

Ο ορειβάτης George Mallory διατύπωσε κάποτε την αρχή ότι οι άνθρωποι νιώθουν την παρόρμηση να σκαρφαλώσουν μια κορυφή, όπως το Έβερεστ, απλώς «επειδή είναι εκεί». Δυστυχώς, με τον Mallory και τους συμπατριώτες του να έχουν κατακτήσει κάθε γωνιά του φυσικού κόσμου πριν από την αλλαγή του αιώνα, οι επόμενες γενιές έχουμε αναγκαστεί να εφευρίσκουμε τις δικές μας προκλήσεις, για να δοκιμάζουμε το ανθρώπινο πνεύμα.

Ένα σύγχρονο επίτευγμα αντοχής που βλέπουμε όλο και πιο συχνά στις ειδήσεις, είναι ο εξαγνισμός ή η δίαιτα των 30 ημερών. Σύμφωνα με αυτήν, κάποιος κόβει ένα κακό (π.χ. αλκοόλ, ναρκωτικά) από τη ζωή του και επί έναν μήνα βλέπει τον αντίκτυπο που έχει αυτό στο βάρος, τα επίπεδα ενέργειας και τη συνολική του διάθεση.

Ήθελα να τεστάρω τον εαυτό μου δοκιμάζοντας έναν τέτοιο μήνα, όμως η αποχή από ένα, δύο ή ακόμη και τρία κακά, δεν θα έκανε τίποτα. Θα χρειαζόταν να κόψω τα πάντα, αν ήθελα να ανέβω το προσωπικό μου Έβερεστ. Αποφάσισα να κόψω το κρέας, τα γαλακτοκομικά, τη γλουτένη, την προσθήκη ζάχαρης, την καφεΐνη, το αλκοόλ, το τσιγάρο και τα τσιγαριλίκια, το σεξ και τον αυνανισμό. Όλες αυτές οι απαγορεύσεις δημιουργούσαν ένα επιβλητικό βουνό, το οποίο όμως με προκαλούσε να το κατακτήσω.

Προτού ξεκινήσω αυτό το ταξίδι, μίλησα με δύο διατροφολόγους, για να δω αν υπήρχε περίπτωση να βλάψω τον οργανισμό μου κόβοντας μαχαίρι τα πάντα. Η Luisa Sabogal, διατροφολόγος στην Kaiser Permanente, μου είπε ότι δεν θα είχα πρόβλημα, εφόσον λάμβανα πρωτεΐνες από όσπρια, έπαιρνα καθημερινά πολυβιταμίνες και φρόντιζα να τρώω πολύχρωμα γεύματα. Επίσης, μου τόνισε τη σημασία τού να πίνω πολλά υγρά, χωρίς να χρειάζεται να έχουν μεγάλη ποικιλία. «Είμαι μεγάλη οπαδός του απλού νερού», είπε η Sabogal. «Παίρνεις ακριβώς αυτό που χρειάζεσαι. Δεν είναι ανάγκη να προσπαθείς να βρεις αλκαλικά ροφήματα, ηλεκτρολύτες ή οτιδήποτε επιπλέον». Η Lee Ann Weintraub, ανεξάρτητη διατροφολόγος, υποστήριξε αυτές τις προτάσεις.

Το απόγευμα, προτού βάλω μπροστά τον καινούργιο μου τρόπο ζωής, εφοδιάστηκα με λαχανικά, έφαγα ένα τελευταίο γεύμα σε ένα εστιατόριο BBQ και πέρασα μια αποχαιρετιστήρια νύχτα με την κοπέλα μου, λες και ετοιμαζόμουν να σαλπάρω με τον στόλο, για να πολεμήσω τους Ούννους την επόμενη μέρα.

Ημέρα 1

Ξεκίνησα τη μέρα με ένα ζύγισμα (86 κιλά) και ένα απλό πρωινό με φρέσκα φρούτα.

Το πρώτο κύμα δυσφορίας με χτύπησε πιο δυνατά και πιο γρήγορα από όσο περίμενα, καθώς το σώμα μου ξεκίνησε να έχει νευρικά ξεσπάσματα μετά το μεσημέρι, επειδή του έλειπε το καθημερινό του μπιτόνι καφέ και τα ενεργειακά ποτά. Ένιωθα σαν ένα γιγάντιο μωρό, επειδή ήμουν τόσο τσιτωμένος, κουρασμένος και γκρινιάρης μέσα στη μέρα.

Έφτιαξα λαχανικά και κινόα για φαγητό, κράτησα τα απομεινάρια για την επόμενη μέρα και σύντομα συνειδητοποίησα ότι (α) τα αγόρια σαν εμένα καταναλώνουν πολύ γρήγορα αυτά τα προϊόντα και (β) πως το μαγείρεμα για ένα άτομο ήταν το ίδιο χάλια με προηγουμένως, τότε που δεν είχα μια συγκεκριμένη αποστολή.

Ημέρα 2

Σήμερα ήταν καλύτερα από την πρώτη μέρα, όμως η ψυχική μου κόπωση μετεξελίχθηκε σε σύγχυση, η οποία δεν μου επέτρεπε να συγκεντρωθώ σε τίποτα. Κάθισα στην καρέκλα, για να γράψω και ένιωσα ότι κοίταζα την οθόνη για ώρες, ανίκανος να γράψω την παραμικρή σαχλαμάρα στη σελίδα του Word. Δεν μπορούσα καν να χαζέψω στο Twitter ή να επιδοθώ σε οποιαδήποτε από τις συνηθισμένες μου αναβλητικές δραστηριότητες.

Αλλάζοντας θέμα, θα πρέπει να πω ότι έχω σοκαριστεί με το πόσο γρήγορα άλλαξαν τα κόπρανά μου. Δεν έχω ιδέα αν τα συμπυκνωμένα κακάκια αλά πέστο είναι κάτι το σύνηθες για τους αυστηρά χορτοφάγους που δεν τρώνε γλουτένη, όμως θα πρέπει να έχω τον νου μου.

Ημέρα 3

Είχα πολύ καιρό να φάω ψωμί χωρίς γλουτένη. Έριξα λίγο μέσα σε ένα τηγάνι και έφτιαξα ένα πεντανόστιμο τοστ με αβοκάντο το πρωί, ονειροπολώντας ότι κάποια μέρα θα αγοράσω το δικό μου σπίτι.

Ημέρα 4

Φαίνεται ότι επιτέλους ξεπέρασα τον εθισμό μου στην καφεΐνη. Ξύπνησα με περισσότερη ενέργεια από ό,τι είχα εδώ και χρόνια και σηκώθηκα απευθείας από το κρεβάτι, αντί να ξεκινήσω να σκέφτομαι πόση ώρα μπορώ να χουζουρεύω και να παίζω με το κινητό μου, προτού πραγματικά να είμαι αργοπορημένος. Έκανα την πρώτη μου επίσκεψη στο μπακάλικο από τότε που ξεκίνησα τη δίαιτά μου και τα τραγούδια των σειρήνων, τα οποία παλιά με οδηγούσαν σε παρορμητικές αγορές διαφόρων αηδιών, δεν ηχούσαν τόσο δυνατά.

Ημέρα 5

Οι χορτοφάγοι κλάνουν 24 ώρες το 24ωρο ή θα μου περάσει στο τέλος;

Ημέρα 6

Βρήκα ένα παλιό Adderall στο σακίδιό μου, ένα βασικό εργαλείο κάθε συγγραφέα. Θα χρειαστεί να βρω νέους τρόπους, για να καταφέρω να παραδίδω τη δουλειά μου εντός της προθεσμίας αυτόν τον μήνα.

Ένα τοπικό Juice Bar, το οποίο φημίζεται για τον εκκεντρικό του ιδιοκτήτη και την κόντρα του με τον Father John Misty, πουλούσε ένα προϊόν, το οποίο υποτίθεται ότι είναι «μια διαφωτιστική βρώσιμη φόρμουλα, η οποία μέσω αλχημειών (με) ευθυγραμμίζει με την ισχυρή κοσμική ροή» και με βοηθάει να συγκεντρωθώ. Πήρα ένα κουτί, για να με βοηθήσει να τα βγάλω πέρα με τη δουλειά που είχε συσσωρευτεί όσο αντιμετώπιζα το αντιπαραγωγικό στερητικό σύνδρομο της καφεΐνη.

Αφού ένας φίλος μου γιατρός, μου επιβεβαίωσε ότι το προϊόν ήταν αβλαβές («σκέτη τσαρλατανιά, όμως δεν θα σου κάνει κακό»), έβαλα τη σκόνη, η οποία είχε όψη –αλλά και γεύση– χώματος, σε ανθρακούχο νερό. Δεν μπορούσα να καταλάβω αν είχε καταφέρει να κάνει κάτι άλλο πέρα από το να καταστρέψει τη σόδα μου, οπότε αποφάσισα να αποφύγω τα βότανα που τονώνουν τον εγκέφαλο για τις επόμενες εβδομάδες.

Ημέρα 7

H λίμπιντό μου πήρε τα πάνω της. Στην προηγούμενη ζωή μου, απολάμβανα πού και πού την πρωινή «χειρωνακτική εργασία» για το ξεκίνημα της μέρας μου. Τώρα, ξυπνούσα με ένα ολοένα και σκληρότερο πέος, το οποίο με κάποιον τρόπο κατέληγε στα χέρια μου την ώρα που κοιμόμουν.

Έχοντας ανησυχήσει, αποφάσισα να λάβω πιο αυστηρά μέρα, για να ελαχιστοποιήσω τις πιθανότητες στύσης. Άλλαξα σφουγγάρι στο μπάνιο και ξεκίνησα να χρησιμοποιώ ένα τραχύ, φορούσα τα πιο σκληρά βαμβακερά εσώρουχα και ήμουν σε επαγρύπνηση για κάθε ασυναίσθητη κίνηση του χεριού.

Ημέρα 9

Ήξερα ότι σε κάποια στιγμή θα χρειαζόμουν ένα διάλειμμα από τα σπιτικά γεύματα και θα έτρωγα έξω. Ευτυχώς ζω στο Λος Άντζελες, μία από τις πιο βολικές πόλεις για μια τόσο ηλίθια δίαιτα όσο η δική μου. Σήμερα, έμαθα ότι το βίγκαν φαγητό χωρίς γλουτένη είναι έτη φωτός μπροστά σε σχέση με την κατάστασή στην οποία ήταν την τελευταία φορά που το είχα δοκιμάσει.

Μιας και μιλάμε για φαγητό έξω, έχω επηρεαστεί από το «Eatin' Ain't Cheatin» των Steel Panther και αποφάσισα ότι η αιδοιολειξία δεν παραβιάζει τους κανόνες του μήνα.

Ημέρα 10

Έφτιαξα εκπληκτικό γκουακαμόλε, το οποίο έφαγα με καυτερή σάλτσα και τσιπς καλαμποκιού και με έκανε ανέλπιστα ευτυχισμένο. Δεν ήμουν συναισθηματικά προετοιμασμένος για το γεγονός ότι θα κατάφερνα να συμπεριλάβω αγαπημένα πιάτα από την παλιά μου διατροφή σε αυτόν τον γενναίο, νέο κόσμο, χωρίς να τα διαστρεβλώσω με κάποιον τρόπο. Το γκουακαμόλε, μου έδωσε ελπίδες.

Ημέρα 12

Νιώθω να είμαι πιο υγιής και να έχω περισσότερη ενέργεια εδώ και κάποιο διάστημα, όμως τα πράγματα έχουν ξεκινήσει να παίρνουν την κάτω βόλτα τώρα. Σήμερα κατέρρευσα για δεύτερη συνεχόμενη φορά, μετά το μεσημεριανό. Αντιμετωπίζω πιο πρακτικά τα γεύματά μου και αντλώ λίγη ευχαρίστηση από τη γεύση τους.

Ημέρα 14

Η πρώτη εβδομάδα ήταν σκέτη κόλαση, όμως η δεύτερη πέρασε, χωρίς να το καταλάβω. Υποθέτω ότι όσο επιστρέφω στη ρουτίνα μου και απαιτείται λιγότερη φαιά ουσία, για να φτιάξω επιτρεπόμενα γεύματα και να αντισταθώ στους πειρασμούς, το όλο project θα σταματήσει να είναι το επίκεντρο της ζωής μου και θα περάσει σε δεύτερη μοίρα.

Ημέρα 16

Αποφάσισα να τεστάρω τον εαυτό μου και να βγω σε μπαρ με φίλους. Όσο οι υπόλοιποι στο τραπέζι απολάμβαναν γύρες σφηνάκια, εγώ έπινα σόδα με λάιμ. Όλοι εξέφρασαν τον θαυμασμό/τη λύπησή τους για την αποχή μου από το αλκοόλ, καθώς μεθούσαν, όμως, ειλικρινά, δεν ένιωθα να το λαχταράω. Επιτυχία;

Ημέρα 21

Όπως ήταν προβλεπόμενο, ο παραβάτης που κρύβω μέσα μου ξεπρόβαλε. Δεν είναι ότι έκανα παρασπονδία, όμως προσπαθούσα να βρω παραθυράκια στους κανόνες. Υπάρχει κάποιο πιάτο που, αν και δεν περιέχει γλουτένη, δεν μπορείς να πεις ότι είναι χωρίς γλουτένη λόγω του τρόπου με τον οποίο συσκευάστηκε ή προετοιμάστηκε; Δεν πάσχω από κοιλιοκάκη, οπότε αφήστε με στην ησυχία μου. Υπάρχουν άτομα που καπνίζουν σε ένα event; Δεν πειράζει, αν τους πλησιάσω λίγο και πιθανώς με πιάσουν τα ντουμάνια του καπνού. Σκέφτηκα ότι από τη στιγμή που ολόκληρη ισραηλινή βιομηχανία βασίζεται στην υπονόμευση του λόγου του Θεού, προκειμένου να βρει λύσεις για το ιουδαϊκό Σάββατο, τότε δεν πειράζει, αν εκμεταλλευτώ και εγώ μερικά παραθυράκια.

Ημέρα 22

Νόμιζα ότι είχα καταφέρει να ελέγξω τη λίμπιντό μου, όμως σήμερα το πρωί ξύπνησα με ένα χαρακτηριστικότατο ξεραμένο χαρτομάντιλο δίπλα στο κρεβάτι μου. Είτε πρέπει να αλλάξω κλειδαριές είτε έριξα μια «παχιά» χθες το βράδυ στον ύπνο μου. Αποφάσισα να μην το μετρήσω αυτό.

Ημέρα 24

Όσο πλησιάζω προς το τέλος αυτού του δύσκολου ταξιδιού, έχω μπει κατά βάση σε λειτουργία αυτόματου πιλότου. Φανταζόμουν ότι θα ήμουν πιο χαρούμενος που σύντομα θα είμαι ελεύθερος, όμως αντιμετωπίζω πολύ χαλαρά την προοπτική μιας ζωής χωρίς περιορισμούς.

Γνωρίζοντας την αδυναμία που έχω στα Taco Bell, κάποια άτομα που ξέρω με ενημέρωσαν για το νέο τους υβρίδιο -τσιπς τορτίγια με κοτόπουλο- και με ρώτησαν αν θα ήταν το πρώτο μου γεύμα, μετά τη δίαιτα. Κανονικά, θα πήγαινα να τα πάρω με το αυτοκίνητο την πρώτη κιόλας μέρα, όμως τώρα ήμουν αναποφάσιστος. Αυτός ο μήνας είναι φανερό ότι με άλλαξε προς το καλύτερο, όμως για κάποιον λόγο, νιώθω ότι χάνω κομμάτια της προσωπικότητάς μου στην πορεία.

Ημέρα 27

Πέρασα από το σπίτι ενός φίλου και η κοπέλα του, η οποία δεν με είχε δει εδώ και καιρό, κοκάλωσε, όταν με είδε και μου είπε κατευθείαν ότι είχα χάσει πολλά κιλά. Οι περισσότεροι θα έλεγαν ότι ήμουν «σε φόρμα», προτού ξεκινήσει αυτός ο μήνας, όμως το κομπλιμέντο της με έφτιαξε για όλη την ημέρα.

Ημέρα 29

Έχω ένα ζεστό κουτί από γάλα αμυγδάλου στον πάγκο της κουζίνας και ποτέ δεν βρήκα το θάρρος να το ανοίξω. Δε βαριέσαι.

Καθώς αναλογιζόμουν τον περασμένο μήνα, δεν μπορούσα να αρνηθώ ότι ένιωθα το σώμα μου πιο ευκίνητο και το μυαλό μου λίγο πιο κοφτερό. Πέρα από αυτό όμως, ένιωθα ότι η δημιουργικότητά μου, η ιδιοσυγκρασία και οι άλλες γοητείες μου είχαν θαφτεί. Όπως τα αντικαταθλιπτικά μπορούν να κάνουν κάποιον να νιώθει σαν φάντασμα του εαυτού του, έτσι και αυτός ο τρόπος ζωής εξαφάνιζε τη σπίθα της προσωπικότητάς μου.

Ημέρα 30

Αυτό ήταν. Νόμιζα ότι θα ήμουν σαν ένας μαθητής, πριν από το κλείσιμο των σχολείων το καλοκαίρι. Αντ' αυτού, η μέρα κυλάει όπως πάντα, χωρίς να μου τρέχουν τα σάλια για μελλοντικά γεύματα και μεθύσια. Δεν βιάζομαι να παραβιάσω κανέναν κανόνα, εκτός από αυτόν του σεξ. Αναρωτιέμαι αν ο Mallory αισθανόταν την ίδια αμφιθυμία, καθώς έφτανε στη δική του κορυφή.

Επίλογος

Είμαι περίεργος να δω πόσο καιρό μπορώ να διατηρήσω αυτό το πειθαρχημένο πνεύμα, τώρα που είμαι ελεύθερος. Σκέφτηκα ότι, αν και το να είσαι μονίμως βίγκαν δεν είναι εφικτό, μπορώ σίγουρα να περιορίσω το κρέας και να τρώω λουκούλλεια γεύματα, όταν είμαι με παρέα. Φτάνουν τα ατομικά τσιμπούσια.

Παρομοίως, το αλκοόλ και το τσιγάρο μπορούν να μπουν στην κατηγορία «μερικές φορές και μόνο σε κοινωνικό πλαίσιο».

Η λιγούρα που έχω για γλυκά φαίνεται πως έχει επίσης εξαφανιστεί, όμως φαντάζομαι ότι θα φουντώσει και πάλι σιγά-σιγά.

Α, και η γλουτένη μπαίνει ξανά στη διατροφή μου, αφού δεν έχει νόημα –για να μην πω ότι είναι επιζήμιο- να την περιορίζεις, από τη στιγμή που δεν έχεις δυσανεξία σε αυτήν.

Συχνά γράφω σε καφετέριες και ο κρύος καφές είναι ταυτόχρονα η δικαιολογία μου, για την κατάληψη που κάνω στο τραπέζι και το καύσιμό μου για το απόγευμα, επομένως δεν μπορώ να φανταστώ τον εαυτό μου να μένει χωρίς καφεΐνη στο μέλλον. Παρόλα αυτά, θα ήθελα να μην πίνω πάνω από δυο κούπες την ημέρα και να περιοριστώ στον καφέ. Ντρέπομαι να το παραδεχτώ, όμως πέρασα μια περίοδο στη ζωή μου, κατά την οποία έπινα άθλια ενεργειακά ποτά, πράγμα που δεν θέλω να επαναλάβω.

Φυσικά, δεν υπήρχε περίπτωση να μη γιορτάσω ένα τόσο μεγάλο επίτευγμα όσο αυτό. Άλλωστε, μόνο βάζοντας το αλλαγμένο κορμί και μυαλό μου σε παλιούς πειρασμούς, θα μάθαινα αν αυτές οι αλλαγές θα ήταν μόνιμες.

Αφού ζυγίστηκα, ανακάλυψα ότι είχα χάσει επτά κιλά. Όχι και άσχημα. Νομίζω ότι έχω να δω το εφτάρι μπροστά από τα κιλά μου από το πανεπιστήμιο.

Το πρώτο βράδυ της ελευθερίας μου έπεσα με τα μούτρα στις παλιές μου συνήθειες: Κατέβασα σφηνάκια βότκας, ήπια Red Bull, κάπνισα μαριχουάνα και έκανα σεξ με την αφύσικα υπομονετική παρτενέρ μου. Όλα αυτά μάλιστα πριν από το φαγητό, το οποίο ήταν στο Animal, πόλο έλξης σαρκοφάγων καλοφαγάδων – η απόλυτη αντίθεση στα βίγκαν καταστήματα στα οποία σύχναζα τον προηγούμενο μήνα. Η παραγγελία μου δεν ήταν τόσο μια θριαμβευτική επιστροφή στις απολαύσεις του κρέατος, όσο μια σαδιστική εκδίκηση απέναντι στο ζωικό βασίλειο για όλη την πανίδα που στερήθηκα αυτές τις τέσσερις εβδομάδες. Ειλικρινά, ξέφυγα. Αποτρόπαια και αιμόφυρτα πιάτα, όπως φουά γκρά, γλώσσα μοσχαριού και μεδούλι εναλλάσσονταν στο τραπέζι, καθώς έτρωγα το κάθε ένα με λιγότερη ανθρωπιά από το προηγούμενο. Όσο τα καταβρόχθιζα, ένιωθα ότι ο σαρκοφάγος κύριος Χάιντ που βρισκόταν σε λήθαργο είχε πάρει τον έλεγχο, καθώς το ασπράδι των ματιών μου πρέπει να γινόταν κατακόκκινο, όπως στις ταινίες με ζόμπι. Τελικά, χάρη στα άπειρα ποτά, λιποθύμησα.

Ξύπνησα την επόμενη μέρα ανακαλύπτοντας ότι παρά τον ηδονισμό της προηγούμενης νύχτας, δεν ήθελα να επιστρέψω στον πρότερο αμαρτωλό βίο μου. Η μοναδική, μάλιστα, λαχτάρα που είχα όλη την ημέρα, ήταν για μια υγιεινή χορτοφαγική (όμως όχι βίγκαν) σαλάτα. Θα δούμε αν αυτές οι διατροφικές αρετές μπορούν να αντέξουν στο πέρασμα του χρόνου, στα βεβιασμένα γεύματα και τους φαύλους φίλους μου, που είναι άρρηκτα συνδεδεμένοι με τη δουλειά και τον τρόπο ζωής μου. Μπορεί όλα να πάνε χάλια. Μπορεί να πάρω περισσότερα κιλά από όσα έχασα. Έχω συμφιλιωθεί με κάθε πιθανό αποτέλεσμα. Προς το παρόν, απολαμβάνω το γεγονός ότι δεν με επηρεάζουν οι διαφημιστικές πινακίδες των fast food και τα gif με συνταγές και δεν νιώθω τόσο σκλάβος στην ταυτότητά μου.

Όμως μάλλον θα δοκιμάσω σύντομα αυτά τα υβριδικά τσιπς με κοτόπουλο.

Περισσότερα από το VICE

Γιατί να Υπάρχουν Άστεγοι Όταν Έχουμε Τόσα Άδεια Σπίτια;

Η Μάχη Αυτή δεν Είναι «Ελλάδα vs Αλβανία» Αλλά «Μάρκου vs Μπιτάκος»

Ένα Μικρό Μάθημα Ιστορίας Αποδεικνύει ότι τα Fidget Spinner Είναι το Pokemon Go του 2017