Το Κανάλι «Ρετρό Εγκλήματα και Αλητείες» Έχει το Καλύτερο Αρχειακό Υλικό στο Ελληνικό YouTube

Υπάρχει ένα κανάλι στο YouTube, το οποίο λέγεται Ρετρό Εγκλήματα και Αλητείες. Ο τίτλος του είναι αρκετός εντυπωσιακός, και το υλικό του ακόμα πιο ενδιαφέρον. Ψάχνοντας στα ολιγόλεπτα βίντεό του, μπορείς να βρεις ρεπορτάζ από πραγματικά εγκλήματα, αστεία αποσπάσματα από παλιές εκπομπές και ποδοσφαιρικά στιγμιότυπα απείρου κάλους. Κοινό χαρακτηριστικό τους -πέραν της άθελα χιουμοριστικής τους διάστασης- είναι η σπανιότητα. Πρόκειται για βίντεο που έχουν αποτυπώσει ξεχασμένα σκηνικά, τα οποία αν και δεν διεκδικούν κάποια θέση στην ιστορία, περιέχουν μια γλυκιά γραφικότητα που δημιουργεί νοσταλγικές σκέψεις. Για να τιμήσω, λοιπόν, τον αγώνα αυτού του σύγχρονου ήρωα με το τρομερό αρχείο, αποφάσισα να φτιάξω μια μικρή λίστα με κάποια από τα καλύτερα βίντεο που βρήκα στο κανάλι του. Απολαύστε ελεύθερα και χωρίς ενοχές.

Βρισκόμαστε κάπου στα μέσα της δεκαετίας του '90 και παρακολουθούμε μια τηλεοπτική εκπομπή που έχει καλεσμένο έναν τύπο, του οποίου η δουλειά ακούγεται σαν κάτι που έχει σκεφτεί ο Φουσέκης. «Είστε ο προϊστάμενος της Υπηρεσίας Αιρέσεων της Κρατικής Ασφάλειας», λέει η δημοσιογράφος στον καλεσμένο και εγώ περίμενα να τον ακούσω να απαντάει, «έχει μπλέξει σε σπείρα με σπουργίτια, είναι υποψήφιος να γίνει μέλος του διαόλου». Μιλάμε για μια εποχή που ο σατανισμός έδινε πόνο στην Ελλάδα, με τις γιαγιάδες να ξορκίζουν το κακό που έχει βρει τη χώρα. Η Ελληνική Αστυνομία λοιπόν, αποφασίζει να στήσει το επικό Τμήμα Αιρέσεων -σαν να λέμε Τμήμα Ηθών ένα πράγμα- με σκοπό να εξετάσει θεωρίες συνωμοσίες περί στρατιωτικών που κάνουν θυσίες στο όνομα του Εωσφόρου και να κυνηγήσει -κλασικά- τους μεταλάδες.

O Νίκος Κούγιας, όπως ονομάζεται ο προϊστάμενος, παρουσιάζει κάποια περιοδικά που έρχονται από τα «κεντρικά», όπως το SOD Magazine, το οποίο έχει δώρο ένα CD με «αστραπές, βροντές και κραυγές». Επίσης, προειδοποιεί πως, αν το ακούσεις μόνος σου σε σκοτεινό χώρο, σε πιάνει δέος. Τον φαντάζομαι να κάνει διάφορα πειράματα ακούγοντας το CD με σβηστά φώτα και αναμμένα κεριά, μπροστά από καθρέφτες ή σε σπηλιές και γελάω. Το βίντεο αποτέλεσε αφορμή για να ανοίξει μια συζήτηση από Έλληνες χρήστες του Reddit, σχετικά με την τύχη του συγκεκριμένου Τμήματος της Αστυνομίας. Δυστυχώς ο uploader το κόβει πάνω στο καλύτερο, δηλαδή όταν ετοιμάζονται να μιλήσουν για τον «επιστημονικό τρόπο» αντιμετώπισης του σατανισμού. Υπέροχα ρεπορτάζ.

Βρισκόμαστε στο σωτήριον έτος 1993, στη Λάρισα. Ο Ολυμπιακός αγωνίζεται ενάντια στην τοπική ομάδα, από την οποία έχει αποκτήσει τον τιτανομέγιστο Βασίλη Καραπιάλη. Η ομάδα του Πειραιά δεν έχει αποπληρώσει όλο το ποσό της μεταγραφής και έτσι οι υπεύθυνοι της ΑΕΛ προχωρούν στην κατάσχεση του πούλμαν των ερυθρόλευκων. Τώρα, πώς ακριβώς το έκανε αυτό, δεν γνωρίζω. Αυτό που μπορώ με σιγουριά να πω, είναι ότι ο άνθρωπος που κάνει δηλώσεις στο 0:36 θα μπορούσε να είναι αδερφός του Κώστα Σημίτη. Για την ιστορία, οι άνθρωποι του Ολυμπιακού βασίστηκαν σε έναν νόμο, που σύμφωνα με όσα αναφέρει ο τότε Πρόεδρος της Λάρισας, στο τέλος του βίντεο, είναι «αντισιγματικός».

Ο αείμνηστος Νίκος Κακαουνάκης, με το γνωστό ποιητικό και συγχρόνως καταστροφολογικό του ύφος, προλογίζει ένα ρεπορτάζ που θα έπρεπε να έχει ανασυρθεί από τα αρχεία, με αφορμή την πρόσφατη οικολογική καταστροφή στον Σαρωνικό. Εδώ, βλέπουμε κάποιες παραλίες της Αττικής που είναι γεμάτες μπουκάλια, λάδια και πετρέλαιο. Το νερό σε κάποια σημεία έχει κόκκινο χρώμα, ενώ σε άλλα μαύρο - αυτή ήταν η δραματική καθημερινότητα στα '90s. «Όσα χρόνια κάνω μπάνιο σε αυτήν την παραλία, δεν με έχει πειράξει ποτέ», λέει στη ρεπόρτερ ένας 56χρονος με όψη εφήβου, για να συμπληρώσει ο 20χρονος γιος του: «Εδώ ξέρουν πως είναι φτωχογειτονιές και έρχονται και κάνουν μπάνιο».

Ο αγαπημένος μου, βέβαια, είναι ο τύπος με την μπίρα που υποστηρίζει πως κάνει «λίγο έτσι» στο νεράκι, για να φύγει η βρώμα και μπαίνει. Τον αγαπώ για δύο λόγους: πρώτον, επειδή μου θύμισε εμένα όταν πήγαινα Δημοτικό, που φύσαγα την τυρόπιτα όταν μου έπεφτε κάτω και δεύτερον, επειδή μιλάει στην κάμερα χαλαρός και τα μαλλιά του γυαλίζουν από το πετρέλαιο. Αν του άναβες σπίρτο, θα φούντωνε σε δέκατα του δευτερολέπτου. Το χειρότερο είναι πως, αν έπεφτε στη θάλασσα για να σωθεί, θα άρπαζε όλος ο Σαρωνικός.

Στην εφηβεία μου, η «φέρμα» ήταν ο μεγαλύτερος μου φόβος, μετά τον θάνατο. Όποτε γυρνούσα μόνος μου -ή με κάποιον φλώρο φίλο μου- από βραδινή έξοδο και άκουγα μηχανάκι να πλησιάζει, προετοιμαζόμουν ψυχολογικά να αποχωριστώ το αγαπητό μου ΝΟΚΙΑ 3310. Προσωπικά, δεν μου έτυχαν πολύ ακραία σκηνικά, όμως αυτή η φοβία θα αποτελεί αναπόσπαστο κομμάτι των σχολικών μου αναμνήσεων. Σε περίπτωση που δεν γνωρίζετε τι σημαίνει η λέξη, δεν χρειάζεται να ανατρέξετε σε κάποιο λεξικό, απλώς δείτε το παραπάνω βίντεο. Ξεκινάει με σούζες και έναν «μπόμπο» στο φυσικό του περιβάλλον, δηλαδή οριζοντιωμένο στην άσφαλτο.

Στη συνέχεια αναλαμβάνουν οι ειδικοί, με σκοπό να μας εξηγήσουν τι σημαίνει αυτή η λέξη που τόσο πολύ φοβούνται. Το ρεπορτάζ μετατρέπεται σε ντοκιμαντέρ, με τα θηράματα να βρίσκονται στον χώρο του σχολείου και να μιλούν στην κάμερα και τους γνήσιους κάγκουρες να περιτριγυρίζουν το σχολείο με παπάκια, σαν πεινασμένα λιοντάρια. Στο 1:48, πάντως, γίνεται κάτι πολύ ύποπτο: Ο ψηλός με το σκουφάκι μπερδεύεται και λέει, «Η λέξη που λέμε εμείς στην πλατεία είναι, "πάμε για φέρμα"», γεγονός που με κάνει να πιστεύω πως είχε σκάσει στο σχολείο, για να φερμάρει κόσμο, αλλά υποδύθηκε τον μαθητή, επειδή έσκασαν οι κάμερες και φοβήθηκε μην τον πάρουν χαμπάρι. Παραδεχτείτε το, ήξερε πάρα πολλά σχετικά με τον τρόπο που δούλευε η φάση.

Περισσότερα από το VICE

Στην Πλατεία Θεάτρου θα Βρεις Πορνεία, Ναρκωτικά και Κλεμμένα Κινητά

Μια 24χρονη που Μεγάλωσε με την Ελίτ των Νεοναζί Εξηγεί πώς Αναθεώρησε Διαβάζοντας Ιστορία

Αυτό Είναι το Πρώτο Video Game που Παίζεις τον Νεκροθάφτη και Διαχειρίζεσαι Πτώματα