FYI.

This story is over 5 years old.

Διασκέδαση

Επινόησα μια Ψεύτικη Φιλία με τον Russell Brand για να Παίρνω κι Εγώ Τσάμπα Πράγματα - Και Πέτυχε

Οπλισμένος με το Instagram, έναν σωσία και μια εφαρμογή αλλαγής προσώπου, κατάφερα να καβαντζώσω δωρεάν πίτσα, ρούχα ακόμη και μια σουίτα ξενοδοχείου.
OB
Κείμενο Oobah Butler
Chris Bethell
φωτογραφίες Chris Bethell

To άρθρο δημοσιεύθηκε αρχικά στο VICE UK.

Θυμάστε την «Αποθήκη»; Εκείνη τη φάση που έκανα; Σε περίπτωση που δεν το έχετε διαβάσει, κορόιδεψα τον κόσμο μετατρέποντας την αποθήκη όπου ζω, εστιατόριο με την κορυφαία βαθμολογία στο TripAdvisor, με ένα σωρό ψεύτικες κριτικές.

Παραδόξως, μου άλλαξε τη ζωή. Τους τελευταίους μήνες, χιλιάδες νέοι followers έχουν εμφανιστεί στους λογαριασμούς μου στα social media, δεκάδες μεθυσμένοι άνδρες μου έχουν ζητήσει να βγούμε φωτογραφία σε παμπ του νότιου Λονδίνου και σχεδόν δεν μπορώ να διασχίσω το χωριό όπου μεγάλωσα, χωρίς να με χαιρετήσουν οικογενειακοί γνωστοί. Αλλά πόσο καιρό θα κρατήσει αυτό; Δεν είμαι celebrity, είμαι απλώς ένας στρογγυλοπρόσωπος απατεώνας από το Ρέντιτς.

ΔΙΑΦΗΜΙΣΗ

Καθώς ψάχνω ιδέες για το πώς να παρατείνω αυτήν την καινούργια ζωή, χαζεύω τα προφίλ κάποιων διάσημων. Ανάμεσα στην αυτοπροβολή και τις εμψυχωτικές ατάκες του σωρού, βλέπω φωτογραφίες που απεικονίζουν καινούργια αθλητικά παπούτσια, εισιτήρια για εκδηλώσεις, νόστιμα γεύματα, κυριλέ ξενοδοχεία και ρούχα κατά παραγγελία, πάντα με λεζάντες τύπου «ευχαριστώ @nandos!» ή «μπράβο @nike, είστε φοβεροί». Φαίνεται ότι ένας τρόπος να διατηρήσεις μια καλή ζωή είναι να χρησιμοποιείς το στάτους σου, για να ζητάς ωραία πράγματα, να ευχαριστείς δημόσια την εταιρεία που σου έστειλε ωραία πράγματα και ύστερα να σου μένουν και τα ωραία πράγματα και μια αίσθηση στους followers σου ότι είσαι κάποιος που του αξίζει να παίρνει τσάμπα πράγματα. Είναι γελοιότητα και απληστία - και θέλω και εγώ.

Όμως για να το κάνω αυτό, πρέπει να γίνω πιο φιλικός προς τις μάρκες. Χρειάζομαι στήριξη, μια φιλία με κάποιον που έχει πολύ μεγαλύτερη φήμη από τη δική μου. Στύβω το μυαλό μου για ιδέες και εμφανίζεται ένας προφήτης: ο ίδιος ο κύριος Brand – ο Russel, σταρ του Όταν με Παράτησε η Σάρα, της σειράς στο YouTube The Trews, ο πρώην σύζυγος της Katy Perry. Δυστυχώς, δεν ξέρω πώς γίνεσαι φίλος με τον Russell Brand, έτσι πρέπει να βρω άλλον τρόπο να πείσω μάρκες και ακόλουθους ότι είμαι.

Πώς; Βασικά είναι αρκετά απλό.

Κανονίζοντας ένα ραντεβού με τον Russell

Από 'δω ο Ryan.

Βρίσκω τον Ryan ρωτώντας φίλους αν ξέρουν κάποιον που να μοιάζει με τον Russell Brand. Ο Ryan μοιάζει κάπως, ε; Αυτό χρειάζομαι μόνο. Ένα μίνιμουμ. Αυτό και Photoshop και μερικές φωτογραφίες του πραγματικού Russell. Έπειτα, τι με εμποδίζει να βγάλω μια selfie με τον Ryan, κάνοντας μια γρήγορη αλλαγή προσώπου και να ποστάρω τη φωτογραφία στο Instagram;

ΔΙΑΦΗΜΙΣΗ

Επικοινωνώ με τον Ryan και ψήνεται. Τα γρανάζια γυρίζουν.

Αλλά ακόμη και με συνοδεία τον ψεύτικο Brand μου, δεν μπορώ να ποστάρω φωτογραφίες από ένα συνοικιακό μπαράκι, μπορώ; Πρέπει να είμαι σε μαγαζιά που περιμένεις να δεις κάποιον celebrity. Ας πούμε στο Groucho ή σε ένα από εκείνα τα απαίσια ακριβά κλαμπ στο Mayfair όπου η Rihanna και ο Bieber και ο Drake κατεβάζουν σαμπάνιες που κοστίζουν πιο πολύ από μια υπερατλαντική πτήση στην πρώτη θέση. Πώς αποκτώ πρόσβαση σε κάποιο τέτοιο; Εύκολο: επινοώντας έναν βοηθό του Russell Brand, για να κανονίζει πράγματα.

Μπαίνω στο GoDaddy, παίρνω το διαθέσιμο www.russellbrand.co και φτιάχνω έναν λογαριασμό email για τον καινούργιο υπάλληλο του Russell, τον Ben Mather. Στέλνω ένα σωρό mail και φυσικά, τελειότητα.

Βρίσκω ένα ξενοδοχείο που καυχιέται ότι είναι δημοφιλές στους celebrities, που σημαίνει ότι είναι «cool» σύμφωνα με το site του. Μετά από μερικά mail έχουμε μια σουίτα 400-500 λιρών, για να αράξουμε την Τετάρτη.

Η μεγάλη μέρα

Όταν φτάνω στο δυτικό Λονδίνο, η μέρα μου ξεκινάει όπως η μέρα τόσων influencers.

Ένας καφές ευγνωμοσύνης, με μια δόση ταπεινού καυχήματος.

Σύντομα κάνω το πρώτο μου post:

Φωτογραφία του Russell Brand από Mike Marsland / WireImage / Getty Images

Γρήγορη διευκρίνιση: η φωτογραφία επάνω δεν είναι αυτή που ανέβασα, επειδή έπρεπε να αγοράσουμε εκ νέου φωτογραφίες του Russell Brand, για να μπορούμε να τις χρησιμοποιήσουμε σε αυτό το άρθρο, χωρίς να μας μηνύσουν για παραβίαση copyright – αλλά μοιάζει πολύ.

ΔΙΑΦΗΜΙΣΗ

Φυσικά, προτού βάλει το χεράκι του ο μάγος του rendering, Chris Bethell, ήταν λιγάκι διαφορετική.

Σημαντικό: θα το χάψει ο κόσμος; Έχω μόνο μια ευκαιρία. Θα πιστέψουν οι followers μου ότι είμαι ένας τύπος που θα μπορούσε να αράζει με τον Russell Brand μια μέρα; Ή ότι είμαι τόσο θλιβερός που το προσποιούμαι; Επικίνδυνο, κορώνα ή γράμματα.

Ποστάρω τη φωτογραφία. Δυο λεπτά σιωπής και ύστερα δονήσεις.

Μου στέλνουν διαρκώς μηνύματα στο Instagram άνθρωποι που το πιστεύουν, αλλά δεν έχουν δει ακόμη τίποτα.

Εντάξει, μπορώ να ξεγελάσω τον κόσμο, ώστε να πιστέψει ότι ο Ryan είναι ο Russel πίσω από το προστατευτικό προσωπείο του Ίντερνετ, αλλά πώς ξεγελάω ένα ξενοδοχείο ότι έχει έρθει ο Russell Brand; Λέω στον Ryan που είναι δίπλα μου να κρατήσει χαμηλό προφίλ, με τα γυαλιά ηλίου του.

Μπαίνω στο λόμπι και πλησιάζω μια πολυάσχολη γυναίκα. «Oobah είπαμε;»: Η εκπρόσωπος του ξενοδοχείο συστήνεται. «Έχω μιλήσει με τον Ben. Ξέρεις τον Ben;», μου λέει. Παραλίγο να το ξεχάσω, αλλά ύστερα παίρνω μπρος. Ο βοηθός.

Γνέφω. Με ρωτάει τι ώρα θα έρθει ο Russell και απαντάω απροσδιόριστα, έτσι μου δίνει το κλειδί. Την ευχαριστώ και κάνω μεταβολή να φύγω.

«Θα παρακολουθώ τα κόλπα σας στο Instagram», λέει. «Απ’ ό,τι φαίνεται ήδη βρεθήκατε;». Κοιτάζει το story μου και ο κόσμος μου καταρρέει, καθώς αναλύει τη φωτογραφία. «Πολύ cool». Εξαφανίζεται και μπαίνω στο ασανσέρ με την καρδιά μου να χτυπάει δυνατά.

Πηγαίνω στο δωμάτιο και βλέπω αυτό:

ΔΙΑΦΗΜΙΣΗ

Έχουν βάλει τα δυνατά τους και αγόρασαν για τον Brand –ο οποίος είναι περιβόητος λάτρης του σεξ– διάφορα sex toys - ό,τι χρειάζεσαι για ένα να δώσεις συνέντευξη, ας πούμε. Σχεδόν νιώθω άσχημα, αλλά μετά θυμάμαι ότι όλα αυτά δίνονται δωρεάν για κάποιον που ανήκει στο 1% των ανθρώπων παγκοσμίως που θα είχαν χρήματα για αυτήν τη σουίτα.

Το Instagram πρέπει να δει πού είμαστε.

Πέφτω στο μάλλον ακριβό κρεβάτι και είναι τόσο τεράστιο που εξαφανίζομαι, σαν τσιουάουα σε τζακούζι.

Τώρα θυμάμαι κάτι που ξέχασα: τον Ryan. Τρέχω πίσω στον δρόμο, για να τον φέρω. Με προφορά που δεν μοιάζει καθόλου με εκείνη του Έσεξ, πρέπει να τον κρατήσω σιωπηλό και σε απόσταση από το προσωπικό του ξενοδοχείου. Περνάμε από το λόμπι, χωρίς να σταματήσουμε.

Οι followers μου στα social media έχουν ψηθεί πολύ άσχημα, αλλά δεν αρκεί. Θέλω να ντυθώ και να βγω. Να φάω και να πιω. Χρειάζομαι ένα post που θα προσκαλεί μάρκες να εμφανιστούν μόνο γι’ αυτό. Αλλά θα πρέπει να είναι άψογο, έτσι διαλέγω μια έκφραση του Russell και προσπαθώ να δημιουργήσω την ακριβή γωνία.

Ποστάρουμε άλλη μια φωτογραφία στο Instagram.

Φωτογραφία του Russell Brand: Splash News / Alamy Stock Photo

Περιμένω σιωπηλός κοιτάζοντας το κινητό μου και ευχόμενος να έρθει μήνυμα. Λίγο αργότερα, ανταλλάσσω διευθύνσεις με την εταιρεία και έρχεται ένα δώρο.

Πρωτότυπες κάλτσες Street Fighter από τους καλούς ανθρώπους στη Stance. Τέλεια. Αλλά δεν θέλω απλώς να με ζηλεύουν στο Ίντερνετ. Θέλω να είμαι και διασκεδαστικός. Έτσι, λέω στον Ryan να μου δώσει τις κάλτσες…

ΔΙΑΦΗΜΙΣΗ

…και να φορέσει κάτι λίγο πιο άνετο.

Φωτογραφία του από Mike Marsland / WireImage / Getty Images

Το καταδιασκέδασα και τώρα πεινάω.

Παίρνω τηλέφωνα γραφεία τύπου διαφόρων εταιρειών fast food ζητώντας να στείλουν φαγητό στη σουίτα μας. Ενώ η Pizza Hut, το Itsu και το KFC τσιμπάνε, υπάρχει ένας νικητής, λόγω όγκου. Για τη σημαντική περίσταση.

Η Dominos προσφέρει μια παραγγελία 120 λιρών με αντάλλαγμα «μια αυθόρμητη ανάρτηση όπου εσύ και ο Russell απολαμβάνετε την Dominos σας». Ακούγεται σαν ανέκδοτο, αλλά μέσα σε 30 λεπτά…

Τσιμπούσι. Α, και το σημαντικό κομμάτι με την αυθόρμητη ανάρτηση.

Έχει σημασία ότι αν γκουγκλάρεις, θα βρεις αμέσως ότι ο Russell Brand είναι vegan; Ή ότι από το δεξί του χέρι λείπουν τα πολύ εμφανή τατουάζ του;

Όχι.

Μετά από εννιά κομμάτια πίτσα και ένα cookie, είμαι χορτάτος και ικανοποιημένος. Ώρα να βγούμε έξω. Τρέχω πάνω, παίρνω τον Ryan και βγαίνουμε στη νύχτα. Ψάχνουμε ένα μέρος να διασκεδάσουμε, έτσι στέλνω μηνύματα παντού, στο Γουέμπλεϊ, στο O2 και μέρη που συνήθως δεν μπορώ να πληρώσω.

Βλέπω δυο άνδρες να στέκονται έξω από μια παμπ και να πίνουν και πλησιάζω κρατώντας το κινητό μου. «Μιλάω στο Facetime με τον φίλο μου τον Russell Brand» τους λέω, χωρίς λόγο. Δείχνουν έκπληκτοι.

«Πείτε γεια στον Russell!», λέω και τους δείχνω το βίντεο με τα αλλαγμένα πρόσωπα όπου χαιρετάει ο Ryan.

«Αλήθεια είναι;», ρωτάει ένας χαιρετώντας προς την οθόνη. «Είστε φίλοι με τον Russell Brand;». Μαζεύω γρήγορα το κινητό. «Ναι, τον πειράζω βάζοντάς τον να χαιρετάει κόσμο στον δρόμο, όταν μιλάμε».

ΔΙΑΦΗΜΙΣΗ

«Τι φάση;», απαντούν.

Νιώθω δικαιωμένος.

Είχα αποφασίσει να κάνω αναρτήσεις αποκλειστικά στο Instagram για να αποφύγω τις πολλές απαντήσεις, αλλά μετά τη συνάντηση δεν φοβάμαι τίποτα. Έτσι κάνω ένα tweet.

Μαζεύονται like από συναδέλφους, φίλους και ανθρώπους του χώρου. Τέτοιο κόσμο θέλω. Και σαν να μην έφτανε αυτό, ήρθε ένα mail στα εισερχόμενά μου: Μια πρόσκληση VIP για ένα πάρτι που μόνο η αφεντιά του Russell Brand θα μπορούσε να τιμήσει.

Photo: Monica Schipper / Getty Images

Εισιτήρια VIP για τους Elbow στην O2. Η ένδειξη ενός πραγματικού influencer και φίλου του Russell Brand.

Γυρίζοντας από την O2 Arena, διαβάζοντας μηνύματα από φίλους και συναδέλφους που ρωτούν τι κάνω με τον Russell Brand, σοκάρομαι. Ο ψεύτικος βοηθός, οι φτιαγμένες φωτογραφίες, η ό,τι να ‘ναι επιλογή πίτσας με τυρί ή το ότι με ένα απλό Google search θα βρίσκατε ότι ο Russell Brand εμφανίζεται στο Hull απόψε - υπήρχαν πολλές ευκαιρίες να πουνε ότι αυτή η υπόθεση είναι μαλακία. Αλλά δεν συνέβη. Προφανώς, η δύναμη της διασημότητας είναι μεγάλη.

Τϊποτα δεν μας εμποδίζει να έχουμε δωρεάν κάλτσες και να πηγαίνουμε να δούμε τους Elbow κάθε βράδυ. Τίποτα.

Τo τέλος

Ξυπνάω με το κινητό να δονείται στον κρόταφό μου. «Ο Ben;» λέει η αυστηρή φωνή στην άλλη άκρη της γραμμής. «Πόσο καιρό δουλεύεις για τον Russell, διότι εγώ δουλεύω δέκα χρόνια». Απ’ ό,τι φαίνεται με πρόδωσαν τα VIP εισιτήρια για τους Stereophonics που ζήτησα. «Έχεις το domain russellbrand.co;». Δεν μιλάω. «Προτείνω να σταματήσεις ό,τι κι αν κάνεις και αν συνεχίζεις να στέλνεις μηνύματα ως βοηθός του, ο ατζέντης του Russell θα κινήσει νομικές ενέργειες. Αντίο». Πριν δημοσιεύσω το κείμενο προσπαθώ να λάβω ένα σχόλιο από τον Brand για το όλο κόλπο αλλά παίρνω μόνο ένα μήνυμα που λέει ότι δεν μπορώ να χρησιμοποιήσω την εικόνα του για να παίρνω δωρεάν πράγματα – που είναι λίγο περίεργο, επειδή ήδη το έκανα. Δυστυχώς, δεν μπορώ να σχολιάσω περαιτέρω.

Ευχαριστώ τον Liam Clemson για τη βοήθεια με το ρετούς.

ΔΙΑΦΗΜΙΣΗ

Για τα καλύτερα θέματα του VICE Greece, γραφτείτε στο εβδομαδιαίο Newsletter μας.

Περισσότερα από το VICE

Έλληνες Πρώην Emo Θυμούνται τις Εποχές που Άραζαν στα Σκαλάκια του Συντάγματος

Φραπέ, Che Guevara και Εφοριακοί: Φωτογραφίες που Περιγράφουν την Αναμονή στα Δημόσια Κτίρια

Ένας Χρήσιμος Οδηγός για το Ποια Συμπληρώματα Διατροφής Λειτουργούν Τελικά

Ακολουθήστε το VICE στο Twitter, Facebook και Instagram.