Χρειαζόμαστε Περισσότερους Λογικούς Ανθρώπους σαν τον Χρήστο Δάντη στην Ελληνική Showbiz

Ο Χρήστος Δάντης είναι ένας από τους πιο γνωστούς τραγουδιστές και μουσικούς αυτής της χώρας. Ανεξάρτητα από το αν τον ακούς ή τον παρακολουθείς, είναι βέβαιο πως τον γνωρίζεις, επειδή κάπου, κάπως, κάποτε άκουσες ένα τραγούδι που έχει τραγουδήσει ή γράψει. Αυτό που δεν ξέραμε όσοι δεν τον παρακολουθούσαμε/ακούγαμε μέχρι πριν από λίγες ημέρες, είναι το πόσο αξιόλογες ιδέες έχει πάνω σε ζητήματα ανθρωπίνων δικαιωμάτων και διαφορετικότητας. Ζητήματα που δυστυχώς δεν είναι λυμένα για πολύ μεγάλο αριθμό ατόμων, διάσημων και μη.

Όλα αυτά τα χρόνια έχουμε δει άλλες εγχώριες διασημότητες που αποφάσισαν να τοποθετηθούν με παραληρηματικό και ακραίο τρόπο. Ο Χρήστος Δάντης, αντίθετα, καλεσμένος σε εκπομπή του E, έκανε διπλό «χτύπημα», καλύτερο κι από combo στο Tekken, σε φασίστες και ομοφοβικούς. Για την ακρίβεια, όταν η συζήτηση έφτασε στην ομοφυλοφιλία, ανέφερε «Όταν είπα την άποψή μου για το σύμφωνο συμβίωσης, έπεσαν να με φάνε. Πήρα απειλητικά μηνύματα και στον τοίχο μου σχολίαζαν πολλά. Απαντούσα και έβριζα. Δεν μπορείς να μη βρίσεις έναν άνθρωπο ο οποίος φοράει παρωπίδες και σε πηγαίνει πίσω. Εγώ αυτό που είχα δηλώσει, ήταν ότι ένα καλοκαίρι ολόκληρο με τόσους Σύρους πνιγμένους, μια καμπάνα σε μια εκκλησία δεν είχε χτυπήσει πένθιμα. Και ξαφνικά όταν ψηφίστηκε το σύμφωνο συμβίωσης, άρχισαν να χτυπάνε όλες πένθιμα. Το θεώρησα υποκριτικό και δεν μπορούσα να μην το ξεφωνίσω αυτό, γιατί είμαι απ’ τους ανθρώπους που πιστεύουν πως ο καθένας μπορεί να είναι ό,τι θέλει».

Σε αντίθεση με τον συνάδελφό του, επίσης τραγουδιστή Νότη Σφακιανάκη, ο οποίος δηλώνει ευθαρσώς πως ψηφίζει νεοναζί «γιατί δεν φοράνε γραβάτες», ο Χρήστος Δάντης μοιάζει με όαση στο ελληνικό πεντάγραμμο. Διότι, όχι μόνο βρίσκεται απέναντι από ανθρώπους που φωνάζουν «Deutschland uber alles» και χαιρετούν ναζιστικά, αλλά τοποθετείται ανοιχτά για ζητήματα τα οποία άλλοι καλλιτέχνες αδιαφορούν πλήρως, σαν να μην υπάρχουν.

Ας μη γελιόμαστε. Η εικόνα που έχει επικρατήσει για τους Έλληνες τραγουδιστές είναι αυτή του Νότη ή της Ειρήνης Μερκούρη, η οποία έχει φτάσει στο σημείο να πει πως «Ο Καθολισμός είναι αίρεση. Άλλοι περηφανεύονται για κάτι Βούδες και κάτι κούκλες χοντρές. Δεν έχω μπει καν στη διαδικασία να διαβάσω για τις άλλες θρησκείες. Τις άλλες θρησκείες τις καταδικάζω και δεν τις σέβομαι. Δεν είμαστε ίδιοι με τους Καθολικούς, αυτοί κοινωνούν με πατατάκια».

Λαμβάνοντας υπόψη πως το λαϊκό τραγούδι ζει και βασιλεύει σε αυτήν τη χώρα, χρειαζόμαστε τύπους σαν τον Χρήστο Δάντη να καλούνται σε εκπομπές και να εκφέρουν άποψη στην ελληνική τηλεόραση. Όταν για το σύμφωνο συμβίωσης και για το νομοσχέδιο ταυτότητας φύλου, για παράδειγμα, καλέστηκαν στην τηλεόραση ένα κάρο δεσποτάδες για να γεμίσουν τον τηλεοπτικό χρόνο με δεκάδες δογματικές ασυναρτησίες -ακόμη και σε δελτία ειδήσεων τα οποία έχουν υποτίθεται ένα άλλο κύρος-, η αυτονόητη απάντηση δεν ήρθε από δημοσιογράφους, οι οποίοι έπρεπε να αντιδράσουν και να αψηφήσουν την άποψη των ομοφοβικών ιερέων, αλλά από τον Χρήστο Δάντη. Είδαμε ιερείς να εκτοξεύουν γελοία επιχειρήματα, όπως «Ο Θεός έφτιαξε την Εύα και τον Αδάμ», και άλλες προσωπικότητες, όπως ο Βασίλης Τσιάρτας, να ρίχνουν κατάρες σε διεμφυλικούς και ανθρώπους που βάλλονται τόσα χρόνια από τις ανισότητες και τις παραβιάσεις ανθρωπίνων δικαιωμάτων.

[VICE Video] Η Ημέρα που η Ελλάδα Αναγνώρισε το Σύμφωνο Συμβίωσης για Ομόφυλα Ζευγάρια

Παρακολουθήστε όλα τα βίντεo του VICE, μέσω της νέας σελίδας VICE Video Greece στο Facebook.

Μπορεί σε πολλούς να μοιάζει αυτονόητο, αλλά είναι ευτύχημα να ακούς τον Δάντη να λέει πως «Δεν καταλαβαίνω, το παιδί σου θα το αγαπήσεις λιγότερο αν είναι ομοφυλόφιλο; Το θεωρώ κουλό. Είναι καλύτερα να πεθάνεις αν σκέφτεσαι έτσι. Εγώ είμαι απόλυτος σ’ αυτό. Πέσε, κοιμήσου να πεθάνεις, να περάσει ο χρόνος, να περάσει η ζωή σου και να μην υπάρξει εξέλιξη στον πλανήτη. Το σωστό το βρίσκουμε σιγά-σιγά, δεν το έχουμε βρει ακόμη, αλλά θα το αγγίξουμε κάποια στιγμή. Το ιδανικό μοντέλο για μια κοινωνία θα το βρούμε όσο εξελισσόμαστε. Για τον καθένα, αυτή είναι η φύση του. Κι εγώ έλεγα πως είναι "προτίμηση", αλλά δεν είναι. Αυτή είναι η φύση του και δεν μπορεί να την αρνηθεί κάποιος επειδή "πρέπει", λόγω της οικογένειάς του, της μάνας του, του πατέρα του, του θείου και της θείας του. Αυτά είναι τραγικά. Θα μεγαλώσει και θα γίνει ένας δυστυχισμένος άνθρωπος που θα κάνει κι άλλους δυστυχισμένους ανθρώπους. Δεν μου αρέσει η απαγόρευση σε τίποτα. Θεωρώ ότι θα έπρεπε να απαγορεύεται το "απαγορεύεται", μόνο».

Λίγο πριν τελειώσει η συζήτηση, κάποια πανελίστρια ρώτησε τον Δάντη «Αν το παιδί σου ήταν ρατσιστής, δεν θα σε ενοχλούσε;». Εκείνος απάντησε «Ναι, θα με ενοχλούσε. Γιατί ο ρατσισμός είναι αφέλεια, ηλιθιότητα, χαζομάρα, είναι επικίνδυνος. Αυτό είναι κάτι που θα κάνει κακό στο παιδί μου. Όχι το να είναι ομοφυλόφιλος». Ανεξάρτητα λοιπόν από το αν σου αρέσει αυτός ο τύπος ως καλλιτέχνης ή όχι, οφείλουμε να παραδεχτούμε πως έχει μια μακρά πορεία στο καλλιτεχνικό στερέωμα. Προσωπικά δεν τον ακούω γιατί δεν είμαι λάτρης αυτής της μουσικής, όμως ναι, θα έπρεπε να το βλέπουμε σαν ευτύχημα ότι υπάρχει αυτή η προσωπικότητα ανάμεσα στους Έλληνες καλλιτέχνες.

Σε μια εποχή τόσο ρευστή, τόσο άγρια και ποικιλόμορφη, ο προορισμός της τέχνης είναι να πάρει θέση υπέρ των αδικημένων, υπέρ όσων βρίσκονται στο περιθώριο. Αυτό που βλέπουμε δυστυχώς είναι πως είτε από φόβο μήπως χάσουν κοινό, είτε από εγκληματική αδιαφορία, οι καλλιτέχνες -«κουλτουριάρηδες» και μη- της εποχής μας σπάνια τοποθετούνται ή παίρνουν θέση σε τόσο λεπτά ζητήματα, είτε κοινωνικά είτε πολιτικά. Κοινώς, κωλώνουν να διαλέξουν πλευρά ανοιχτά. Σε αυτήν την τόσο ταραγμένη εποχή, χρειαζόμαστε καλλιτέχνες σαν τον Χρήστο Δάντη.

Περισσότερα από το VICE

Η Αναστασία Έχει Γραφείο Τελετών Αλλά Δεν Είναι «Κοράκι»

Η Συγκλονιστική Μαρτυρία του Ποδοσφαιριστή που Καταγγέλει ότι τον Κυνήγησε η Μαφία του Ελληνικού Ποδοσφαίρου

Δέκα Ερωτήσεις που Πάντα Ήθελες να Κάνεις σε Έναν Χορευτή Ρομπότ