Ο Μιχάλης Χαραλαμπίδης Είναι από τους Ανθρώπους που «Φρόντιζαν» τους Δράκους του Game of Thrones

Ο Μιχάλης Χαραλαμπίδης είναι 26 ετών και είναι ένας από τους ελάχιστους Έλληνες που μπορούν να ισχυριστούν ότι δούλεψαν στο Game of Thrones και να λένε αλήθεια. Σπούδασε σκηνοθεσία στο Hampshire College, στην Αμερική, όπου και εργάστηκε για κάποια χρόνια. Σειρά μετά είχε η Αγγλία, όμως, εδώ και κάποιο διάστημα έχει επιστρέψει στην Ελλάδα και συνεργάζεται με την εταιρία παραγωγής που έχει στήσει ο γνωστός παρουσιαστής Σάκης Τανιμανίδης.

VICE: Σε πιστεύουν εδώ στην Ελλάδα όταν τους λες πως δούλευες στο Game of Thrones;
Μιχάλης Χαραλαμπίδης: Παραδόξως, ναι. Πάει ως εξής: «δούλευα στο Game of Thrones», «σοβαρά;», «ναι», «τι λες τώρα»; Ξέρεις, υπάρχει μια μικρή αμφισβήτηση, αλλά, πλέον, αυτός ο διάλογος είναι για μένα σαν τραγούδι (γέλια). Πάντως, παρότι είναι πολύ γνωστή σειρά, στην Ελλάδα, από όσους το λέω το βλέπουν οι δύο στους πέντε, ωστόσο σχεδόν όλοι το ξέρουν.

Πως μπήκε το «μικρόβιο» της σκηνοθεσίας μέσα σου;
Μεγάλωσα στον Λαγκαδά, ένα χωριό έξω από τη Θεσσαλονίκη. Οι γονείς μου ήταν κινηματογραφόφιλοι και είχαν φτιάξει ένα πολύ ωραίο home cinema σπίτι, οπότε από μικρός είχα πρόσβαση σε ταινίες και σειρές, τις οποίες έβλεπα από προτζέκτορα και με πολύ καλά και μεγάλα ηχεία. Ξέρεις, σε ένα μεγαλοπρεπές περιβάλλον. Από εκεί ξεκίνησε το ενδιαφέρον μου για όλο αυτό. Μου άρεσε πολύ η περιπέτεια και οι ιστορίες που φέρνουν τους πρωταγωνιστές σε πολύ δύσκολες καταστάσεις, αλλά και το πως οι ίδιοι ξεφεύγουν από αυτές. Αυτό έχτισε την αγάπη μου για τον κινηματογράφο και την τηλεόραση.

Ποιες ταινίες σε γαλούχησαν ως παιδί;
Σίγουρα Ο Βασιλιάς των Λιονταριών, η πρώτη ταινία που είδα -σε πολύ μικρή ηλικία- στον κινηματογράφο. Όταν επέστρεψα άρχισα να ζωγραφίζω, να χτίζω δηλαδή ιστορίες μέσω σκίτσων. Ειδικά το νεκροταφείο των ελεφάντων μου είχε κάνει ιδιαίτερη εντύπωση, η μάνα μου καμιά φορά λέει: «σε θυμάμαι που ζωγράφιζες κόκαλα από πεθαμένους». Μια δεύτερη ταινία - σταθμός ήταν σίγουρα Ο Άρχοντας των Δαχτυλιδιών. Θυμάμαι χαρακτηριστικά να βγαίνω από το σινεμά μετά τη δεύτερη ταινία και να μην μπορώ να συνειδητοποιήσω τι είχα δει. Αυτό με έσπρωξε σε μια φάση που άρχισα να γράφω ιστορίες φαντασίας. Βέβαια, τώρα που κάθομαι και τις ξαναδιαβάζω μου φαίνονται κάπως αστείες, αλλά από εκεί ξεκίνησαν όλα. Έγραψα τρία βιβλία τα οποία δεν κυκλοφόρησα ποτέ, αλλά μου άρεσε πολύ το storytelling.

Κάποια στιγμή σκέφτηκα να βρω τρόπο να εκδοθούν, αλλά θέλουν πολύ χρόνο για να φτάσουν στο επίπεδο που πρέπει. Χρόνο που, προς το παρόν τουλάχιστον, δεν έχω. Είχα ωραίες ιστορίες, αλλά ήθελαν πιο τεχνικό γράψιμο και το ίδιο βίωσα αργότερα, όταν έκανα το πέρασμα από τα ερασιτεχνικά, στα επαγγελματικά βίντεο. Η πρώτη μου μεγάλου μήκους ταινία, Τα Χρόνια της Νιότης, γυρίστηκε με πιο ερασιτεχνικό τρόπο. Όλοι θεωρούσαν πως το κόνσεπτ ήταν καλό, αλλά, δυστυχώς, η ποιότητα του ήχου, της εικόνας, του μακιγιάζ και των κουστουμιών έπρεπε να είναι καλύτερη.

Οι σπουδές στην Αμερική πως προέκυψαν;
Ήμουν αρκετά τυχερός ώστε να έχουμε μια άνεση για να μπορώ να σπουδάσω στο εξωτερικό, κάτι που ήθελαν πάντα οι γονείς μου. Η Αμερική προέκυψε μέσα από μια αθώα σκέψη που κάναμε, δηλαδή, ότι εκεί είναι το «βασίλειο» του κινηματογράφου. Στην πορεία, λόγω του ότι δεν είχα πράσινη κάρτα δεν μπορούσα να μείνω εκεί για δουλειά, αλλά, ευτυχώς, δεν λειτούργησε αρνητικά όλο αυτό σε μένα και βρήκα τελικά τον δρόμο μου. Για κάποιο διάστημα είχα ταυτίσει την καριέρα μου με την Αμερική, αλλά πλέον καταλαβαίνω ότι ο κινηματογράφος και η τηλεόραση είναι κάτι διεθνές. Μάλιστα, τα τελευταία χρόνια οι περισσότερες παραγωγές γίνονται στην Αγγλία, ή τουλάχιστον αναλογικά, γίνονται τόσες που δεν χωράνε στα στούντιο τους, ενώ στο Λος Άντζελες πια, όλοι ψάχνουν για δουλειά.

Δούλεψες όμως και στην Αμερική.
Ναι, πρόλαβα να δουλέψω. Βέβαια, φεύγοντας από εκεί οι περισσότερες επαφές που είχα δεν μπορούσαν να με βοηθήσουν, αλλά στάθηκα τυχερός επειδή συνέχισα να δουλεύω για το Game of Thrones από την Αγγλία.

Αλήθεια, πως βρήκες δουλειά εκεί και μάλιστα σε τόσο νεαρή ηλικία;
Σε αυτόν τον χώρο, τα πάντα είναι θέμα δικτύωσης, όμως, πρέπει να έχεις και έναν όγκο δουλειάς από πίσω. Πολλοί το ξεχνάνε αυτό και νομίζουν ότι με το να μοιράζουν επαγγελματικές κάρτες σε πάρτι, θα αρχίσουν να σε καλούν. Εντάξει, εν μέρει είναι αλήθεια και αυτό, όμως, πριν σε καλέσουν θα μπουν για να δουν τη δουλειά σου, ή μπορεί να μιλήσει για το ταλέντο σου κάποιος που εμπιστεύεται ο εκάστοτε παραγωγός. Εγώ στάθηκα τυχερός, επειδή μέσω του πανεπιστημίου προέκυψε μια συνεργασία με μια παλιά διευθύντρια οπτικών εφέ, στην οποία απέδειξα ότι είμαι άξιος εμπιστοσύνης. Μόλις αποφοίτησα της είπα ότι ψάχνω δουλειά και αυτή με έφερε σε επαφή με τον παραγωγό των οπτικών εφέ του Game of Thrones.

[VICE Video] Η Ελληνίδα Ninja που Διδάσκει Αυτοάμυνα σε Γυναίκες

Παρακολουθήστε όλα τα βίντεo του VICE, μέσω της νέας σελίδας VICE Video Greece στο Facebook.

Τι ακριβώς έκανες εκεί;
Δούλευα για την ομάδα των οπτικών εφέ, ένα τμήμα που επιβλέπει οτιδήποτε είναι digital, όπως, για παράδειγμα, όλους τους δράκους. Εμείς τα οργανώναμε και φροντίζαμε να έχει ο σκηνοθέτης ό,τι χρειάζεται για να κάνει το πλάνο του. Αυτό ήταν σημαντικό για μένα, επειδή μου επέτρεψε να βρίσκομαι στο σετ και όχι κλεισμένος σε ένα στούντιο, μπροστά από μία οθόνη. Παρατηρούσα λοιπόν πως στήνεται και πως τρέχει μια τόσο μεγάλη παραγωγή. Ήμουν τυχερός επειδή είχα και πολύ καλά αφεντικά που ήθελαν να μου μάθουν και πέντε - έξι πράγματα.

Επειδή το ανέφερες πριν και μου κόλλησε, πήγες σε κάποια από τα θαυμαστά πάρτι του Χόλιγουντ;
Κοίτα, εγώ δεν ήμουν ποτέ άνθρωπος των πάρτι. Αν φέρνεις δηλαδή στο μυαλό σου κάτι έξαλλο, φάση, Λύκος της Γουόλ Στρητ, όχι, δεν το έκανα (γέλια). Απλώς, όταν γινόντουσαν πάρτι της παραγωγής, ξέρεις είτε το welcomig party, ή για το φινάλε της σεζόν, ήταν μεγάλα events με δωρεάν αλκοόλ, αλλά δεν θα έλεγα ότι βρέθηκα μπροστά σε υπερβολές.

Ποιες σεζόν εργάστηκες στο Game of Thrones;
Την πέμπτη και την έκτη.

Η αγαπημένη σου απ' τις δύο;
Και στις δύο πέρασα πολύ καλά, αλλά έχω περισσότερες καλές αναμνήσεις από την έκτη, που ήμουν πολύ πιο ενεργός στο σετ. Ένα από τα highlights είναι το «Battle of the Bastards», που για μένα είναι από τις καλύτερες μάχες της σειράς. Εκεί έκανα τον γίγαντα, στεκόμουν όπου θα έπρεπε να είναι ο γίγαντας και έτρεχα μαζί με τους ηθοποιούς. Μπορείς να πεις ότι έκανα για λίγο και τον ηθοποιό. Μου έλεγε ο σκηνοθέτης: «Μιχάλη εσύ θα μπεις από εδώ, ο Jon Snow από την άλλη, θα κινηθείς έτσι, θα γίνει αυτό», οπότε, ένιωσα πως κάνω κάτι σημαντικό μαζί με τους βασικούς συντελεστές της εκπομπής.

Δούλεψες και σε άλλες παραγωγές όσο ήσουν στην Αμερική;
Όχι σε κάτι μεγάλο, δούλεψα σε μια παραγωγή -πάλι στα οπτικά εφέ- που έπαιξε από εδώ κι από εκεί. Ήταν πολύ ενδιαφέρουσα εμπειρία επειδή είχε οπτικά εφέ που δεν είχα ξαναδεί. Αυτός που ήταν συμβουλευτικά σε αυτήν την παραγωγή -Approaching the Unknown- ήταν ο Douglas Trumbull, ο οποίος, έχει πάρει και ένα - δύο όσκαρ.΄Ηταν πρωτοπόρος, έκανε εφέ τα οποία ήταν περισσότερο τρικ. Έχει δουλέψει στην Οδύσσεια του Διαστήματος, το Blade Runner και πολλά άλλα. Θυμάμαι χαρακτηριστικά κάτι που κάναμε. Η ταινία ήταν διαστημική, είχαμε πάρει έναν κουβά με νερό και μέσα ρίχνανε χρώματα, τα οποία, όταν τα έριχναν μέσα φαινόντουσαν σαν διαστημικά νεφελώματα.

Γιατί επέστρεψες στην Ελλάδα;
Είχα γυρίσει στην για διακοπές και έμενε ένας κενός μήνας μέχρι να επιστρέψω στο Game of Thrones και λέω: «τώρα τι κάνω»; Είχα ζήσει δύο σεζόν στη σειρά, όμως, με έπιασαν οι άνθρωποι εκεί και μου είπαν: «Μιχάλη, κοίτα, επειδή θέλεις να γίνεις σκηνοθέτης και να προχωρήσεις καλό θα ήταν να μην μείνεις στάσιμος εδώ, εκτός και αν θέλεις να ασχοληθείς με τα οπτικά εφέ». Στο εξωτερικό, λόγω ηλικίας και επιπέδου, είναι διαφορετικά τα πράγματα. Δηλαδή, θα πας σε κάποιον στο Λονδίνο, θα του πεις, «έχω δουλέψει στο Game of Thrones» και θα σου απαντήσει: «α, κι εγώ στο Star Wars». Ξέρεις, δεν είναι τόσο εντυπωσιακό όσο είναι στην Ελλάδα, οπότε εδώ είμαι περισσότερο αφεντικό παρά υπάλληλος. Έχω την ευκαιρία να μεγαλώσω την εμπειρία και το portfolio μου. Θέλω να δουλέψω εδώ τα επόμενα δύο χρόνια και μετά να φύγω ξανά έξω.

Πάνω σε τι δουλεύεις αυτό το διάστημα;
Ο Σάκης Τανιμανίδης έχει ανοίξει μια νέα εταιρία παραγωγής, την Baby Blue, με έδρα την Αθήνα και εγώ είμαι ο βασικός σκηνοθέτης. Κάνω τα διαφημιστικά και έχω την επίβλεψη τηλεοπτικών παραγωγών. Έτσι, πιο πρόσφατα, σκηνοθέτησα ένα διαφημιστικό με τον Γιώργο τον Αγγελόπουλο από το Survivor. Επίσης, πριν από λίγο καιρό ξεκίνησα μια νέα προσπάθεια για ταινία με ένα μονόπλανο γεμάτο ξύλο, εφέ και πολλούς συντελεστές, το οποίο, βγήκε πολύ δυνατό και ελπίζω να προσεγγίσει χρηματοδότες ώστε να γυριστεί ολόκληρη ταινία. Τέλος, έχω κάνει ένα φιλμ που λέγεται Οι Αναμνήσεις Μίας Κούκλας, το οποίο, έχει πάρει κάποια βραβεία.

Περισσότερα από το VICE

Ο Γιώργος Ζαμπέτας Δεν Έχει Πεθάνει Ακόμη

Έτσι Μετέτρεψα την Aποθήκη του Σπιτιού μου σε Eστιατόριο με Top Bαθμολογία στο TripAdvisor

Φανερά Απογοητευμένοι Έλληνες Μιλούν για το «Star Wars: The Last Jedi»