Πήγαμε στην Επίδαυρο και Ακούσαμε την Όπερα που Έγραψε η Μόνικα

Όταν τελειώνουν οι μεγάλες στροφές στον δρόμο και παίρνεις την ταμπέλα προς Παλαιά Επίδαυρο, σιγά-σιγά αντικρίζεις πανοραμικά τα λευκά σπίτια μέσα στο πράσινο τοπίο. Η ομορφιά του οικισμού, που τον βρέχει η θάλασσα, αμέσως σε κάνει να ξεχάσεις όσα κουβαλούσες μαζί σου για 136 χιλιόμετρα από την Αθήνα. Είναι Πέμπτη πρωί και μαζί με τη σκηνοθέτιδα Νατάσα Τριανταφύλλη, την σοπράνο Άρτεμις Μπόγρη και τον φωτογράφο Λάμπρο Ρουμελιωτάκη φτάνουμε στο μικρό θέατρο της Παλαιάς Επιδαύρου. Εκεί μας περιμένει η Μόνικα, η γνωστή μουσικός. Έχει έρθει από τις Σπέτσες, όπου ζει και γράφει το τελευταίο διάστημα. Εκεί, εμπνεύστηκε και τη μουσική για την παράσταση «Οι Δαναΐδες» του Ανδρέα Κάλβου, παράσταση η οποία είναι και η αφορμή της συνάντησής μας, λίγο πριν ανέβει στο Φεστιβάλ Αθηνών και Επιδαύρου στις 2 και 3 Αυγούστου. Μία παράσταση, που αν κρίνω κι από τις πρόβες τις οποίες παρακολούθησα με τους πρωταγωνιστές Λάζαρο Γεωργακόπουλο, Λένα Παπαληγούρα και Άρη Μπαλή, αναμένεται συγκλονιστική.

Παρά τα σύννεφα, η θερμοκρασία στην Παλαιά Επίδαυρο είναι υψηλή. Δίπλα στο θέατρο οι ανασκαφές συνεχίζονται εντατικά. Η Μικρή Επίδαυρος είναι ένα στολίδι, που αποκαλύφθηκε σχετικά πρόσφατα. Όταν εντοπίστηκε, το θέατρο που τοποθετείται στον 4ο π.χ. αιώνα, ήταν ολοκληρωτικά καλυμμένο από έναν ελαιώνα. Η ανασκαφή του ξεκίνησε στις αρχές της δεκαετίας του ΄70 και εξελίχθηκε αργά και με διακοπές. Συνεχίζεται όμως από τη δεκαετία του ΄90 μέχρι και σήμερα.

Όλοι είμαστε εντυπωσιασμένοι με το περιβάλλον. Ακούμε τον αρχαιοφύλακα Γιώργο Καμπίτη να μας διηγείται την ιστορία του θεάτρου και συμφωνούμε ότι το μέρος έχει κάτι μοναδικό. Η Μόνικα θυμάται την πρώτη της φορά στο θέατρο της Μικρής Επιδαύρου πριν χρόνια σε συναυλία της και λέει ότι «ήταν από τις ωραιότερες στιγμές στη ζωή μου. Ήταν sold out και με αυτό που ζήσαμε κλαίγαμε όλοι. Πάντα ήθελα να επιστρέψω σε αυτό το θέατρο. Εδώ νιώθεις την χαρά, όπως όταν ανακαλύπτεις ένα μυστικό. Αυτό που δεν το ξέρουν οι πολλοί. Υπάρχει το μεγάλο και δημοφιλές θέατρο της Επιδαύρου και υπάρχει η Αρχαία Επίδαυρος, η οποία έχει πολύ μεγαλύτερο συμβολισμό και αξία, γιατί το θέατρο είναι πιο παλιό, είναι σε καταπληκτική τοποθεσία, και έχει εκπληκτικά vibes. Είναι κάτι ξεχωριστό. Ακόμα και το μέγεθός του μου αρέσει. Χωρούν λίγοι και καλοί. Όσοι έρθουν, πραγματικά το εκτιμούν».

Ήταν η πρώτη φορά που περπατούσα πάνω στην σκηνή. Τα εδώλια που απλώνονται μπροστά σου, η θάλασσα στα δεξιά σου και οι ελιές τριγύρω σου δημιουργούν μία ενέργεια, που σε κάνει να παραδεχτείς ότι όσα λένε για τον συγκεκριμένο χώρο οι συντελεστές των παραστάσεων δεν είναι καθόλου υπερβολή.

Τον ήχο από τα τζιτζίκια και το θρόισμα των φύλλων διακόπτει ξαφνικά η ονειρεμένη φωνή της Άρτεμις Μπόγρη. Η ατμόσφαιρα που δημιουργείται είναι απόκοσμη. Τραγουδάει ένα ένα τα χορικά στα ιταλικά. Η Νατάσα Τριανταφύλλη έχει αποφασίσει να κρατήσει σε αυτά τα σημεία αμετάφραστο το κείμενο της τραγωδίας του Κάλβου: «Όταν μου είπε η Νατάσα ότι έχει αφήσει τα χορικά στα ιταλικά, στην αρχή το βρήκα λίγο παρακινδυνευμένο. Μάλιστα, στην αρχή του έργου, λέω κι ένα κείμενο στα ιταλικά. Είναι διάφορες συρραφές φράσεων που έχουν γραφτεί για τον Κάλβο, από προλόγους εκδόσεων έργων του από τον Σεφέρη, τον Παλαμά και τον Δημαρά», λέει η Άρτεμις Μπόγρη και θυμάται πως: «Αυτό που με ηρέμησε ήταν όταν έκανα το πρώτο ταξίδι στις Σπέτσες, σπίτι της Μόνικας και αρχίσαμε και γράφουμε. Τότε κατάλαβα τι ακριβώς θα γίνει και είπα ότι θα είναι μία διαφορετική πρόταση που θα έχει τεράστιο ενδιαφέρον για τον θεατή. Είναι πολύ ευλογημένη η Μόνικα. Έχει το σπάνιο ταλέντο με το που της πεις κάνε μου μουσική αυτή την εικόνα, να το κάνει τόσο καλά».

«Για εμένα είναι η πρώτη φορά που έρχομαι να τραγουδήσω στο Μικρό Θέατρο της Επιδαύρου. Όταν βγαίνεις σε αυτόν τον χώρο έχεις ήδη μία ενέργεια. Νομίζω ταιριάζει πάρα πολύ και η μουσική και το έργο, σε αυτόν τον χώρο. Έχει κάτι που είναι μαγικό. Ο συνδυασμός νομίζω θα έχει πολύ ενδιαφέρον», σημειώνει η σοπράνο που μετά την παράσταση θα ετοιμαστεί για ένα κλασικό ρεσιτάλ στο Μέγαρο Μουσικής.

VICE Meets: Πάολα Ρεβενιώτη

Παρακολουθήστε όλα τα βίντεo του VICE, μέσω της νέας σελίδας VICE Video Greece στο Facebook.

Η Νατάσα Τριανταφύλλη περιγράφει όλη την ιστορία του πώς έφτασε το έργο στα χέρια της κι όπως λέει: «Όλα ξεκίνησαν από τον Δημήτρη Αρβανιτάκη που είναι ένας πολύ σπουδαίος ερευνητής του Κάλβου. Βρήκε λοιπόν μαζί με άλλα αυτό το έργο στα Ιταλικά. H δραματοποίηση του μύθου των Δαναΐδων από τον Κάλβο μας χάρισε αυτή την τραγωδία, που ανεβαίνει φέτος για πρώτη φορά στο θέατρο με αφετηρία τη Μικρή Επίδαυρο».

Όσο παράλληλα δίνει σκηνοθετικές οδηγίες, μου εξηγεί την υπόθεση: «Η ιστορία διαδραματίζεται στο Άργος, όπου ο Δαναός αναγκάζεται να παραχωρήσει τη συγκατάθεσή του για τον γάμο των πενήντα θυγατέρων του με τους πενήντα γιους του αδελφού του, του Αίγυπτου. Την ημέρα του γάμου, όμως, ο βασιλιάς θα λάβει χρησμό ότι ένας από τους γαμπρούς του θα τον εκθρονίσει. Σε μια προσπάθεια να αποφύγει το μοιραίο, ο Δαναός, σπρωγμένος από τις Ερινύες, θα δώσει εντολή στις κόρες του να δολοφονήσουν τους συζύγους τους κατά τη διάρκεια της γαμήλιας νύχτας. Εκείνες θα υπακούσουν, εκτός από την Υπερμνήστρα, η οποία είναι ερωτευμένη με τον άνδρα της, τον Λυγκέα, όπως και εκείνος μαζί της».

Η Νατάσα με ξεναγεί στον χώρο και μου εξηγεί πώς θα στηθούν τα σκηνικά και πώς θα εντάξει το φυσικό περιβάλλον στην παράσταση: «Έχουμε προσπαθήσει όσο το δυνατόν περισσότερο να εντάξουμε τα στοιχεία που έχει ο χώρος. Δηλαδή το σπίτι, την αυλή. Για παράδειγμα, όταν αναφέρεται η παράσταση σε "άλλα σπίτια" δείχνουμε τα φώτα από τα σπίτια της πόλης της Παλαιάς Επιδαύρου. Ακόμα και το περιβόητο λιμάνι από το οποίο έρχεται ο Λυγκέας, το συνδέουμε με τη θάλασσα που φαίνεται από το θέατρο», σημειώνει.

Για τη σκηνοθέτιδα, δεν είναι η πρώτη φορά που συνεργάζεται με τη Μόνικα. Το αποτέλεσμα βέβαια, τη δικαιώνει. Όπως παραδέχεται: «Η μουσική είναι πολύ σημαντική στη συγκεκριμένη παράσταση. Η όπερα έχει ένα μη ρεαλιστικό μέγεθος, οπότε όλη η ενορχήστρωση από τη Μόνικα και η φωνή της Άρτεμις μας υποχρεώνουν να μπούμε σε ένα σύμπαν όπως είναι αυτό της όπερας, στο οποίο αναγκάζεσαι να δεις την παράσταση πολυπρισματικά. Αναγκάζεσαι να δεις τα πράγματα μέσω του ψυχισμού, μέσω των αισθήσεων, πράγμα το οποίο συμβαίνει λόγω της μουσικής».

Για τη Μόνικα είναι η πρώτη φορά που γράφει όπερα για θέατρο. Πόσο πρόκληση ήταν για εκείνη κάτι τέτοιο; Όπως μου λέει: «Ήταν. Μου αρέσει πολύ η κλασική μουσική και η όπερα. Θεωρώ ότι τόσο καλές και εκπαιδευμένες φωνές μπορούν να κάνουν θαύματα, γιατί μπορούν πολύ απλές ιδέες να τις μετατρέψουν σε κάτι μεγαλειώδες. Έτσι κι έγινε. Εγώ εννοείται έγραψα ό, τι καλύτερο μπορούσα, αλλά η Άρτεμις το πήγε 10 επίπεδα πιο πάνω. Και ήταν πολύ μεγάλη πρόκληση, γιατί δεν το είχα ξανακάνει. Έχω γράψει αρκετά θεατρικά και αρκετούς δίσκους, έχω συμπεριλάβει στοιχεία οπερατικά, αλλά ποτέ δεν έγραψα κλασική μουσική. Ήταν πολύ μεγάλο σχολείο για εμένα, γιατί αναγκάστηκα να χρησιμοποιήσω και τεχνικά πολλά καινούρια πράγματα».

Πριν φύγουμε και ανανεώσουμε το ραντεβού μας για τον Αύγουστο στην παράσταση, δεν μπορώ να μην μπω στον πειρασμό να την ρωτήσω σε τι φάση βρίσκεται γενικότερα, αφού έχει περάσει αρκετός καιρός που έχουμε να ακούσουμε δουλειά της. Όπως μου λέει: «Ετοιμάζω πάρα πολλά πράγματα. Έκανα πολλές δουλειές στο εξωτερικό και πήρα και λίγο το χρόνο μου επειδή έγινα μαμά. Επομένως ήθελα να περάσω χρόνο με την κορούλα μου. Τώρα έχουν μαζευτεί πάρα πολλά. Ετοιμάζω τον καινούριο μου δίσκο, ο οποίος ευελπιστώ να είναι έτοιμος το φθινόπωρο και να κυκλοφορήσει μέσα στο ‘19, ετοιμάζω τη μουσική για μία πολύ μεγάλη σειρά στο BBC, ετοιμάζω άλλο ένα μεγάλο θεατρικό το χειμώνα στην Ελλάδα κι έχω δύο πρότζεκτ στο Los Angeles με δύο dj’s που τα παραδίδω τώρα το καλοκαίρι. Επίσης, μόλις τελείωσα τη μουσική για μία ταινία, και υπάρχει και μία περίπτωση να τελειώσω και τον ελληνικό μου δίσκο άμεσα, γιατί το αργότερο τον Οκτώβρη θα επιστρέψουμε πίσω στην Αμερική. Στο Los Angeles είναι όλοι μου οι συνεργάτες. Στις Σπέτσες παραδίδω πάρα πολλά έργα και μου αρέσει, αλλά δυσλειτουργώ από άποψη έλλειψης ομάδας. Οπότε θα πρέπει να γυρίσω εκεί».

Περισσότερα για την παράσταση «Οι Δαναΐδες» του Ανδρέα Κάλβου, που ανεβαίνει στο Φεστιβάλ Αθηνών και Επιδαύρου στις 2 και 3 Αυγούστου, εδώ.

Περισσότερα από το VICE

Μύθοι και Αλήθειες για το Erasmus Από Έλληνες Φοιτητές που Ξέρουν

Δέκα Tips για να Κάνεις πιο Πράσινο το Καλοκαίρι σου

Τα Μπάνια του Λαού στη Θεσσαλονίκη