«Φοβάμαι ότι θα Είναι Σοβαρό» - Τα Δάκρυα των Παριζιάνων Ανάμεσα στις Φλόγες

Είναι 10 μμ, στην Pont de la Tournelle. Η Notre Dame καίγεται για περισσότερες από τρεις ώρες. Μου πήρε 30 λεπτά να φθάσω με ταξί. Όπως ήταν αναμενόμενο, κόλλησα στο μποτιλιάρισμα. Νομίζω πως όλο το Παρίσι ήθελε να είναι εδώ. Από τις 7 μμ κοιτάζω διαρκώς τα social media και τα ειδησεογραφικά κανάλια. Δίστασα πολύ πριν έρθω, ήταν πολύ οδυνηρό και είχα σοκαριστεί. Αλλά μετά, συνειδητοποίησα ότι ήταν μια ιστορική στιγμή και ότι αν η Notre Dame επρόκειτο να εξαφανιστεί εκείνο το βράδυ, τότε θα είχα τη χαρά να τη δω μια τελευταία φορά.

Στις όχθες έχει λίγη φασαρία, περαστικοί μαζεύονται για να δουν το πίσω μέρος του ναού. Εκεί η φωτιά είναι πιο εκτεταμένη. Πριν από μια ώρα οι φλόγες είχαν φθάσει στους δύο πύργους αυτού του κτιρίου των 856 ετών. Καμιά κατοσταριά άνθρωποι έχουν αρχίσει να τραγουδάνε ύμνους, το «Χαίρε Μαρία», ξανά και ξανά, με το βλέμμα στις φλόγες και τους πίδακες νερού. Είναι καθησυχαστικό. Γύρω μου, Παριζιάνοι και τουρίστες εξακολουθούν να ατενίζουν το θλιβερό θέμα καθισμένοι στο πεζοδρόμιο, στα ποδήλατά τους ή στηριγμένοι στο στηθαίο της γέφυρας. Από την Pont de la Tournelle ως το Hôtel de Ville, υπάρχουν πλήθη μαζεμένα στις γέφυρες και στις προβλήτες, με τα κινητά στο χέρι, πολλοί με δάκρυα στα μάτια. Λίγες φορές έχω δει τόσους ανθρώπους έξω, βράδυ Δευτέρας. Ζήτησα από μερικούς Παριζιάνους που βρίσκονταν εκεί, να μου πουν δυο λόγια για τη φωτιά.

Eva, 29, ελέγκτρια εναέριας κυκλοφορίας

Ζω στο 13ο διαμέρισμα και είδαμε τη φωτιά από την κουζίνα. Ζούσαμε στον πέμπτο όροφο και είχαμε συνηθίσει να περνάμε χρόνο θαυμάζοντας τη Notre Dame, ήταν η αγαπημένη μας βόλτα. Έχω στενοχωρηθεί, έχω τρομοκρατηθεί, έχω σοκαριστεί. Σκέφτομαι ότι δεν την εκτιμήσαμε αρκετά και ίσως το μετανιώσουμε. Είναι σαν να θρηνείς άνθρωπο κι ας είναι μνημείο, για μένα το συναίσθημα είναι το ίδιο. Επιπλέον, είμαι καθολική κι έτσι υπάρχει και μια πνευματική διάσταση. Είναι κάποιο μήνυμα; Ποιος ξέρει; Ή τρομοκρατία; Είμαι σίγουρη ότι όλοι το σκέφτηκαν.

Jabu, 20, φοιτητής κινηματογράφου

Με ανάγκασαν να έρθω. Έπινα σφηνάκια με κάτι φίλους και είδαμε την είδηση στα social media. Οι φίλοι μου σοκαρίστηκαν περισσότερο από μένα. Για μένα, αν μη τι άλλο είναι αστείο: ένα σύμβολο που καίγεται, με κάνει να γελάω. Αν υπήρχαν νεκροί, θα είχα αντιδράσει διαφορετικά αλλά είναι άψυχο.

Christelle, 42, υπάλληλος στον οργανισμό αστικών συγκοινωνιών

Μεγάλωσα έξω από την πόλη. Mόνα μου ταξίδια στο Παρίσι ήταν στο Palais Garnier και τη Notre Dame. Έχω σοκαριστεί, δεν μπορούσα να καθίσω μπροστά στην τηλεόραση. Είμαι εκτός εαυτού, είναι φρίκη. Νιώθω σαν να έχω χάσει ένα μέλος της οικογένειάς μου. Ο καθεδρικός είναι συνδεδεμένος με την παιδική μου ηλικία, αλλά και με τη Γαλλία. Όταν άκουσα την είδηση, ένιωσα ναυτία, δεν ήθελα να το πιστέψω. Και σκέφτηκα, θα υπάρχει αύριο; Τι θα απομείνει; Ήρθα επειδή φοβόμουν ότι δεν θα την ξαναδώ. Και παρόλο που αύριο η κόρη μου έχει σχολείο, την έφερα, ήθελα να είναι εδώ μαζί μου.

Philippe, 60, συνταξιούχος

Έφθασα πριν από μια ώρα. Όταν είδα ότι η Notre Dame καιγόταν, σκέφτηκα ότι θα έθεταν τη φωτιά υπό έλεγχο πιο σύντομα, αλλά καίγεται εδώ και τρεις ώρες. Είναι μια ιστορική στιγμή και το κυρίαρχο συναίσθημα είναι αυτό της θλίψης. Υπάρχουν τόσοι άνθρωποι εδώ απόψε, επειδή δεν είναι μια συνηθισμένη πυρκαγιά. Θα έχει επιπτώσεις. Φοβάμαι ότι θα είναι πολύ σοβαρό.

Louis, 21, φοιτητής πολιτισμικής διαμεσολάβησης & Aymeric, 21, φοιτητής νομικής

Μένουμε στο 15ο διαμέρισμα και μόλις το μάθαμε, ήρθαμε αμέσως. Πέρασαν τρεις ώρες. Δεν ξέρουμε αν είναι από μακάβρια περιέργεια ή, απλώς, επειδή είμαστε Παριζιάνοι. Ή επειδή πιστεύουμε κάτι μόνο αν το βλέπουμε. Αλλά δεν το έχουμε συνειδητοποιήσει, είναι ακατανόητο. Σαν τις επιθέσεις στο Παρίσι. Δεν μπορούσαμε να τις κατανοήσουμε, αν και απόψε ευτυχώς δεν υπάρχουν ανθρώπινες απώλειες. Η Notre Dame είναι κομμάτι της παριζιάνικης και γαλλικής κουλτούρας. Αύριο έχουμε εξετάσεις αλλά θα μείνουμε εδώ το μεγαλύτερο μέρος της νύχτας, τουλάχιστον μέχρι να σταθεροποιηθεί η κατάσταση. Κι αν καταρρεύσει, θα μείνουμε.

Théo, 19, φοιτητής κινηματογράφου & Clélia, 18

Theo: Eίμαι εδώ μια ώρα. Είδα την είδηση στις 7μμ και αμέσως είπα: πρέπει να πάω. Είμαι Παριζιάνος, εδώ γεννήθηκα. Και η Notre Dame για μένα, όπως και για όλους νομίζω, είναι το σημαντικότερο μνημείο στο Παρίσι. Είναι κομμάτι του. Κι αν δεν σβήσουν τη φωτιά θα είναι καταστροφή. Μπορεί να καταρρεύσει. Δεν βρίσκω καν λόγια, είμαι αλλού.

Clelia: Είναι εξωπραγματικό. Νόμιζα πως ήταν πλάκα όταν μου ήρθε η ειδοποίηση. Δεν ήθελα καν να έρθω. Και δεν έχει τελειώσει ακόμα. Είμαι συντετριμμένη.

Το άρθρο δημοσιεύτηκε αρχικά στο VICE Γαλλίας.

Περισσότερα από το VICE

Σπαρακτικές Φωτογραφίες από την Καταστροφή της Παναγίας των Παρισίων

Ελληνικό Ποδόσφαιρο: Πατήστε το Κουμπί

Τι Κάνει Κάποιον Καλό ή Κακό Συγκάτοικο στη Φυλακή;