Φωτογραφίες από τη Ζωή Ενός Ψυχαναγκαστικού Ρακοσυλλέκτη

FYI.

This story is over 5 years old.

Η Ζωή στον Δρόμο

Φωτογραφίες από τη Ζωή Ενός Ψυχαναγκαστικού Ρακοσυλλέκτη

Το σπίτι του Jean καθαρίζεται μια φορά τον χρόνο για λόγους ασφαλείας και υγιεινής.
Glenn Cloarec
Κείμενο Glenn Cloarec
AC
φωτογραφίες Arnaud Chochon

Το άρθρο δημοσιεύτηκε αρχικά στο VICE France.

Στο κλασικό ρωσικό μυθιστόρημα Νεκρές Ψυχές (εκδ. Ηριδανός) του Nikolai Gogol, ο Plyushkin, κεντρικός ήρωας, ψάχνει ολημερίς στους δρόμους της γειτονιάς του για άχρηστα πράγματα με τα οποία γεμίζει το τρομερά ακατάστατο σπίτι του. Το σύνδρομο Plyushkin, αλλιώς σύνδρομο του Διογένη ή διαταραχή παρασυσσώρευσης, είναι μια περίπλοκη μορφή ψυχαναγκαστικής διαταραχής, που χαρακτηρίζεται από υπερβολική συγκέντρωση αντικειμένων, κοινωνική απομόνωση και παραμέληση της εμφάνισης και της υγιεινής. Συνήθως, εμφανίζεται σε ανθρώπους άνω των 60 ετών.

ΔΙΑΦΗΜΙΣΗ

Σε μια συνέντευξη στη Le Figaro το 2016, ο Δρ Jean-Claude Monfort, νευρολόγος και ειδικός στο ζήτημα, εξήγησε ότι η συγκεκριμένη διαταραχή συχνά προκαλείται από κάποιο «τραυματικό συμβάν στην πρώιμη παιδική ηλικία» ή από κάποια πάθηση, όπως η σχιζοφρένεια ή το Αλτσχάιμερ.

Ο φωτογράφος Arnaud Chochon πέρασε πρόσφατα έναν χρόνο καταγράφοντας την καθημερινότητα του Jean, ενός 60χρονου Γάλλου, που έχει διαγνωστεί με το σύνδρομο Plyushkin. Ο Arnaud, μέσα από τη δουλειά του, εστιάζει γενικά σε δύσκολες προσωπικές ιστορίες και όταν συνάντησε τον Jean κατάλαβε αμέσως ότι η ιστορία του άξιζε να ειπωθεί – αυτό όμως δεν σήμαινε ότι ο Jean δέχτηκε εκείνον και τη φωτογραφική του μηχανή με ανοιχτές αγκάλες.

«Αναζητά φαγητό για να χορτάσει, βιβλία και εφημερίδες, για να σβήσει τη δίψα του για γνώση. Μαζεύει κάθε είδους αντικείμενα, ανεξαρτήτως χρήσης ή αξίας»

«Ήταν πολύ δύσκολο να τον προσεγγίσω», λέει ο Arnaud. «Έπρεπε να κερδίσω την εμπιστοσύνη του. Κάναμε πολλές και μεγάλες κουβέντες έξω, στον δρόμο, μέχρι τελικά να μ' αφήσει να μπω στο σπίτι του. Όμως στο τέλος ήρθαμε πολύ κοντά».

«Κάθε βράδυ, την ίδια ώρα, ο Jean βγαίνει στους δρόμους ακολουθώντας πάντα την ίδια διαδρομή και αναζητώντας τα πράγματα που τον ενδιαφέρουν περισσότερο: φαγητό για να χορτάσει, βιβλία και εφημερίδες, για να σβήσει τη δίψα του για γνώση. Μαζεύει κάθε είδους αντικείμενα, ανεξαρτήτως χρήσης ή αξίας», λέει ο Arnaud.

«Είναι πολύ πιο διασκεδαστικό να βρίσκεις κάθε μέρα διαφορετικά πράγματα, παρά να κάθεσαι και να κάνεις ένα σωρό βλακείες στο γραφείο»

ΔΙΑΦΗΜΙΣΗ

«Ο τρόπος ζωής του είναι ασυνήθιστος, όμως στην πραγματικότητα απλώς ακολουθεί μια δική του λογική, που διαφέρει από τη δική μας. Για παράδειγμα, από σεβασμό για το περιβάλλον, αποξηραίνει τα τρόφιμα που μαζεύει από τους κάδους, μειώνοντας τον συνολικό όγκο τους, έτσι ώστε να λειτουργούν αποτελεσματικότερα οι αποτεφρωτήρες της πόλης. Κοιμάται πλάι στις εφημερίδες που είναι στοιβαγμένες στο κρεβάτι του».

Ο Jean λέει ότι το «ενδιαφέρον του για τους κάδους» ξεκίνησε το 1995, πολύ προτού παρατήσει τη δουλειά του ως τεχνικού κτιρίων το 2002. «Μια μέρα είδα κάτι λουκάνικα πάνω-πάνω σε έναν κάδο», λέει. «Τα πήρα και τα πήγα σπίτι. Τα έδωσα στον μπαμπά μου και του άρεσαν πάρα πολύ. Είναι πολύ πιο διασκεδαστικό να βρίσκεις κάθε μέρα διαφορετικά πράγματα, παρά να κάθεσαι και να κάνεις ένα σωρό βλακείες στο γραφείο». Τώρα ζει με ό,τι βγάζει από τα πράγματα που βρίσκει και με τα χρήματα μιας κληρονομιάς.


Δείτε ακόμη τον «ΠαπαViral»


«Είναι πολύ καλλιεργημένος και διαβασμένος», λέει ο Arnaud για τον Jean. «Θυμάται ό,τι έχει διαβάσει στην εφημερίδα, ό,τι έχει ακούσει στο ραδιόφωνο και πηγαίνει τακτικά σε εκθέσεις και συνέδρια. Έχουμε περάσει πολλές ώρες κουβεντιάζοντας για ζητήματα ιστορίας και επικαιρότητας. Αλλά δεν έχει σχεδόν καθόλου επαφή με άλλους ανθρώπους».

Μια φορά τον χρόνο, ωστόσο, αυτό αναγκαστικά αλλάζει. Για λόγους ασφαλείας και υγιεινής, ο Δήμος στέλνει μια εταιρεία καθαρισμού που πραγματοποιεί έναν ετήσιο έλεγχο στο διαμέρισμά του και το καθαρίζει – μια υπηρεσία την οποία είναι υποχρεωμένος να πληρώνει ο Jean. «Όταν συμβαίνει αυτό, προσπαθεί να βάλει τα πιο πολύτιμα αντικείμενά του στη μια άκρη του διαμερίσματος, να περισώσει τις εφημερίδες και τα βιβλία του», εξηγεί ο Arnaud.

ΔΙΑΦΗΜΙΣΗ

«Κατά τις δύο μέρες αυτής της παρέμβασης, ό,τι μάζευε έναν ολόκληρο χρόνο πετιέται. Είναι δύσκολη στιγμή για εκείνον. Ήμουν παρών εκείνες τις μέρες και η ατμόσφαιρα ήταν τεταμένη. Ο Jean κάνει ό,τι μπορεί για να σώσει τα περισσότερα πράγματά του, αλλά είναι μόνος απέναντι σε τέσσερις ανθρώπους που βρίσκονται εκεί, για να αδειάσουν το διαμέρισμά του».

Μόλις όμως το συνεργείο καθαρισμού φεύγει, ο Jean βγαίνει και πάλι στην πόλη με τον ίδιο σκοπό – να γεμίσει το σπίτι του με συσκευασίες φαγητού, εφημερίδες και ό,τι άλλο βρει.

Περισσότερα από το VICE

Τι Έκανα τη Βραδιά Πριν Από τις Πανελλαδικές

Γονείς Εξηγούν πώς να Παραμείνεις Kinky Αφότου Κάνεις Παιδιά

H Συγκλονιστική Ιστορία του Γκάνγκστερ που Ξόδεψε Πάνω από ένα Εκατομμύριο Ευρώ σε Ναρκωτικά

Ακολουθήστε το VICE στο Twitter, Facebook και Instagram.