Κάνοντας Παρέα με έναν Ουκρανό που Αγοράζει Μαλλιά στο Βελιγράδι

Φέτος το φθινόπωρο, μια παράξενη έντυπη διαφήμιση έκανε την εμφάνισή της στους δρόμους και τους τηλεφωνικούς στύλους του Βελιγραδίου. «Θα αγοράζω μαλλιά (φυσικά, 40 εκ. ή μακρύτερα) στις 16 Οκτωβρίου» έγραφε. «Μόνο στις 16 Οκτωβρίου». Δεν υπήρχε κανένα τηλέφωνο, μόνο η διεύθυνση ενός κομμωτηρίου που ονομάζεται Kruz. Προσπάθησα να γκουγκλάρω το όνομα του κομμωτηρίου και δεν βρήκα τίποτα ενδιαφέρον, οπότε πήρα τη φωτογραφική μηχανή μου και έφυγα για εκεί προκειμένου να δω τι συνέβαινε.

Όποιος κι αν ήταν ο υποψήφιος αγοραστής μαλλιών, ήθελε να κάνει τη δουλειά του την ημέρα που ο Πούτιν επισκεπτόταν το Βελιγράδι, δηλαδή τη μέρα που δεν υπήρχαν δημόσιες συγκοινωνίες διαθέσιμες και οι μισοί από τους δρόμους της πόλης ήταν κλειστοί. Παρόλα αυτά, κατάφερα να φθάσω στο Kruz, όπου βρήκα τον Dragan, τον ιδιοκτήτη, να στέκεται στην πόρτα. Ήταν μόνος και φαινόταν να βαριέται. Πιθανώς επειδή ήθελε απελπισμένα παρέα, ο Dragan μου έφτιαξε καφέ και μου είπε ότι δεν είχε καμία σχέση με τη διαφήμιση. Ο μυστηριώδης αγοραστής μαλλιών είναι ένας Ουκρανός από το Ντονέτσκ, ονόματι Sergey και στον οποίο ο Dragan νοικιάζει το κομμωτήριο μια στο τόσο. Δεν ήταν εκεί εκείνη τη στιγμή οπότε αποφάσισα να περιμένω.

Σύμφωνα με τον Dragan, δεν είχα πολλές ελπίδες ο Sergey να συμφωνήσει να μου πει την ιστορία του, οπότε μου είπε εκείνος την δική του. Παλιότερα ήταν ιδιοκτήτης αλυσίδας κομμωτηρίων στην Loznica, μια μικρή πόλη στη δυτική Σερβία, αλλά όταν η δουλειά μειώθηκε είπε «Δε βαριέσαι, θα μετακομίσω στο Βελιγράδι». Κοιτάζοντας το γκράφιτι «Ζήτω ο Τίτο» που ήταν γραμμένο στον τοίχο του απέναντι από το κομμωτήριο κτηρίου, άρχισε να μου λέει για το πώς άρχισε να νοικιάζει τον χώρο στον Sergey έναντι 30 δολαρίων την ημέρα. Εκείνη τη στιγμή έφθασε και ο ίδιος ο Sergey. Μόλις που πρόλαβα να πω γεια, πριν μου πει να μην τον φωτογραφίσω και αρνηθεί να μου πει οτιδήποτε.

«Όχι καλό μάρκετινγκ, όχι καλό μάρκετινγκ» είπε μιλώντας κάτι μεταξύ σέρβικων και ρωσικών.

Ο Dragan παρακολουθούσε την στρατιωτική παρέλαση που γινόταν στο Βελιγράδι από μια μικρή ασπρόμαυρη τηλεόραση. Καθώς ο τηλεπαρουσιαστής ανακοίνωνε την προσγείωση του αεροσκάφους του Πούτιν στη Σερβία, έφθασε ο πρώτος πελάτης.

Κομμώτρια και η ίδια, η Ruza έφθασε κρατώντας μια τσάντα γεμάτη μαλλιά. Με νευρικότητα, τράβηξε τέσσερις πλεξούδες από αυτή. Ο Sergey τις κοίταξε για μερικά λεπτά, έπειτα έβαλε δυο κοτσίδες πίσω στην τσάντα-προφανώς δεν αγοράζει βαμμένα μαλλιά. Μέτρησε το μήκος των άλλων δύο και έπειτα τις έβαλε σε μια μικρή ζυγαριά.

Υπήρχε ένταση στην ατμόσφαιρα καθώς όλοι κοίταζαν τον Sergey. «95 δολάρια για τις δυο» είπε και όλοι εκπνεύσαμε και χαμογελάσαμε ο ένας στον άλλον, σαν να είμασταν όλοι εμπλεκόμενοι σε αυτό. Η Ruza μου είπε ότι συγκέντρωνε τα μαλλιά που άφηναν πίσω τους οι πελάτες της. «Το να βγάζεις λίγα παραπάνω χρήματα είναι πάντα μια καλή ιδέα» είπε.

Καθώς περιμέναμε τον επόμενο πελάτη και πίνοντας μπύρες, ο Sergey δέχθηκε να μου μιλήσει.

Αγόραζε μαλλιά για «μια ουκρανική εταιρία», μια δουλειά που του δίνει εισόδημα από 400-1.100 δολάρια το μήνα, τα οποία όμως δεν είναι αρκετά για να ζήσει. Συνήθως έρχεται οδικώς στη Σερβία και αυτό το ταξίδι του παίρνει δυο μέρες.

Όταν ο Dragan του είπε αστειευόμενος ότι ο πρόεδρός του προσγειώθηκε στο Βελιγράδι, ο Sergey προσποιήθηκε ότι είχε ένα φανταστικό όπλο, το έστρεψε προς το πρόσωπο του Πούτιν στη μικρή οθόνη της τηλεόρασης και είπε «ΜΠΟΥΜ».

«Δεν είναι αυτός ο πρόεδρός μου» είπε στον Dragan.

Οι άνθρωποι που ήρθαν αμέσως μετά πήραν πολύ λιγότερα χρήματα για τα μαλλιά. Η Radojka, μια 83χρονη γιαγιά που περπάτησε από μακριά μια και δεν υπήρχε δημόσια συγκοινωνία, πήρε μόνο 13 δολάρια. Η επόμενη κυρία πήρε 8 δολάρια. Αλλά και οι δυο έφυγαν ικανοποιημένες και χαμογελώντας.

«Δεν υπάρχουν χρήματα στη Σερβία. Ο κόσμος πουλάει τα πάντα» είπε ο Sergey καθώς πακετάριζε τα μαλλιά σε μια πλαστική σακούλα.

Ο Sergey δεν γνωρίζει που πάνε τα μαλλιά και που χρησιμοποιούνται. Οι άνθρωποι που του πούλησαν σήμερα τα μαλλιά τους, μου είπαν ότι αυτό δεν τους ένοιαζε.

Αυτό για το οποίο ίσως να ενδιαφέρονται είναι το γεγονός ότι στο Βελιγράδι-αναλόγως το κομμωτήριο-τα φυσικά, χωρίς επεξεργασία ανθρώπινα μαλλιά που είναι μακρύτερα των 40 εκατ. συνήθως πωλούνται περισσότερα από 200 δολάρια. Στη συνέχεια χρησιμοποιούνται για να κατασκευαστούν περούκες, εξτένσιον κ.λ.π. Εκτός Σερβίας και Βαλκανίων, οι περούκες και τα εξτένσιον κοστίζουν πολλά περισσότερα από μερικές εκατοντάδες δολάρια. Η τραγική ειρωνεία είναι ότι σύμφωνα με το Γραφείο της Εθνικής Στατιστικής Υπηρεσίας της Σερβίας, η χώρα τα τελευταία χρόνια εισάγει πολλά ανθρώπινα μαλλιά.

Κι ενώ άρχισα να καταλαβαίνω γιατί ο Sergey προωθούσε τη δουλειά του μόνο με έντυπες διαφημίσεις, μπήκε στο κομμωτήριο η 24χρονη Mina. Ο Sergey της έδωσε 55 δολάρια για τη μακριά κοτσίδα της μητέρας της και εκείνη αρνήθηκε.

«Η μαμά μου μαζεύει χρήματα για ένα ταξίδι στο εξωτερικό, οπότε μου ζήτησε να πουλήσω τα μαλλιά της. Αλλά αυτός ο τύπος είναι γελοίος. Πήγα σε άλλο κομμωτήριο και μου πρόσφεραν 100 δολάρια για την ίδια κοτσίδα» μου είπε, γυρνώντας την πλάτη στον Sergey.

Ρώτησα τον Sergey εάν κάποιες φορές του ζητάνε καλύτερη τιμή. «Υπάρχουν πολλά είδη ανθρώπων. Εδώ δεν έρχονται μόνο γιαγιάδες, ξέρεις. Είχαμε μια χορεύτρια σε κλαμπ που είχε έρθει μια άλλη φορά και ζήτησε 1.500 δολάρια. Ήταν βλαμμένη» είπε.

Περίπου 30 λεπτά πριν ο Σεργκέι να αποφασίσει ότι τέλειωσε τη δουλειά του για εκείνη τη μέρα, μπήκε ο τελευταίος πελάτης. Το όνομά του ήταν Igor και έμοιαζε με ροκά. Έφερε την αλογοουρά που είπε ότι είχε και φρόντιζε για δέκα χρόνια. Όταν την πούλησε για 13 δολάρια στον Sergey, ένιωσα λύπη.

«Όχι η τιμή δεν είναι καλή» είπε ο Igor. «Αλλά ήρθα όλη αυτή την απόσταση, οπότε γιατί όχι; Είμαι σαν τον Σαμψών-κρατούσα τη δύναμή μου για τον εαυτό μου μέχρι τώρα. Αλλά έπειτα, σκέφτηκα ότι έπρεπε να τη δώσω σε κάποιον άλλον. Απλά ελπίζω ότι δεν θα χρησιμοποιήσουν τα μαλλιά μου για να φτιάξουν δηλητήριο. Στη δική μας παγανιστική κουλτούρα, πραγματικά νοιαζόμαστε για τα μαλλιά και τα νύχια μας-πρέπει να τα κρατάς ασφαλή επειδή όταν κάποιος τα πάρει από εσένα μπορεί να κάνει κάθε είδους μάγια με αυτά. Αλλά στην πραγματικότητα δεν πιστεύω σε αυτά τα πράγματα».

Ακολουθήστε το VICE στο Twitter, Facebook και Instagram.