FYI.

This story is over 5 years old.

News

Τα Θύματα Επιθέσεων με Οξύ στο Πακιστάν Κάνουν μια Νέα Αρχή στα Ινστιτούτα Ομορφιάς

Κτηνώδεις επιθέσεις παραμένουν ατιμώρητες σε ένα υπερφορτωμένο, διεφθαρμένο νομικό σύστημα.
Beenish Ahmed
Κείμενο Beenish Ahmed

Θύματα φρικαλέων επιθέσεων με καυστικό οξύ στο Πακιστάν έχουν βρει μια προστάτιδα στο πρόσωπο της MusarratMisbah, η οποία έχει μια αλυσίδα πολυτελών ινστιτούτων ομορφιάς. Όλες οι φωτογραφίες είναι του συντάκτη, εκτός κι αν αναφέρεται κάτι άλλο.

Η Bushra Shafi έφερε ρούχα και γλυκά στο σύζυγό και την πεθερά της, μετά τον γάμο του αδερφού της, όπως προβλέπει το έθιμο σε κάποιες περιοχές του Πακιστάν-αν και τα πεθερικά της είχαν απαιτήσει πιο μεγάλο δώρο 50.000 ρουπίων ή περίπου 500 δολάρια. Όταν η Shafi του είπε ότι δεν θα μπορούσε να παραδώσει τα χρήματα, ο σύζυγός της έριξε οξύ, παραμορφώνοντας την πολύ άσχημα-σχεδόν δολοφονώντας την.

ΔΙΑΦΗΜΙΣΗ

Η ιστορία της μοιάζει με πολλές θυμάτων που έχουν επιζήσει από επιθέσεις με οξύ, 70% των οποίων είναι γυναίκες. Τις περισσότερες φορές, αυτή η μορφή βίας με βάση το φύλο αναπτύσσεται στη διάρκεια μιας συζυγικής διαφωνίας. Οι ιστορίες γυναικών που τις καίνε επειδή δεν έφεραν στα πεθερικά αρκετή προίκα ή μνηστήρες που πετάνε οξύ σε γυναίκες επειδή αρνήθηκαν να τους παντρευτούν, είναι άφθονες. Παρόλο που νόμος του 2011 έδωσαν μεγαλύτερη δύναμη στην κυβέρνηση να μπορεί να προσάγει εκείνους που ρίχνουν οξύ, οι πακιστανικές αρχές είναι υπερφορτωμένες με υποθέσεις και το εύκολα εξαγοράσιμο νομικό σύστημα δεν προκαλεί και τόσο φόβο. Το Ίδρυμα Επιζώντων από Επίθεση με Οξύ του Πακιστάν βρήκε 143 καταγεγραμμένες υποθέσεις το 2013, ενώ το 2012 ήταν 110 τα περιστατικά. Ωστόσο η  Valerie Khan Yousafzai από το ίδρυμα λέει ότι «δεν γνωρίζουμε εάν η αύξηση οφείλεται στην επίγνωση της νομοθεσίας ή στην αύξηση του αριθμού των επιθέσεων».

Επισημαίνει ότι πολλά θύματα δεν μιλούν για τα εγκλήματα από φόβο ότι θα υπάρξει περισσότερη βία, ιδιαιτέρως επειδή οι δράστες είναι συχνά μέλη του στενού οικογενειακού κύκλου. Και με το ισχυρό καυστικό οξύ που χρησιμοποιείται στην κλωστοϋφαντουργία, είναι φθηνό και εύκολα διαθέσιμο σε όλη τη χώρα, δεν φαίνεται ότι αυτή η αποτρόπαια πρακτική θα εγκαταλειφθεί σύντομα.

Η ρίψη οξέως, που λιώνει το δέρμα και συχνά προκαλεί σοβαρή παραμόρφωση και μπορεί να βλάψει ζωτικά όργανα, δεν περιορίζεται στο Πακιστάν. Το Ίδρυμα Επιζώντων από Οξύ αναφέρει περίπου 1.500 υποθέσεις καψίματος με οξύ κάθε χρόνο σε όλο τον κόσμο, αν και τα μέλη του ιδρύματος πιστεύουν πως ο πραγματικός αριθμός είναι πολύ υψηλότερος.

ΔΙΑΦΗΜΙΣΗ

Η υπόθεση της Shafi ήταν ιδιαιτέρως βίαιη. «Με έδεσαν και έβαλαν ένα πανί πάνω στο πρόσωπό μου και έριξαν οξύ πάνω από αυτό» μου λέει στα ουρντού, με ένα πνίξιμο στη φωνή. «Δεν μπορούσα να κάνω τίποτα. Δεν ήταν κανείς εκεί να με υποστηρίξει».

Η Shafi με τον σύζυγό της πριν την επίθεση-με την παραχώρηση της Shafi

Η πεθερά την τιμωρούσε τακτικά για οικονομικά θέματα και ο άνδρας της που είχε ανοιχτά εξωσυζυγική σχέση, σχεδόν καθημερινά την χτυπούσε. Το περιστατικό με το οξύ ήταν αρκετά σοβαρό για να πάνε οι γείτονες να την βοηθήσουν. Αναίσθητη, την μετέφεραν σε κοντινό νοσοκομείο. Ο γιατρός βρήκε την οικογένεια της και εκείνοι πήραν το μαυρισμένο και γεμάτο φουσκάλες σώμα της στη Λαχώρη, αφήνοντας πίσω τα τρία παιδιά της.

Η Shafi χρειάστηκε έξι μήνες για να ξυπνήσει από το κώμα. Τα μάτια της είχαν καεί κλειστά και η μύτη της είχε λιώσει. Το δέρμα της ήταν σκληρό και χωρίς αίσθηση. Έτσι άρχισε η μακρά και επίπονη διαδικασία αντιμετώπισης των τραυμάτων της. Η Shafi συγκέντρωσε δωρεές, πήρε δάνεια και παρακάλεσε γιατρούς για να της κάνουν έκπτωση. Όμως αν και το πρόσωπο της άρχισε να ανακατασκευάζεται, οι εσωτερικές πληγές της Shafi εξακολουθούσαν να πονάνε.

Τυλιγόταν σε μέτρα υφάσματος και κάλυπτε όσο περισσότερο από το πρόσωπο της μπορούσε, πριν να φύγει από το σπίτι, επειδή φοβόταν τις διαπεραστικές φωνές των αγνώστων που την κοιτούσαν. Εάν η οικογένεια της είχε επισκέπτες, κλειδωνόταν στο δωμάτιο μέχρι που έφευγαν, μη μπορώντας να αντιμετωπίσει τις ερωτήσεις τους ή τα βλέμματα λύπησης.

ΔΙΑΦΗΜΙΣΗ

«Κάποιοι άνθρωποι είπαν ακόμα κι ότι κανείς δεν μπορεί να είναι τόσο απάνθρωπος χωρίς λόγο, άρα κάτι θα έκανε για να το αξίζει» λέει. Αυτού του είδους το σκεπτικό την έκανε να νιώθει ακόμα πιο μόνη της.

Σχεδόν μια δεκαετία απομόνωσης μετά, η ανιψιά της Shafi της έδειξε μια διαφήμιση που είχε δει στην εφημερίδα και η οποία υποσχόταν ότι μπορούσε να βοηθήσει τους επιζώντες από κάψιμο με οξύ. Κάλεσε τον αριθμό και της ζήτησαν να πάει σε ινστιτούτο, σε ένα από τα πιο μοδάτα μέρη της πόλης. Εκεί η Shafi γνώρισε την Musarrat Misbah, επικεφαλής μιας διακεκριμένης αλυσίδας πολυτελών ινστιτούτων ομορφιάς και ιδρύτρια μιας μη κυβερνητικής οργάνωσης που παρέχει ιατρική βοήθεια και ευκαιρίες απασχόλησης σε θύματα επίθεσης με οξύ.

«Όταν πήγα εκεί και την συνάντησα, με αγκάλιασε και μου συμπεριφέρθηκε με τόσο πολύ αγάπη που ήταν σαν να με γνώριζε πολλά, πολλά χρόνια» μου λέει η Shafi. Τα μάτια της πλημμυρίζουν δάκρυα απλώς και μόνο όταν σκέφτεται την πρώτη συνάντησή της με την Misbah, στην οποία αναφέρεται με τον τίτλο baji ή αδελφή από σεβασμό.

Η Misbah δεν έχασε χρόνο και άρχισε να προγραμματίζει ιατρικά ραντεβού για την Shafi και συμβουλευτική με ειδικούς σχετικά με τις βέλτιστες επιλογές θεραπείας της.

Πολλά έχουν αλλάξει για την Shafi, δέκα χρόνια μετά την πρώτη συνάντηση με την Misbah και όχι μόνο λόγω των 150 χειρουργικών επεμβάσεων στις οποίες έχει υποβληθεί.

Μια βολβώδης μύτη είχε πάρει θέση στο πρόσωπο της, το πηγούνι της είχε διαχωριστεί από το λαιμό της. Τρίχες εμφυτεύτηκαν στα σημεία όπου ήταν τα φρύδια της και όταν δεν της γέμισαν όπως ήλπιζε αρκετά την περιοχή, η Misbah έφερε έναν make-upartist να της φτιάξει μόνιμα φρύδια πάνω από τα μάτια της. Ακόμα το δέρμα της είναι μαυρισμένο σε διάφορα σημεία και παραμορφωμένο από τα τόσα μοσχεύματα. Τα μάτια και τα αυτιά δεν ταιριάζουν αρκετά.

ΔΙΑΦΗΜΙΣΗ

Αλλά κι έτσι που είναι, η Shafi δεν φοράει βέλο πλέον. Όχι επειδή είναι απολύτως ικανοποιημένη με το πώς μοιάζει αλλά γιατί δεν πιστεύει ότι έχει κάτι να κρύψει. «Ξέρω ότι κάποιοι άνθρωποι ακόμα φοβούνται να με κοιτάξουν και έτσι περιμένω εκείνους που μου μιλάνε και είναι πρόθυμοι να δουν ποια είμαι», λέει.

Η Shafi πιστώνει κάθε μέρος της μεταμόρφωσής της στην Misbah, η οποία είναι κάτι σαν διασημότητα στο Πακιστάν. Έχει ιδρύσει την αλυσίδα ινστιτούτων ομορφιάς Depilex. Με καλές επαφές στο χώρο της μόδας που ανθεί στη χώρα και τη βιομηχανία των μέσων ενημέρωσης, δάνεισε την καλαισθησία της για πολλά χρόνια σε φωτογραφίσεις για περιοδικά και πρωινά τηλεοπτικά σόου. Το υπόβαθρό της μπορεί να την κάνει να φαίνεται ως απίθανη επιλογή για αυτό το είδος της σκοτεινής και δραστικής δουλειάς αποκατάστασης. Όμως η αφοσίωση της ειδικού στην ομορφιά, στους επιζώντες από την επίθεση με οξύ εξηγείται δεδομένης της δική της ιστορίας.

Το 2003, η Misbah έκλεινε ένα από τα ινστιτούτα της όταν μια εντελώς καλυμμένη γυναίκα μπήκε μέσα και απαίτησε να τη βοηθήσει. «Ήταν αγενής. Δεν ήταν καθόλου ευγενική και σκέφθηκα ‘Ωχ, Θεέ μου, η μέρα τελειώνει και εδώ έχω ένα δύσκολο πελάτη’» θυμάται η Misbah και λέει σε σπαστά αγγλικά από το γραφείο της στην έδρα της Depilex στη Λαχώρη.

Η αγανάκτησή της μετατράπηκε σε σοκ όταν η γυναίκα μετακίνησε το πέπλο της. «Κάθισα κάτω γιατί νόμιζα ότι τα πόδια δεν άντεχαν άλλο» λέει, «επειδή ακριβώς μπροστά μου ήταν ένα νεαρό κορίτσι που δεν είχε πρόσωπο».

ΔΙΑΦΗΜΙΣΗ

«Ισχυρίζεσαι ότι είσαι αισθητικός και βγαίνεις στην τηλεόραση για να δώσεις συμβουλές ομορφιάς. Τώρα κάνε κάτι για μένα» απαίτησε η επιζήσασα από την επίθεση με οξύ. Τα λόγια της άγγιξαν μια ευαίσθητη χορδή της Misbah, η οποία θεώρησε ότι δεν ήταν αρκετό πια να παρέχει μανικιούρ και πεντικιούρ στην ελίτ της χώρας. Υποσχέθηκε να βοηθήσει τη γυναίκα που ήταν μπροστά της και παρόλο που δεν κατάφερε να την βρει ξανά, προχώρησε έτσι κι αλλιώς. «Αυτή ήταν η αρχή του ιδρύματος Depilex Smile Again Foundation».

Σύντομα μετά το περιστατικό, η Misbah έβαλε μια αγγελία σε μια τοπική εφημερίδα προσφέροντας φροντίδα σε επιζώντες από κάψιμο με οξύ και με την ελπίδα ότι θα της απαντούσαν καμία χούφτα άνθρωποι. Με έκπληξη είδε 42 γυναίκες να προσέρχονται. «Ποτέ δεν συνειδητοποίησα πόσο μεγάλο είναι αυτό το πρόβλημα ή πόσο μεγάλη δουλειά αναλάμβανα στους ώμους μου» λέει.

Η Misbah δεν άντεχε να απορρίψει καμία από αυτές και άρχισε να συλλέγει δωρεές από φίλους και οικογένεια και για να δώσει ένα μέρος των κερδών των ινστιτούτων στο Ίδρυμα.

Από τότε έχει καταγράψει τις περιπτώσεις περισσοτέρων από 500 γυναίκες και συνεχίζει να βοηθάει για να καλυφθούν οι ανάγκες τους. Η Misbah προσφέρει δωρεάν ιατρική και ψυχολογική φροντίδα στους επιζώντες μαζί με επαγγελματική κατάρτιση και ανεύρεση εργασίας. Κάποια από τα θύματα που βοήθησε έχουν γίνει νοσοκόμες, μοδίστρες, ταμίες σε τράπεζα και τηλεφωνήτρια, αλλά εκείνο που την εξέπληξε είναι ότι οι περισσότερες ζήτησαν να εκπαιδευτούν στην κοσμετολογία.

ΔΙΑΦΗΜΙΣΗ

Η Misbah φιλοξενεί πολλά από τα θύματα στο δικό της σπίτι, μέχρι να γίνουν υγιείς και η κατάσταση τους να είναι σταθερή. Μέχρι να συγκεντρώσει αρκετά κεφάλαια για να φτιάξει ένα αυτόνομο καταφύγιο, λέει, ότι οι πόρτες της θα παραμείνουν ανοιχτές.

Γλυκομίλητη με κομψά χαρακτηριστικά και ένα είδος αρχοντικού τρόπου, η Misbah κάθεται στο μεγάλο και με γυάλινη επιφάνεια γραφείο της, πίνει τσάι και τρώει ένα κομμάτι λεμόνι καθώς μου λέει την ιστορία της ζωής της. Είναι η πρώτη μέρα μετά την επιστροφή της από ταξίδι στις ΗΠΑ. Παρόλο που το Πακιστάν χαρακτηρίζεται από τις αυξανόμενες τρομοκρατικές επιθέσεις και τις φονταμενταλιστικές απόψεις, η γωνιά της χώρας όπου βρίσκεται το γραφείο της κατά κάποιο τρόπο φαίνεται να είναι άτρωτο από όλα αυτά. Τα κορίτσια μπαίνουν στο ινστιτούτο της με skinny τζιν και αμάνικα μπλουζάκια. Υπάρχει ένα Fro-Yo μέρος λίγο πιο κάτω και εστιατόριο Johnny Rockets σε μικρή απόσταση, επιπλέον ένας μεγάλος αριθμός καφετεριών (τα γλυκά είναι αδυναμία, παραδέχεται η Misbah). Χτενισμένη και κοσμοπολίτισσα, η Misbah φαίνεται να ζει σε ένα διαφορετικό κόσμο από εκείνο που ζουν οι επιζώντες επιθέσεων με οξύ, αλλά λέει ότι οι δικές της εμπειρίες έπαιξαν μεγάλο ρόλο για να στραφεί προς αυτούς.

Η Misbah πέρασε την παιδική ζωή της σε χρυσό κλουβί. Η οικογένεια της τα είχε καταφέρει καλά στη φαρμακοβιομηχανία. Το μεγαλύτερο από εννέα παιδιά και μια πολλά υποσχόμενη μαθήτρια, της κανόνισαν να παντρευτεί όταν ήταν 17 ετών. Ήταν ενθουσιασμένη με την προοπτική να γίνει νύφη και περιόρισε τις δικές της φιλοδοξίες. Ο άνδρας της υποσχέθηκε να την αφήσει να σπουδάσει ιατρική και να πραγματοποιήσει το όνειρο της να γίνει γιατρός. Αλλά οι ελπίδες της Misbah εξανεμίστηκαν, αμέσως μετά τη γέννηση του γιου της, καθώς ο άνδρας της την άφησε επειδή είχε εξωσυζυγική σχέση.

ΔΙΑΦΗΜΙΣΗ

Γύρισε στο πατρικό της και είπε στον πατέρα της ότι ήθελε να κερδίσει τα προς το ζην. Την επέπληξε ευγενικά, αλλά, όταν αντιλήφθηκε πως σοβαρολογούσε, έφερε στο σπίτι δυτικά περιοδικά για να μπορέσει η Misbahνα ψάξει για το τι θα κάνει. Αφού είδε τις διαφημίσεις στο οπισθόφυλλο της Vogue, η Misbah διάλεξε να παρακολουθήσει μια σχολή αισθητικής στο Λονδίνο. Η οικογένεια της στήριξε τα σχέδια της και φρόντισε τον γιο της όσο ήταν μακριά. Όταν αποφοίτησε, η Misbah επέστρεψε στο Πακιστάν όπου την περίμενε μια έκπληξη: η οικογένεια της είχε ανοίξει ένα σαλόνι ομορφιάς για εκείνη. «Έμοιαζε πιο πολύ με κουρείο γιατί το διακόσμησε ο πατέρας μου» μου λέει γελώντας. Αλλά σε αυτό μικρό χώρο που είχε καρέκλες ξυρίσματος στη σειρά, άρχισε την επιχείρησή της και την αναζήτησή της για αυτό-ενδυνάμωση.

Ωστόσο δεν είναι όλοι οι Πακιστανοί πεπεισμένοι για την αμέριστη αφοσίωση της σε αυτό το σκοπό. Το 2010, ο δημοσιογράφος ερευνητής Umar Cheema έγραψε ότι κρατικές υπηρεσίες έκαναν έρευνα για την Misbah για υποτιθέμενη υπεξαίρεση κεφαλαίων των χορηγών, αμέσως μετά την βράβευση της με ένα από τα υψηλότερα τιμητικά αξιώματα στο Πακιστάν. Μια επιζών από επίθεση με οξύ ισχυρίζεται ότι δεν είδε τα κεφάλαια που προέρχονταν από το εξωτερικό να χρησιμοποιούνται προς όφελος των επιζώντων, παρόλο που παραδέχεται ότι η οργάνωση πλήρωσε για πέντε από τις επεμβάσεις της και έκανε δωρεάν τα μαθήματα κοσμετολογίας. Η Misbah πάντως, αρνείται κατηγορηματικά κάθε κατηγορία για διαφθορά. «Εάν έπρεπε να κερδίσει μέσω κακών τρόπων, τότε θα είχα καλύτερες ευκαιρίες δουλεύοντας με όμορφα κορίτσια και μοντέλα στον τομέα της ομορφιάς από ότι με τα θύματα από τις επιθέσεις με οξύ» μου λέει. «Οπότε ότι φθάνει σε εμένα για την υγεία και την υποστήριξή τους, πάει σε εκείνες».

ΔΙΑΦΗΜΙΣΗ

Καμία από τις επιζήσασες που συνάντησα δεν έδειξε κάτι πέρα από απόλυτο θαυμασμό και εμπιστοσύνη στην Misbah, και πολλοί από τους υποστηρικτές τις εμφανείς αλλαγές που έχουν δεν σε αυτήν. Η hair and make up artist -επιπλέον περιστασιακή ηθοποιός- άλλαξε τα τζιν και τις μπλούζες με πιο παραδοσιακή πακιστανική ενδυμασία και τώρα φοράει μαντίλα συνεχώς. Βάφει «τα κορίτσια» όπως λέει τις επιζήσασες με τις οποίες δουλεύει μαζί, και συχνά εμφανίζεται στην τηλεόραση με αρκετά από τα κορίτσια δίπλα της.

Η Misbah λέει ότι έχει δεχθεί το γεγονός ότι μπορεί να χάσει την επιχείρηση της λόγω του φιλανθρωπικού έργου της. Πολλοί, το να βλέπουν τους επιζώντες από την επίθεση με οξύ, δεν συνάδει με το τι σημαίνει μια μέρα στο spa. Ιδιαιτέρως οι νύφες, θεωρούν την παρουσία των επιζώντων ανεπιθύμητη. Ανησυχούν μήπως και γρουσουζέψουν τους δικούς τους γάμους, εάν τα θύματα βοηθήσουν με τα μαλλιά ή στα ραντεβού για το μακιγιάζ, εργασίες που στοιχίζουν εκατοντάδες δολάρια.

«Έπρεπε να πω ‘Λυπάμαι άλλα έχεις επιλογές’» μου λέει η Misbah. «Μπορείς να πας σε ένα άλλο ινστιτούτο. Αλλά αυτά τα κορίτσια δεν έχουν επιλογή, οπότε μένουν εδώ».

Η υποστήριξη των επιζώντων από αυτές τις επιθέσεις άλλαξε την αντίληψη της Misbah για την ομορφιά. «Εάν έχουμε ένα μικρό σπυράκι ή καμιά κοκκινίλα, αναστατωνόμαστε τόσο» λέει μια μεσήλικη γυναίκα που σταμάτησε για πεντικιούρ. «Κοιτώντας αυτά τα θύματα, αντιλαμβανόμαστε πόσο ευγνώμονες πρέπει να είμαστε».

ΔΙΑΦΗΜΙΣΗ

Η Yasmin Sohail πηγαίνει τακτικά στο Depilex τα τελευταία 15 χρόνια, τουλάχιστον μια φορά το μήνα.

«Είναι πολύ ζεστό το νερό;» την ρωτάει η Shafiπροετοιμάζοντας το ποδόλουτρο για το πεντικιούρ της Sohail. «Ποτέ δεν έχω πει ότι δεν θέλω να με εξυπηρετήσει κάποιος ο οποίος είναι καμένος» λέει η Sohail. Στην πραγματικότητα, ζήτησε συγκεκριμένα την Shafi, λέγοντας ότι βάζει καρδιά στη δουλειά της, ίσως επειδή της δίνει πολλά περισσότερα από ένα εισόδημα.  Της δίνει σκοπό, αφότου έχασε τόσα πολλά.

Ρωτάω την Shafi εάν ποτέ θυμώνει με τις πελάτισσες που παραπονούνται για τα πετσάκια τους ή κάτι μικροατέλειες που έχουν συγκριτικά με τη δική τους εμφάνιση.

Ποτέ, λέει. Για εκείνη, το να προτείνει μια περιποίηση προσώπου δεν είναι διαφορετικό από το σχόλιο του γιατρού της ότι θα χρειαστεί ακόμα μερικά μοσχεύματα.

Κοιτώντας περιοδικά μόδας μπορεί να νιώσει κανείς τόνους ζήλειας και αυτοακύρωσης, αλλά η Shafi λέει ότι δεν φθονεί τα αψεγάδιαστα πρόσωπα που βλέπει.

«Ποτέ δεν είχα τέτοια συναισθήματα» λέει. «Ακόμα κι όταν οι άνθρωποι με φοβόντουσαν, συνήθιζα να ευχαριστώ τον Θεό επειδή μου έδωσε τη ζωή μου και την υγεία μου και ξέρω ότι γλίτωσα και μου δόθηκε η ευκαιρία να ζήσω ακόμα μια μέρα».

«Δεν ξέρω τι έχει συμβεί στον άνδρα μου, γιατί κάθε φορά που κάποιος αναφέρει το όνομα του, το αίμα μου βράζει» λέει. Η μόνη έννοια της τώρα είναι τα παιδιά που άφησε πίσω, πριν από τουλάχιστον 15 χρόνια. «Ο κόσμος με ρωτάει εάν σκέφτομαι ποτέ τα παιδιά μου και λέω ότι ποτέ δεν σταμάτησα να τα σκέφτομαι».

Ήταν πολύ μικρά τότε και η Shafi δεν γνωρίζει πόσα ξέρουν για τα γεγονότα που έκαναν αναγκαία την αναχώρησή της. Επίσης δεν έχει κανένα στοιχείο για την κατάσταση στην οποία ζουν σήμερα. Και υπάρχει κι άλλο ένα θέμα. Ο αδερφός της πεθεράς της προσπάθησε να την αναγκάσει να κοιμηθεί μαζί του απειλώντας την ότι θα πουλήσει τα παιδιά της για σκλάβους εάν δεν το έκανε. Τόσα πολλά δεν έχει πει ποτέ σε κανέναν, ούτε στην Misbah.

Το θέμα έφερε μεγάλο πόνο στην Shafi. Όταν πήγα να της πω αντίο εκεί που δούλευε, έκλαιγε στον ώμο της Misbah. «Θέλεις να μείνεις στο σπίτι μου απόψε;» τη ρωτάει η Misbah. «Όχι» λέει η Shafi. «Θέλω να πάω πίσω στο σπίτι της αδερφής μου επειδή τότε μπορώ να κουλουριαστώ με τις ανιψιές μου. Δεν αντέχω να κοιμάμαι μόνη τα βράδια».

Πριν να φύγω, η Misbah μου λέει ότι έχει ήδη εντοπίσει τα παιδιά της Shafi, αλλά ότι θέλει να την προετοιμάσει για πιθανή απόρριψη πρώτα πριν να αποκαλύψει που ζουν. Ίσως δεν μπορούν να δουν την μητέρα τους έτσι, και η Misbahδεν θέλει να της προκαλέσει μεγαλύτερη στεναχώρια.

Follow Beenish Ahmed on Twitter.

Ακολουθήστε το VICE στο Twitter Facebook και Instagram.