FYI.

This story is over 5 years old.

Διασκέδαση

Τα πιο Ντροπιαστικά Περιστατικά που Έχει Ζήσει Κόσμος σε Ελληνικές Παραλίες και Πισίνες

Η κουράδα που δεν έλεγε να βυθιστεί, η topless εμφάνιση, η διάσειση και άλλες επικές καταστάσεις εκεί που σκάει το κύμα.
Φωτογραφία: Guillermo Cervera

Σε δύο βδομάδες το καλοκαίρι θα αποτελεί παρελθόν και τη θέση του θα πάρει το υπέροχο φθινόπωρο. Τα φύλλα από τα δέντρα θα αρχίσουν να πέφτουν και οι μνήμες από τα καλοκαιρινά μας ρεζιλίκια σιγά-σιγά θα ξεχαστούν ή, στη χειρότερη, θα περάσουν στο hall of shame της παρέας μας και θα μνημονεύονται για χρόνια. Η θάλασσα και η πισίνα αποτελούν βασικές πηγές ρεζιλεμάτων με τις κουράδες να έχουν την τιμητική τους. Δεν ξέρω γιατί υπάρχει τόσος κόσμος που χέζεται μέσα στο νερό, αλλά πραγματικά συμβαίνει πιο συχνά απ' ό,τι πίστευα. Δεν θα ξεχάσω το πρώτο ρεζιλίκι που είδα ποτέ από κοντά σε πισίνα, πολλά χρόνια πριν, όταν ένα κοριτσάκι στο κολυμβητήριο άρχισε να τρέχει γύρω-γύρω από την πισίνα κλαίγοντας, ενώ τα «σκατόζουμα» έτρεχαν στα πόδια της. Από τότε, φυσικά, έζησα πολλά τραγελαφικά σκηνικά, αλλά αποφάσισα να ζητήσω από φίλους και γνωστούς να μου περιγράψουν κάποια που έζησαν από κοντά οι ίδιοι. Είτε δικά τους, είτε άλλων.

ΔΙΑΦΗΜΙΣΗ

Κατά λάθος topless

Πριν από κάποια χρόνια ήμουν διακοπές σε ένα νησί και αποφασίσαμε με την παρέα μου να κάνουμε tubes. Αυτές τις σαμπρέλες, δηλαδή, που κάθεσαι πάνω και σε τραβάει ένα σκάφος με μεγάλη ταχύτητα. Αφού φορέσαμε τα γιλέκα-σωσίβια, ανεβήκαμε και ξεκίνησε η τρελή πορεία, κατά τη διάρκεια της οποίας πέσαμε αρκετές φορές άτσαλα στο νερό, αλλά συνεχίσαμε κανονικά. Αφού τελειώσαμε και βγήκαμε στην ακτή, ήρθε ένας από τους υπαλλήλους για να με βοηθήσει να βγάλω το σωσίβιο. Αυτό που δεν είχα καταλάβει, όμως, ήταν πως σε κάποια πτώση είχα χάσει το πάνω μέρος του μαγιό μου. Με το που έβγαλα το γιλέκο, λοιπόν, έκανα μπροστά σε όλη την παραλία μια μικρή topless εμφάνιση. Ήθελα να ανοίξει η γη να με καταπιεί. Παίζει να είχα κοκκινίσει τόσο πολύ που το ο υπάλληλος μου πρότεινε να βάλω πάλι το σωσίβιο μέχρι να μου φέρει η φίλη μου ένα μπλουζάκι. Τελικά, η παρέα μου με έπεισε να μείνω ετσι και να μη γυρίσω στο ξενοδοχείο, αν και είχα ντραπεί πάρα πολύ. - Μαρία, 23 ετών

Η κουράδα που έγινε φρεγάτα

Η μάνα μου είναι η πιο μικροβιοφοβική μάνα του γαλαξία - και λίγα λέω. Ήμασταν στη θάλασσα, ήμουν έξι ετλων, η αδελφή μου επτά, τα τρία άλλα παιδάκια δεν ξέρουμε πόσο ήταν διότι δεν τα ρωτήσαμε μιας και η μάνα μου άκουσε τη μάνα τους να λέει σε μια φίλη της ότι έχουν ψείρες και, έτσι, μας απαγόρευσε να τα πλησιάσουμε σε ακτίνα 15 μέτρων. Εμένα μου άρεσε το κοριτσάκι με τις ψείρες, αλλά τέλος πάντων. Πάνω στο μισάωρο ήθελα να κάνω το «χοντρό» μου, το είπα στη μάνα μου, η οποία έπαθε πάρεση, της κρεμάστηκε το στόμα αριστερά, της γύρισε το κεφάλι σαν το μωρό τις Ρόζμαρι και με την ίδια φωνή του μωρού της Ρόζμαρι μου είπε: «Δεν σου είπα να τα κάνεις στο σπίτι; Τώρα φά' τα. Μην τολμήσεις και πας στην τουαλέτα της ταβέρνας, θα σου κόψω τον καρίτσαυλο, δεινόσαυρους θα κολλήσεις κι εμένα τα παιδιά μου δεν θα πάνε στο Λοιμωδών ποτέ. Μπες στη θάλασσα, βγάλε το μαγιό και κάν' τα». Η αλήθεια είναι ότι με τόσο μεγάλο λογύδριο που έβγαλε, το σκατό είχε σκάσει ήδη έξω. Οπότε δεν το πολυσκέφτηκα, μπήκα στη θάλασσα κι όταν έφτασα σε βάθος ασφαλείας, έβγαλα το μαγιό, αμόλησα το περί ου ο λόγος, ξαναέβαλα το μαγιό. Έτσι όπως πήγα να φύγω, βλέπω την κουράδα να αναδύεται και να επιπλέει. Εντάξει, με έπιασε πανικός. Άρχισα να κάνω κυματάκια με τα χέρια μπας και τη βουλιάξω, αλλά τίποτα. Είπα στην αδελφή μου να μου πετάξει μια σαγιονάρα για να βαρέσω την κουράδα και να πάει στον πάτο. Τι στον διάολο; Ολόκληρος Τιτανικός πήγε από ένα χαζό παγόβουνο, δεν θα πάει το σκατό από σαγιονάρα; Δεν πήγε. Εν τω μεταξύ, το κοριτσάκι με τις ψείρες μαζί με τα δυο αγοράκια -με τις ψείρες κι αυτά- άρχισαν να με πλησιάζουν διότι νόμισαν ότι είχα πιάσει καμιά κουτσομούρα. Εγώ τους είπα «φύγετε, έχετε ψείρες», αλλά αυτά γέλασαν και πλησίασαν κι άλλο μέχρι που ήρθαν αντιμέτωπα με το σκατό και το κοριτσάκι που μου άρεσε και είχε ψείρες, άρχισε να ουρλιάζει: «αυτός έκανε κακά του». Δεν ξέρω πώς βγήκα από τη θάλασσα, δεν ξέρω τι είπε η μάνα τους στη μάνα μου και αντίστροφα, δεν ξέρω πώς φύγαμε από την παραλία, αλλά ξέρω ότι αν για τους πολλούς η Άνδρος είναι η Μικρά Αγγλία, για εμένα είναι η Μεγάλη Κουράδα. - Νίκος, 35 ετών

«Άσε με, άσε με, είμαι μια χαρά»

Είχαμε πάει με την παρέα μου στην πισίνα ενός φίλου μας και μαλακιζόμασταν. Ήμασταν γύρω στα δεκαέξι-δεκαεφτά και η ζωή μας ήταν μέσα στον χαβαλέ και τη καφρίλα. Κάποια στιγμή, αρχίσαμε για κάποιο λόγο να κυνηγιόμαστε γύρω από τη πισίνα. Δεν έχουν άδικο όσοι λένε πως δεν πρέπει να τρέχεις στα πλακάκια της πισίνας. Ένας από τους φίλους μου λοιπόν γλίστρησε και έφαγε την πιο επική σαβούρα που έχω δει στη ζωή μου. Έπεσε με δύναμη στα πλακάκια και χτύπησε το κεφάλι του. Εμείς, ενώ τρομάξαμε, δεν μπορούσαμε να συγκρατήσουμε τα γέλια μας. Τα μάτια του ήταν κλειστά σαν να έχει λιποθυμήσει, ενώ το μισό του σώμα ήταν μέσα στην πισίνα και το υπόλοιπο απ' έξω. Τον ρωτήσαμε αν είναι καλά και αυτός σαν να κοιμόταν στο κρεβάτι του χαλαρός, μας απαντά το επικό: «άσε με, άσε με, είμαι μια χαρά». Τελικά, τον πήγαμε στο νοσοκομείο όπου μάθαμε πως είχε πάθει διάσειση. Πλέον είναι μια χαρά, αλλά η ατάκα του έχει μείνει. - Δημήτρης, 25 ετών

Το speedo που ονειρευόταν να γίνει τάνγκα

Είχα πάει πριν από λίγα χρόνια σε ένα ορεινό χωριό στην Καλαμπάκα και μετά από μια μεγάλη πεζοπορία στο δάσος και skinny dipping σε μια πηγή, μάθαμε ότι στο χωριό υπάρχει πισίνα. Επειδή εκεί δεν γινόταν χωρίς μαγιό προφανώς, ένας φίλος μου δάνεισε ένα speedo που ήταν τουλάχιστον τρία νούμερα μικρότερο. Ήταν τρομερά στενό και, όπως καταλαβαίνετε, δεν άφηνε πολλά στη φαντασία. Πάλι καλά που δεν σκίστηκε, αν και ήταν στο όριο. Το πιο σπαστικό, όμως, ήταν πως επέμενε να προσπαθεί να γίνει τάνγκα. - Μάριος, 30 ετών

Η πραγματικότητα όπως είναι, μέσα από το Newsletter του VICE Greece

ΔΙΑΦΗΜΙΣΗ

Πάρτι χεσίματος

Μεγάλωσα σε μια πολυκατοικία που είχε πισίνα. Πήγαινα Β' Γυμνασίου και μόλις είχαμε τελειώσει το σχολείο. Βρισκόμασταν στις πρώτες μέρες των διακοπών, αλλά και στις πρώτες ζέστες. Αποφάσισα λοιπόν να το παίξω cool τύπος και να κάνω ένα «pool party», στο οποίο είχα σκοπό να εντυπωσιάσω την κοπέλα που γούσταρα. Είχαν έρθει σχεδόν όλα τα παιδιά, η μουσική από το φορητό cd player έδινε πόνο και όλοι πίναμε τα πρώτα μας «ελαφρά» ποτά. Κάποια στιγμή κι ενώ κολυμπούσα, άρχισε να με πονάει τρομερά η κοιλιά μου, αλλά πίστεψα πως θα μου περάσει. Ο πόνος έγινε αφόρητος κι ένιωσα πως κάτι περίεργο συμβαίνει. Ναι, είχα μόλις χεστεί πάνω μου και η κουράδα είχε βγει από το μαγιό μου και επέπλεε στην πισίνα. Φυσικά, όλοι αηδίασαν και βγήκαν άρον-άρον από αυτή γελώντας. Εγώ, φυσικά, αρνήθηκα πως ήταν δική μου, την έβγαλα με την απόχη που μαζεύουν τα φύλλα και την πέταξα στο γρασίδι. Είχα πανικοβληθεί, δεν ήξερα τι να την κάνω. Άφησα λίγα λεπτά να περάσουν και έτρεξα στην τουαλέτα, αλλά φυσικά η φήμη πως χέστηκα στην πισίνα μου ταξίδεψε από στόμα σε στόμα και με ακολούθησε για αρκετό καιρό. Τελικά, δεν κατάφερα να εντυπωσιάσω την κοπέλα. - Ανδρέας, 28 ετών

Καλοκαιρινά μπινελίκια

Πριν από ακριβώς δεκαπέντε χρόνια είχα πάει με παρέα στη Μύκονο. Ψάχναμε τις πιο απόμερες παραλίες γιατί δεν θέλαμε να είμαστε με τον πολύ κόσμο. Τελικά, βρήκαμε έναν μικρό κόλπο κι εκεί που ήμασταν στην απόλυτη χαλαρότητα, σκάνε δυο «καγκουροζεύγαρα», οι άντρες των οποίων αποφασίζουν να παίξουν ρακέτες κατά μήκος της «εισόδου» της παραλίας. Τα «παίρνω» στο κρανίο και πάω να βουτήξω, περνώντας από τη μέση και, φυσικά, τρώω το μπαλάκι στο κεφάλι. Το πιάνω, το πετάω στη μούρη του τύπου ρίχνοντάς του επίσης κάτι μπινελίκια και βουτάω. Αυτός, μετά από κάνα δεκάλεπτο, μπαίνει στη θάλασσα και αρχίζουμε να βριζόμαστε ενώ κολυμπάμε. Αυτό συνεχίστηκε για δέκα λεπτά μέχρι που οι υπόλοιποι παρευρισκόμενοι διαμαρτυρήθηκαν. Κάποια στιγμή, αρχίσαμε να κολυμπάμε ο ένας προς το μέρος του άλλου, με σκοπό -μάλλον- να παίξουμε υποβρύχιο μποξ ή κάτι τέτοιο. Ευτυχώς, ήταν και η κοπέλα του εκεί που κάτι μας είπε -δεν θυμάμαι τι- και το αφήσαμε.Το εν λόγω πλατσούρισμα με τα μπινελίκια σε μια ήσυχη παραλία είναι το πιο γελοίο πράγμα που έχω ζήσει σε θάλασσα. - Δημήτρης, 40 ετών

Περισσότερα από το VICE

Οι Σκέψεις που Έκανα την ώρα που Διέγραφα το Football Manager από τη Ζωή και τη Μνήμη του PC μου

Oι πιο Παράλογες Ιστορίες που Θυμούνται Τεχνικοί Υπολογιστών από Πελάτες τους

Δέκα Πράγματα που Σιχαινόμαστε στο Clubbing της Παραλιακής

Ακολουθήστε το VICE στο Twitter, Facebook και Instagram.