Γνωρίστε την Καλλιτέχνιδα που Υπέβαλε τον Εαυτό της σε 20μηνη Απομόνωση στη Γάζα

Το άρθρο αρχικά δημοσιεύτηκε στο The Creators Project.

Υπό το πρίσμα των σύγχρονων ιστοριών τρόμου, όπως είναι η αυτοκτονία του Kalief Browder μετά την απομόνωσή του στη φυλακή και η πρόσφατη απομόνωση στη φυλακή της Chelsea Manning μετά την αποτυχημένη προσπάθεια αυτοκτονίας, φαίνεται παράλογο να φανταστεί κανείς ότι υπάρχει κάποιος που βάζει τον εαυτό του σε απομόνωση για μεγάλο χρονικό διάστημα. Ωστόσο, αυτό ακριβώς έκανε για διάστημα 20 μηνών, από τα τέλη του 2013 έως το 2015, η καλλιτέχνιδα Nidaa Badwan από τη Γάζα. Το έργο της Badwan, με τίτλο 100 Days of Solitude (100 Μέρες Μοναξιάς), ο οποίος παραπέμπει στο μυθιστόρημα 100 Χρόνια Μοναξιάς (One Hundred Years of Solitude) του Gabriel Garcia Márquezrquez, εκτέθηκε στην Γκαλερί Postmasters.

Αλλά η αυτοεπιβληθείσα απομόνωση της Badwan δεν ήταν τόσο διαμαρτυρία για την απάνθρωπη χρήση της απομόνωσης στις φυλακές όσο διαμαρτυρία για την απομόνωση στις περιοχές της Γάζας όπου έζησε και συνεχίζει να ζει. Η σύγκρουση Ισραήλ-Γάζας μετέτρεψε τον κόσμο έξω από το δωμάτιό της σε μια χαοτική εμπόλεμη ζώνη γεμάτη φτώχεια και ακραία βία, ενώ τα 100 τετραγωνικά πόδια της φωλιάς της λειτούργησαν ως «καταφύγιο» από τη φρίκη του έξω κόσμου, κάτι που είναι δύσκολο για τους ξένους να κατανοήσουν. «Είναι πολύ δύσκολο να το εκφράσεις με λέξεις. Μπορείς να το καταλάβεις μόνο εάν ζεις μια εμπειρία σαν κι αυτή», λέει η Badwan.

Εκείνη έφτασε σε οριακό σημείο όταν δέχθηκε επίθεση από αξιωματικούς της Hamas το 2013 επειδή δεν φορούσε την υποχρεωτική ισλαμική μαντίλα και εξαιτίας της έλλειψης κατανόησης για το τι ήταν ένας καλλιτέχνης. Ο ξυλοδαρμός προκάλεσε μια τραυματική ψυχική αλλαγή στην Badwan, που κατέληξε σε μια αρχική περίοδο απομόνωσης δύο μηνών όπου έπινε χάπια, μετά βίας έτρωγε και παραλίγο να αυτοκτονήσει. Αλλά μετά, η φωτογραφική μηχανή της έγινε τόσο το θεραπευτικό όσο και το καλλιτεχνικό της εργαλείο, που την καθοδήγησε να βγει μέσα από την ψυχική αναταραχή και τις αντιξοότητες που την περιέβαλλαν παντού.

Κατά τη διάρκεια της 20μηνης απομόνωσής της, η καλλιτέχνιδα παρήγαγε μια σειρά φωτογραφικών αυτοπροσωπογραφιών όπου ενσάρκωσε μια σειρά από ρόλους χαρακτήρων. Σε μια φωτογραφία, η Badwanείναι μια απλή μαγείρισσα που σκύβει πάνω από μια φιάλη υγραερίου, σε μια άλλη ζωγράφος που δουλεύει με προσήλωση, αλλού συγγραφέας που χτυπάει με μανία τα πλήκτρα μιας γραφομηχανής σε ένα σκοτεινό δωμάτιο. Όπως ακριβώς το ουτοπικό και σουρεαλιστικό περιβάλλον της πόλης Macondo στο κορυφαίο έργο του Márquez, η Badwan δημιουργεί τον δικό της κόσμο και αφήγημα όταν το περιβάλλον απέχει πολύ από το ιδανικό. Το έργο 100 Μέρες Μοναξιάςγίνεται μια ιστορία ψυχικής και σωματικής επιβίωσης.

Μπορείτε να δείτε περισσότερο αρχειακό υλικό από το πρότζεκτ της Nidaa Badwan, καθώς και άλλα έργα της, εδώ.

Περισσότερα από το VICE

Τα Προσόντα του Καλύτερου Escort του Κόσμου Δεν Περιορίζονται στο 25 Εκατοστών Πέος του

Έτσι Είναι ο Γύρος της Ευρώπης με InterRail

Τα Χειρότερα Πρώτα Ραντεβού που Έχουμε Βγει