Μια Ματιά στον Καθηλωτικό Κόσμο του Ερασιτεχνικού Bodybuilding

Το άρθρο δημοσιεύτηκε αρχικά στο VICE Australia/NZ.

Στον κόσμο του bodybuilding, το Arnold Classic (ή "The Arnolds" όπως είναι γνωστό) θεωρείται ένα από τα μεγαλύτερα event της χρονιάς, το πιθανότερο επειδή έχει ονομαστεί προς τιμή του Άρνολντ Σβαρτσενέγκερ.

Το Destination Arnold είναι ένα αυστραλιανό ντοκιμαντέρ που ακολουθεί δύο αυτόχθονες γυναίκες οι οποίες ονειρεύονται να διαγωνιστούν στα Arnolds. Για περισσότερο από δύο χρόνια, οι Tash και Kylene ετοιμάζονται για τον διαγωνισμό, μέσα από τρελές δίαιτες και πάρα πολύ μαύρισμα.

Αλλά δεν πρόκειται πραγματικά για ταινία γύρω από το bodybuilding. Οι μικρολεπτομέρειες του αθλήματος –αποτρόπαια συναρπαστικές όπως είναι- ως επί το πλείστον παραμένουν ανεξερεύνητες. Η δημιουργός ντοκιμαντέρ, Sascha Ettinger Epstein, ενδιαφέρεται πολύ περισσότερο για τις δυνάμεις που κινητοποίησαν την Tash και την Kylene να υιοθετήσουν τόσο αυστηρά προγράμματα άσκησης. Τις παρακολουθούμε ενώ προσλαμβάνουν ακριβούς προσωπικούς γυμναστές, να ξεγυμνώνονται μπροστά σε πολύ κόσμο και γενικά να αλλάζουν εκ βάθρων τη ζωή τους.

Καμία από τις γυναίκες δεν προέρχεται από ένα περιβάλλον ιδιαιτέρως προσανατολισμένο στην καλή φυσική κατάσταση, αλλά η άσκηση για τα Arnolds φαίνεται να έχει γίνει εθισμός. Είναι και δύο σκληρές με τις ανασφάλειές τους, ειδικά με τον τρόπο που συζητούν για τα σώματά τους και το πώς εύχονται να αλλάξουν. Τις βλέπουμε να γδύνονται μπροστά στα παιδιά τους και να τα ρωτάνε να τους δείξουν τα πλαδαρά σημεία. Έπειτα υπάρχουν πολλές στιγμές που οι δύο εμμονικές με τη φυσική κατάσταση τους, συζητούν απευθείας στην κάμερα για θέματα που αφορούν τις κακοποιητικές σχέσεις, την ανατροφή των παιδιών από έναν γονιό και τη θλίψη για τους γονείς που φεύγουν. Είναι οδυνηρά πράγματα αλλά προσφέρουν συναρπαστικό θέαμα.

Έτσι, υποθέτεις ότι το Destination Arnold θα εμπνεύσει με έναν πρότυπο, ευθύ τρόπο – δύο αουτσάιντερ θριαμβεύουν έναντι των προσωπικών τους δαιμόνων και κερδίζουν δόξα και φήμη σε ένα τυπικά ανδροκρατούμενο πεδίο. Πιστεύεις ότι θα δεις μερικές «πριν και μετά» φωτογραφίες και, αφού δακρύσεις, θα βγεις από το σινεμά νιώθοντας λίγο καλύτερα για τον κόσμο. Η γοητεία των μεταμορφωτικών αλλαγών, στο πνεύμα της σειράς Biggest Loser ή οποιονδήποτε ταινιών και τηλεοπτικών εκπομπών που εστιάζουν στην αυτοβελτίωση, είναι η μεγάλη αποκάλυψη στο τέλος.

Αλλά χωρίς να αποκαλύπτουμε πολλά, το Destination Arnold δεν προσφέρει το ξεκάθαρο τέλος που ελπίζουμε. Αντί αυτού, είναι μια ειλικρινής ματιά στο πώς είναι να έχεις στόχο την απόλυτη τελειότητα και έπειτα να δουλεύεις μέσω των αναποδιών και των απογοητεύσεων που αναπόφευκτα ακολουθούν. Η Epstein δεν χειραγωγεί τον θεατή ή τα υποκείμενά της. Απλώς τους επιτρέπει να χαλαρώσουν μπροστά στην κάμερα, τόσο στις καλές όσο και τις κακές στιγμές του ταξιδιού τους προς τα Arnolds.

Παρακολουθούμε την Tash και την Kylene να διδάσκονται να αντιπαθούν τους εαυτούς και τα σώματά τους. Ανεξάρτητα από το εάν ο στόχος είναι να χάσεις 10 κιλά εγκαίρως για να φορέσεις μπικίνι ή να γίνεις φέτες, χωρίς καθόλου λίπος, για να πας σε διαγωνισμό bodybuilding, η συναισθηματική διαταραχή –το μίσος για τον εαυτό μας, η απελπισία και η εξαντλητική δίαιτα- εξακολουθεί να είναι η ίδια. Τελικά, μια ταινία για ένα αρκετά εξειδικευμένο αθλητικό διαγωνισμό καταλήγει να είναι πολύ πιο κατανοητή -και να συσχετίζεται μαζί μας- από ότι νομίζεις.

Και αυτό είναι που κάνει το Destination Arnold: κάνει φυσιολογικό και εξανθρωπίζει τον κάποιες φορές περίεργο κόσμο του ανταγωνιστικού γυναικείου bodybuilding, αντί απλά να τον γελοιοποιεί ή να μετατρέπει σε στερεότυπα τους πιστούς αθλητές του.

Υποψήφιο για το βραβείο Documentary Australia Foundation για το Καλύτερο Ντοκιμαντέρ της Αυστραλίας, το «Destination Arnold» παρουσιάστηκε στο Φεστιβάλ Κινηματογράφου του Σίνδεϊ που διήρκεσε μέχρι τις 19 Ιουνίου.

Περισσότερα από το VICE

Αυτές οι Σκατένιες Σημαίες από το Euro 2016 θα σας Κάνουν να Χάσετε Kάθε Ελπίδα για την Ανθρωπότητα

Έτσι Ζει ο Ακροδεξιός Παππούς μου

Τι Μπορεί να Συμβεί Όταν Κάνεις Οτοστόπ στα Ελληνικά Νησιά