Arcadian Child: «Πρέπει να Πιστέψουμε Ότι Έρχονται Καλύτερες Μέρες»

Αν είσαι λάτρης του ψυχεδελικού ήχου, τότε σίγουρα πρέπει να τσεκάρεις τους Arcadian Child - εκτός κι αν το έχεις κάνει ήδη. Η μπάντα από τη Λεμεσό ξεκίνησε την πορεία της το 2017 και έκτοτε μας έχει δώσει σχεδόν τρία άλμπουμ. Λέω «σχεδόν», επειδή το τρίτο βρίσκεται καθοδόν, αφού πρόκειται να κυκλοφορήσει στις 9 Οκτωβρίου -σε digital και αναλογική μορφή- από τις Ripple Music, Kozmik Artifactz και Bitter Tea Records.

Πέραν του ήχου τους, οι «Αρκάδες της ψυχεδέλειας» έχουν την ιδιαιτερότητα ότι προέρχονται από την Κύπρο. Και η αλήθεια είναι ότι σπάνια ακούμε για κυπριακές, underground μπάντες.

Σήμερα είναι μια ιδιαίτερη μέρα για το γκρουπ, αφού κάνει πρεμιέρα -αποκλειστικά μέσω του VICE Greece- το πρώτο single από τον επερχόμενο δίσκο που θα φέρει τον τίτλο: Protopsycho. Το κομμάτι λέγεται “Bitter Tea” και σύμφωνα με τους ίδιους, καταδεικνύει όλα τα δομικά στοιχεία της καινούριας ηχητικής κατεύθυνσης της μπάντας.

Κάνοντας scroll down λοιπόν, μπορείτε να ακούσετε πρώτοι τη νέα αυτή κομματάρα και να διαβάσετε όσα είπαμε με τον Παναγιώτη, τραγουδιστή και κιθαρίστα των A.C..

VICE: Το νέο σας single ονομάζεται “Bitter Tea”. Πες μου λίγα λόγια γι'αυτό.
Παναγιώτης: Είναι το πικρό τσάι που ήπιαμε όλοι σε κάποια φάση της διαδρομής μας. Είτε επειδή συγκρουστήκαμε μετωπικά με την ανεπάρκειά μας, είτε επειδή συνειδητοποιήσαμε τη ζημιά που κάνουμε στο περιβάλλον, στους δικούς μας ανθρώπους, στον ίδιο μας τον εαυτό.

Μουσικά, το κομμάτι μάς επέτρεψε να κοιτάξουμε μέσα και μας βγήκε μια αβίαστη ευαισθησία. Προφανώς παραμένουν ευδιάκριτες οι επιρροές μας και αυτό είναι κάτι που μας αρέσει, αφού θέλουμε ο κόσμος που ακούει να αντιλαμβάνεται από που έρχεται η μουσική μας. Πιστεύω πως αυτό βοηθάει στο να αφουγκραστεί το κομμάτι στην ολότητα του.

Στις 9 Οκτωβρίου κυκλοφορεί ο νέος σας δίσκος. Τι μπορείς να μου πεις γι’αυτό;

Κυκλοφορεί από τρία label, ένα για κάθε format. To βινύλιο κυκλοφορεί από την Kozmik Artifactz, το CD από τη Ripple Music και η κασέτα από τους φίλους μας, στην Bitter Tea Records.

Όπως και οι προηγούμενοι δύο δίσκοι, θα αποτελείται από οκτώ κομμάτια, κάτι που έχει γίνει πλέον «μάντρα» για μας. Είχαμε γράψει δέκα κομμάτια αλλά ψυχαναγκαστικά καταλήξαμε στα οκτώ.

Πηγή έμπνευσης αποτελεί ο θόρυβος γύρω μας. Οι καταστάσεις γύρω μας. Φυσικά, όπως θα γίνει αντιληπτό με την πρώτη ακρόαση, ο ήχος μας έχει σκοτεινιάσει και έρχεται από την Ανατολή. Μια απόφαση που ουσιαστικά δεν ήταν «απόφαση» για μας, αλλά ο μοναδικός τρόπος έκφρασης τη συγκεκριμένη χρονική περίοδο.

Γενικά, το Protopsycho είναι ο πιο Arcadian Child δίσκος που έχουμε βγάλει. Έγινε πολλή δουλεία στην παραγωγή από τον Αντρέα Τραχωνίτη και από εμάς, ούτως ώστε να καταφέρουμε να περάσουμε την αρχέγονη αύρα της «πρώτης ψυχής», όπως την αντιλαμβανόμαστε εμείς τουλάχιστον.

Πώς αισθάνεστε που θα κυκλοφορήσει σε μια περίοδο αβεβαιότητας, λόγω κορονοϊού;

Ξεκάθαρα, υπήρχαν άλλα πλάνα και όνειρα για τον δίσκο. Θα μπορούσαμε βέβαια να αναβάλουμε την ημερομηνία κυκλοφορίας, αλλά νιώθω πως αυτό θα στερούσε την ψυχή του δίσκου. Επίσης, νιώσαμε ότι, τώρα πιο πολύ από ποτέ, χρειάζεται να βγει καινούρια μουσική. Για εμάς, για όσους μας ακούνε, για όλους.

Προφανώς υπάρχει άγχος για το αν θα «πιάσει» ο δίσκος, δεδομένου ότι θα δυσκολευτούμε να «τουράρουμε» και να τον προμοτάρουμε όσο θα θέλαμε, αλλά πιστεύουμε στο υλικό, τόσο ώστε να το κυκλοφορήσουμε κανονικά.

Πόσο επηρεάζει όλο αυτό που συμβαίνει ένα γκρουπ όπως οι Arcadian Child;

Νιώθω ότι είναι κλοτσιά στα γόνατα. Οι Arcadian Child είναι μπάντα που ζει για να παίζει live. Έτσι το νιώθουμε εμείς και έτσι το εκλαμβάνουμε απ’ τον κόσμο. Αυτό νομοτελειακά το έχουμε χάσει, χάνοντας μαζί και το μισό λόγο ύπαρξής μας ως μπάντα.

Οφείλουμε όμως να παραμείνουμε ψύχραιμοι και αισιόδοξοι. Ούτως η άλλως, υπάρχει τρομερή σπέκουλα ως προς το τι μέλλει γενέσθαι, αφού κανείς δεν μπορεί να προβλέψει τι ακολουθεί. Θεωρώ ότι είναι πρώιμο να καταλήξουμε σε συμπεράσματα και αποφάσεις όταν όλα αλλάζουν καθημερινά.

Προσβλέπουμε σε καλύτερες μέρες, πιο φωτεινές, πιο συναυλιακές.

Προσεγγίσατε με διαφορετικό τρόπο το “Protopsycho”, σε σχέση με τα δύο προηγούμενα άλμπουμ;

Αυτή τη φορά, όλα έγιναν διαφορετικά. Απ’ τον τρόπο με τον οποίο γράφτηκε το πρωτογενές υλικό, μέχρι τα δέρματα που χρησιμοποιήσαμε στα τύμπανα. Είναι ο πρώτος δίσκος με τον Κωνσταντίνο στα τύμπανα, κάτι το οποίο λειτούργησε καταλυτικά στο groove.

Υπήρξε άπειρη λεπτοδουλειά στην ηχογράφηση, στα κουρδίσματα, στο στήσιμο των μικροφώνων και στη μίξη - έχοντας υπόψη, βέβαια, ότι θέλουμε να διατηρήσουμε την ωμή ενέργεια των κομματιών.

Το Protopsycho είναι ξεκάθαρα πιο οργανικό από το Afterglow και το Superfonica. Στους προηγουμένους δύο δίσκους, ακούς πιο στιλιζαρισμένες ενορχρηστρώσεις, χαμηλότερα τύμπανα, διαφορετικά πετάλια, αλλά και διαφορετικά φωνητικά.

Σε συνένετυξή σας διάβασα ότι έχετε εμπνευστεί το όνομά σας από τον πίνακα “Et in Arcadia ego” του Nicolas Poussin και, παράλληλα, ότι συμβολίζει την ιδέα πως έρχονται καλύτερες μέρες. Εν έτει 2020, υπάρχει ακόμα αυτή η αισιοδοξία μέσα σας;

Βεβαίως υπάρχει και αλίμονο αν δεν είχαμε. Νομίζω ότι κάθε γενιά -έτσι κι η δική μας- έχει να αντιμετωπίσει τις δικές της προκλήσεις. Η γενιά των γονιών μας είχε τον πόλεμο, τη Χούντα. Εμείς είχαμε την οικονομική κρίση και την αποκαθήλωση του κραταιού συστήματος, που άνοιγε την «κάνουλα» με τα χρήματα για όλους, αλλά και την κοινωνική δομή όπως την αντιλαμβανόμασταν μέχρι τα 20 μας. Ωστόσο, πρέπει να κοιτάμε μπροστά, πρέπει να πιστέψουμε οτι έρχονται καλύτερες μέρες.

Σχετικά με τον πίνακα του NicolasPoussin, νομίζω αυτό που με τράβηξε ήταν η στωικότητα με την οποία οι βοσκοί συμφιλιώνονται και αποδέχονται τον θάνατο.

Στη μουσική σας μπορεί να αναγνωρίσει κανείς και κάποια ανατολίτικα στοιχεία, γεγονός που σας δίνει μια ταυτότητα. Παράλληλα, παρατηρείται τα τελευταία χρόνια ένα νέο κύμα μουσικών που δείχνει να αγκαλιάζει τους παραδοσιακούς ήχους, Πώς το βλέπετε όλο αυτό εσείς;

Θεωρώ πως, λόγω καταγωγής, είναι αναπόφευκτο να βγαίνει στον ήχο μας ο πόνος της Ανατολής. Είναι κάτι που βγαίνει σε κάθε συζήτηση, σε κάθε τζαμάρισμα της μπάντας, σε κάθε riff που παίζουμε. Αναπόφευκτο, επίσης, είναι κι αυτό το νέο κύμα που αναφέρεις.

Αυτό είναι κάτι που προσωπικά μου αρέσει, διότι όταν το «πάντρεμα» γίνεται με σπουδή και σεβασμό, το αποτέλεσμα είναι όντως απολαυστικό. Υπάρχουν μπάντες –πέρα απ’ τους V.I.C.– που έχουν βγάλει τρομερά κομμάτια και δίσκους, με σεβασμό στην παράδοση, δίχως να καταφεύγουν σε κιτς ξεπέτες.

Αλήθεια, ποια θεωρείτε ότι είναι η σημαντικότερη ψυχεδελική μπάντα της Ελλάδας;

Οι Aphrodite’s Child. Έπαιξαν μεγάλο ρόλο στο πώς αντιλαμβανόμαστε την δημιουργία και τον ήχο. Απ’ τις νεότερες, μεγάλη επίδραση στη μουσική μας είχαν οι Cyanna Mercury.

Πώς είναι η underground σκηνή στη Λεμεσό;

Δεν υφίσταται. Δυστυχώς δεν υπάρχει σκηνή. Ούτε μπάντες, ούτε σκηνές που να στηρίζουν τον ήχο - με κάποιες εξαιρέσεις φυσικά.

Τα πράγματα είναι λίγο καλύτερα στη Λευκωσία και παραδόξως στη Λάρνακα, όπου υπάρχουν περισσότεροι χώροι, περισσότερες μπάντες και δημιουργείται σιγά-σιγά ένας θόρυβος γύρω απ’ την underground σκηνή.

Υπάρχουν άλλες μπάντες από Κύπρο που πρέπει να τσεκάρουμε;

Προσωπικά, ξεχωρίζω τους Delirium Elephants, Freedom Candlemaker και The Ladderman.

Ποια είναι τα επόμενα σχέδια του γκρουπ;

Να ταξιδέψουμε όσο πιο μακριά μπορούμε με τη μουσική μας. Υπήρχε κλεισμένο tour για τον Οκτώβρη στην κεντρική Ευρώπη, το οποίο πλέον αιωρείται. Αλλά, όπως είπαμε, παραμένουμε αισιόδοξοι και προσβλέπουμε σε καλύτερες μέρες.

Ακολουθήστε τον Αντώνη Κωνσταντάρα στο Ιnstagram.

Περισσότερα από το VICE

Οι Μουσικοί στον Μαχαλά των Χάλκινων Είναι «Χαμένοι» Από την Απαγόρευση των Πανηγυριών

Είμαι Παραπληγικός και Περνούσα Παράνομα Ecstasy με το Αναπηρικό Αμαξίδιό μου

Τα Poppers μού Προσέφεραν Φοβερό Σεξ, Αλλά μου Κατέστρεφαν Σιγά-Σιγά τη Ζωή

Ακολουθήστε το VICE σε Twitter, Facebook και Instagram.