Οι Επαναπροωθήσεις στον Έβρο και η «Φυλακή» στην Ελλάδα

Το VICE Greece δίνει βήμα σε επιλεγμένες ανθρωπιστικές οργανώσεις και οργανώσεις ανθρωπίνων δικαιωμάτων με τη δημιουργία της νέας στήλης «Ρισπέκτ», στην οποία κάθε Δευτέρα θα δημοσιεύονται προσωπικές ιστορίες, άρθρα άποψης, φωτογραφίες, ρεπορτάζ ή άλλες υποθέσεις που ενδιαφέρουν την ελληνική κοινωνία. Στόχος μας είναι να ενημερώσουμε το κοινό και να ανοίξουμε διάλογο για ζητήματα, με τα οποία καταπιάνονται οι συγκεκριμένες οργανώσεις και αξίζουν την προσοχή όλων.

Το συγκεκριμένο άρθρο του HumanRights360 υπογράφει η Μαρία Παρασκευά - Νομική Εμπειρογνώμονας και Συντονίστρια Προγραμμάτων της οργάνωσης.

Χιλιάδες άνθρωποι συνεχίζουν να έρχονται στην Ευρώπη προκειμένου να ζητήσουν διεθνή προστασία και να έχουν μια ευκαιρία να ενταχθούν, στη συνέχεια, σε κάποιο ευρωπαϊκό κράτος. Ο Fady κατάγεται από τη Συρία και κατέφυγε στη Γερμανία όπου και αναγνωρίστηκε ως πρόσφυγας το 2015. Η ιστορία του όμως δεν περιλαμβάνει προσπάθειες ένταξης, εύρεσης εργασίας και ενσωμάτωση στη γερμανική κοινωνία καθώς εξελίχθηκε με ένα εντελώς απροσδόκητο τρόπο κατάφωρης παραβίασης των δικαιωμάτων του. Ακολουθεί η αφήγηση του ίδιου:

Το 2016, όντας αναγνωρισμένος πρόσφυγας στην Γερμανία από το 2015, ταξίδεψα στην Ελλάδα νόμιμα με το ταξιδιωτικό μου έγγραφο προκειμένου να αναζητήσω τον αδερφό μου που είχε περάσει στην Ελλάδα μέσω του Έβρου. Έφτασα στη Θεσσαλονίκη στις 28/11/2016 και στις 29/11/2016 πήγα στο Διδυμότειχο, όπου και ξεκίνησε ο φαύλος κύκλος τον οποίο ζω ακόμα. Υπέστην παράνομη επαναπροώθηση στην Τουρκία. Με συνέλαβαν στο ΚΤΕΛ με έβαλαν σε βαν, στο οποίο επέβαιναν δύο άτομα με πολιτικά ρούχα και με έβαλαν σε μια αίθουσα όπου ήταν δύο αστυνομικοί, είχε κάμερες και ένα χειροκίνητο μηχάνημα ελέγχου. Με γύμνωσαν εντελώς, μου έκαναν έλεγχο και όταν τους ρώτησα γιατί με κρατάτε ενώ έχω νόμιμα χαρτιά, δεν μου απάντησαν. Στη συνέχεια με έβαλαν σε ένα κρατητήριο. Σε αυτή τη φυλακή υπήρχαν πολλά άτομα. Οι συνθήκες ήταν απίστευτες: Βρωμιά παντού, τουαλέτα δεν υπήρχε παρά μόνο ένα κουτί που χρησίμευε ως τουαλέτα μέσα στο δωμάτιο. Όταν ρώτησα γιατί με κρατάνε, ο ένας με χτύπησε στο πόδι και άρχισε να μου φωνάζει στα αγγλικά. Μεταξύ τους αυτοί οι άνδρες μιλούσαν γερμανικά. Γνωρίζω τη γλώσσα γιατί είχα ζήσει στη Γερμανία ως αναγνωρισμένος πρόσφυγας. Τους άκουσα να λένε «φέρτε το δεύτερο αμάξι». Δεν ξέρω πόση ώρα έμεινα μέσα στη φυλακή πάντως νύχτωσε.

Στη συνέχεια άνοιξαν την πόρτα, μας είπαν να μαζέψουμε τα πράγματα μας, μας έβαλαν να φορέσουμε τα παπούτσια μας και μας επέστρεψαν τα κορδόνια που μας είχαν πάρει νωρίτερα. Μας έβγαζαν από το κελί άνδρες που φορούσαν λαδί παντελόνια, μαύρες μπλούζες και είχαν καλυμμένα πρόσωπα. Άδειασαν με αυτό τον τρόπο και το απέναντι κελί. Μας έβαλαν κατευθείαν σε μεγάλο στρατιωτικό όχημα με χρώματα παραλλαγής, αφού πρώτα μας υποχρέωσαν να καλύψουμε με τις μπλούζες μας τα πρόσωπα μας και να κοιτάμε κάτω. Αν δεν υπακούγαμε μας φώναζαν. Ήμασταν στριμωγμένα περίπου 60 άτομα μέσα στο όχημα. Ήταν κλειστό και είχε μόνο κάτι μικρές τρύπες από όπου που έμπαινε λίγος αέρας.

Το Χρονικό Μιας Μεταμόσχευσης

Παρακολουθήστε όλα τα βίντεo του VICE, μέσω της νέας σελίδας VICE Video Greece στο Facebook.

Μετά από περίπου δύο ώρες διαδρομή σε χωματόδρομο με σκαμπανεβάσματα, μας κατέβασαν με τα πρόσωπα μας καλυμμένα με τις μπλούζες μας προς το ποτάμι όπου υπήρχε ένα φουσκωτό για να μας επιστρέψουν πίσω. Δεν υπήρχαν αστυνομικοί τότε αλλά υπήρχαν «κομάντος». Μας μάζεψαν όλους και μας είπαν να κάτσουμε στο έδαφος. Άκουσα τους «Γερμανούς κομάντος» να λένε στη γλώσσα τους «φέρτε τους ανά τέσσερα άτομα». Μέσα στη βάρκα παρατήρησα ότι οι «κομάντος» ήταν γεροδεμένοι, είχαν καλυμμένα πρόσωπα και ήταν ντυμένοι στα μαύρα. Δύο από αυτούς μας έπαιρναν ανά έξι άτομα, Δύο πηγαινοέρχονταν με το φουσκωτό και ένας περίμενε στην ακτή με κιάλια κοιτώντας προς την Τουρκία. Καταλάβαινα ότι υπήρχαν και άλλα άτομα τριγύρω αλλά δεν μπορούσα να κοιτάξω γιατί θα με χτύπαγαν. Αφού μας υποχρέωσαν να μπούμε στο φουσκωτό μας πέρασαν απέναντι και όταν φτάναμε μας χτυπούσαν στην πλάτη για να βγούμε από τη βάρκα λέγοντας «Go, Go, Go». Η διαδικασία κράτησε περίπου 15 λεπτά. Στην όχθη δεν μας περίμενε κάποιος και περιπλανιόμασταν για τρεις ώρες στο δάσος. Έπειτα ήρθε ο Τουρκικός Στρατός και μας συνέλαβε. Μέχρι που φτάσαμε στην Τουρκία και μου είπαν οι υπόλοιποι που το είχαν ξαναπεράσει ότι μας γύρισαν σε Τουρκικό έδαφος δεν πίστευα ότι θα μας επιστρέψουν γιατί είχα νόμιμη άδεια διαμονής. Ήταν αδιανόητο. Στην Τουρκία μάς κράτησαν τέσσερις ημέρες στη φυλακή και μετά μας απελευθέρωσαν.

Η περιπέτεια του Fady όμως αλλά και τα δεινά του δεν τελειώνουν εδώ: Συνεχίζεται με τον εγκλωβισμό του στην Ελλάδα και αναγκάζοντάς τον να ζει σε απάνθρωπες και εξευτελιστικές συνθήκες.

Αμέσως μετά την απελευθέρωση μου από τη φυλακή της Τουρκίας κατέφυγα στη Γερμανική Πρεσβεία στην Κωνσταντινούπολη, όπου και τους περιέγραψα τι μου είχε συμβεί και τους ζήτησα να μεταφερθώ στη Γερμανία στην οποία είχα αναγνωρισθεί ως πρόσφυγας. Καθώς περνούσε ο καιρός και δεν είχα καμία απάντηση προσπάθησα να περάσω πάλι στην Ελλάδα και τελικά τα κατάφερα μετά από 14 συνεχόμενες προσπάθειες κατά τις οποίες είχα επαναπροωθήθηκα ξανά και ξανά στην Τουρκία. Τελικά κατάφερα να περάσω στην Ελλάδα στις 24/01/2018, οπότε και απευθύνθηκα ξανά στη Γερμανική Πρεσβεία προκειμένου να μπορέσει να με επιστρέψει στην Γερμανία. Όλο αυτό το διάστημα η Γερμανική Πρεσβεία, παρότι μπορώ να καταθέσω τα σχετικά έγγραφα (π.χ. φωτοτυπία της άδειας διαμονής μου), δεν απαντά στο αίτημα μου, αντιθέτως μου ζητάει συνεχώς χαρτιά τα οποία έχω προσκομίσει περισσότερες από μια φορές, με αποτέλεσμα να παραμένω στην Ελλάδα και να κινδυνεύω να χάσω τα δικαιώματα μου στη Γερμανία.

Όλο αυτό το διάστημα διαμένω παράτυπα στην Ελλάδα. Παρότι οι ελληνικές Αρχές με συνέλαβαν και διαπίστωσαν ότι είμαι αναγνωρισμένος στη Γερμανία, δεν προχώρησαν στη διαδικασία της επανεισδοχής μου στη Γερμανία αλλά μου χορήγησαν Διοικητική Απόφαση Επιστροφής, την οποία ξέρουν ότι δεν μπορούν να εφαρμόσουν στη Συρία. Στην απόγνωσή μου κατέφυγα και στην Υπηρεσία Ασύλου η οποία μου απάντησε το εξής: «Εφόσον άλλο κράτος μέλος της Ε.Ε. έχει χορηγήσει καθεστώς διεθνούς προστασίας στον αιτούντα και ο ίδιος επιθυμεί να επιστρέψει στο κράτος που χορήγησε το καθεστώς, δεν γίνεται νέα καταγραφή αιτήματος ασύλου. Ο εν θέματι θα πρέπει να απευθυνθεί στην Πρεσβεία της Γερμανίας προκειμένου να ενημερωθεί σχετικά με την απώλεια των εγγράφων του καθώς και την επιστροφή του στη χώρα». Η Γερμανική Πρεσβεία συνεχίζει και με αγνοεί και δεν απαντάει στο αίτημά μου παρότι αναγνωρίζει ότι είμαι αναγνωρισμένος πρόσφυγας στη Γερμανία και εγκλωβισμένος στην Ελλάδα.

Ως HumanRights360 έχουμε απευθύνει και εμείς ερώτημα στην Γερμανική πρεσβεία και μας έχει απαντήσει ότι η υπόθεση του Fady διερευνάται. Ο Fady στην Ελλάδα δεν διαθέτει κανένα νομιμοποιητικό έγγραφο καθώς τα έγγραφα που έφερε από την Γερμανία έχουν καταστραφεί και δεν μπορεί να έχει πρόσβαση σε καμία μορφή προστασίας. Δεν μπορεί καν να φιλοξενηθεί σε κάποια δομή γιατί δεν είναι αιτών άσυλο.

Ο Fady κάποιες ημέρες συνεχίζει να ελπίζει ότι θα μπορέσει να ταξιδέψει στη Γερμανία. Δυστυχώς κανένας δεν μπορεί να του το εγγυηθεί. Το σίγουρο είναι ότι η διαχείριση των προσφυγικών - μεταναστευτικών ροών επαφίεται περισσότερο στην μικροπολιτική ατζέντα των χωρών αδιαφορώντας για τις συνέπειες που θα έχει στους ανθρώπους που αναζητούν πρόσβαση στη διεθνή προστασία και ονειρεύονται το Ευρωπαϊκό ιδεώδες.

Η μαρτυρία του Fady για την παράνομη επαναπροώθηση που υπέστη έχει κατατεθεί ως αναφορά, μέσω της HumanRights360 στο Συνήγορο του Πολίτη αλλά μέχρι και σήμερα δεν έχουμε κάποια ενημέρωση σχετικά με την διερεύνηση της μαρτυρίας.

Περισσότερα από το VICE

Τα Πλαστά Χαρτονομίσματα στην Ελλάδα Είναι Περισσότερα από Ό,τι Νομίζεις

Τι Απογίνεται Όλος Αυτός ο Όγκος Χαρτιού που Μένει στα Εκλογικά Κέντρα

Oι 73100 Στέλνουν Trap Χαιρετισμούς Από τα Χανιά