Κανείς Δεν Πρέπει να Ξεχάσει Αυτήν την Εβδομάδα

Το πρώτο σοκ είναι ακόμα εδώ. Η εβδομάδα που μας πέρασε είναι μια εβδομάδα ιστορική - με τον κακό τρόπο. Κάποια στιγμή, η ζωή θα συνεχιστεί. Πάντα συνεχίζεται, τουλάχιστον για όσους ήταν μακριά. Κάποιοι έχασαν τα πάντα, σπίτι, αγαπημένα πρόσωπα, ζώα, αυτοκίνητα ενώ, άλλοι, προσπαθούν να ορθοποδήσουν μέσα απ' την τραγωδία χωρίς να τους έχει μείνει τίποτα. Οι ακόμα πιο τραγικές φιγούρες; Οι άνθρωποι των οποίων οι συγγενείς αγνοούνται. Στην εποχή του internet τα πάντα ξεχνιούνται πολύ γρήγορα. Ναι, για δύο - τρεις μέρες τα social media γέμισαν με σκέψεις, ευχές και προσφορές βοήθειας την ίδια ώρα που οι φωτογραφίες από θάλασσες και τα τραγούδια σχεδόν εξαφανίστηκαν. Σήμερα, είναι σχεδόν σίγουρο ότι δειλά - δειλά, θα κάνουν την εμφάνισή τους οι πρώτες ανέμελες αναρτήσεις και ίσως κάτω από αυτές να βρεθούν και μερικοί που θα εκφράσουν τη δυσαρέσκειά τους. Το θέμα βέβαια δεν είναι τα status updates της Μαρίας που θα πάει διακοπές στην Μήλο και του Γιώργου που θέλει ήδη να ποστάρει selfie από την Κρήτη, αλλά η επόμενη μέρα της ελληνικής κοινωνίας, η οποία, είναι ένα μπέρδεμα. Ναι, οι τρομερές εκδηλώσεις αλληλεγγύης ήταν κάτι υπέροχο μέσα στα τραγικά γεγονότα, όμως, η αλήθεια είναι πως υπάρχει ακόμη μια φλόγα που σιγοκαίει μέσα μας.

Μια φλόγα που κρατάει ζεστά τα ερωτήματα, την οργή και την οδύνη μας. Ποιος φταίει; Τι θα μπορούσε να έχει γίνει; Ποιος το έκανε; Αυτές είναι μόλις κάποιες από τις απορίες που εύλογα έχουμε όλοι μέσα μας. Ωστόσο, το πιο σημαντικό που πρέπει να ρωτήσουμε τον εαυτό μας είναι το εξής: και τώρα, τί; Θα πάμε όλοι χαλαροί στις δουλειές, στα γυμναστήρια, στις παραλίες και στα κλαμπ ενώ εκατοντάδες συμπολίτες μας -μεταξύ των οποίων και μικρά παιδιά- αγνοούνται και άλλοι τόσοι νοσηλεύονται με εγκαύματα; Από την άλλη, είναι σωστό να νιώθουμε ενοχές που σε λίγες μέρες έρχεται η άδειά μας και έχουμε κλείσει να πάμε σε κάποιο νησί; Σκέψεις ατελείωτες χωρίς απόλυτες απαντήσεις. Είμαστε μουδιασμένοι και μπερδεμένοι και αυτό είναι τόσο λογικό μέσα στον παραλογισμό που ζούμε καθημερινά σε αυτήν τη χώρα που δείχνει ανέτοιμη να σε προστατεύσει, αλλά εξαιρετικά πρόθυμη να ιδιωτικοποιήσει τα πάντα, ακόμα και τις παραλίες, κι όταν γίνεται η τραγωδία θα σπεύσει να κουνήσει το δάχτυλο στο πρόσωπό του πολίτη.

VICE Video: Ηλεία: Δέκα Χρόνια Μετά την Κόλαση

Παρακολουθήστε όλα τα βίντεo του VICE, μέσω της νέας σελίδας VICE Video Greece στο Facebook.

Η επόμενη μέρα είναι το μεγάλο στοίχημα. Το Μάτι μας θύμισε πολλά πράγματα που ίσως οι περισσότεροι να είχαμε ξεχάσει. Αρχικά, το γεγονός ότι πέρα από το κράτος και τις κυβερνήσεις, υπάρχουμε εμείς. Εκείνοι, στις δύσκολες στιγμές δεν είχαν λύσεις και αν δεν είχαν σπεύσει οι απλοί πολίτες/εθελοντές να βοηθήσουν δεν θα μπορούσαν να γίνουν ούτε τα μισά και σίγουρα θα θρηνούσαμε πολύ περισσότερους νεκρούς. Απεδείχθη, λοιπόν, ότι το κράτος μας έχει ανάγκη και ότι είμαστε πιο σημαντικοί από κάθε πολιτικό αρχηγό, που έστεκε αδύναμος μπροστά στις φωτιές και την καταστροφή κατηγορώντας τα θύματα, την ώρα που απλοί πολίτες όργωναν τα δάση και χτένιζαν τη θάλασσα αναζητώντας επιζώντες και διαμοιράζοντας είδη πρώτης ανάγκης και φαγητό. Ποιος έχει τη δύναμη τελικά;

Αρκεί να μην ξεχάσουμε πάλι. Να μην ξεχάσουμε το Μάτι όπως ξεχάσαμε με τον καιρό την Ηλεία και κυρίως, να μην ξεχάσουμε ότι στη δύσκολη στιγμή γίναμε μια γροθιά -με εξαίρεση κάποιους γραφικούς δημαγωγούς- και δώσαμε μια άνιση μάχη με τη φύση. Μπορεί να τη χάσαμε, αλλά σίγουρα υπάρχει ακόμη ελπίδα να κερδίσουμε τον πόλεμο. Αυτόν που έχει κηρυχθεί κατά της Δημοκρατίας, των αδύναμων και του απλού πολίτη. Όλοι μαζί, ανεξαρτήτως χρώματος, θρησκευτικών πιστεύω, φύλου και σεξουαλικών προτιμήσεων τα βάλαμε με τις φλόγες, τον αέρα και συγχρόνως μαζέψαμε σε δύσκολους καιρούς όσα χρειάστηκαν -από αίμα, μέχρι φάρμακα, φαγητό, στέγη και χρήματα- υπερκαλύπτοντας τις ανάγκες. Το σημαντικό για την επόμενη μέρα είναι να παραμείνουμε αλληλέγγυοι και να μεταφράσουμε αυτήν τη δυναμική και σε άλλους τομείς. Ας μην το ξεχάσουμε αυτό, ας δώσουμε αίμα, στέγη και όσα άλλα χρειαστούν στους πληγέντες και ας ανεβάζουμε στο facebook ό,τι γουστάρουμε. Οι τυπικούρες και οι κινήσεις με «νόημα» είναι για τους πολιτικούς.

Υ.Γ.
Συνεχίζουμε να δίνουμε αίμα όλον τον Αύγουστο. Μήνας που ανέκαθεν είχε έλλειψη λόγω αύξησης των ατυχημάτων, αλλά και των ανθρώπων που έχουν καθ'όλη τη διάρκεια του έτους ανάγκη από αίμα, όπως τα άτομα με Μεσογειακή Αναιμία. Οι περισσότεροι εγκαυματίες θα περάσουν μήνες στο νοσοκομείο και θα έχουν ανάγκη από αίμα.

Περισσότερα από το VICE

Όλα Όσα Συμβαίνουν στην Ελλάδα, τις Μέρες του Μεγάλου Θρήνου

Το Μίσος του Αμβροσίου Ηττήθηκε από την Αγάπη και την Αλληλεγγύη

«Οι Νεκροί Βρέθηκαν Αγκαλιασμένοι» - Φωτογραφίες και Μαρτυρίες από την Αργυρή Ακτή