FYI.

This story is over 5 years old.

Ρισπέκτ

Ο «Νομοταγής» Αμβρόσιος Ξαναδικάζεται

Μία απόψη λίγο πριν την δίκη του Αμβρόσιου την Τετάρτη.
VS
Κείμενο VICE Staff
Αμβρόσιος
Φωτογραφία από VICE: Κωνσταντίνος Ζηργάνος Καζολέας

Το VICE Greece δίνει βήμα σε επιλεγμένες ανθρωπιστικές οργανώσεις και οργανώσεις ανθρωπίνων δικαιωμάτων με τη δημιουργία της νέας στήλης «Ρισπέκτ», στην οποία κάθε Δευτέρα θα δημοσιεύονται προσωπικές ιστορίες, άρθρα άποψης, φωτογραφίες, ρεπορτάζ ή άλλες υποθέσεις που ενδιαφέρουν την ελληνική κοινωνία. Στόχος μας είναι να ενημερώσουμε το κοινό και να ανοίξουμε διάλογο για ζητήματα, με τα οποία καταπιάνονται οι συγκεκριμένες οργανώσεις και αξίζουν την προσοχή όλων.

Το συγκεκριμένο άρθρο το υπογράφει ο Γιάννης Φ. Ιωαννίδης, Δικηγόρος, Προέδρος της Ελληνικής Ένωσης για τα Δικαιώματα του Ανθρώπου.

ΔΙΑΦΗΜΙΣΗ

Πριν από 40 χρόνια, όταν πολλοί από τους αναγνώστες του VICE δεν είχατε καν γεννηθεί, εξελέγη μητροπολίτης Αιγιαλείας και Καλαβρύτων ο Αμβρόσιος, κατά κόσμον Αθανάσιος Λενής. Ήταν τότε 40 χρονών και είχε αρκετά ένσημα επί Χούντας στη θρησκευτική υπηρεσία της Χωροφυλακής. Είχε δηλώσει ότι θα παραιτούνταν τον Αύγουστο του 2018, αλλά αποφάσισε να καθυστερήσει την αποχώρησή του. Ο λόγος; Όπως μαθαίνουμε από το katanixis.gr, περιμένει ως το τέλος του έτους δύο πράγματα: αφενός να ξεκινήσουν οι εργασίες στην Παναγία Τρυπητή, αφετέρου να δικαστεί ως εν ενεργεία μητροπολίτης στην κατ’ έφεση δίκη κατά της απόφασης που τον απάλλαξε για το γνωστό μισαλλόδοξο «κήρυγμά» του κατά των ομοφυλοφίλων.

Αυτός ο ιεράρχης, με τον λόγο του, τις πολιτικές παρέες που επιλέγει και την όλη πορεία του, έχει καταστεί εμβληματικό πρόσωπο: Συμβολίζει τη διαχρονική αντοχή που έχουν στην Ελλάδα, μέσα στο κράτος και τους θεσμούς, καταστάσεις και πρόσωπα που συνιστούν μια μορφή πολιτικής ανωμαλίας. Γιατί τι άλλο μπορεί να θεωρηθεί ότι είναι σε ένα δημοκρατικό κράτος δικαίου ο τρόπος που πολιτεύεται ανενόχλητος ένας μισθοδοτούμενος από το δημόσιο ταμείο μητροπολίτης, που κηρύττει το μίσος, αρνείται την ανθρώπινη αξιοπρέπεια συμπολιτών μας, αρθρογραφεί με κατάρες και επαινεί δημόσια τη Χρυσή Αυγή;

«Η ομοφυλοφιλία είναι εκτροπή από τους Νόμους της φύσεως! Είναι κοινωνικό κακούργημα! Είναι αμαρτία! Όσοι, λοιπόν, είτε τη βιώνουν, είτε την υποστηρίζουν δεν είναι φυσιολογικοί άνθρωποι! Είναι αποβράσματα της Κοινωνίας! (…) αποβράσματα της Κοινωνίας, περιθωριακοί άνθρωποι, ελαττωματίες, εξευτελισμένοι, άνθρωποι του σκότους (…) Ε, λοιπόν, αυτούς τους ξεφτιλισμένους, φτύστε τους! Αποδοκιμάστε τους! Μαυρίστε τους! Δεν είναι άνθρωποι! Είναι εκτρώματα της φύσεως! Ψυχικά και πνευματικά πάσχουν! Είναι άτομα με νοητική διαταραχή! Δυστυχώς, αυτοί είναι τρις-χειρότεροι και πολύ πιο επικίνδυνοι από κάποιους, που ζουν στα τρελοκομεία! Μην διστάζετε, λοιπόν! Όταν και όπου τους συναντάτε, φτύστε τους! Μην τους αφήνετε να σηκώνουν κεφάλι! Είναι επικίνδυνοι!»

ΔΙΑΦΗΜΙΣΗ

Αυτά τα λόγια που κάποιοι συνάνθρωποί μας ένιωσαν ότι τους «σφίξανε σαν πένσα», είναι ο ορισμός της ρητορικής μίσους και όταν εκφέρονται από πρόσωπα με επιρροή –μάλιστα, δημόσιους λειτουργούς- συνιστούν εγκλήματα.


Η Πρόσφυγας Master Chef

Παρακολουθήστε όλα τα βίντεo του VICE, μέσω της νέας σελίδας VICE Video Greece στο Facebook


Δύο είναι τα ζητήματα της επικείμενης κατ’ έφεση δίκης. Το πρώτο ζήτημα, είναι αν στη χώρα μας πρέπει ή δεν πρέπει να τιμωρούνται τα ρατσιστικά αδικήματα, των οποίων το κύριο χαρακτηριστικό είναι ότι προσβάλλουν όχι μόνο την ανθρώπινη αξία, αλλά και την ομαλή κοινωνική συμβίωση, ιδίως όταν τελούνται από κρατικούς υπαλλήλους ή λειτουργούς. Αυτό, ας γίνει σαφές και κατανοητό απ’ όλους: Δεν αφορά η συγκεκριμένη δίκη την ελευθερία του λόγου κάθε πολίτη, δεν γίνεται για λόγους «πολιτικής ορθότητας» και προστασίας της τιμής ή της «ευαισθησίας» κανενός. Είναι ζήτημα δημοκρατίας. Μπορεί ο οποιοσδήποτε, ασφαλώς και ένας ιερωμένος, να μην συμπαθεί τους ομοφυλόφιλους, τους μετανάστες ή τους εβραίους και έχει δικαίωμα να το λέει. Όταν, όμως, χυδαιολογεί εμπρηστικά, προτρέποντας σε διάπραξη αδικημάτων, ενώ μισθοδοτείται από τους φόρους όλων μας, όχι μόνο δεν καλύπτεται από την ποινική ασυλία της ελευθερίας του λόγου, αλλά αντιμετωπίζεται κατά νόμον αυστηρότερα και μάλιστα για δύο λόγους: Αφενός ως δημόσιος λειτουργός ή υπάλληλος, σύμφωνα με την επιβαρυντική περίσταση του «αντιρατσιστικού» νόμου, αφετέρου ως θρησκευτικός λειτουργός που με τον δημόσιο λόγο του διεγείρει τους πολίτες σε εχθροπάθεια κατά της πολιτείας ή κατ’ άλλων πολιτών, πράξη με την οποία τελείται το ειδικό ποινικό αδίκημα της κατάχρησης εκκλησιαστικού αξιώματος (αρ. 196 Π.Κ.).

ΔΙΑΦΗΜΙΣΗ

Το δεύτερο ζήτημα που τίθεται, έχει ευρύτερη σημασία για το κράτος δικαίου. Το πρωτόδικο δικαστήριο δεν ήταν εύκολο να αποφανθεί ότι τα λόγια του Αμβρόσιου δεν ήταν ρατσιστικά ή ότι καλύπτεται από την ελευθερία της έκφρασης η προτροπή του σε βία και η ευθεία καταφρόνηση της ανθρώπινης αξιοπρέπειας. Προτίμησε, προκειμένου να τον απαλλάξει, να τον ερμηνεύσει: Όπως πολύ χαριτωμένα το διατύπωσε ένας ιερέας, δασκαλεμένος μάρτυρας υπεράσπισης, «η φράση “δεν είναι άνθρωποι, είναι εκτρώματα” δεν νομίζω ότι απευθύνεται σε φυσικά πρόσωπα, αλλά σε πολιτικούς» (sic). Αυτό ήταν και το θεμέλιο της αθώωσης του Μητροπολίτη.

Πράγματι, η υπεράσπισή του στη δίκη υποστήριξε ότι ο Αμβρόσιος ύβριζε και προέτρεπε σε βία αποκλειστικά κατά των βουλευτών που θα ψήφιζαν την επέκταση του συμφώνου συμβίωσης στα ομόφυλα ζευγάρια. Ακόμη και έτσι να ήταν, πάλι θα είχαμε χαρακτηριστική περίπτωση κατάχρησης εκκλησιαστικού αξιώματος. Πολλοί ακροδεξιοί, όταν βρίσκονται κατηγορούμενοι, τα συνηθίζουν αυτά τα πονηρά και ξεχνούν τη «λεβεντιά» τους. Η επιχειρηματολογία θυμίζει λίγο μια υπόθεση κάποιων που κατηγορήθηκαν στη Σουηδία, επειδή μοίραζαν φυλλάδια κατά της ομοφυλοφιλίας σε σχολεία, αν και με πολύ πιο ήπιες εκφράσεις. Δικαιολογήθηκαν ότι διαμαρτύρονταν για την… έλλειψη αντικειμενικότητας της εκπαίδευσης, αλλά δεν έπεισαν ούτε τους Σουηδούς, ούτε τους Ευρωπαίους δικαστές. Το θέμα εδώ, όμως, είναι ότι ακόμη και στην απολογία του ο ίδιος ο Αμβρόσιος διέψευσε την υπεράσπισή του, λέγοντας ότι το «φτύστε τους» όχι μόνο το είπε για τους ομοφυλόφιλους, αλλά ότι ήταν και το λιγότερο που μπορούσε να πει και ότι αν του το επέτρεπε ο νόμος, θα έπαιρνε ένα ντουφέκι να τελειώνει με αυτούς.

ΔΙΑΦΗΜΙΣΗ

Έτσι, λοιπόν, ο Αμβρόσιος. Πιστεύει ότι όλα τα άλλα του επιτρέπονται, αλλά μας κάνει τη χάρη να μην πάρει το ντουφέκι, επειδή είναι… νομοταγής. Εμείς, αντιθέτως, πιστεύουμε ότι αυτή η υπόθεση έχει να κάνει με την τιμή, όχι όμως των πολιτών, αλλά της ελληνικής δικαιοσύνης, η οποία για να τη σώσει θα πρέπει να κερδίζει το σεβασμό με το σκεπτικό των αποφάσεών της. Να πείσει ότι δεν χαρίζεται σε έναν ιεράρχη λόγω του «σχήματός» του και να επιβεβαιώσει ότι σε ένα δημοκρατικό κράτος δικαίου ο ρόλος της είναι να προασπίζει την ειρηνική κοινωνική συμβίωση απέναντι σε αυτού του είδους τις ανωμαλίες.

Για τα καλύτερα θέματα του VICE Greece, γραφτείτε στο εβδομαδιαίο Newsletter μας

Περισσότερα από το VICE

«Τα Σώματά μας Είναι Νοικιασμένα» - Οι Σκέψεις μου Πεθαίνοντας από Καρκίνο στα 35

Μαρτυρίες Κλειτοριδεκτομής στο Κέντρο της Αθήνας

Η Εμμονή των Ανθρώπων με τις Ειδήσεις για Αεροπορικά Δυστυχήματα

Ακολουθήστε το VICE στο Twitter, Facebook και Instagram.