Πέρασα μια Εβδομάδα Μαζί με Ρέγκε Πειρατές στις Σποράδες

Πρώτη στάση σε αυτό το γοητευτικό ταξίδι είναι η Σκιάθος. Εκεί το Βοοm Reggae Sailing crew θα μεγαλώσει, καθώς θα προστεθούν ακόμη δύο ιστιοπλοϊκά που έρχονται από τη Χαλκιδική. Στον χρόνο που μεσολαβεί μέχρι να φθάσουμε εκεί, όσοι δεν γνωριζόμαστε ήδη, κάνουμε τις περαιτέρω συστάσεις: Ένας δημοσιογράφος, δύο ράπερ, ένας DJ, ένας μάγειρας και πάει λέγοντας. Θα μπορούσε να είναι ανέκδοτο ή/και ρόστερ για ριάλιτι εκπομπή.

Στο σημείο αυτό, θέλω να δηλώσω τον θαυμασμό μου σε όσους/ες είναι skipper. Μόλις μια ώρα πάνω στο ιστιοπλοϊκό αρκεί για να καταλάβεις πόσο παίδεμα είναι να κουμαντάρεις μια τεράστια βάρκα με πανιά - και ένα μάτσο ενήλικες που πάνε ξανά «πενταήμερη».

Ο καιρός, απόψε το βράδυ και αύριο το πρωί, δεν θα είναι καλός. Οπότε, θα μείνουμε συνολικά δύο μέρες στη Σκιάθο, αντί για μία. Σήμερα το βράδυ, στο νησί γίνεται το Βoom Reggae Festival pre-party και ο Turtle (aka καπετάνιος μας) είναι host της βραδιάς. Οπότε, όλοι θα είμαστε εκεί. Πάντως, μέχρι να πέσει ο ήλιος, και τα τρία BRS ιστιοπλοϊκά έχουμε δέσει στο λιμάνι της Σκιάθου, σε παράταξη, με τις σημαίες μας. Κατάληψη. Απόβαση.

Κάθε λιμάνι αποτελεί pit stop για ανεφοδιασμό νερού, ρεύματος και προμηθειών, με βασικότερες αυτών τον πάγο, για τα pre drinks κάθε βραδιάς. Το βράδυ θα έχει πανσέληνο κι απόψε θα κοιμηθώ πάνω στη θάλασσα, κάτω από το φεγγάρι. Πόσοι από εσάς το έχετε κάνει, τελευταία;

Το μουσικό στοιχείο μέσα σε αυτή την τρελή εκδρομή είναι παντού. Μην ξεχνάμε ότι αφορμή για αυτό είναι το Boom Reggae Festival (BRF). Έτσι, κάθε μέρα προκύπτει κι από ένα soundtrack, το οποίο γίνεται το inside joke μας. Επίσης, σημείο συνάντησης γενικά είναι τα σκάφη - κάτι σαν το συμβούλιο του νησιού, για να μιλήσω ακόμη μια φορά με ορισμό Survivor. Δεν υπάρχει αυστηρό πρόγραμμα. Άλλοι πάνε για μπάνιο, άλλοι για ψάρεμα, άλλοι κάνουν μπαντιλίκια με γουρούνες, άλλοι βαρκάδες. Υπάρχουν, βέβαια, οι υποχρεώσεις του καραβιού, όπου όλοι βάζουμε ένα χεράκι. Και φυσικά, υπάρχουν οι στιγμές που είμαστε όλοι-όλοι μαζί, τα άτομα αυτού του sailing, με highlight αυτές μέσα στη θάλασσα, όταν πλέουμε ο ένας δίπλα στον άλλον.

Όταν πια αναχωρούμε από τη Σκιάθο για τη Σκυροπούλα (ενδιάμεσος σταθμός μεταξύ Σκιάθου και Σκύρου), γνωρίζουμε αρκετά καλύτερα πώς να κινηθούμε και να συμπεριφερθούμε μες στο καράβι - η αλήθεια είναι ότι χρειάζονται κάνα δυο μέρες για να συνηθίσεις τους χώρους και το ελαφρύ κούνημα.

Στη Σκυροπούλα, ένα παρθένο μέρος, συνειδητοποιώ πόσο καλά έκανα και πήρα μέρος σε αυτό το sailing. Δεν υπάρχει καλύτερο πράγμα από το να κάνεις μπάνιο σε κρυστάλλινα νερά, πριβέ, με την παρέα σου, ακούγοντας μουσικές, πίνοντας μπίρες… φτιάχνοντας αναμνήσεις. Απ' τη μια, θες να αρπάξεις το κινητό ή την κάμερά σου και να μην αφήσεις τίποτα χωρίς να το καταγράψεις. Απ' την άλλη, είναι κρίμα να μην το ζήσεις 100%. Οπότε, η όλη φάση αποτελεί ένα δυνατό εσωτερικό crash test για τον καθένα, ώστε να βρει τις ισορροπίες του, μεταξύ «κανονικής» και ψηφιακής ζωής. Κι αυτό το λέω σοβαρά. Και έγινε περισσότερο σαφές κατά τα δεύτερη μέρα παραμονής μας στη Σκύρο, όταν αναχωρήσαμε από το πανέμορφο γραφικό λιμάνι της (Λιναριά) -που παρεμπιπτόντως διαθέτει δημόσια ντους, όπου παίζει ντίσκο μουσική ενώ υπάρχει και αντίστοιχος φωτισμός- και μεταφερθήκαμε στον όρμο της Κυρά Παναγιάς, τόπο διεξαγωγής του BRF.

Εκεί, λοιπόν, δεν είχαμε σήμα. Καλό; Κακό; Ακόμα δεν έχω καταλήξει. Καλό, διότι σε κάνει να καταλάβεις ότι δεν είσαι τόσο σημαντική τελικά η επαφή με τα Ιnsta stories, για παράδειγμα. Κακό, διότι όταν μιλάμε για ένα φεστιβάλ, πλέον η προώθηση μέσω των social media είναι βασική. Σε προσωπικό επίπεδο, βέβαια, μπορώ να πω ότι ήταν κάτι πρωτόγνωρο το να πηγαίνω μια φορά τη μέρα στη χώρα του νησιού, για να μιλήσω στο τηλέφωνο ή να χρησιμοποιήσω το Διαδίκτυο (σε όλη την υπόλοιπη διάρκεια της ιστιοφορίας, πάντως, υπήρχε σήμα - αυτό για τους wi-fi junkies).

Eίναι η πρώτη χρονιά που διοργανώνεται αυτή η κρουαζιέρα, παρόλα αυτά λειτουργεί εξαιρετικά. Μετά τα πρώτα δύο 48ωρα, νιώθω ότι έχω προσαρμοστεί απόλυτα. Και τώρα, μου αρέσει αυτός ο τρόπος ζωής. Είχα να κάνω διακοπές στην Ελλάδα κάποια χρόνια. Κάθε καλοκαίρι προτιμούσα προορισμούς του εξωτερικού. Είχα βαρεθεί τις κλασικές διακοπές σε κάποιο νησί της Ελλάδας. Όμως, το να κάνεις καλοκαιρινές διακοπές μέσα από τη θάλασσα, δηλαδή να είναι εκεί το σπίτι σου, και να χρησιμοποιείς τη στεριά σαν δευτερεύον έδαφος είναι διαφορετικό. Κι όποιος το έχει κάνει, σίγουρα καταλαβαίνει αυτές τις αράδες.

Το σημείο όπου διεξαγόταν το Boom Reggae Festival απείχε 200 μέτρα από τον όρμο, που είχαμε δέσει. Έτσι, η ζωή μας το τριήμερο 19-21 Ιουλίου ήταν αυτή. Σκάφος, μπάνιο, beach party, φαγητό, συναυλίες, ποτά και ξανά μανά, πότε με αυτή τη σειρά και πότε ανακατεμένα.

Το φεστιβάλ έγινε το meeting point μας μετά το πρώτο βράδυ. Ήξερες ότι θα βρεις τους πάντες εκεί: το BRS crew, τις καινούριες παρέες σου, αυτούς που έμεναν στο κάμπινγκ, ανθρώπους που γνώρισες στο λιμάνι της Σκύρου, την κοπέλα που φλέρταρες το πρώτο βράδυ του φεστιβάλ και πάει λέγοντας. Αν είναι αυτή η ζωή των «ρεγκάδων», τότε περνούν καλύτερα από τον μέσο όρο των ανθρώπων που γνωρίζω. Ηλιοκαμμένα κορμιά, αλμύρα, χορός κάτω από τα αστέρια φορώντας ακόμα το μαγιό, dancehall queens, selectors με μοναδικά κομμάτια στη συλλογή τους, αλκοόλ.

Χίπικα και ωραία.

Για επαγγελματικούς λόγους, την έβδομη μέρα του BRS έπρεπε να αναχωρήσω για την Αθήνα, δηλαδή όταν τα ιστιοπλοϊκά θα έφευγαν από τη Σκύρο, για να πάνε στην Αλόνησο. Δεν ξέρω τι με ενόχλησε πιο πολύ: Το γεγονός ότι θα έχανα το φινάλε του Boom Reggae Sailing ή το ότι, ξαφνικά, άρχισε να με απασχολεί και πάλι η έννοια του χρόνου, του οποίου είχα χάσει την αίσθηση.

Δεν θα σας κουράσω με άλλες λέξεις. Θα αφήσω τις υπόλοιπες φωτογραφίες παρακάτω να μιλήσουν και απλώς θα παραθέσω μια φράση που μου είπε ο Γιώργος Μπακούλας (aka Turtle), διοργανωτής του BRS, συμμετέχων καλλιτέχνης στο BRF2019 αλλά και φίλος πλέον: «Για αυτές τις στιγμές ζούμε», αν και εγώ θα προσέθετα ότι για αυτές τις στιγμές ΠΡΕΠΕΙ να ζούμε.

Όρτσα τα πανιά!

ΥΓ. Βραδινές φωτογραφίες από το Boom Reggae Festival θα δημοσιευτούν από το φεστιβάλ, στη σελίδα του στο Facebook.

Περισσότερα από το VICE

Φωτογραφίες Από Παλιές Μορφές της Σίφνου

Μέσα στα Ασιατικά Μπαρμπέρικα της Θεσσαλονίκης

Ένας Υπνωτιστής Είναι ο πιο Περίεργος Άνθρωπος στο Ελληνικό YouTube