Η πρώτη αγωνιστική της ελληνικής ποδοσφαιρικής σεζόν 2016/2017 αποτελεί -ευτυχώς χωρίς παρατράγουδα- παρελθόν και μου φαίνεται πως φέτος, ίσως για πρώτη φορά μετά από πολλά χρόνια, θα παρακολουθήσουμε ένα σχετικά καθαρό πρωτάθλημα. Βέβαια, Ελλάδα είσαι και ποτέ δεν ξέρεις αν η όλη φάση εξελιχθεί εν τέλει σε ακόμη ένα θίασο διαφθοράς, στημένων αγώνων και παραγόντων που συμπεριφέρονται σαν εγκληματίες -ή το αντίστροφο- αλλά ας προσπαθήσουμε να δούμε το πράγμα θετικά.

Όντας πρόθυμος να δείξω καλή θέληση και να μη γρουσουζέψω με γκρίνια μια ακόμα σεζόν, αποφάσισα να θυμηθώ τις προσωπικές μου αγαπημένες καλτ φιγούρες, που είχαν την «τύχη» να αγωνιστούν στα ιερά «χορταρολασποχώματα» των ελληνικών γηπέδων. Κυρίες και κύριοι, ιδού οι κορυφαίοι.

Τι να πει κανείς γι' αυτό τον γίγαντα; Η «καλτίλα» του σπάει κόκαλα. Μαλλί «λασπωτήρας» που «σβήνει» με ένα υπέροχο φούντωμα μπροστά, αγέρωχο μουστάκι και άβολο χαμόγελο σε κάθε φωτογραφία. Όλα αυτά, σε συνδυασμό με το γεγονός πως ο συγκεκριμένος ποδοσφαιριστής δραστηριοποιήθηκε σε μια εποχή που οι φανέλες των ομάδων ήταν σαν κακές απομιμήσεις των «κανονικών», είναι αρκετά για να σε κάνουν να πιστεύεις πως ο Νίκος Τσιαντάκης απλώς μπήκε στο γήπεδο στα κρυφά με την αποστολή του Ολυμπιακού και όλοι πίστεψαν πως ήταν μέλος της. Ειδική μνεία θα πρέπει να γίνει και στο γεγονός πως ο μουστακοφόρος πρώην μεσοεπιθετικός επέστρεψε στα 48 του στη Γυμναστική Ακαδημία για να δώσει το μοναδικό μάθημα που χρωστούσε και να πάρει το πτυχίο του με 30 χρόνια καθυστέρηση. Ευτυχώς τα κατάφερε και, για να το γιορτάσει, χάρισε στην ανθρωπότητα ακόμα μια επική εμφάνιση.

Ο Σάββας Κωφίδης αποτελεί μια «καλτοκατηγορία» από μόνος του. Πιστεύω ακράδαντα πως αν δεν είχε γίνει ποδοσφαιριστής, θα έπαιζε άνετα σε 80's βιντεοταινίες δίπλα στον Ψάλτη και τον Γαρδέλη. Εμένα πάντως μου θύμιζε πάντα τον Luther από τη θρυλική ταινία «The Warriors», στο μελαχρινό. Η κόμμωσή του έχει γράψει τη δική της ξεχωριστή ιστορία στον κόσμο του ποδοσφαίρου, ενώ η αγάπη του για τη metal μουσική τον έκανε αγαπητό σε ένα πιο underground κοινό. Μάλιστα, πριν από λίγα χρόνια ανέβαζε βίντεο στο Διαδίκτυο, στα οποία περνούσε τα διόδια χωρίς να πληρώσει μιας και θεωρούσε πως το αντίτιμο ήταν υπερβολικό. Οι Dimmu Borgir έδιναν «πόνο» στα ηχεία του αυτοκινήτου του και ο Κωφίδης κατέβαινε «μάγκικα», φορώντας -παραδοσιακά- δερμάτινο μπουφάν, σήκωνε την μπάρα και περνούσε παρακινώντας μας να κάνουμε το ίδιο. Όσοι είστε μεταλάδες, μπορείτε να τον δείτε σε συναυλίες και δισκάδικα. Οι υπόλοιποι τον κρατάμε βαθιά μέσα στις καρδιές μας.

Σοβαρά τώρα, αυτό είναι ένα από τα πιο γαμάτα χτενίσματα που έχουν «παίξει» στην ιστορία της ανθρωπότητας. Δεν κράτησε για πολύ, βέβαια, αφού ο συμπαθής πρώην ποδοσφαιριστής αποφάσισε να κουρέψει την επική «γέφυρα» που ένωνε τις δύο «νησίδες» μαλλιών. Πρόκειται για έναν παίκτη ο οποίος έγινε γνωστός ως μέλος της ομάδας των «Λόρδων» του -σούπερ καλτ- Αθηναϊκού. Το 1991, ο Αθηναϊκός, έχοντας φτάσει τη προηγούμενη χρονιά στον τελικό του κυπέλλου Ελλάδας, είχε δικαίωμα συμμετοχής στο Κύπελλο Κυπελλούχων. Στα προκριματικά, όμως, έπεσε πάνω στο μεγαθήριο Μάντσεστερ Γιουνάιτεντ, η οποία είχε στο τιμόνι της τον Σερ Άλεξ Φέργκιουσον. Όπως καταλαβαίνετε, η διαφορά δυναμικότητας μεταξύ των δύο ομάδων ήταν τεράστια. Στις 18 Σεπτεμβρίου λοιπόν, οι δύο ομάδες αναμετρήθηκαν στην Αθήνα, με την ελληνική να γράφει ίσως την πιο σημαντική σελίδα στο βιβλίο της ιστορίας της, καταφέρνοντας να πάρει την ισοπαλία χωρίς να δεχτεί τέρμα στην έδρα της. Η συνέχεια δόθηκε στην Αγγλία, όπου ο Αθηναϊκός έδωσε μια τρομερή μάχη λυγίζοντας εν τέλει, στην παράταση. Πέραν της εμφάνισής του, ο Τζαλακώστας κατέχει μια θέση στους καλτ κύκλους για τον αστικό θρύλο που τον θέλει να βάζει γκολ με το χέρι λίγους μήνες πριν το κάνει ο Μαραντόνα. Συγκεκριμένα, λέγεται πως σε ένα ματς μεταξύ Αθηναϊκού και Απόλλωνα Σμύρνης, το οποίο δεν είχε τηλεοπτική κάλυψη, ο πρώην ποδοσφαιριστής κατάφερε να ξεγελάσει τον διαιτητή βάζοντας το χέρι πάνω στη καράφλα του για να μη φανεί. Τέλος, αξίζει να αναφερθεί πως ένα αυτοκόλλητο Panini που τον απεικονίζει βρέθηκε να πωλείται στο καναδέζικο ebay.

Κροάτης γκολκίπερ που ίσως να θυμούνται αμυδρά οι πιο παλιοί οπαδοί του ΠΑΟΚ. Σπάνια αναφέρεται στις ελληνικές καλτ ποδοσφαιρικές λίστες, αλλά νομίζω πως, μόνο για την παραπάνω φωτογραφία, αξίζει μια τιμητική αναφορά. (Δυστυχώς, είναι λίγο δύσκολο να αναγνωρίσω και το «εξάρι» του ΠΑΟΚ που τρώει λάσπη, για να αποδοθούν και σε αυτόν εύσημα, αλλά του στέλνω αγωνιστικούς χαιρετισμούς.) Ο Γκάμπριτς, αφού αγωνίστηκε για δύο σεζόν στην ομάδα της Θεσσαλονίκης, συνέχισε την καριέρα του στην Κροατία για να επιστρέψει ως αντίπαλος του Παναθηναϊκού με τη Χάιντουκ το 1996, όταν και «τριφύλλι» έφτασε μέχρι τον ημιτελικό του κυπέλλου πρωταθλητριών.

Τι μπορεί να πει κανείς για αυτόν τον υπέρτατο γίγαντα του καλτ κόσμου; Ξεκινάμε από τα βασικά, δηλαδή τα παραπανίσια κιλά -που αποτέλεσαν βασική έμπνευση για τους οπαδούς που ήθελαν να τον πικάρουν- που είχε σχεδόν σε όλη τη διάρκεια της καριέρας του, το δίπτυχο μουστάκι-μαλλί «λασπωτήρας», τον αλκοολισμό και τον εθισμό στον τζόγο. Ο «χοντρός και στρογγυλός», όπως τον φώναζαν οι οπαδοί της Κόβεντρι, θα μπορούσε να έχει κάνει τεράστια καριέρα, όμως όλα τα παραπάνω τον κράτησαν πίσω για πολλά χρόνια στη διάρκεια των οποίων αγωνίστηκε κυρίως στις μικρότερες κατηγορίες της Αγγλίας. Τελευταία ομάδα στην οποία έπαιξε ο Κουίν ήταν ο ΠΑΟΚ. Συγκεκριμένα, την περίοδο 1995-96, ο «μουστάκιας» μετακόμισε στη Θεσσαλονίκη για λογαριασμό του «δικεφάλου» χωρίς όμως να καταφέρει πολλά πράγματα. Έπειτα από δέκα συμμετοχές η ταραχώδης καριέρα του τελείωσε. Πλέον, τελεί χρέη εκφωνητή σε κάποιο αθλητικό ραδιόφωνο, ενώ είναι ιδιοκτήτης αλόγων που τρέχουν σε αγώνες στον ιππόδρομο. Η αυτοβιογραφία του με τον υπέροχο τίτλο «Who Ate all the Pies?» είναι ένα βιβλίο που πρέπει να διαβάσεις αν αγαπάς το ποδόσφαιρο και το κουτσομπολιό.

Πάντα τον συμπαθούσα μιας και γουστάρω τους ψηλούς και άτεχνους επιθετικούς. Ο «Legolas» των Ελληνικών γηπέδων ξεκίνησε την καριέρα του από τον Άρη Θεσσαλονίκης στον οποίο αγωνίστηκε για δύο σεζόν, για να συνεχίσει στον Απόλλων Σμύρνης και την Ξάνθη στην οποία υπήρξε αρχηγός. Όντας οπαδός του Άρη, επέστρεψε στην ομάδα της καρδιάς του για να κλείσει την καριέρα του. Εκτός του ξεχωριστού του παρουσιαστικού, έγραψε ιστορία με το κείμενο που έγραψε ως αποχαιρετισμό όταν σταμάτησε το ποδόσφαιρο. Σε αυτό μιλά κυρίως για τον Άρη, λες και έπαιζε στην ομάδα για δέκα χρόνια, ενώ με το ζόρι αναφέρει τις δύο ομάδες στις τάξεις των οποίων πέρασε 15 από τα συνολικά 18 χρόνια της καριέρας του.

Ακόμη ένα «ιερό» μουστάκι του ποδοσφαίρου. Οι φίλοι του Παναθηναϊκού τον αγαπούν και σίγουρα τον θυμούνται, μιας και μαζί με τον Βαζέχα αποτελούσαν κάτι σαν την πολωνική εκδοχή του «Αστερίξ και Οβελίξ» που κέρδιζαν τα μεγαθήρια της Ευρώπης προσδίδοντας στην ομάδα το «ευρωπαϊκό DNA». Ήταν λίγο αργός στις κινήσεις του και δεν μπορείς να πεις πως είχε σωματότυπο ποδοσφαιριστή, αλλά κατάφερε με το αυστηρό του ύφος και τις σωστές τοποθετήσεις στο τέρμα να κερδίσει τον σεβασμό φίλων και εχθρών. Θα ορκιζόμουν πως ο Γίοζεφ είχε όνειρο να γίνει καθηγητής μαθηματικών σε γυμνάσιο και απλώς έτυχε να βρεθεί τη λάθος στιγμή στο λάθος σημείο και να γίνει εν τέλει ένας από τους καλύτερους τερματοφύλακες που πέρασαν ποτέ από την Ελλάδα.

Αρχικά, είχα αποφασίσει να μην τον συμπεριλάβω στην εν λόγω λίστα επειδή θεώρησα πως ήταν μια «εύκολη λύση». Είχα όμως την ατυχία να παρακολουθήσω ένα επεισόδιο της σειράς «Υπέροχα Πλάσματα» στο οποίο συμμετείχε και δεν άντεξα. Ο τύπος το ζει όσο δεν πάει. Δεν υπάρχει κάτι μη καλτ στον Βαμβακούλα, από την αγέρωχη κόμη του και το επικό «you foul?» που φέρεται να έχει πει σε ξένο διαιτητή, μέχρι την ατάκα «να φτιάξουμε μια τριμελή επιτροπή με πέντε-έξι άτομα». Πέρα από την πλάκα, ο Νικολάρας πρέπει να είναι η ψυχή της παρέας και σίγουρα θα ήθελα να τον έχω φίλο. Τον φαντάζομαι για κάποιο λόγο να κάνει headbanging παρέα με τον Κωφίδη ακούγοντας τον νέο δίσκο των Maiden. Αν και είμαι σίγουρος πως την βρίσκει με λαϊκά. Τι να κάνουμε; Κανείς δεν είναι τέλειος.

Περισσότερα από το VICE

Όταν Επιτέλους Ρίχνεις στο Κρεβάτι τη Μακροχρόνια Καψούρα σου

Μάθε πώς να «Χακάρεις» τον Εγκέφαλό σου Ώστε να Κάνεις σεξ Χωρίς να Συνδέεσαι Συναισθηματικά

Ο Κόσμος μάς Δείχνει τα Ρούχα που Φοράει Όταν Θέλει να Κάνει σεξ