Η Επιστήμη Λέει ότι οι Κοντοί Άντρες Είναι πιο Καταθλιπτικοί

Το θέμα δημοσιεύτηκε αρχικά στο VICE US.

Προσπαθήστε να το ωραιοποιήσετε με όποιον τρόπο θέλετε, αλλά το να είσαι κοντός δεν είναι και το καλύτερο πράγμα του κόσμου. Δεν μπορείς να φτάσεις πράγματα, είναι ταλαιπωρία να βρεις ρούχα που σου κάνουν και ο κόσμος νιώθει πως είναι ΟΚ να κάνει σχόλια για το ύψος σου, τα οποία συχνά είναι στα όρια της ρητορικής μίσους. Για να το θέσουμε απλά, είναι αίσχος να είσαι κοντός.

Είναι λογικό το ότι έχουμε εγκλιματιστεί πολιτισμικά με το πέρασμα δεκάδων χιλιάδων ετών ώστε να συσχετίζουμε το ύψος με τη δύναμη, τον ανδρισμό και την ικανότητα επιβίωσης. Αυτό που κάποτε συνυπολογιζόταν ως ικανό στοιχείο για να υπερισχύσει κανείς έναντι άλλων αρπακτικών ζώων, την εποχή που οι πρόγονοί μας ήταν κυνηγοί-τροφοσυλλέκτες, σήμερα λιγότερο ή περισσότερο, δεν αποτελεί ζήτημα όταν πρόκειται για την επιβίωση κάποιου. Δυστυχώς, για τους μικρόσωμους άνδρες φίλους μας, η κοινωνία δεν έχει απαλλαχθεί από αυτές τις υποτυπώδεις προκαταλήψεις όσον αφορά την αξία τους, σε σημείο που το να είσαι κοντός μπορεί πραγματικά να συμβάλλει στην εμφάνιση κατάθλιψης.

Πρόσφατη έρευνα σε στρατιωτικούς στο στρατόπεδο Pendleton, έδειξε αυξημένο κίνδυνο κατάθλιψης στους άνδρες που ήταν κάτω από 1,72 μ. Η Valery Krupnik, η επικεφαλής κλινική γιατρός της μελέτης, δήλωσε ότι οι σωματικές απαιτήσεις μιας καριέρας στον στρατό, πιθανώς, παίζουν ρόλο σε αυτές τις περιπτώσεις κατάθλιψης. «Όταν οι άνθρωποι βρίσκονται να εξαιρούνται για λόγους όπως είναι τα φυσικά χαρακτηριστικά, αντιμετωπίζουν ακόμα μία πρόκληση επιπλέον από εκείνες που αντιμετωπίζει ο μέσος άνθρωπος», δήλωσε η Krupnik στο LiveScience.com.

Όσον αφορά τους πολίτες, τα δεδομένα επίσης δεν σκιαγραφούν μια ωραία εικόνα. Ο μέσος άνδρας στις Ηνωμένες Πολιτείες, σύμφωνα με το CDC, έχει ύψος μόλις λίγο πάνω από 1,75 μ. Εκείνοι που είναι κάτω από αυτό το όριο θα αντιμετωπίσουν διάφορα εμπόδια από τις προοπτικές σταδιοδρομίας έως την εύρεση συντρόφων, εκ των οποίων όλα μπορούν να ρίξουν στα τάρταρα την αυτοεκτίμηση ενός άνδρα.

Ο Daniel Freeman, κλινικός ψυχολόγος στην Οξφόρδη, ο οποίος έχει μελετήσει την επίδραση του ύψους στην παράνοια, μου είπε ότι μεταξύ εκείνων που είναι ψηλότεροι «οι πιθανότητες να νιώθουν αγχωμένοι ή μελαγχολικοί είναι πιο μικρές. Το μεγαλύτερο ύψος συνδέεται επίσης με ελαφρώς χαμηλότερο κίνδυνο αυτοκτονίας».

Στην πραγματικότητα, στους άνδρες, για κάθε 5 εκατοστά επιπλέον στο ύψος, ο κίνδυνος της αυτοκτονίας μειώνεται κατά 9%, σύμφωνα με σουηδική μελέτη που δημοσιεύτηκε στην επιθεώρηση American Journal of Psychiatry. Ακόμα και μετά τον έλεγχο για το κοινωνικο-οικονομικό status, το επίπεδο της μόρφωσης και τους προγεννητικούς παράγοντες, οι ερευνητές διαπίστωσαν και πάλι ότι «υπάρχει δυο φορές μεγαλύτερος κίνδυνος αυτοκτονίας στους κοντούς από ότι στους ψηλούς άνδρες».

Οι λόγοι, πιθανώς, έχουν να κάνουν με το ότι οι πιο κοντοί άνθρωποι κάθε μέρα αντιμετωπίζουν λεπτές διακρίσεις, σε όλες τις πτυχές της ζωής. «Όσο ψηλότερος είσαι, τόσο πιο πολλές πιθανότητες έχεις να τα πας καλά στο σχολείο», είπε ο Freeman. «Το να είσαι ψηλός συνδέεται επίσης με την επαγγελματική επιτυχία. Έχει υπολογιστεί ότι ένα άτομο που είναι 1,82 μ. είναι πιθανό να κερδίσει πάνω από 150.000 δολάρια περισσότερα στη διάρκεια μιας 30χρονης καριέρας, συγκριτικά με κάποιον που είναι 1,62 μ».

Αν είσαι κοντός, ουσιαστικά αποκλείεται να γίνεις παίκτης του NBA (ύψος κατά μέσον όρο 2,01 μ.) ή παίκτης του μπέιζμπολ (ύψος κατά μέσον όρο 1,88 μ). Από τους 43 προέδρους στην αμερικανική ιστορία, μόνο οι 13 ήταν 1,75 μ. ή πιο κοντοί και μόνο έξι ήταν κάτω από 1,73 μ. Υπάρχουν ένα σωρό κοντοί στη βιομηχανία της ψυχαγωγίας, αλλά οι περισσότεροι από αυτούς λένε ψέματα για το ύψος τους μέσω τεχνασμάτων και κινηματογραφικών τρικ. Εκείνοι που είναι ειλικρινείς για το ανάστημά τους είτε το έχουν κάνει μέρος του προσωπικού εμπορικού σήματός τους, είτε είναι τόσο γαμημένα καλοί που δεν πειράζει.

Υπάρχει μια συζήτηση όσον αφορά το γιατί οι ψηλοί άνθρωποι βγάζουν περισσότερα χρήματα από τους πιο κοντούς. Μερικοί λένε ότι τα ψηλότερα παιδιά προσαρμόζονται κοινωνικά, υποσυνείδητα, συγκριτικά με τους συνομηλίκους τους και κοιτάνε αφ' υψηλού, γεγονός που τους ωθεί προς μονοπάτια τα οποία αργότερα στη ζωή οδηγούν σε ηγετικούς ρόλους. Άλλοι αποδίδουν τη διαφορά στην τόνωση της αυτοπεποίθησης που απολαμβάνουν καθημερινά οι ψηλοί άνθρωποι.

Όμως, αυτό το λένε οι επιστήμονες. Για να δω τις συνέπειες αυτού και εάν οι προσωπικές εμπειρίες αντιστοιχούν σε ψυχρούς αριθμούς, μίλησα με αρκετούς κοντούς άνδρες.

Ο Mark Steffen, ένας Νεοϋορκέζος με ύψος 1,68 μ., ο οποίος έχει διαγνωστεί κλινικά ως Διπολικός-Ι, πιστεύει ότι το ύψος παίζει ρόλο στο να σε λαμβάνουν σοβαρά υπόψη στη δουλειά. «Έχω παρατηρήσει ότι οι άνθρωποι δεν ακούνε πραγματικά όταν μιλάω στις συνεδριάσεις. Μετά, όταν γίνομαι πολύ αυστηρός και είμαι αμείλικτος, οι άλλοι συμφωνούν. Έπειτα, έρχονται προς εμένα και λένε πως δεν ήξεραν ότι μπορώ να είμαι τόσο δυναμικός. Είναι ωραίο που έχω βρει έναν τρόπο να είμαι αποτελεσματικός, αλλά είναι μαλακία που πρέπει να είμαι κόπανος προκειμένου να με ακούσουν οι άλλοι».

Αυτό το είδος συνεχούς ευτελισμού μπορεί να κάνει δυστυχισμένο κάποιον και ο Mark είπε ότι το ύψος του είχε συμβάλλει σε μεγάλο βαθμό στο να χρειαστεί να δώσει μάχες με την κατάθλιψη που έχει αντιμετωπίσει με το πέρασμα των χρόνων. «Όταν προσπαθείς ενεργά να ξεθάψεις τον εαυτό σου από μια τρύπα και κάνεις πράγματα που ξέρεις ότι θα έπρεπε να κάνεις, τις μισές φορές έχει αυτό το επιπλέον θέμα του να σε αμφισβητείς».

Στο Λος Άντζελες, ο Ely Henry, περίπου 1,65 μ., ο οποίος έχει διαγνωστεί με δυσθυμία (επίμονη κατάθλιψη) έχει να μοιραστεί μια ανάλογη ιστορία. «Όταν ήμουν νεότερος, ένιωθα ασήμαντος και έπρεπε να αναπληρώσω το κενό. Μιλούσα δυνατότερα, πιο συχνά. Ήθελα να κάνω τη φωνή μου να ακουστεί», μου είπε. «Ένιωθα ότι το να είμαι πιο κοντός σήμαινε ότι έπρεπε να αγωνιστώ σκληρότερα για να με πάρουν σοβαρά. Καθώς μεγάλωνα συμφιλιώθηκα μ' αυτό. Σήμερα, απλά με εμποδίζει να πάρω πράγματα από τα ράφια που βρίσκονται ψηλά».

Όμως, κάθε κοντός άνδρας με τον οποίον μίλησα, δεν θεωρούσε ότι το ανάστημά του επηρεάζει τη διάθεσή του. Ο Jordan Rock, ο οποίος έχει ύψος 1,68 μ., λέει ότι γενικά είναι πολύ χαρούμενος και εκτιμά πραγματικά το πώς το μικρό ύψος διαμόρφωσε την προσωπικότητά του, ώστε να είναι ο άνδρας που είναι σήμερα. «Όταν ήμουν μικρό παιδί και δεν μπορούσα να φτάσω εύκολα πράγματα, πιθανώς με έμαθε πώς να επιλύω προβλήματα, να ξεπερνάω προκλήσεις, να σκέφτομαι έξω από το κουτί και να παίζω με τα χαρτιά που μου μοιράζονταν».

Ενώ υπάρχουν ακόμα πολλά αποδεικτικά στοιχεία ότι οι κοντοί έχουν και «κοντή» τύχη, ιστορίες σαν του Rock δείχνουν ότι το θέμα αυτό δεν είναι απαραιτήτως πάντα εμπόδιο. Γνωρίζατε ότι ο Γκάντι ήταν μόνο 1,63 μ.;

Σε όλους τους τομείς της επιστημονικής μελέτης, το ύψος έχει σχέση με διάφορους δείκτες επιτυχίας και ευτυχίας, αλλά αυτή η σχέση είναι σχετικά μικρή, όπως εξήγησε ο Freeman ο ψυχολόγος από την Οξφόρδη. «Είναι προφανές ότι μπορείς να πετύχεις ανεξαρτήτως ύψους. Απλά, το μεγαλύτερο ύψος δίνει ένα μικρό πλεονέκτημα».

Περισσότερα από το VICE

Η Γυναίκα που Ζήτησε από τον Βιαστή της να Περάσουν τη Νύχτα Μαζί

Πόσο Εύκολο Είναι να Εξαπατήσεις Έναν Ανιχνευτή Ψεύδους;

Προσπάθησα να Ζήσω για μια Εβδομάδα σαν τη Gwyneth Paltrow