Ο Μιχάλης Σαράντης Πλένει τα Χέρια του Τόσες Φορές Όσοι Είναι οι Άνθρωποι που Δουλεύουν στον Πολιτισμό

Ο ήχος του μέιλ χτύπησε γύρω στις 11.00 το πρωί. Οι απαντήσεις του Μιχάλη είχαν έρθει. Μαζί τους είχαν και την εξής σημείωση: «Οι απαντήσεις δόθηκαν μερικές ώρες μετά το διάγγελμα του πρωθυπουργού. Η πληροφορία, η ροή και οι αποφάσεις αλλάζουν και παίρνουν άλλη μορφή πλέον, σε δευτερόλεπτα. Η συνέντευξη την επόμενη μέρα μπορεί να ήταν διαφορετική. Μπορεί και όχι».

Ο Μιχάλης Σαράντης έχει φορέσει στον λαιμό του τον σταυρό του Δημήτρη Χορν (2015), έχει συνεργαστεί με τα περισσότερα μεγάλα ονόματα της ελληνικής θεατρικής σκηνής και το 2019, θα λέγαμε ότι ήταν η χρονιά του. Ο μονόλογος του «Αίαντα» που παρουσίασε σε σκηνοθεσία Γιώργου Νανούρη έχοντας επί σκηνής τον ζωγράφο Απόστολο Χατζαρά, πέρα από απανωτά sold out, ήταν και το επόμενο μεγάλο βήμα του ως καλλιτέχνης. Η παράσταση έπαιρνε συνεχώς παρατάσεις ενώ πρόλαβε να ταξιδέψει και ως τη Θεσσαλονίκη κερδίζοντας και εκεί το δυνατό χειροκρότημα. Την ίδια χρονιά, ο Μιχάλης έκανε το «Όνειρο Καλοκαιρινής Νυκτός» στο θέατρο Βεάκη ενώ η ερμηνεία του στην ταινία «Ο Απόστρατος» του Ζαχαρία Μαυροειδή του χάρισε μια υποψηφιότητα για το βραβείο του Α’ Ανδρικού Ρόλου στα φετινά Ίρις που για πρώτη φορά, μεταδόθηκαν διαδικτυακά.

Ίσως και το 2020 να ήταν η χρονιά του αν… δεν υπήρχε ο κορονοϊός; Αν δεν υπήρχε μια πολιτεία που αγνοεί τους καλλιτέχνες; Αν και τα δύο μαζί; Ποιος ξέρει. Ο Μιχάλης απάντησε από την καραντίνα του στις παρακάτω ερωτήσεις ως ο Σαράντης που δεν έχει πια πολιτισμό να λέει ότι ανήκει.

VICE: Πόσα λεπτά μπορείς να παραμείνεις ακίνητος
Μιχάλης Σαράντης: Όσα λεπτά χρειάζεται για να βρεθεί μια λύση, μια πρόταση ή έστω μια ελάχιστη φροντίδα στο ζήτημα που έχει προκύψει από την πλήρη απαξίωση του καλλιτεχνικού κόσμου από τον πολιτικό σχεδιασμό. Μάλλον πολλά.

Μαθαίνεις ότι μετοικίζεις στον Άρη. Μπορείς να πάρεις μαζί σου μόνο δύο αντικείμενα. Ποια είναι αυτά.
Μια καρέκλα. Ιδανικά βέβαια θα ήθελα άλλον έναν άνθρωπο, για θεατή. Μου φαίνεται πιο εύκολο να κάνω την δουλειά μου στον Άρη.

Ποιος χαρακτήρας είσαι από τα «Φιλαράκια».
Δεν έχω δει ποτέ «Φιλαράκια», μάλλον θα ήμουν αυτός που δεν ξέρει τι του ξημερώνει αύριο.

Ποια είναι η κρυφή σου τρας απόλαυση.
Να βλέπω παραστάσεις τραβηγμένες από μονοκάμερο.

Σου έχουν πει ποτέ το μέλλον;
Δεν χρειάζεται να μου το πουν, το βλέπω πεντακάθαρα. Δυσοίωνο. Και πες ότι εγώ βρίσκω μια άκρη. Το μυαλό μου θα είναι σε αυτούς που δεν θα τη βρουν.

Μπορείς να κάνεις μια ερώτηση στον πρωθυπουργό της χώρας. Ποια είναι αυτή.
Δεν έχω να του κάνω καμία, ήταν σαφές ότι για αυτόν δεν υπάρχω, όπως και χιλιάδες άλλοι εργαζόμενοι στον πολιτισμό. Εύχομαι να είναι καλά.

Σε ποια δεκαετία πιστεύεις ότι ανήκεις.
Έχω αρχίσει σιγά-σιγά να πιστεύω ότι ανήκω στο Μεσαίωνα.

Με τι αντάλλαγμα θα έμπαινες σε ένα ριάλιτι.
Τι; Δεν είμαστε σε ριάλιτι; Αλήθεια;

VICE Video: Σύγχρονοι Οργανοποιοί

Παρακολουθήστε όλα τα βίντεo του VICE, μέσω της νέας σελίδας VICE Video Greece στο Facebook.

Το πιο επικίνδυνο πράγμα που έχεις κάνει;
Ζω ακραία, θέλω να κάνω Αίαντα με τον Χαντζαρά σε πλατείες.

Μπορείς να μπεις στο σπίτι του αγαπημένου σου καλλιτέχνη και να του «κλέψεις» ένα αντικείμενο. Ποιο θα ήταν αυτό;
Θα έκλεβα μόνο κάποια σκέψη που μου φαντάζει σαν κλωτσιά για το παραπέρα, για το αύριο. Όπως κάνω πάντα δηλαδή. Απλως τώρα μου φαντάζει πιο επιτακτικό να δώσουμε ο ένας μια σπρωξιά στον άλλο ή ένα φιλικό άγγιγμα στον ώμο.

Πόσες φορές την ημέρα πλένεις τα χέρια σου.
Αρκετές. Μια για τον ηθοποιό, μια για τον τεχνικό, μια για τον ταξιθέτη, μια για τον ταμία, μια για τον φωτιστή, μια για τον ηχολήπτη, μια για το παιδί στο μπαρ, μια για τον παραγωγό, μια για τον οπερατέρ, μια για τον μακιγιέρ, μια για τον σκηνογράφο, μια για τον ενδυματολόγο, μια για τον σκηνοθέτη, μια για τον συγγραφέα και μια για όσους άλλους έχουν θέμα.

Ποια θεωρείς ως «άβολη» ερώτηση.
«Έχεις κλείσει για χειμώνα;».

Έχεις σκεφτεί τι θα κάνεις αν καταστραφεί ο κόσμος;
Θα λέω στις συνεντεύξεις αυτά που νιώθω.

Τι δεν έχεις δοκιμάσει και θα ήθελες.
Δεν έχω δοκιμάσει αν η δουλειά μου μπορεί να γίνει υπό αυτές τις συνθήκες. Ξέρω ότι είναι δύσκολο και αρκετά επικίνδυνο να συναθροίστουν πολλοί άνθρωποι μαζί, δεν κάνω το κακομαθημένο που του πήραν το παιχνίδι, δεν το θεωρώ απλό.

Μπορούν όμως κάποια πράγματα να γίνουν υπό όρους με αποστάσεις και τις απαραίτητες προφυλάξεις. Δεν είμαι λοιμωξιολόγος αλλά δεν καταλαβαίνω γιατί σε ένα εμπορικό κέντρο είναι πιο δύσκολο να μεταφερθεί ο ιος από ότι σε ένα ανοιχτό θέατρο. Ή έστω να ειπωθεί από μια επίσημη φωνή ότι δουλεύουμε προς μια κατεύθυνση, οτι αναγνωρίζουμε την ύπαρξη και τις ανάγκες του Πολιτιστικού δυναμικού της χώρας και είμαστε στο πλευρό του και όχι να ακούσουμε απλά ότι θεωρείται απίθανο να γίνουν φεστιβαλ και συναυλίες το καλοκαίρι.

Περισσότερα από το VICE

Βομβάη-Φρανφκούρτη-Βρυξέλλες-Αθήνα: Τα Άδεια Αεροδρόμια που Είδε Ένας Έλληνας Φωτορεπόρτερ

Όταν Αρρωσταίνουν οι Αστροναύτες, η NASA τους Βάζει Καραντίνα στο Διάστημα

Απολυμαντήρια και Κούρεμα Γουλί: Η Καραντίνα της Θεσσαλονίκης Πριν Έναν Αιώνα