Κείμενο: Κώστας ΚουκουμάκαςΤο πρώτο στραβό χαμόγελο έσκασε το απόγευμα της Παρασκευής, στη συγκέντρωση διαμαρτυρίας συνδικαλιστών της αστυνομίας στον Λευκό Πύργο. Δεν ήταν αυτά που έλεγαν στην εξέδρα οι διαμαρτυρόμενοι με τις στολές, αλλά ότι τα μεγάφωνα έπαιζαν Γιάννη Αγγελάκα και «Σιγά μην κλάψω».Νωρίς το πρωί του Σαββάτου, η Θεσσαλονίκη θύμιζε κατεχόμενη πόλη. Από τον Βαρδάρη ως το παλιό 424 Στρατιωτικό Νοσοκομείο στα ανατολικά, είχε σχηματιστεί ένας τεράστιος κλοιός που ξεπερνούσε το κέντρο της πόλης. Υπήρχαν δεκάδες κλούβες και ματατζήδες, που έπαιζαν φιδάκι στο κινητό. Στον ουρανό στριφογυρνούσε το ελικόπτερο της αστυνομίας και δεν έφτανες στο Βελλίδειο, όπου θα μιλούσε ο πρωθυπουργός, αν δεν περνούσες απανωτά μπλόκα, κρατώντας διαπιστεύσεις, προσκλήσεις και ταυτότητες. Μια βάρβαρη εικόνα πόλης, σαν να ταξίδευες με σφιγμένο πρόσωπο από το ανατολικό στο δυτικό Βερολίνο.
ΔΙΑΦΗΜΙΣΗ
Στο μεταξύ, έξω από το συνεδριακό κέντρο της ΔΕΘ κυρίες με χτενισμένο μαλλί και μέλη τοπικών οργανώσεων της ΝΔ αντάλλασσαν αβροφροσύνες. Στις 10.00 προσήλθαν κοπαδιαστά και ΟΝΝΕΔίτες για να χειροκροτήσουν. Ο Κώστας Καραμανλής έτυχε αποθεωτικής υποδοχής, 20 λεπτά αργότερα έφτασε ο Πρωθυπουργός και τα εγκαίνια της Έκθεσης -διοργάνωσης δήθεν με αναπτυξιακό και εξωστρεφή χαρακτήρα- ξεκίνησαν με αγιασμό από τον μητροπολίτη Άνθιμο. «Κύριε, ευλόγησον τον Πρωθυπουργόν της χώρας, Αντώνιον» είπε πριν ανέβει στο βήμα ο Α. Σαμαράς.Αργότερα, εκείνος περιηγήθηκε στα περίπτερα της ΔΕΘ, χωρίς να επιτραπεί ωστόσο στους δημοσιογράφους να τον ακολουθήσουν. Ενας μικρο-ομολογιούχος κατάφερε μόνο να τον πλησιάσει και να του πει ότι «βρίσκεται στα όρια της αυτοκτονίας». Μακριά από εκεί, στην Πλατεία Αγίας Σοφίας, συνέβαινε την ίδια ώρα ολιγόκοσμη συγκέντρωση εκπαιδευτικών.Οι διαδηλωτές κατευθύνθηκαν προς το Βελλίδειο με συνθήματα κατά των απολύσεων και της διαθεσιμότητας, στον Λευκό Πύργο στήθηκε όμως οδόφραγμα με κλούβες, οι αστυνομικοί δεν άφηναν να περάσει ούτε το λεωφορείο 78 με τουρίστες που πήγαιναν στο αεροδρόμιο, η πρωινή διαμαρτυρία ολοκληρώθηκε και στο κέντρο της Θεσσαλονίκης έμειναν για το μεσημέρι μόνο αστυνομικοί και κορδέλες της τροχαίας.
Στις 18.00 στο κέντρο της πόλης ήταν προγραμματισμένες πέντε μεγάλες συγκεντρώσεις: Της ΓΣΕΕ και του Εργατικού Κέντρου στο άγαλμα Βενιζέλου, του ΠΑΜΕ στην πλατεία Αριστοτέλους, πρωτοβάθμιων εργατικών σωματείων και ομάδων της εξωκοινοβουλευτικής Αριστεράς στην Καμάρα, αντιεξουσιαστών στο Σιντριβάνι και, τέλος, επιτροπών αγώνα κατά των μεταλλείων Χαλκιδικής στην πλατεία Αγίας Σοφίας.
ΔΙΑΦΗΜΙΣΗ
Να σημειωθεί ότι ξεμύτισαν και χρυσαυγίτες μπροστά στα γραφεία τους, καθώς τους απαγορεύτηκε να πλησιάσουν, όπως σχεδίαζαν, στην Πλατεία Ελευθερίας, εκεί όπου Ναζί εξευτέλιζαν Εβραίους στον ΒΠΠ.
Πριν ακόμη ξεκινήσουν οι πορείες, χωρίς να ανοίξει μύτη, η αστυνομία έκανε 43 «προληπτικές προσαγωγές» ατόμων σε διάφορα σημεία της πόλης. Τρεις εξ αυτών συνελήφθησαν για άσχετα με τη ΔΕΘ πλημμελήματα.Στις 19.00 η Θεσσαλονίκη κόχλαζε. Ίσως το πιο δυναμικό μπλοκ ήταν αυτό κατά των μεταλλείων που έφτασε ως τον πράσινο αστυνομικό κλοιό στη ΧΑΝΘ. Διμοιρίες ΜΑΤ και μοτοσικλετιστές της ΔΕΛΤΑ από την Αθήνα, που έκαναν ελιγμούς στα στενά και μάρσαραν χωρίς λόγο, προκαλούσαν αποστροφή. Τα μπλόκα και οι περιπολίες ήταν ανυπόφορα, ακόμη και για όσους ήθελαν να απομακρυνθούν από το κέντρο, ακόμη και για τους λιγοστούς εκείνους που δεν συμμετείχαν στις διαδηλώσεις και ήθελαν να επισκεφτούν την Έκθεση. Μια ασφυκτική ανθρώπινη ασπίδα 4.000 οργάνων της τάξης γύρω από ένα άδειο και έρημο συνεδριακό κέντρο. Κακή θεατρική παράσταση με αρχή, μέση και τέλος. Κράνη φορέθηκαν λίγες στιγμές. Μικρής έντασης επεισόδια σημειώθηκαν ανάμεσα σε αντιεξουσιαστές και ΜΑΤ στην Αγγελάκη, ενώ οι πορείες διαλύθηκαν ησύχως γύρω στις 21.00. Το μπλοκ του ΣΥΡΙΖΑ συνέχισε ως το κτίριο της ΕΡΤ3.
Νωρίς το βράδυ του Σαββάτου, η αστυνομία ανεπίσημα έδινε ως συνολικό αριθμό διαδηλωτών τις 28.000 (η πιο γενναιόδωρη αστυνομική εκδοχή τα τελευταία χρόνια στη ΔΕΘ), ενώ οι διοργανωτές εκτιμούσαν τη συμμετοχή ακόμη μεγαλύτερη. Στις 22.00 το κέντρο της Θεσσαλονίκης είχε απελευθερωθεί, στο τέλος μιας αμφίσημης ημέρας. Σκόρπιες ηλεκτρονικές στριγκλιές από μοτορόλες ακούγονταν στα στενά και τις κλούβες με τα ανοιχτά παράθυρα, πριν η Θεσσαλονίκη πέσει για ύπνο μετά την τελευταία μεγάλη διαδήλωση, μέχρι την επόμενη.
ΔΙΑΦΗΜΙΣΗ
