Η Ιστορία του DIY Στούντιο Τατουάζ, των Skaters Του Κολοράντο

Το No Class είναι ένα DIY στούντιο τατουάζ, στο σαλόνι του skater Jesse Brocato, στο Φέρπλεϊ του Κολοράντο. Τα τατουάζ στο No Class είναι δωρεάν, και καλό θα είναι να έχεις πιεί και λίγο όταν θα αρχίσεις να τα κάνεις. Μόνος σου. Πιστεύω ότι αυτός είναι ο λόγος που γίνεται δημοφιλές στην κοινότητα των skaters.

Σε ένα πρόσφατο ταξίδι στο Κολοράντο, για skate, επισκέφτηκα το No Class και μίλησα με τον Jesse.

VICE: Πώς ξεκινήσατε;

Jesse Brocato: Όλα ξεκίνησαν ένα βράδυ, όταν ανακαλύψαμε ότι ο φίλος μας Shane, είχε ένα μηχάνημα για τατουάζ. Του είπαμε να το φέρει και νόμιζε ότι θα μας κάνει τατουάζ, αλλά του είπαμε να μας το δώσει και αρχίσαμε να κάνουμε μόνοι μας.

Εκείνο το βράδυ ερωτεύτηκα. Σκεφτόμουν «Δεν θα ξαναπληρώσω ποτέ για τατουάζ.» Όλοι πληρώνουν χιλιάδες δολάρια για πιασάρικα τατουάζ. Η ιδέα του No Class είναι, γιατί να θες ένα πιασάρικο τατουάζ, τη στιγμή που μπορείς να κάνεις ένα χάλια και περιθωριοποιημένο;

Και από τότε ξεκινήσατε;

Τότε έφτιαχνα πολλά moonshine, οπότε μεθάγαμε με τέτοια και κάναμε τατουάζ. Αγοράζαμε εξοπλισμό online. Τώρα έχουμε 3 μηχανήματα. Ο κόσμος βλέπει τι κάνουμε και θέλει τέτοια τατουάζ. Τους λέω ότι θα τα κάνουν μόνοι τους. Αυτό είναι το No Class.

Το συνηθίζεις εύκολα;

Μας πήρε λίγο καιρό. Αρχικά, κράταγα τη βελόνα πολύ μακριά, μισό εκατοστό, και μετά την πήγαινα τόσο βαθειά που το μηχάνημα σταμάταγε και έκανε σαν μηχανή του γκαζόν. Ήταν γιατί είχε σκάψει το κόκκαλο και πήρε καιρό να γιατρευτεί. Αρχίζεις να σκάβεις και στο τέλος μοιάζει με κιμάς. Ρίχνεις τόσο πολύ μελάνι, που στο τέλος αποβάλλεται και μένει το χρώμα του δέρματος.

Τι άλλο έμαθες;

Να βγάζω τις γατότριχες από τη βελόνα.

Έτσι την αποστειρώνεις;

Μάλλον θα πρέπει να διαβάσω λίγο για τα βακτήρια και τα σχετικά, γιατί εμείς απλά την παίρνουμε και χτυπάμε. Δεν μοιραζόμαστε βελόνες, αν και έχεις συμβεί, αλλά δεν θα έπρεπε. Νομίζεις ότι δεν έχεις τίποτα αλλά ποτέ δεν ξέρεις τι κουβαλάς. Κάποιος επαγγελματίας θα φρίκαρε αν έβλεπε πώς γίνεται εδώ, αλλά είναι κομμάτι του No Class. Δεν έχουμε πάθει τίποτα ακόμα.

Τα νέα διαδίδονται γρήγορα. Το No Class, έχει γίνει γνωστό.

Είναι μικρό αλλά έχει αποκτήσει φήμη. Έχουμε πολλούς skateάδες, που έρχονται με το crew τους για τατουάζ. Έχουν έρθει και πιτσιρικάδες για να κάνουν το πρώτο τους. Για ‘μένα, είναι καταπληκτικό.

Ο κόσμος αναρωτιέται τι κάνουμε εδώ πέρα. Κάνουμε skate και βαράμε τατουάζ. Είμαστε βουνίσιοι, βλάχοι. Βαριόμαστε λίγο. Κάνουμε καμιά βόλτα, πίνουμε καμιά μπύρα και μετά λέμε «Ας κάνουμε και κάνα τατουάζ!» Βόλτες, μπύρες, γάρα, αλητεύουμε, την ακούμε και αυτό είναι.

Πόσο κοστίζει μια συνεδρία στο No Class;

Τίποτα. Αν θέλει κάποιος να χτυπήσει τατουάζ, ας έρθει. Αν θέλει απλώς να αράξει, και πάλι, μια χαρά. Φέρνουν φαγητό και μπύρες, οπότε έχουμε δωρεές, κατά κάποιο τρόπο. Αγοράζω τις βελόνες και το μελάνι. Δεν με πειράζει –είμαι ανοιχτοχέρης. Ένα μπουκάλι μελάνι που κοστίζει $100, θα κρατήσει ένα χρόνο. Οι βελόνες κάνουν 80 σεντς η μια –είναι πολύ φτηνές.

Το καλύτερο ή χειρότερο τατουάζ;

Ο φίλος μας, ο Dewey, έκανε ένα τρένο από cheeseburger στο πόδι του. Ήταν γαμάτο. Όλα είναι καλά. Το χειρότερο το έκανα πάνω μου και λέει «breaking hearts since ‘75» (ραγίζω καρδιές από το ’75).

Πώς βρίσκετε ιδέες;

Δεν ξέρω, απλά μας έρχονται. Καμιά φορά, αλλάζουν στα μισά. Μια φορά, ο Dana έφτιαχνε έναν ανάποδο σταυρό, αλλά άρχισε να γίνεται χάλια, και κάποιος είχε την ιδέα να ζωγραφίσει μπάλες πάνω του. Το έκανε και έμοιαζε με τον Cartman, οπότε κατέληξε να κάνει τον Cartman. Από ανάποδος σταυρός σε Cartman. Ποτέ δεν ξέρεις τι θα σου βγει.

Κάποιο σχέδιο για το μέλλον του No Class;

Φτιάχνω μια πισίνα εδώ, και ο κόσμος ήδη ξέρει ότι στο Φέρπλεϊ, έχει πολλές δραστηριότητες για skaters, οπότε θα αναπτυχθεί. Δεν θέλω να βγάλω λεφτά απ’ αυτό. Θέλω μόνο να βλέπω χάλια τατουάζ, αλλά και καλά. Δεν ξέρεις πότε θα πεθάνεις και γι’ αυτό, θα πρέπει να ζήσεις. Κάνε τατουάζ. Έχει πλάκα.

Ακολουθήστε το VICE στο Twitter,  Facebook και Instagram.