FYI.

This story is over 5 years old.

musical

Το «La La Land» Είναι το Νοσταλγικό Μιούζικαλ που Περίμενε η Γενιά μας

Είναι εύκολο να χαρακτηρίσουμε την ταινία ως μία κλασική ρομαντική ιστορία - στην πραγματικότητα είναι πολλά παραπάνω.
KS
Κείμενο Katie Salisbury

Το άρθρο δημοσιεύτηκε αρχικά στο VICE US.

Mia: Μου δημιουργεί ένα αίσθημα νοσταλγίας. 
Sebastian: Αυτό ακριβώς είναι το νόημα.
Mia: Πιστεύεις ότι θα τους αρέσει;
Sebastian: Γάμησέ τους.

Αυτός είναι ο διάλογος μεταξύ των δύο εραστών, της Mia (Emma Stone) και του Sebastian (Ryan Gosling) στο La La Land. Αφορά ένα θεατρικό που έγραφε η φιλόδοξη ηθοποιός. Η ίδια συζήτηση μεταξύ εκείνης και του επίσης φιλόδοξου jazz πιανίστα θα μπορούσε να γίνει και για την ίδια την ταινία, αφού η επιτυχία της μέσα από την ανανέωση των κλασσικών μιούζικαλ του Hollywood δημιουργεί ένα αίσθημα νοσταλγίας και μοιάζει να είναι φτιαγμένη για να μην ασχολείται αν θα αρέσει. H ταινία με συνεπήρε, κυρίως λόγω της εναλλακτικής της οπτικής στο Los Angeles: μία πόλη όπου οι διαρκώς σε κίνηση εργαζόμενοι ξεσπούν σε χορό και τραγούδι, ενώ κάθε βράδυ είναι άλλη μία ευκαιρία για να χαθούν στα παστέλ χρώματα του λυκόφωτος.

ΔΙΑΦΗΜΙΣΗ

ΔιαβάστεΑυτοί οι Δύο Ισχυρίζονται ότι Ευθύνονται για την Πινακίδα «HOLLYWEED»

Πίσω από τη λάμψη των χορογραφιών και των εγκάρδιων σόλο, υπάρχει ένα βαθύτερο νόημα, το οποίο αν και κλασικό, παρουσιάζεται με σύγχρονο τρόπο. Η κριτική του Anthony Lane στη New York Times, το περιγράφει κάπως έτσι:

«Παρατηρήστε πώς ο ήρωας και η ηρωίδα έχουν τα μάτια τους στραμμένα περισσότερο στα όνειρά τους παρά στις καριέρες τους. Η πίστη στα όνειρά τους δεν μπορεί να χαρακτηριστεί ως ένα παραδοσιακό μοτίβο. Άραγε θα πήγαινε τόσο καλά η ταινία αν εκείνη ήταν σεφ κι εκείνος προγραμματιστής που αναπολεί σιωπηρά την χρυσή εποχή του Atari και του Donkey Kong;»

Μία σεφ και ένας gamer μπορεί να μην κάνουν το τέλειο κινηματογραφικό ζευγάρι, αλλά νομίζω ότι η απάντηση θα ήταν και πάλι ένα ηχηρό «ναι». Ζούμε σε μία εποχή όπου οι νέοι που βιώνουν μία φαντασίωση, γνωστοί και ως millennials, έχουν μετατραπεί σε πρωταγωνιστές. Ο ίδιος ο άνθρωπος που έγραψε την ταινία, ο Chazelle, ένας 31χρονος απόφοιτος του Harvard, είναι αναμφισβήτητα το πρότυπο του ονειροπόλου νέου που αναπαριστούν η Mia και ο Sebastian: Το σενάριό του για το Whiplash το 2014 στην αρχή απορρίφθηκε, αλλά τελικά κέρδισε Οσκαρ.

Οι γονείς μας δεν μπορούν να καταλάβουν γιατί παρατάμε τις δουλειές μας για να ταξιδέψουμε σε όλο τον κόσμο

Ίσως ο λόγος που βρήκα το La La Land τόσο συγκινητικό είναι επειδή τα όνειρα που κυνηγούν η Mia και ο  Seb είναι τα ίδια με τα δικά μου. Στον δικό μου κύκλο, είναι πιο πιθανό να βρεις κινηματογραφιστές, ηθοποιούς και συγγραφείς που παλεύουν για κάτι περισσότερο από την ασφάλεια του οκταώρου: οι γονείς μας δεν μπορούν να καταλάβουν γιατί παρατάμε τις δουλειές μας για να ταξιδέψουμε σε όλο τον κόσμο σε μια προσπάθεια να μάθουμε τους εαυτούς μας. Κατά τη διάρκεια της ταινίας, η Mia ανασκευάζει τη βασική μελωδία του τραγουδιού «Someone in the Crowd» όταν τραγουδάει «Υπάρχει κάποιος στο κοινό που είναι το μοναδικό πράγμα που μπορείτε να δείτε;/ Να τον παρατηρείτε ενώ ο κόσμος στροβιλίζεται διαρκώς;/ Υπάρχει ένα μέρος μέσα στο οποίο βλέπω τον εαυτό μου/ Ένα μέρος που μένει να ανακαλυφθεί». Υπάρχει καλύτερος τρόπος να συνοψιστεί η κυρίαρχη υπαρξιακή αναζήτηση ενός millennial;

ΔΙΑΦΗΜΙΣΗ

Ως millennials, ο αγώνας μας -για να βρούμε δουλειές που μας ικανοποιούν, ερωτικούς συντρόφους που μας ολοκληρώνουν και επιλογές ζωής που μας ταιριάζουν- μπορεί να φαίνεται σαν προνόμιο ή σαν κάτι άσκοπο. Σκεφτόμαστε παραπάνω ανοιχτά απ' όσο χρειάζεται, ενώ είχαμε την πολυτέλεια να καθυστερήσουμε την ενηλικίωσή μας γιατί μας δόθηκαν ευκαιρίες που άλλες γενιές δεν είχαν. Αλλά αυτές οι ευκαιρίες δεν μας βοηθάνε να κάτσουμε με σταυρωμένα χέρια και να βολευτούμε με κάποιες αποφάσεις για την υπόλοιπη ζωή μας.

Είναι εύκολο να χαρακτηρίσουμε το La La Land ως μία κλασική ρομαντική ιστορία, αλλά στην πραγματικότητα ο πυρήνας της ταινίας αφορά την κούραση που δημιουργεί το να πρέπει να ιεραρχήσεις ένα πάθος πάνω από ένα άλλο. Το τέλος της ταινίας είναι κάτι με το οποίο θα ταυτιστείτε αν έχετε ανρωτηθεί ποτέ πώς θα ήταν αν μπορούσατε να αναιρέσετε μία επιλογή σας. Η ομορφιά του La La Land κρύβεται στην ακλόνητη πίστη για τη δύναμη των ονείρων: Ο Lane μπορεί να έχει δίκιο για το ότι είναι ανόητο να κινείσαι συνέχεια στη σφαίρα της φαντασίας, αλλά μπορεί ακόμα και αυτό να είναι μία απόλυτη αναγκαιότητα. Σε τελική ανάλυση, τι θα κάναμε χωρίς τα όνειρά μας;

Περισσότερα από το VICE

Ο Κωνσταντίνος Δασκαλάκης δεν Έχει Μετρήσει Ποτέ το IQ του - Αλλά Είναι πιο Έξυπνος από Εσένα

«Βλέπω Συχνά στον Ύπνο μου ότι Σκοτώνω Ανθρώπους Ήρεμος» - Μερικά από τα Αλλόκοτα Όνειρά μας

H Νo1 Παίκτρια του Quizdom Δίνει (τι Άλλο;) Απαντήσεις

Ακολουθήστε το VICE στο Twitter Facebook και Instagram.